Doodaas sessie!!

Deze week kreeg ik een mailtje van Jorg; hij had wel eens zin om met mij op de groene rakkers te gaan jagen. Zo'n kans moeten we niet laten liggen, als je al de hele week met Mike the pike aan de waterkant bent geweest. We willen tenslotte ook wel eens wat anders, dus werd er een afspraak gepland voor vandaag. Rond 8.30 uur stond ik bij Jorg voor de deur, die stond al bijna klaar om mee te gaan, hij had nog koffie of thee in de aanbieding, maar ik stond een beetje ongelukkig geparkeerd, dus het was beter gelijk naar de waterkant te rijden. Jorg had een zeer mooie stek uitgezocht die zeker potentie heeft voor mooie snoek. Na zeker 45 minuten de boel goed te hebben afgeworpen bleven we snoekloos achter, dus kon de doodaas sessie beginnen. Dit begon op een mooie T-splitsing op ditzelfde stuk water. Jorg had stroopwafels in de aanbieding en ik voor ieder een beker Cup-a-Soup Indiase kerrie (favoriet van Jos). Na een kleine 45 minuten niets geen aanbeet registratie te hebben gehad verkasten we naar een achter ons gelegen stuk waar ik eerder een snoek als volger had gehad. Misschien dat daar wat te halen viel! Door de koude noordoosten wind die er stond besloten we ook deze stek te verlaten. De ijspegels zaten al vlot tussen de ogen van onze hengels, dus dit geeft aan hoe koud het wel was. Tijdens het binnenhalen van mijn hengel, dacht ik eerst nog vast te zitten achter een talud, maar dit bleek tijdens deze binnenhaal sessie een snoek te zijn die toch trek had in mijn sardien.
Vlak voor de kant moest natuurlijk mijn eerste doodaas snoek lossen, dus weg eerste doodaas snoek.
Hier mis ik dus de ervaring in en we houden het er maar op dat de snoek daarom niet binnen kwam.
Op naar de volgende doodaas stek. Deze stek ken ik als een vroeger goed voorziene stek van veel dikke snoek, die ook al bij Jorg bekend was, en die er afgelopen week twee snoeken op doodaas had uit gehaald. Dus zeker een poging waard om daar lekker uit de wind te zitten. Maar niets is minder waar, juist hier op deze stek stond die koude noordoosten wind nog feller; een soort tochtsluis.
Beide doodaas hengels werden ingegooid en wij gingen maar de auto in om zo de eerst aanbeet af te wachten. Even later zien we nog een visser al werpen aankomen. Het wachten werd ook hier niet beloond, dus op naar de volgende stek en dit op ongeveer 100 meter van de auto. De andere visser was druk aan het werpen, en kreeg korte tijd later een mooie dikke rakker van 95 cm in de pan.
Deze stek had ik al een beetje opgegeven door de vele buitenlandse vistoeristen, maar na een kort praatje blijkt de snoek hier toch weer volop aanwezig te zijn. Ik liet Jorg even alleen met mijn doodaas hengel, zodat ik het voorgaande stuk nog even werpend onveilig kon maken (had ik nooit moeten doen).

Tijdens deze sessie belt Jorg ongeveer 15 minuten later dat hij een mooie snoek van 92 cm heeft gevangen. Maar het is hem gegund en ik ben wel weer trots dat het op mijn hengel was met mijn sardien!
Tijdens de terugtocht begint er een schouwspel los te breken van verschillende jagende snoeken, misschien al paaigedrag. Jorg wordt snel gebeld om naar die plek te komen met de hengels, misschien dat we kans maken op de jackpot. Maar helaas; de snoeken waren daar te druk bezig met hun voorspel en sex gedrag (de viespeuken, dit voor het oog van de camera).
Het werd ons echt te koud, met half bevroren vingers en oren die er bijna afvielen van de kou verlieten we dit water. Eigenlijk op weg naar huis! Onderweg naar huis wilde Jorg mij nog één stek laten zien, maar niet met de optie daar te gaan vissen. Dit bleek achteraf een stek te zijn die al bekend was. Hier besloten we toch nog wat werpend te vissen, ook omdat ik bang was achter te blijven met mijn eerste snoekloze dag deze week, en dit zou een ramp zijn en mocht dan ook niet gebeuren. Dus toch nog even werpen! Tergend langzaam wordt het kunstaas aan onze beide hengels binnen gevist. En niet zonder resultaat, na een goede 15 minuten komt dan toch mijn eerste vis van de dag in de pan (62cm).

Zo is mijn dag ook weer gered en we gingen nog maar even door. Maar langzaamaan waren niet alleen de geleide-ogen van de hengel bevroren, maar begon nu ook de lijn te bevriezen,  met als gevolg, dat af en toe alles ook vast  zat gevroren en dan moest de boel even ijsvrij worden gemaakt. Wat kou allemaal kan doen! Op naar de volgende snoek, deze was voor Jorg, hij pakt nog een rakker van 58 cm.

Hij had te koude handen om de snoek met de kieuwgreep vast te houden, en alleen  zo kon hij  wonden aan de nu toch wel zeer gevoelige huid door de kou vermijden.
Nog wordt er door ons bikkels doorgevist, en zo kreeg ik nog even de kans snoek nummer twee in de pan te krijgen in de vorm van een mooie dikke rakker van 76 cm.

Hiervoor had ik nog een volger van rond de 60 cm en dankzij die snoek kreeg ik deze mooi te pakken!
Nog een kleine 15 minuten werd er nog doorgevist, toen was het mooi geweest voor vandaag.
Er kwamen nog twee kleine snotapen aangelopen die vroegen wat of ik aan het doen was, en na twee keer te hebben gezegd "Vissen", kreeg ik als antwoord: "Oh, die meneer spreekt Nederlands." Ze dachten zeker dat we buitenlandse vistoeristen waren (een soort Eskimo's of zo!)
Eeen later zaten we gelukkig weer in de nog warme auto en gingen we weer huiswaarts.
Het was ondanks de kou een erg gezellig dagje snoeken met Jorg, en dan hoef je niet zo nodig veel te vangen. Het was een goede afsluiting van een druk weekje vissen met als eindresultaat 28 snoeken.
(Heel misschien zondagmiddag nog even stiekem)


Op naar een volgend avontuur en A JE TO zoals Buurman & Buurman altijd zeiden!