De Bonzo club!!

Na het debakel van gisteren, haden Mike en ik zelf voor vandaag weer een dag wandelen langs het water gepland.
Weer was de afspraak dat ik hem rond de klok van 10.00 uur op zou halen.
Ik had een goed plekje uitgezocht, daar waar zeker geen controleur ons lastig zou vallen, hij zou er zijn neus niet voor op durven halen, hij zou bang zijn om zijn gelakte kippenlerenschoenen vuil te maken. The Place To Be, Dog Shit City, hier ben ik ooit al eens eerder geweest. Mocht de koddebeier langs komen zou hij een warm onthaal krijgen, maar hier zal hij echt niet komen, hoogstens de een of andere stadswacht. Ook is dit een stek waar we volgens het AUHV boekje veilig mogen vissen.
Het begin was al goed Mike miste zijn eerste snoek, en na een minuut of tien miste hij nummer twee.
Daarna was het mijn beurt en die werd gelijk verzilverd, het formaat loog er niet om, toch zeker 45 cm.

Na deze vangst zat de moed er goed in, de haken waren geslepen, het was tijd voor een volgend rakkertje, de hele ochtend zou ik voor groot wild gaan en die moest en zou in de pan komen.
Mike heeft intussen alweer ergens een volger gehad. Hierna was het weer tijd voor mij.
En weer kwam er een rakkertje van groot formaat in de pan, ook weer iets van ruim in de 40 cm.

Intussen hebben we de erste hondendrollen al onder de laarzen hangen, ontwijken van deze shit is bijna onmogelijk, elke stap is het bijna raak! Na nog eens goed 5 minuten komt nummer 3 voor mij in de pan, ook weer met een formaat van hap, slik en weg!

We gaan door, de gang zit er in. Mike begint zich al een beetje te ergeren, door het feit dat ik met een Buster vis die mooier is dan die van hem.
Na een klein half uurtje vissen deze ochtend komt nummer 4 in de pan, ook deze van verslik je er niet in formaat!

Maar dit kan de pet(pret) niet drukken; vis is vis en snoek is vis, dus alles wat eetbaar is gaat in de pan!
Tientallen hondenkeutels verder begin ik al te denken dat er een nieuw dagrecord aan zit te komen.
Mike moet hier hartelijk om lachen (dit zal hem wel vergaan), maar als je al 4 snoeken in ongeveer 30 minuten vangt is de kans groot dat dit mogelijk is.
We gaan een ander stuk woonwijk in en ik doe een gooi naar het dagrecord, weer duikt er een klein rakkertje op de Buster, het formaat is hetzelfde, misschien iets groter dan de andere!

Het kan zijn dat Mike nu inmiddels al wat gevangen heeft, maar het kan ook zijn dat dit twee snoeken verder is. Mike begint de schuld te leggen bij het feit dat het komt omdat mijn Buster echt mooier is en ook beter kan zwemmen. Maar laten zwemmen van een Buster heb je zelf in hand, de kleur van de Buster in je kunstaasbox. We beginnen een beetje moe te worden, onder andere  door de vele hondenkeutels die we mee moeten slepen. Ik verander deze plaats van naam; het wordt de 'Bonzo Club', want de keutels die we tegenkomen hebben allemaal een Bonzo roodbruine brokkenkleur, zo ook onze laarzen.
We verlaten deze stek. Na het half uurtje goed vangen was het eigenlijk ook weer gebeurd met de pret.
We zijn blij dat we de auto terug kunnen vinden, en er wordt vlug wat gegeten en gedronken, en dan kunnen we weer naar een andere stek. Dit is een nieuw stuk, daar waar ik enkele weken geleden de snoek van 97 cm heb gevangen, dit kan niet de enige vis zijn die er zit!
Na enkele worpen is het raak en komt er weer een rakkertje in de pan. Het is gelijk ook de kleinste, ik denk dat hij de 40 cm niet haalt.

Terwijl ik dit schrijf zit ik mij te bedenken dat ik bij het verenigingswater van de Bonzo Club snoek nummer 6 ben vergeten; deze was trouwens 67 cm (foto hier onder) dan is het totaal 7.

