Er stond wel een stevig briesje, maar de zon zat er ook zo nu en dan bij.
Na de avondmaaltijd, had ik toch zin gekregen om even met de vaste hengel en een klein dobbertje op jacht te gaan naar wat voorns, je weet nooit wat je vangt, zeker als je er van uit gaat dat het klein spul zal zijn. Naarstig werd er gezocht naar een stuk wittebrood, alleen heb ik dat nooit in huis. Dus werd er maar een pak afbakbroodjes opengetrokken. Daar begon de twijfel weer; het zag er een beetje kruimelig uit en dat is niet goed oom aan de haak te doen. Dus dan eventueel maar naar de supermarkt voor een halfje wit. Maar dat kost weer tijd en dat is kostbare tijd en ook moest ik nog een goed dobbertje zien te vinden. Toevallig lagen de hengelspullen die ik had gebruikt bij de witvis sessie met Jos afgelopen zondag nog buiten op tafel. Daar zaten ook nog enkele sneetjes wittebrood in en die voelden nog redelijk aan en kwamen dus goed van pas.
Een dobbertje werd ook gevonden, dus snel naar het water. Diep gebogen tussen de rietstengels door struinend werd er gezocht naar een goede plek om de dobber in het water te laten zakken.
Het zachte plopgeluid van de in het water terecht komende dobber leverde al bijna gelijk een aanbeet op. Maar daarna niets, dus even kijken of het brood nog aan de haak zat. Bij deze controle bleek het te zijn verdwenen. Dus een nieuw plukje werd op de haak gedaan, en weer het plopgeluid en ook bijna weer gelijk een aanbeet, maar ook daarna werd het stil. Dit herhaalde ik een keer of tien, hierna had ik in de gaten dat het brood dat ik had meegenomen toch niet zo erg vers meer was als ik wel had gedacht.
Dus werden er daarna bij de pogingen om enig witvis in de vorm van voorn of ruisvoorn te vangen stevige bolletjes brood op de haak geprikt. Hierna was het raak; de eerst voorn kwam binnen en niet de minste; toch zeker 25 cm en dat is een leuk formaat. Geregeld werd de dobber naar beneden getrokken en dachten die voorns mij een beetje voor de gek te houden, dus besloot ik sneller aan te slaan.
Ik verspeelde te veel brood door dit kat-en-muis spel, ik had toch beter even vers brood kunnen halen! Nadat ik het spelletje door had volgde de één na de andere voorn en allemaal richting de 25 en 30 cm en dat rond de 12 stuks. Het kunnen er ook 14 geweest zijn, maar ik was de tel kwijt geraakt.
Dit was een beter resultaat als wat Jos en ik er samen afgelopen zondag uit hebben kunnen halen, toen was de vangst wel erg mager te noemen.
Binnenkort ga ik voor het snoekseizoen wordt geopend toch nog eens even kijken met de vaste hengel of even met de werphengel en daar een dobbertje aan maken. Zo kan ik toch eens kijken of er wat groter spul te vangen is en dat moet op die stek wel mogelijk zijn.
Het is gelukkig nog maar twee weken te gaan, want het roofvisvirus begint weer aardig te voorschijn te komen. Ik moet zeker nog een paar keer goed oefenen voor het vistripje naar Ierland en dat is alweer over minder dan vier maanden. Ik begin alweer af te tellen.
Op naar een volgend avontuur; dit in de voetsporen van " A Passion For Angling'' !!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten