Vanwege allerlei gaten die al keer op keer gerepareerd waren, moesten er nu toch echt nieuwe komen, dat was me weer een rib uit mijn lijf.
Maar we kunnen nu de winter weer door, lekker neopreen gevoerd, dus ze zitten warm en ze zijn droog natuurlijk.
Dat was een tijd geleden dat ik droge voeten had in de laarzen.
Hierna naar de industriewijken in Utrecht, hier kom ik niet vaak en zeker op het stuk waar ik vandaag begon. Dit is illegaal vissen in het water van een andere vereniging dan de AUHV.
Maar lekker schijt aan alles, zouden ze controleren; helaas jammer dan maar een keer. Ik moest eerst eens testen of dit water de vergunning waardig zou zijn.
En het is wel vergunningswaardig, maar om daar nu weer een aparte vergunning voor aan te kopen is een ander verhaal.
Dus de stoute schoenen, eh laarzen aangetrokken en vissen maar.
Ik had bij de eerste worp al een volger en de tweede worp was raak. De eerste is in de pan: 54 cm.
Tja, dat is vragen om dit gebonk, positief en negatief gaan verschillende duimen omhoog achter de ramen, maar ook verschillende middelvingers!!
Vlug daar de hoek om en de volgende volger dient zich aan, ook ongeveer van hetzelfde formaat, maar deze rakker heeft er verder geen zin in. Dus op naar de overkant van de weg. Ik heb haast, je weet maar niet of er controle komt. Dit stukje ligt wat meer verscholen en hier dient de volgende rakker zich aan. Hij tikt wat tegen de Buster, ja alweer de Buster, maar laat deze vervolgens met rust.
Ik ga maar weer naar de auto. Ik ben hier uitgevist en zoek een nieuw stekje op en die is al gauw gevonden.
Hier is het na pas twee worpen raak: een mooie ruime 60'er gaat met de Buster aan de haal en met mooie sprongen boven het water en wild spartelend duikt hij weer het water in zonder de Buster. Tja dit kan zo gebeuren en zo gebeurt het ook.
Ik heb als doel vandaag de 100ste snoek te vangen van het seizoen 2010/2011 en daar moet je wat moeite voor doen.
We gaan lekker door na deze waardevolle losser, een stukje verder vind ik mooie plukken met waterplanten. Hier moet toch echt een snoekje liggen volgens mijn berekeningen. Tien worpen heb ik nodig en een mooi snoekje duikt op de Buster, maar deze rakker lost ook weer. Nog maar eens een worp en dan volgt er een drama. Er zit een pruik in het draad (dikke knoop) en dit op zo'n cruciaal moment. Het is niet zo'n grote pruik, maar het draad zit nu muurvast, dus dit wordt knutselen aan het water.
Eerst de reel helemaal uit elkaar halen, maar dit gaat niet werken. Ik krijg die prutknoop er niet uit, dus alles weer in elkaar en naar de auto.
Daar alles weer uit elkaar gehaald en losbranden die hap (pruik). Als het echt nodig mocht zijn heb ik nog een molen met draad en die moet ik dan maar overrollen op de reel.
Maar dit is achteraf gelukkig niet nodig.
Dan stopt er een dikke Mercedes terreinwagen met Duits kenteken. Ik denk: hier hebben we weer van die snoekenvangers voor de pot. Een oud kereltje in een sjofel pakkie stapt de auto uit en vraagt of ik bij het bedrijf werk waar mijn auto voor de deur staat. Ik antwoord nee, ik werk hier voor mijzelf, ik ontwerp pruiken.
De man begint nu ook al brutaal in mijn doosje reserve Busters te schuimen, en daar heb ik nou zo'n hekel aan; Duitsers die in mijn auto schuimen. Hij spreekt trouwens wel Nederlands, het zal wel een onderduiker zijn uit de Tweede Wereldoorlog, en bij een of ander kamp vandaan komen (een kamper dus).
En dat blijkt ook al snel, want meneer in de sjofele verpakking probeert me nu een gereedschapskist aan te smeren, de straatventer. Waarom kom ik dit nu weer tegen, net bij mijn nieuw ontworpen pruik die uit de knoop is.