Mike heeft dan intussen zijn eerste snoek van de dag gevangen en loopt al aardig achter de snoeken aan. Ook valt er tijdens dit verhaal een Frolic brokje onder mijn laars vandaan, het is dus niet alleen Bonzo wat er gegeten is daar bij de Bonzo Club!
Nu is de kans groter dan ooit dat er 12 snoeken gevangen kunnen worden; het totaal aantal lossers is al gestegen naar 3 stuks. Nu komen we op een mooi stukje water en ik verander mijn tactiek van snel binnen vissen naar tergend langzaam. De boel wordt op de millimeter uitgekamd. Na een worp of wat zie ik een flinke kolk achter de Buster. Dan doe ik op die plek nog maar flink wat worpen, dit kan wel eens een snoek van goed formaat zijn, en daar zijn we nu net naar op zoek.
Maar de vangst blijf na een tiental worpen uit. Todat ik een worp naar rechts doe en daar een snoek achter de Buster aan zie gaan, deze grijp net mis, dan weer een worp. Nu haak ik deze rakker, maar hij schiet gelijk weer los. Na een flink aantal worpen geef ik het op. Ik doe mijn verhaal bij Mike, die vond het al vreemd dat ik zo lang op één plek bezig was. Mike wil het wel eens proberen op de aangewezen plek. Maar ook zijn worpen lokken geen reactie van een snoek uit. Hij vraagt aan mij waar die kolk precies was en door middel van een flinke worp wijs ik de plek. "Daar Mike", en gelijk duikt er een snoek vol op de Buster, Mike snapt er helemaal niets meer van, ik heb eigenlijk ook zoiets van wat gebeurt er. Even later komt er een mooie rakker van 74 cm op de kant en in de pan.

Gelijk als de vis terug gaat, werpt Mike op de bewuste plek en wat gebeurt gebeurt er? Gelijk heeft Mike nu beet, dit is en kan niet dezelfde snoek zijn, Mike is blij als een klein kind en weet behendig de snoek op de kant te halen. Voor hem is het dan 70 cm rond in de pan.

Dan is het voor mij 1 +1 bij elkaar optellen en dan kan het nog wel eens 3 worden. Gelijk gooi ik weer
de Buster als een speer het water in, en weer duikt er een snoek op, zo zie je 1+1 is echt geen 2, maar 3 snoeken binnen een goede 4 minuten tijd (68 cm).

Nu doen we toch beide nog enkele worpen, maar het kan niet altijd feest zijn, We gaan nu weer eens een ander deel van dit stuk water onveilig maken en kijken of er nog 3 snoeken binnen te halen zijn.
Dit gebeurt ook, een minuut of 10 later komt er nog een snoek van 63 cm in de pan.

 Mike snap er niets van; hij heeft hier al heel wat worpen gedaan, hij loopt trouwens voorop, dus waarom heeft hij ze niet gevangen?
Mike loopt te snel vooruit, dat had ik hem al duidelijk gemaakt, op dit water moet je voor de verandering alles en elk hoekje uitpeuteren (uitpeuteren is een vissersuitdrukking).
Daarna ben ik een beetje een kruip-door sluip-door route aan het nemen. Ik haal wat rietpluimen aan de kant om zo stukjes water af te kunnen werpen waar je anders niet bij kan. Mike denkt nog van die is gek, maar een gek vind je niet langs het water, alleen een goede visser!
En deze goede visser vangt na nog eens 5 minuten snoek nummer 11 en ruim 66 cm kan weer in de pan.

Het is nog 1 snoek te gaan voor de 12 stuks en het nieuwe dagrecord. Bij Mike staat de teller nu op 3 stuks. Ik kan Mike even later niet meer vinden, die is als een speer naar de plek waar de 97 cm metende snoek ligt; hij wil mij voor zijn. Maar ik ben niet uit op die snoek, maar wel op snoek nummer 12. Een ander stuk van dit water is aan de beurt en daar schuift al snel snoek nummer 12 op de Buster, maar lost. En zo gebeurt dit 5 keer op rij.
Mike heeft inmiddels snoek nummer 4 (64 cm) en begint aardig langszij te komen.

Ik laat Mike nog even zien waar ik de zoveelste losser heb gehad en die plukt hij er nog net even uit.
Ook weer rond de 60 cm. Het verhaal is eentonig, ik weet het, maar verder is er die dag weinig geks gebeurd. Maar we gaan nu nog op het laatst naar een andere stek, het begint laat te worden, maar ik moet en zal nog een rakkertje op de lijst bijschrijven.
Dit gebeurt dan pas zeker een uur later en eindelijk valt er een zware last van de rug, de rugzak die heeft de striemen op de schouders geplaatst en kan de auto in.
Hier snoek nummer 12 in de schemer 63 cm.

En dan nog de snoek nummer 6 van MIke die toch aardig bijgetrokken is, en weer helemaal vrolijk dat het toch nog wat heeft opgeleverd.

Het is tijd om naar huis te gaan, het loopt al tegen 18.00 uur.
De maaltijd is vandaag Thaise Bami!

Einduitslag: Mike 6 snoeken en 4 lossers. Ik 12 snoeken en 8 lossers. Wat een dag, wat een dag.


Op naar een volgend avontuur!!