En dan is het dag twee van het nieuwe seizoen !

Zoals gepland ging ik vandaag met Mike struinen langs de waterkant. De jacht op snoek is weer geopend.
Na gisteren de nieuwe hengel te hebben getest en gelijk maar de twee eerste snoekjes te hebben gevangen ging ik vandaag vol goede moed op pad. Bij de eerste stek had ik een goed gevoel, deze had ik voor het laatst ergens in februari bezocht. We konden nu eens zien wat er na een aantal maanden aan deze stek was veranderd.  Het water lag er bijzonder goed bij, het was kraakhelder en mooi begroeid met waterplanten, dus dekking genoeg voor alle vissoorten die er zitten. De waterplanten kunnen verder in de zomer wel voor problemen gaan zorgen als het te dicht begroeid wordt, maar dan laten we deze stek maar weer liggen tot laat in de herfst.
Maar dit is van latere zorg, voor vandaag is de kans best groot dat we hier een enkele snoek gaan pakken. Mike en ik zijn beiden gewapend met de Jerkbait stok en als aas een Buster, daar moeten we het mee gaan doen. Eerst pakken we een aan de woonwijk grenzende plas, we weten zeker dat hier wel een snoek van redelijk formaat zit. Mike loopt linksom en ik rechtsom, zodat we niet in elkaars vaar(vis)water komen. Na een kleine 40 meter vissen is het raak; een goed gevulde rakker duikt op mijn Buster. Van redelijke afstand was al te volgen waar hij vandaan kwam, zodat de aanbeet ook lekker duidelijk was te volgen, dit is het voordeel van helder water.
Zo kan snoek nummer 1 voor de tweede visdag in de pan: 63 cm.

Mike begint van de overkant weer te roepen dat deze vangst te snel is en het de rest van de dag weer niets wordt.
Maar ik heb dat gevoel voor vandaag niet, ik heb meer zoiets van elke snoek is er 1 en een blanke dag is erger. We gaan stug door en zien wel wat de dag brengt, vooral als ik terug kijk naar het verleden is dit volgens mij de eerste keer dat we zo vroeg in het seizoen zijn begonnen met snoeken.
Na nog geen uur vissen begint Mike al weer te zeuren dat hij het op deze stek niet echt meer ziet zitten. Hij heeft honger, slaap en allerlei andere dingen om over te zeuren: te veel waterplanten, zijn aasje loopt er steeds in vast. Ik moet hem constant moed inspreken. We pakken een ander stukje van de woonwijk waarvan ik zeker weet dat er drie snoeken liggen. Maar waar en in welke hoek we ook werpen: geen snoek. Dan een door een duiker gescheiden slootje, daar zie ik gelijk een klein rakkertje van een cm of 50 liggen. Verschillende worpen doe ik langs zijn snuit, maar geen reactie, dan via de staart over zijn bol, ook niet. Wat ik ook doe, geen vin die hij verroert. Mike wordt er bij geroepen. Meestal heeft hij in dit soort situaties de gelukstreffer, maar ook bij zijn worpen leveren niets op.
We laten hier het wassenbeeldenmuseum maar voor wat het is en gaan verder. We pakken weer een ander stuk van de woonwijk, Mike gaat liever al naar een andere stek, maar ik moedig hem aan om te blijven. Dit lukt met pijn en moeite. En dat komt omdat een vrouw naar ons toe komt lopen en zegt dat ze elke dag daar en daar wel een snoek ziet liggen, vooral vlak voor haar huis. Het moet ook vol karpers zitten! Kijk dit zijn nu vrouwen met verstand van vis en deze weet Mike weer een beetje op te beuren om door te gaan met wat we hier komen doen en dat is snoek vangen. We doen enkele worpen voor een brug langs en dit ieder aan een kant. Ook doen we wat worpen er onder voor zover dat kan . Dan is het Mike die ineens een kreet geeft dat hij een snoek heeft, en deze kan eindelijk als eerste snoek van het seizoen voor hem in de pan. Ook deze is 63 cm en zit mooi in zijn vel.

Ondanks deze vangst heeft Mike het in deze wijk wel gezien, ik had liever het rondje even afgemaakt, ik had er aan de andere kant nog wel 1 of 2 snoeken verwacht. Dan maar naar een andere stek. Ik weet nog wel een mooi stukje vlakbij. Weer moet ik Mike overtuigen dat daar de snoeken opgestapeld liggen. Dit stuk heb ik de laatste keer nog met Jorg afgestruind en toen zaten er wel een paar. Maar of dit nu nog zo is, dat moeten we zien en geloven. We werpen hier weer wat. Na een worp of drie heb ik een losser, een kleine rakker die de Buster wild van zich af schudt en zich zo van de haken weet te ontdoen. Een minuut of tien later denkt Mike de eerst volger te hebben gehad, maar deze laat zich niet meer zien. Na nog eens een minuut of tien komt voor mij snoek nummer twee in de pan: 64 cm en zo mager als een lat.

Maar zoals we wel vaker zeggen: vis is vis, en snoek is snoek en deze kan in de pan.
We lopen nog even een rondje en ontdekken gelijk weer een nieuw stuk water, maar dit is te nieuw. De stickers zitten nog op de betonnen beschoeiing die er erg kort geleden is aangebracht. Dus dit water laten we nog een seizoen liggen. We gaan weer even naar een ander vlakbij gelegen stuk om ons geluk daar te beproeven.
Na enkele worpen vind ik dit geluk en dat in de vorm van een mooie dikke rakker van 78 cm.

Op deze struin toch komen we ook nog wat wondere wezentjes der natuur tegen.

Dit nest met meerkoetjes laten we maar weer snel met rust om de boel niet te verstoren. Er zijn nog enkele eieren in het nest, dus deze zijn nog maar kort geleden geboren en hebben hun rust echt nodig.
Mike heeft in deze wijk ook nog geluk en haalt onder aanwijzing van mij nog een snoek weg onder een paar takken van een overhangende boom: 56 cm.

Nadat we deze wijk goed hebben uitgekamd gaan we kijken of er in een andere wijk nog een grote jongen ligt die ik begin dit jaar twee keer heb gelost. Misschien dat deze rakker er nu wel uit is te halen. Daar aangekomen hebben we na 30 minuten nog geen teken van snoek gezien, dus we gaan maar weer op weg naar de volgende stek. Maar Mike begint weer te zeuren dat hij honger en slaap heeft. Wat is dat tegenwoordig toch met die jongeren. Het enige waar ze aan denken is eten en slapen.
Onderweg doen we dan maar een pitstop bij een Burger King, een Whopper gaat er wel in en die kunnen we niet laten liggen. Dus eerst even deze pauze die we wel verdiend hebben.

Hierna kunnen we met frisse moed weer naar de volgende stek. Daar moet ik weer zo nodig een Buster
op de bodem parkeren die echt muur- en muurvast zit. Mike heeft duidelijk schik met de ellende van een ander, maar ik denk "Lach jij maar!!"
Dan heeft even later Mike weer een mooie dikke rakker van 73 cm op de kant en in de pan.

Trots als een pauw staat hij er weer bij, zijn derde snoek van het nieuwe seizoen is binnen.
Verder valt ook hier niets te halen en we verkassen weer naar de volgende stek.
Mike heeft hier de vangst van zijn seizoen; de eerste snoekbaars van het formaat waar is ie gebleven.

Dan komt hij weer in actie met het echte werk en kan zijn snoek nummer 4 in de pan: 63 cm.

Eigenlijk mogen we niet klagen, met onze vangst van vandaag, maar we gaan nog even door.
Tijdens deze struinsessie zie ik toch weer een soort graspol in het water staan en ik roep nog naar Mike: "Hier moet toch echt een snoekje onder of voor liggen".
En tegelijkertijd duikt er ook weer 1 op en 64 cm kan in de pan.

Nog heel even vissen we hier de boel een beetje uit en ik kan dan nog een kleine rakker van 47 cm in de pan leggen.

Hierna doen we nog snel een andere stek aan, het loopt al gauw weer tegen de klok van etenstijd aan, dus haast is geboden. Hier doen we verschillende pogingen om nog snoek in de pan te krijgen, maar geen worp die ook maar een enkele vin boven water doet krijgen. Mike die de één of andere onhandige worp doet laat hier zijn Buster flink tegen een brug aan knallen en deze breekt in twee stukken.
En zo is het mijn beurt om eens flink te gaan lachen.
We houden het verder voor gezien en gaan maar weer een op huis aan. We mogen totaal niet klagen met 9 snoeken in de pan en ieder nog twee lossers, snoek zit er in ieder geval nog.



Op naar een volgend avontuur!!!