Rocketeer!!!!

Nou het kon vandaag eindelijk weer een keer na de vorstperiode.
Weer even een paar worpen doen, dit na een zeer maar dan ook zeer drukke week achter de rug te hebben. Vanaf vorig weekend alleen maar druk met klussen thuis en op het werk inclusief de weekenden. En dan ben je blij dat je weer eens de waterkant kan opzoeken.
Maar dit ging weer eens met de nodige problemen. Gisterenavond Mike the Pike opgebeld , en even een afspraak gemaakt voor vandaag.

Rond 10.00 uur zou ik hem ophalen, maar nadat ik de hengel en tas in de auto had gedaan wilde de auto natuurlijk weer eens een keer niet starten, dus dan maar Mike bellen, die had op dat moment geen auto tot zijn beschikking. Misschien dat hij rond 12.00 uur de auto van zijn ouders kon gebruiken, dus dus dan maar hopen dat dit zou lukken. Dus dan maar weer verder met klussen in huis, er moet nog het één en ander geschilderd worden, genoeg te doen dus. Alleen de vermoeidheid begint er een beetje in te zitten; de hele week al laat naar bed, enz,enz. Mike belt rond 12.00 uur op: nog geen auto. Dan maar weer de schilderskwast ter hand genomen en verdergaan. Tegen 13.00 uur kreeg ik Mike weer aan de telefoon: nog steeds geen auto. Ik begon mijzelf er al op in te stellen de hele dag maar verder te klussen, maar 5 minuten later belde hij weer dat hij er aan kwam, dus vlug nog een klein deel afschilderen en dan handen schoon maken, Zo konden we dan rond 13.30 uur vertrekken richting een nieuwe stek. Nou, niet echt een nieuwe, we hebben hier ooit drie worpen gedaan maar vonden het niets, ook omdat het een nieuwe wijk in aanbouw was en dan heb ik er meestal weinig vertrouwen in of dit nu terecht of onterecht is weet ik zelf ook niet! Maar bij de nieuwe stek aangekomen sloeg bij mij eigenlijk de vermoeidheid van de laatste week flink klussen goed toe. Ook kwam de regen toen al flink naar beneden, ik stond te rillen van de kou aan het water. Mike had er ook last van; een flinke bries met wind deed de regen flink op ons neer slaan. Maar we lieten de moed niet in de schoenen zakken en we begonnen met de eerste worpen. Nu had ik weinig vertrouwen in deze nieuwe stek, en ook in het aasje wat ik aan de speld had geknoopt, de ABU Rocket, dus dit keer geen Buster. De Rockets heb ik verkregen door een goede ruil: 2 Busters en 2 Busters II tegen 9 stuks van deze Rockets, koopje toch! Je moet toch op een gegeven moment weer eens aan een vervanger voor de Buster gaan denken, elke snoek in de omgeving heeft de Buster nu wel een keer gezien. Maar dan begint voor mij het moeilijke gedeelte, namelijk vertrouwen krijgen in een aasje, en dat heb ik niet zo erg snel. Na enkele worpen begon ik al onrustig te worden, de gedachten waren al van wat doe ik op deze stek in dit pokkenweer en waarom niet werpen met de Buster?  Na enkele worpen had ik de Rocket eigenlijk al weer willen verruilen voor de Buster, maar dacht ik ga toch even nog een paar meter doorschuiven naar een andere hoek. Mike die nu ook is verplaastst, staat nu haaks tegenover mij. Ik doe hier op dit stuk één worp en gelijk duikt er een rakkert op de Rocket. Mike stond op een hoger gelegen gedeelte en zag dit hele spel gebeuren. Hij stond vol ongeloof te kijken dat er al zo snel een snoek te voorschijn kwam. Vlug wordt de rakkert op de kant gehaald en op de foto vastgelegd even gemeten: een mooie dikke en volgevreten snoek van 66 cm mag hierna in de pan. Deze dikke dame is klaar voor de paai, want ik ga er vanuit dat het een dame is!

Mooi dik kan deze rakker het voorjaar in, en laat het voorjaar maar komen, we zijn er aan toe!
Hierna gaan we weer verder, het vertrouwen in deze stek is nu van 10% naar 40% gestegen, maar de werking van de Rocket blijf nog op een laag pitje. Dit aasje wat wel lekker wegwerpt maar qua zwemeigenschap niet te vergelijken is met de Buster, moet bij mij nog aardig wat bewijzen. Hij slaat lang niet zo mooi uit als de Buster en loopt ook wat dieper. Maar na deze vangst gun ik hem nog een kansje. Mike komt bij me staan, hij wil een foto maken. Ik vertel hem dat hij even moet wachten, omdat ik op dat moment net een volger heb, maar de volger blijft een volger en Mike maakt zijn foto's. Deze volger zag er goed uit; dik in zijn vel en zeker over de 70 cm heen. Het vertrouwen in de Rocket begint hierdoor flink te groeien. Zou dit een waardige opvolger kunnen worden van de Buster I? We gaan verder de kou zit er nu goed in. De kleding is al aardig nat en dit terwijl de auto met regenjas nog geen 200 meter van ons vandaan is. Maar terug gaan is geen optie, dit kost ons vistijd.  We lopen nu een beetje aan de andere kant van de wijk, Mike en ik lopen een beetje gelijk op. Alleen pak ik een aan de andere kant gelegen stuk, maar die kant verlaat ik na een paar worpen. Ik sta hier vol in de regen en wind te vissen, en dat geeft geen fijn gevoel. Als Mike nu zou zeggen we gaan naar huis zou ik het echt niet erg vinden. De kou en de vermoeidheid eisen hun tol!
Maar ik ga richting Mike en doe daar maar een worp en gelijk duikt er weer een rakker op de Rocket! Het is geen dikkerd maar snoek is snoek en deze kan in de pan: 47 cm.

Mike heeft er alweer een beetje de schurft in, nog geen snoek heeft hij gezien en ik kan er ook niets aan doen. Ik kan alleen maar zeggen dat hij toch zijn spinhengel eens moet verruilen tegen zijn Jerkbait hengel en eens met Busters moet gaan werpen. Daarna neem ik weer een zijtak van deze wijk, maar dit is een beetje hoog vissen en als er een snoek op de Rocket duikt dan kan ik er niet eens bij om hem uit het water te halen. Dus ik ga weer richting Mike.
Hij heeft al de nodige worpen gedaan op een T-splitsing en een worp van mij kan er nu intussen wel bij. Deze worp blijft af en toe wat haken op een ondiep stuk. Dan zeg ik nog tegen Mike: "Je moet eens bij die in de verte gelegen pol met gras gooien", maar ik doe dit dus zelf! Ook hier is het Bonk, weer vast, dan weer Bonk, Bonk , en een flinke kolk doet komt uit het water omhoog. "Dit is vis, dit is brassem", roep ik naar Mike. Mike roept: Dit is snoek joh!" Ik zie dit nu zelf ook in, ik dacht eerst een in de rug gehaakte brasem, er komt nu ook wel wat meer beweging in en Mike kan duidelijk zien dat het snoek is. Ook ik zie nu duidelijk dat het snoek is en geen kleintje ook: 90 cm schat ik hem!
Na een korte dril mag deze Dikke Dame op de kant ik. Ik begin nu te denken aan een meter snoek.
Maar nadat het meetlint er langs wordt gelegd en er goed strak wordt gemeten, is het duidelijk dat het geen metersnoek is, maar een mooie dikke dame vol kuit van 97 cm! En dit na twee worpen op deze plek.

Het vertrouwen in de Rocket is gestegen naar zeer grote hoogte, normaal gesproken kus ik geen kunstaas, maar dit keer heb ik dit maar wel gedaan, ook om Mike een beetje te neten, deze heeft er de smoor in, en noemt me al een stekkendief!
We vissen dit stuk nog even uit en gaan hierna richting de auto om weer een andere nieuwe (oude) maar vergeten stek op te zoeken. Op deze oude nieuwe stek heeft Mike nog een losser ik nog twee volgers en een losser. Hierna is het tijd om naar huis te gaan. We zijn koud en doorweekt ondanks dat we de regenjas op deze laatste stek aan hadden gedaan. Mike heeft helaas geen snoek kunnen bemachtigen. Maar ondanks dat ik eigenlijk met een beetje tegenzin ging vissen, is het toch een heel fijne middag geweest. En de Rocket is voor mij de Rocketeer van de dag geworden en gaat zeker wat vaker aan de speld. Dus misschien voor de toekomst een vervanger van de Buster!!

Op naar  een volgende keer!!