De man zegt dat hij ze net om de hoek heeft gekocht bij een gereedschapswinkel. Gek, ik ben er net langs gekomen, maar niets van dien aard ben ik daar tegengekomen.
Ik mag de kist met gereedschap kopen voor een prikkie, ik vertel hem dat ik thuis genoeg van die zooi heb en het echt niet kan gebruiken.
Maar hij geeft niet op: "Het is echt goed spul!" Nee meneer in de sjofele verpakking, ik heb het niet nodig!!
Dan zegt hij dat ik het voor niets mag hebben. Ik vraag hem of dat spul nog is gemaakt van die oude fietsen uit de Tweede Wereldoorlog!! (dit is niet waar hoor)
"Meneer, ik heb geen interesse." Dan begint hij weer over mijn aasjes, de Busters.
Ik negeer hem nu en dit blijkt te helpen, hij gaat er vandoor, eindelijk, ik heb weer rust en tijd om alles weer klaar te maken en keer terug naar de plek van de losser. Een worp of 8 heb ik nodig en hangt er een vis van 60 cm in de pan.
De stukjes om de hoek worden nog uitgeworpen, maar het enige wat ik te zien krijg is een volger.
Terug naar de auto, ik bedoel de snackbar, ik begin al trek te krijgen in twee frikandellen speciaal.
Eerst maar eens vragen of ik ook kan pinnen, maar dit blijkt niet mogelijk, dus dit is dag frikandellen speciaal.
Dit is weer zo'n illegale patatfriet zaak uit de middeleeuwen; pinnen mag, maar hier kan het niet.
Dus naar de auto met een hongerig gevoel, en op naar een nieuw stekje. Dit is een klein stukje rijden, alles is mooi binnen handbereik. Maar de eerste 10 minuten is het nog niet veel, dus dan maar een andere tactiek.
Ik ga Hotspot vissen, dus alleen de hoekjes en duikertjes. En dat is heel snel raak; twee stuks in 5 minuten van 54 en 56 cm.
De tweede vis was eigenlijk een mazzeltje. Niet dat ik vermoedde dat er een rakkertje in een hoekje op mij zat te wachten, maar meer omdat ik hem bovenop het riet gooide en er bij het lostrekken ook een snoek aan had zitten, een geluksworp dus.
Op naar de volgende stek. Ik heb honger en ik weet in deze plaats een Mac te zitten, daar vlak in de buurt waar ik vanochtend ook de laarzen heb gekocht.
Helaas geen whopper vandaag, die is hier in geen velden of wegen te bekennen, maar eerst even een hoekje bekijken waar altijd wel wat zit.
Maar helaas, dit wordt een tegenvaller; heel laag water, dus zinloos om hier te werpen. Daarom nu eerst naar de Macdrive. Ik heb twee euro los in de zak, genoeg voor twee euroknallers.
Die werk ik vlug even weg en dan kan ik weer aan de slag. Het duurt nu een minuut of 20 voordat de eerste snoek zich laat zien en daar blijft het ook bij. Dan maar een volgend stukje, deze stek hangt een beetje met stukjes en beetjes aan elkaar, allemaal kleine vakjes, maar er zit zeker snoek.
Hier vlak voor de Mac dan eindelijk nummer 5; een rakkertje van 67 cm zit in de pan. Nu weet ik niet meer of ik er nu nog vijf of zes nodig had voor de 100, maar ik neem geen risico en ga voor nummertje 6.
Ik loop hetzelfde stukje werpend terug, en dan klapt er toch nog weer een op de Buster. Deze meet 68 cm.
En dit vind ik ook weer genoeg voor vandaag; voor de file terug naar huis.
Dit was weer een vruchtbaar dagje en de 100ste snoek voor het seizoen is in ieder geval binnen. Ik ben winterklaar, dit was mijn doel en alles wat nu extra gevangen wordt is mooi meegenomen voordat het ijs op het water ligt.
Op naar een volgend avontuur en dat is morgen de polder weer in, maar dan een andere hoek!!!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten