Hij is binnen!!

Gisteren was het de bedoeling snel uit het werk nog even met de Bellyboat het water op te gaan .
En als je zo'n plan hebt, dan zet je dat door. Nog maar eens het grote water op en kijken of er weer een snoekje te verschalken is. Ergens in mijn achterhoofd hoopte ik op een telefoontje van Traditional Hengelsport dat mijn Bellyboat binnen zou zijn en als de telefoon dan gaat denk je ook steeds dat zij het zijn die bellen. Maar zo verstrijkt de ochtend todat net in mijn lunchpauze op het beeldscherm Ton Temming verschijnt, de eigenaar van Traditional Hengelsport. Vlug opnemen die telefoon en Henny de medewerker deelt mee dat hij binnen is (dat is snel), ik had er net nog aan zitten denken en ze bellen!
Hij vroeg nog wanneer ik hem kon ophalen. Daar hoefde ik natuurlijk niet lang over na te denken en ik zei gelijk: "Vanmiddag!" Nu had ik nog een uurtje over van de maandagmiddag, dus kon ik mooi iets eerder weg. Daardoor kon ik hem gelijk ophalen en vlug nog een paar uurtjes het water op met de oude.
Ik kon natuurlijk ook de nieuwe al uitpakken en die gebruiken, maar ik zet de boel liever thuis op mijn gemak in elkaar, Dan kan ik er de volgende dag mee het water op, want ik heb toch de woensdag vrij.
Na het ophalen van het pakketje ben ik vlug naar de waterkant gereden en ging al vlug te water.Tijdens het te water gaan met de oude Bellyboat had ik gelijk alweer in de gaten dat hij langzaam aan het leeglopen was, maar daar maakte ik me maar niet zo druk meer over. Ik hield tijdens de vaart de boel wel in de smiezen of het niet te snel gebeurde. Ik nam de gok maar en ging lekker flipperen. Ik hoopte nog wat te vangen, maar een enkele baars die een keer aan het aas knabbelde was op deze dag mijn deel en voor de rest bleef ik kansloos. Ik maakte maar weer een paar foto's van een zwanenkoppel dat ik hier wat vaker tegenkom.

Maar ze stelden de interesse die ik in ze toonde niet erg op prijs. Een druk gekwebbel tussen de ouders vond plaats en manlief werd iets vooruit gedirigeerd en ik denk dat ik de bedoeling daarvan al een beetje snapte!

Manlief draaide al een beetje bij om richting mijn kant op te gaan, dit probeerde hij heel onopvallend te doen.

En zo probeerde hij mij met een grote boog richting de kant op te drijven, en ik moest nu wat sneller flipperen, want alles ging in een rap tempo. Hij begon nu ook al rechtop in het water te gaan staan en klapperde druk met de vlerken, Ik had de camera intussen maar opgeborgen (waar ik achteraf spijt van had), want ik werd een beetje in het nauw gedreven door deze door zijn vrouwtje opgehitste mannetjeszwaan. Ik had de hengel al klaar liggen mocht het mis gaan en ook de flippers gingen in trapbeweging, dan kon ik hem laten zien wie de grootste zwemvliezen had.
Achteraf had ik hier een mooi videofilmpje van kunnen maken, stom van mijn kant.
Want toen ik steeds dichter de kant op werd gedreven, begon hij steeds heftiger met zijn vleugels te slaan en wilde nog een korte vogelvlucht richting mij maken en dat waren dan mooie opnames geweest. Nu moet ik het enkel en alleen met deze drie plaatjes doen. Hierna heb ik maar weer vlug de boel in de auto geladen en ging naar huis om een hapje te eten. Het was inmmiddels al weer 20.00 uur en ik wilde de nieuwe Bellyboat nog in elkaar zetten.

Op naar een volgend avontuur!!