maandag 21 september 2020

Nazomeren!



Zaterdag maar weer een app gestuurd naar Rogier en Mike even kijken of ze zin hadden in een stukje vissen.
Rogier wil wel,maar niet al te vroeg Mike kan niet.
Dus met Rogier  verder afgesproken, hij komt wat later, en wil nog wat uitslapen.
Ik zet zelf de wekker maar niet en zie wel hoe laat de interne wekker van mij afloopt.
Nou dat gebeurde om 7.30 een mooie tijd dus.
Daarna even een paar stukjes fruit naar binnen gewerkt, en wat drinken in de tas en gaan.
Onderweg nog maar 2 broodjes ei met bacon en een colaatje gehaald voor de rest van de dag.
En zo rond 9.15 stond ik vol goede moed langs de waterkant.


Hengel had ik al start klaar en zo kon de dag beginnen op deze mooie zonnige nazomerse, September dag.
Het eerste stuk begon ik maar secuur uit te vissen, want eerdere sessies dit jaar waren hier totaal visloos.
Dus wat goed mijn best doen moet wat opleveren.
Maar niets, maar dan ook niets geen reactie.


 

Ik loop maar terug naar de auto om deze een stuk door verder te rijden.
Elke keer een heel eind terug lopen zie ik niet zo zitten.
Volgende stukje levert ook niks op.
Het kan zijn door dat ze afgelopen week de slootkanten onderhanden hebben genomen.
Dan gebeurd het nog wel dat de snoeken totaal geen zin hebben, en nog wat van de schrik moeten bekomen.
Rogier heeft intussen geappt, en is onderweg.
Ik rijd de auto maar weer een stuk verder, en pak het stuk haaks op wat ik eerder heb afgelast.
Dit doet me altijd een beetje aan printen uit een boek van Rien Poortvliet denken!


Maar dan onder andere omstandigheden, met wind en regen.
Ben gisteren nog even in het bewuste boek gaan neuzen.(jachttafrelen)
Maar totaal geen prent te vinden wat er een beetje op lijkt met een visplaatje.
Raar dat dit boek dan altijd, opborrelt!
Het zal de sfeer, van jagen en vissen in de echte herfst wel zijn.
Net zoals dat ik zaterdag nog een pan snert heb gemaakt.



Totaal geen snertweer, en dan snert maken!
Ach wat maakt het verder ook uit, een beetje dromen over jacht en visserij!
Dat opborrelen van dat soort tijden heb ik altijd met de herfst.
De net geschoten fazant, het konijn of een lekkere houtduif voor de soep.
Jagen en vissen, dat is voor velen niet meer van deze tijd!
Nou voor mij wel, juist deze tijd!


De snert, met mooi nazomers niet snertweer.
Wat ik dan weer wel heb, dan maak ik een grote pan 7 liter, alles erop en eraan.
Heerlijk!
Maar dan 2 รก 3 kommen en dan heb ik er weer genoeg aan.
De rest dan maar de vriezer in voor een volgende keer.
De eerste kom vind ik het lekkerst!
En het moet in de mooie snertkom van Rien Poortvliet natuurlijk.
Ben blij dat we die op de kop hebben kunnen tikken.
Rogier is inmiddels gearriveerd, en we besluiten richting Baambrugge te rijden.
We nemen een sluiproute, onder de fietstunnel door het fietspad over.
Scheelt gewoon een 20 minuten omrijden.
De broodjes ei met bacon heb ik al lang weer achter de kiezen.
De stukken die ik al had afgevist waren visloos, een taai.
Dan Baambrugge mooie omgeving, mooi uitdagend water!
Maar een uurtje vissen levert niks op.
Rogier en ik besluiten, bij de punt een hapje te eten en wat te drinken.


Wat daarna achter blijft zijn twee lege borden, heerlijke lunch voor weinig geld!
Rogier heeft getrakteerd.
We hebben lekker gekletst en het lang weekend vissen even aangehaald wat er binnenkort aan komt.
We gaan weer vissen maar het is helemaal niks, een enkele baars zie zich laat zien.
Maar te traag voor een echte aanbeet.
We sluiten af, ik pak nog een steiger, waar nog een boot voor ligt.
Laat de spinner nog wat zakken, en draai hem weer tergend langzaam binnen.
En dan een grote schim van een baars, en hap en
haak net de baars in zijn bovenlip.
Maar wat een baars en wat een goedmaker van deze mooie nazomerse September zondag.
40 cm schoon aan de haak, ik rond hem hij kan een 2 cm groter zijn geweest.


Alles bij elkaar maakt dan zo'n dag dan weer compleet.
Lekker vissen met een vismaat, hapje drankje gezellige praat op een mooie plek en mooi weer.
En dan op het einde van de dag deze mooie dikke baars.

En zo komt er weer een einde aan een mooie nazomerse dag in September.

En op naar een volgend avontuur en A JE TO!

De Pet!

De pet! Een soort Ilja Gort pet nog nooit gewassen. Ik pak hem net op van de kapstok, hij was een beetje hard, mag ook wel na een 10 jaar of...