De temperatuur was zo rond het vriespunt, echt van die kou die tot op het bot gaat.
Het kan ook zijn dat de leeftijd mee gaat spelen, wat zal het zijn? Echt een plan was er vandaag niet, door de koude zit je al niet lekker in je vel en dat werkt ook door bij het plannen van welke richting ik uit zou gaan om te vissen.
Dus werd er maar uitgekeken naar nieuwe stekjes, en gelukkig werd er al gauw een gevonden.
Een smal slootje voor een op de hoek staande boerderij, gelegen aan een T-splitsing.
Het water was net anderhalve meter breed en was ongeveer 30 meter lang.
Een normale worp kon je eigenlijk al niet plaatsen, maar snoek heb ik wel eens op gekkere stukjes gevangen.
Er lagen ook zat plukken met restanten van waterplanten in, en dat geeft altijd weer een schuilplaats voor een snoekje.
En zo ging ik dus aan de slag. Bij de eerste paar worpen begon ik al flinke koude jatten te krijgen.
En dat is eigenlijk al snel, want normaal heb ik daar niet zo'n erge last van, maar ik ging door en wierp zover het mogelijk was de kantjes goed af.
Na een worp of vijf klapte er een mooi snoekje over de Buster heen, en ja, dus weer de Buster. Eigenlijk hoef ik geen ander aas meer mee te nemen, het is eigenlijk mijn allesvanger op het moment.
Het kan ook zijn dat ik te lui ben om van aasje te wisselen.
Afgelopen zondag heb ik er op de visbeurs trouwens weer 6 bijgekocht, het was na het bedingen van korting 6 halen 5 betalen en dat terwijl ze al 8,00 euro goedkoper waren als normaal.
Ook heb ik nog een Bössel meegenomen, en deze kreeg ik cadeau van Jos. Hij vond dat ie al zoveel aas te water had laten gaan dat hij eens wat moest terug moest doen.
Nu hoeft dat niet voor mij, want ik heb zat aas, maar het was een welkome aanvulling van mijn verzameling.
Dit aasje komt niet eerder aan de speld dan als we volgend jaar weer in Ierland zijn aangekomen, dus hij staat voorlopig mooi op de plank.
Maar we gaan weer terug naar de snoek die over de Buster heen dook, want anders dwalen we af
De snoek verdween weer mooi tussen de waterplanten toen hij de Buster iets had aangetikt, dus nog maar een worp en nog een, en toen klapte de rakker met volle overtuiging op de Buster.
Met veel geweld en geklap op het water probeerde hij te ontkomen, maar dat ging niet zo één twee drie.
Nadat hij eindelijk een beetje was uitgeraasd kon ik hem proberen te pakken, en daar wrong hem nou net de schoen, want daar had de rakker geen zin in en gaf nog een flinke zwieper en ging er weer vandoor. Het formaat was goed, ik denk gauw 70 cm, zonde van zo'n vis.
Maar we gingen weer een meter of vijf verder en de volgende dook over de Buster, ook weer weg en deze liet zich daarna niet meer zien.
Mijn vingers begonnen nu een beetje gevoelloos te worden, en de blaas begon ook nog op te spelen.
Ik barstte van de kou en dat terwijl ik nog geen 15 minuten bezig was. Ik liep nog snel even het stukje uit en laste toen een plaspauze in.
Daarna ging ik weer retour en deed nog een enkele worp, en pakte op dit stuk samen met de Buster nog een mooi snoekje van 60 cm.
Nog even pakte ik een hoekje aan de andere kant, maar dat gaf ik gauw op. Ik had het gevoel dat mijn vingers van mijn handen afvielen. Vlug ging ik naar de auto om op te warmen en dat duurde lang. Ook nog even een sneetje brood er bij maar ik had moeite om die vast te houden.
Na een 10 minuten was ik beetje bij beetje weer op temperatuur gekomen en ging ik een ander stekje opsnorren.
Dit was een lange wetering nabij Woerden, daar deed ik verschillende pogingen om aan snoek te komen. Dat leverde echter niets op en ik ging weer naar de auto voor een nieuwe stek.
Na een half uurtje pakte ik een stuk wetering waar ik al verschillende keren langs gereden was, maar nooit echt interesse in had. Nu besloot ik dat toch maar eens een keer te proberen.
Hier was het na een worp of vier dat de eerste mooie snoek weer over de Buster dook en toch iets hards voelde. Hij had er dan ook geen zin meer in om meer moeite te doen om de Buster te pakken.
Twintig meter verder had ik weer een volger, maar ook deze ondernam geen verdere actie.
Na een 75 meter zag ik weer een volger, maar ook deze had geen trek meer in de Buster. Nu was ik de laatste tijd wel tot de ontdekking gekomen dat als de snoeken 1 tot 2 keer vol achter het aas zijn gegaan, ze zich bijna niet meer laten zien.
Ze zijn heel spaarzaam met hun energie, want ze hebben nog een lange winter voor de boeg die nog niet eens begonnen is.
Een stuk verder had ik nog een keer een losser, en hier bleef het voor de rest van de dag ook bij.
Ik ging naar huis, de kou deed er bij mij vandaag niet goed aan; het was een vies, mistig en koud dagje. Echt weer voor een stamppot, hachee of erwtensoep met rookworst.
Op naar een volgend avontuur!!!
Volgende week heb ik een weekje vakantie. Eens kijken of ik er nog een paar achter de schubben kan gaan zitten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten