Vreemde vangst!!

Vanavond toch nog even de vliegenlat ter hand genomen.
Het moest eigenlijk zo zijn dat ik gelijk uit het werk om 15.30 uur naar huis zou rijden en de hengel op zou gaan halen.
Maar het liep weer eens niet zoals ik het had gepland. Ik moest vanmiddag een nieuwe collega inwerken en deze werkt tot 16.30 uur. Ik besloot om geen half werk af te leveren en hem bij te staan, dus bleef ik ook maar tot 16.30 uur. Dan nog een klein spoedklusje en dan wordt het alweer 16.45 uur en dan gelijk naar huis om even wat makkelijks van eten klaar te maken. Dan is het inmiddels alweer 19.00 uur voordat het eten opgegeten is en nog even een klein stukje Flog It kijken. Hierna nog even twijfelen of ik zou gaan vissen. Het is best wel een mooie lente avond dus besluit ik toch om de hengel op te pakken en er even op uit te gaan. Ik ga maar weer eens richting de stek van afgelopen maandag. De vangst daar was redelijk goed te noemen, en misschien zat er net die ruisvoorn van 40 cm of meer. Het eerste hoekje waar ik begon had ik maandag nog een soort nimf in de boom geworpen, maar er later nooit meer aan gedacht. Voordat ik met de eerste worpen begon was het een geplons en gespetter onder die bewuste boom en dat wekt mijn aandacht. De eerste worpen worden daarom onder de takken geplaatst . Wie weet haak ik daar dan die mooie dikke rooie rijer, het geplons en gespetter blijft maar doorgaan. Dit ga ik toch eens beter bekijken, de aandacht is gevestigd. Er hangt een stuk vislijn aan een tak en nu zie ik ook duidelijk dat onder aan dat stuk lijn in het water een vis hangt. Dan speur ik nog even verder, misschien zie ik de daar bij behorende dobber ook nog, maar die is niet te zien. En een lichtje brandt er ook nog niet bij mij. Ik probeer maar eens met de hengeltop de vislijn te haken. Dit is eigenlijk een riskante poging om je hengeltop te breken, maar een beetje visser weet wat hij doet. Even later haak ik met het topoog de lijn en kan deze binnen halen. Bij het uit het water hijsen van deze vis, een voorn, blijkt deze mijn eigen nimf in de bek te hebben. Raar maar waar, zou deze dan vanaf maandag hier aan gezeten hebben? Het zou zo kunnen, maar dat is een raadsel. Maar vreemd is deze vangst wel. In alle waarschijnlijkheid heeft die nimf dus net onder het wateroppervlak gehangen en was zo een goede prooi voor deze voorn.
Misschien maar eens meer lijntjes zo in het water hangen met een nimf !
Geluk bij een ongeluk is deze voorn van de dood gered en kon weer vrolijk verder zwemmen.

 We gaan weer door met werpen, maar dan op een ander stuk, want op voorgaande plek is de boel redelijk tot goed verontrust. Ik zou hier toch niet meer kunnen vangen. Enkele meters verder pak ik de eerste voorn. Hij is niet groot, maar de eerste is weer binnen. Kort hierna volgt nummer twee, ik moet toch aardig moeite doen, want door de rare lichtinval op het water is het moeilijk te registreren of ik beet heb. Dit doet mij besluiten om Strike Putty op de lijn te doen, dit is een kneedbare beetverklikker.
Zo is de beetregistratie beter te zien. Ik doe wat worpen onder een overhangende wilg en verspeel hier nog een goudkopje of twee. De ellende begint weer, het is moeilijk vliegjes aan de lijn knopen. Het is een vrij donkere achtergrond en daarom is het moeilijk om de lijn door het oogje van de haak te rijgen, maar het lukt. De overhangende wilg staat op een de hoek van een soort T-splitsing van het water. En een deel van dat stuk water loopt over in een stuk naar een boerenprutsloot. Dit zijn net die stukjes waar vaak een dikke ruizer kan liggen. Na de lijn stukje voor stukje binnen te hebben gehaald schiet deze er als een speer vandoor, dus besluit ik de haak goed te zetten. En met resultaat, even gaat de vis er als een speer vandoor, leuke sport geeft dit. Even later komt er een mooie dikke rooie rijer van 26 september op de kant en dit is dan  voor dit seizoen mijn record ruisvoorn!

Maar de missie is nog niet geslaagd, want de missie is nog steeds een ruisvoorn van 40 cm of meer.
Na tien minuten vang ik nog een ruisvoorn, maar deze is weer een stukje kleiner. Ik laat het hier voor deze avond verder bij zitten. Die 40 cm ruisvoorn moet nog maar even wachten, want het begint al aardig te schemeren.

Op naar een volgend avontuur!!

Polder voorns!!!!

Het werd weer eens tijd om wat te gaan schrijven, en dat doen we dan maar.
Na een ruime week in de lappenmand te hebben gezeten moest het er toch maar weer van komen om de buitenlucht eens op te gaan zoeken.
Afgelopen zaterdag naar de Keukenhof geweest, Jos en Annemieke hadden de vrouw (Til) en mij dit als verjaardagscadeau aangeboden.
Zo gingen we zaterdag vroeg op pad en met zijn vieren richting Lisse waar de Keukenhof is.
Ondanks dat niet alle bollen in bloei stonden was het al met al een heel gezellig dagje uit.
Maar wat een drukte was het daar. Als je in de grote stad rondwandelt is het tegenwoordig net of dat je in het buitenland bent, zo was het daar ook zeker het geval. De frisse neus die ik daar weer heb op gedaan deed mij zeker goed; even flink de bacillen wegwerken die ik had opgedaan de afgelopen week.  De gezusters Kwebbel hadden weer genoeg om bij te kwebbelen, over het hoe en wat we gaan doen in ons weekje vakantie naar Engeland over twee weken.

Jos en ik lieten ze lekker begaan, zo konden wij alvast een beetje plannen welke streken we uit kunnen gaan halen als we aan de overkant van de zee zijn aangekomen.

Jos en ik waren  zeer alert. Bij elk stukje water werd er gekeken of er nog een snoek te vinden was, die moeten hier toch haast wel rond kunnen zwemmen. Want gevist wordt hier zeker en vast niet, en daarom is dit misschien een zeer goede stek om eens illegaal af te struinen in de toekomst. De Keukenhof schijnt toch maar enkele weken per jaar open te zijn. En dan kunnen wij hier rust gaan vissen zonder dat iemand ons in de gaten heeft. Misschien op een enkele vervelende BOA  met de naam Kees dan na.
Na het bezoek aan de Keukenhof  werden we nog getrakteerd op een etentje, daar weet Jos de restaurants wel voor te vinden. Als het maar lekker is en veel, of veel en lekker.
De zondag werd gebruikt om de vijver weer een beetje op orde te brengen, nieuwe UV lamp om het alg te bestrijden en een kilo of vier zout in het water voor schimmels en andere Koikarper bedreigende parasieten. De rest van de tuin is ook weer een beetje toonbaar gemaakt, zo zie je waar een bezoekje Keukenhof allemaal toe kan leiden. Vandaag ging ik een paar uurtjes vliegvissen aan de rand van de stad Utrecht. Dit is een stukje water waar ik elk jaar toch weer probeer om de eerste voorns te bemachtigen. Het is een stukje nieuw aangelegd water waar tegenwoordig ook een forellen visvijver is aangelegd. Wie weet ontsnapt er nog eens een keer één. De eerste worpen waren wel weer wat wennen, een paar keer haakte ik nog een paal en de wind deed ook nog een duit in het zakje door sommige worpen vlak tegen de waterkant te doen belanden. Na een half uurtje niets te hebben gevangen besloot ik maar eens een zijslootje te proberen waar ik kort te voren wat vissen weg zag springen. Waarschijnlijk opgejaagd door een snoek, want dit wegspringen gebeurde meerdere keren. Op die plek deed ik wat worpen en dat leverde gelijk de eerst voorns op.

Na een klein uurtje vond ik het welletjes; ik had er zo rond de tien gevangen, enkele nog verspeeld en dat allemaal op een goudkopje gevangen. Zo voor het begin een redelijk resultaat en qua formaat ook nog wel redelijk. Maar de jacht is geopend op iets groters, zo rond de 38 cm of meer moet de Missie gaan worden. Maar het zal een hele opgave zijn om dit formaat zien te vinden.
Dus de Missie is een ruisvoorn van een flink formaat in deze periode van het gesloten roofvisseizoen.


Op naar een volgend avontuur!!