Bustertje, Bustertje!

Vanmiddag was het eigenlijk niet de bedoeling om te gaan vissen, totdat ik tijdens werkoverleg werd gestoord door een telefoontje. Ik moest even spieken wie het zou kunnen zijn. Het was Mike, dus gauw even een veeg over het scherm en Mike was verwijderd. Na werktijd en onderweg naar huis belde ik hem toch even op, om even te horen wat hij te vertellen had. Nou meneer Mike moest natuurlijk (kon niet wachten tot vrijdag) weer zonodig op mijn nieuwe stek gaan stropen zonder dat ik er bij was. Ik vraag hem of hij nog aan het vissen is en dat blijkt ook zo te zijn. Dus we spreken op een bepaalde plek af zodat we samen een ander deel even af kunnen struinen, zo krijg je toch weer zin om net voor het eten toch nog een hengeltje te werpen. Onderweg naar de afgesproken plek zie ik tot mijn verbazing langs het stuk waar ik gisteren de drie snoeken op de ABU had een andere visser lopen! Deze stek is toch beter bekend als ik dacht. Zo zie je maar, in jaren één enkele visser en zo zie je er in twee dagen twee struinen! Nadat ik de auto heb geparkeerd belt Mike waar ik blijf, het blijkt dat we elkaar verkeerd begrepen hebben, op beide stekken waar water is staat een bejaardenhuis voor demente snoekvissers! Mike besluit dan toch mijn kant op te komen na mijn mededeling dat het op zijn stek niets is. Ik ga ondertussen al aan de slag, na een worp of 4 komt eerst nog een oude Mercedes al toeterend voorbij scheuren, het blijkt een collega te zijn. Gelijk hierop komt er ook een visser mijn kant op lopen en roept: "Jij bent Age van het Forum (het is de visser die ik op de heenreis heb zien lopen.) We maken even kennis, het is Jorg van het roofvis forum. Met Mike heeft hij vorige week al kennis gemaakt, zo zie je maar; de wereld is klein. We besluiten het uurtje tijd dat ik voor het eten heb samen met Mike en ik door te vissen, Mike is in tussen ook gearriveerd. Jorg heeft deze stek waar ik gisteren aan het vissen was herkend van de foto uit het verhaal rocketje, rocketje. Deze jongen is een natuurtalent en heeft oog voor een goede stek en weet hem ook te herkennen. Mike die al bijna de gehele dag aan het vissen is op deze stek en op het nieuw te verkennen deel heeft er al twee snoeken uit weten te hengelen (kon dus echt niet wachten tot vrijdag), ouwe stekken dief!

Hij maakt er gelijk weer een competitie van met de mededeling dat hij al twee snoeken voor loopt, wel een heel oneerlijke start: zelf de hele dag bezig zijn, twee snoeken vangen en ik moet nog beginnen. Maar dit maakt het voor mij altijd interessant! We gaan beginnen. De nieuwe stek kunnen we alleen bereiken  door middel van een hek of door over een hek te klimmen (Men mag hier namelijk niet vissen). Mike vertelt dat het hek dicht is, dus Jorg helpt mij om over het hek met prikkeldraad te klimmen, maar het prikkeldraad is op kruishoogte en ik heb geen zin in een lek zaakje. Jorg drukt het prikkeldraad zo ver mogelijk naar beneden, ik  slinger alvast één been eroverheen, en dan meldt Mike even dat het hek toch open is (kluns), dus ik weer terug. Deze vijftiger is al wat straf in de benen, dus het kost wat moeite, maar het lukt weer om met het ene been aan de goede kant van het prikkeldraad te komen, en het zaakje is gered van lekkage. We kunnen beginnen. Jorg heeft na een goed tien minuten de eerste snoek: een dikkerd van 72 cm. Ik heb geen foto, Mike moet hem nog eens toesturen. Tijden het onthaken heb ik ook de eerste aanbeet: een dikkerd van dik over de 70 cm kleeft aan de Buster, maar lost net voor de kant. Vijf minuten verder krijg ik de eerste snoek op de kant: 67 cm.

Het beestje wordt even op de foto gezet en we gaan weer verder (toch fototoestel en statief maar in de auto leggen.) Tien minuten later heb ik weer een aanbeet en deze wordt ook verzilverd en 54 cm kan in de pan.

Mike is in tussen weer in tegenovergestelde richting gearriveerd en roept naar mij: "Jij laat me ook nooit eens winnen! Tja, dat heb je als je alvast begint zonder je vismaat. Dan vraag je er om dat iemand je alle hoeken van het water laat zien (oud Zeisters spreekwoord, verbastering van iemand alle snoeken van het water laten zien, wat ook een oud Zeisters spreekwoord is). Juich nooit te vroeg is het antwoord. Maar we gaan verder en een 10 minuten later komt voor mij snoek nummer 3 op de kant. Hij is klein maar fijn: 45 cm. Bustertje Bustertje, die doet weer zijn werk. Zo zie je dat de ABU rocket en de Buster aan elkaar gewaagd zijn. Jorg hoor ik in de verte roepen: "Nee hé!" na deze vangst.

(Na deze vangst dacht ik de 100e snoek te hebben, maar bij thuiskomst blijkt dit achteraf niet zo te zijn, nog één te gaan.)
Jorg en ik passeren elkaar, Mike loopt al weer een heel eind verder, maar heeft nog geen enkele aanbeet gehad, maar heeft in de tussen tijd wel weer een aasje verspeeld. Ik heb nog één enkele aanbeet, maar weet deze niet te verzilveren. Jorg heeft nog 3 snoeken gelost  en op het laatst lost hij nog een dikke rakker van goed 80 cm. Het begint nu flink te regenen en het is inmiddels tijd om aan het eten te gaan. Het is tijd voor de terugreis, we nemen afscheid van elkaar. Mike is weer van slag door deze nederlaag. Tijdens de terugreis blijkt achteraf dat Jorg nog een mooie rakker van 74 cm heeft gevangen. Zo komt er weer een einde aan toch weer een lekker goed uurtje vissen.

Op naar een volgend avontuur!!