Onderweg naar de beruchte plas van afgelopen donderdag moest ik nog eerst even langs de hengelsport leverancier voor een nieuwe accu voor de dieptemeter, de oude accu is nu toch finaal op.
Dus even kijken of er een vervanger te koop is. Net voordat ik de weg opdraai om naar die zaak toe te rijden kom ik Andy tegen.
Deze had zijn avond gepland met zijn vriendin Steffie om even de polderslootjes te bezoeken, en daarna misschien het twee kontjes hoge gras uit te proberen.
Ik vroeg hem of hij mee wilde gaan naar de grote beruchte plas en daar had hij wel oren naar, het is voor hem weer een bezoek aan een nieuw stukje water, dus ook nieuwe kansen voor hem.
Maar eerst even de accu halen. Bij binnenkomst bij de hengelsportleverancier had ik alweer het donkerbruin vermoeden dat ik daar voor niets en niemendal binnen stapte: lege schappen, weinig kunstaas. Slechte zaak zo aan het begin van het seizoen, en bij navraag voor de accu werd mijn donkerbruin vermoeden bevestigd: geen accu; Duizend Bommen en Granaten!
Hier word je toch niet goed van; geen accu en zonder dieptemeter is het op zo'n grote plas bijna zoeken naar een speld in een hooiberg.
Deze plas heb ik nog net niet vaak genoeg bezocht om de taluds en dergelijke goed te onthouden.
Dan maar vlug weer op pad en onderweg dan maar richting water zonder accu, morgen maar eens kijken of ik hem via het werk kan bestellen, daar hebben we ook zo onze contacten. Maar de vraag is of het mag ivm met de financiële afwerking en de administratieve romplsomp er omheen.
Na dit nutteloze ritje vlug de bellyboat uit de auto en maar weer te water, Andy met Stef al werpend vanaf de kant en ik vanuit de bellyboat. Na 15 minuten had ik de eerste aanbeet en 10 minuten later weer één.
Andy mopperde aan de kant dat zijn aasje (Buster) steeds tegen de bodem vastliep en bij Stef was het verhaal niet anders, en ik maar roepen: "Doorzetten!". Ze konden namelijk net achter het talud komen met hun worpen en daar zit ook net de snoek. De derde aanbeet was een behoorlijke baars, toch zeker ruim over de 40 cm die mijn Buster toch maar graag te grazen wilde nemen, maar die net een maatje te groot was voor zijn bek. Daarna een tijdje weer niets en toen weer een forse aanbeet. Deze werd ook niet verzilverd.
Een heel stuk verderop bij een inham hoorde ik opeens een gebrul: "Ik heb een snoek Age, ik heb een snoek!!"
Stef, die niet meer wist waar Andy was, riep: "Andy waar ben je, Andy waar ben je?"
Als je dat dan vanuit je bellyboat bekijkt is dat toch wel weer geinig om te zien. Andy riep op een gegeven moment dat het niet om een grote snoek ging, maar om een karper.
Dat moest ik dan toch even van dichtbij bekijken.
Tien minuten later had ik weer een aanbeet,dus volgden er weer verschillende worpen over die plek en eindelijk bleef hij plakken, dit keer op de Bulldawg. Bij het onthaken floeperde de snoek nog even uit de hand, gaf nog een paar flinke klappen en hing even later met dreg en al in de
bellyboat, gelukkig net met de haken in één van de opbergvakken, dit was kantje randje.
Bijna had ik de doos met plakkertjes weer te voorschijn kunnen halen, maar een snelle reactie kon de boel redden en vlug werd de snoek onthaakt.
Na dit angstige moment heb ik nog wat door geflipperd en geworpen, maar kon verder niets maar dan ook niets meer aan de haak krijgen.
Op naar een volgend avontuur!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten