Vandaag volgens planning op ontdekkingstocht door de polder. Zoals in het verslag van gisteren al werd gemeld, moesten er nieuwe stekken gezocht worden, dus de boekjes van de hengelsportvereniging werden doorgespit. Daarna werd Google Earth bezocht en zo kon de informatie op de routeplanner gezet worden.
Daarna kon de zoektocht beginnen; broodjes in de tas, cola ook mee en de Kelly Kettle verdween in de achterbak. Zo kan de reis beginnen; voldoende proviand heb je nodig. Je zou maar eens verdwalen op zo'n ontdekkingstocht.
Columbus wist eeuwen geleden eigenlijk ook niet waar het schip zou kunnen stranden, scheurbuik en andere ziektes werden er toen opgelopen wegens een tekort aan proviand. Dat zou mij niet gebeuren.
Vandaar dat Kelly vandaag ook mee mocht, je moet tenslotte misschien wel slootwater koken om schoon water te krijgen! Na toch wel een lange rit en zeker wel 5 plaspauzes verder wordt dan de plaats van bestemming bereikt. De eerst twee van de vier broodjes waren al verorberd omdat mijn maag al behoorlijk begon te knorren! Maar wat ik van deze nieuwe visgronden verwachtte viel eigenlijk tegen omdat de informatie van de AUHV vrij matig was. Op die en die plaats en dan ergens op de landerijen van de boerderijen mag je vissen, maar welke boerderijen, tja dat wordt nu net niet aangegeven. En als je via die en die kant komt kun je aan de linkerkant vissen. Nu heeft de routeplanner mij zeker net de verkeerde kant op gestuurd, want bij mij liggen de boerderijen rechts en welk erf mag ik op? Kunnen ze dat van de AUHV niet eens beter aangeven! Voor hetzelfde geld zit ik fout en is het van een andere visvereniging. Nu vallen de stekken ook nog tegen; kleine stukken kun je afstruinen en dan moet je weer de auto in voor een volgende stek. Dit begint een ontdekkingstocht van lik me reet te worden. Ik heb de halve omgeving daar afgezocht, maar kan geen goede stek vinden.
Ik ging om 9.00 uur op pad en rond 12.00 had ik nog amper een hengel uit kunnen werpen. Dan wordt het hoog tijd om Kelly eens lekker warm te maken! Het vuur wordt opgestookt en Kelly met water en al kan warm worden gemaakt.
Kelly begint het al aardig warm te krijgen en zo kunnen we een lekker HOT bakkie soep naar binnen werken!
Tijdens het naar binnen slurpen van de soep kan ik mij nog even lekker warmen aan het onderste deel van Kelly die lekker HOT is! Na dit lekkere opwarmertje kan de tocht weer voortgezet worden, dieper en dieper de polder in, maar het zou lang duren voor ik iets zou vinden wat mij aanstond.
Na een goed plekje te hebben ontdekt kan ik dan eindelijk van start.
Tientalen worpen gaan het water over, maar geen graat die ook maar zin heeft in de Buste. Dan maar weer een ander stukje.
Ook op dit andere stuk blijf ik visloos achter. Dan houd ik het maar voor gezien. We zijn alweer dik anderhalf uur verder; de tijd begint te dringen. Er moet nu toch snoek in de pan komen, zonder snoek kan ik niet thuis komen. Dus er moet actie worden ondernomen om aan de nodige visjes te komen. We gaan maar weer naar wat bekende stukken, misschien dat daar wat te halen valt. Dus weer worden de nodige kilometers afgelegd en de tijd verstrijkt!
Dan is het: nieuwe stek nieuwe kansen en hopen maar ook dat het echt zo is.
Net als ik op deze nieuwe stek het hek over wil klimmen zie ik twee visser op een goede honderd meter van mij vandaan. Daar gaat de nieuwe stek met nieuwe kansen! Maar ik ben niet zo gauw van slag en doe toch maar een paar worpen in een hoekje vol bagger. Dat zijn net van die stukken die onervaren vissers overslaan. Twee worpen heb ik nodig en een mooie dikke rakker duikt op vol op de Buster: 75 cm. Dus toch: nieuwe stek nieuwe kansen. Ik zie de twee vissers mijn kant op kijken en hoor in de verte ook nog wat roepen. Wat ze roepen interesseert mij niet en ik kan het ook niet horen. Ik ga maar weer terug en kijken of er wat aan de andere kant te vangen is. Hier struin ik nog een kilometertje water af, maar geen snoek te bekennen. Hier moet ik nog even zeer snel handelen, want iets van huishoudelijke aard zit voor de deur en die wil er met alle geweld zeer snel uit en dat wordt haastig zoeken naar een plek om dit weg te werken, wat maar ternauwernood lukt! Dan op naar de volgende stek. Hier wordt de boel ook nog even flink uitgeworpen, maar het enige dat mij ten deel valt is een dikke losser. De volgende stek is een stuk dat ik regelmatig even bezoek. Je kunt er wel eens dezelfde snoeken tegenkomen die je al eens gevangen hebt, maar er kan ook nog wel eens een nieuw rakkertje liggen. Dit is de stek waar ik vorig jaar op 12 november een snoek van 92 cm heb gevangen, dit was nog samen met Jos. Die weet dit nog wel denk ik. Misschien haak ik die nog wel een keer, je weet het maar nooit. Een oude bekende tegenkomen is altijd wel leuk en zo'n oude bekende van een snoek met die lengte is helemaal leuk, want die is dan ook vast nog wel een stukje gegroeid. Na tientallen worpen geef ik het op en ik ga naar de overkant. Hier doe ik flink wat worpen en los twee toch wel leuke snoeken van formaat, maar hier blijft het ook bij. Dan nog maar eens een paar worpen verderop, maar ook hier tonen deze rakkers geen interesse. Dan toch nog maar een paar worpen waar die reus van 92 cm zou moeten liggen. Bij worp vier is het raak. Eerst denk ik nog dat ik een pluk waterplanten heb gevangen, maar er komt beweging en wat voor een beweging! Druk spartelende beweging; dit is snoek, dit is vis, de pan kan weer warm worden gemaakt. Na een toch wel leuk gevecht kan deze dikke rakker op de kant. Even meten en wat blijkt: 93 cm!! Dit gaat toch wel om dezelfde snoek met een groei van toch wel eventjes 1 cm en dat één jaar en 4 dagen verder.
Dan heb ik zin in meer. Ik ben warm gemaakt en op dreef, misschien dat er nog wat snoek wakker kan worden geschud, je weet maar nooit! Nog maar eens wat worpen. Kon ik hier maar eens het weiland in, dan zou er zeker nog iets van een dikke dame kunnen liggen. Maar helaas, ik heb het al eens aan de boer gevraagd, maar nee was nee. Nog maar weer een worp. De Buster stuitert lekker over het water, net als echt wegspattende visjes en nog eens klapt er een rakker op de Buster. Druk vechtend naar vrijheid komt deze snoek ook in de pan: 65 cm.
Hierna vis ik nog wat Hotspots af, maar ik weet niets meer te vangen en we gaan weer richting huis. Onderweg pak ik nog een stukje mee en ook hier komt er nog een snoekje van 64 cm in de pan.
De reis wordt voortgezet. De volgende stek op de terugtocht wordt aangedaan, maar dit levert geen snoekjes op.
Een man die zijn hondje uitlaat maakt nog even een praatje en daar komt ter sprake dat er weer buitenlandse vistoeristen bezig zijn. Hij komt ze regelmatig tegen. Ik begon hier zelf niet over, maar de man is ze spuugzat. Zelf vist hij regelmatig en hij ergert zich hier mateloos aan.
Hij vertelt zelfs dat ze in de nacht met polyester bootjes de plassen op gaan met elektrische netten en de vis zo het water uit halen. Misschien een sterk verhaal, maar je zou het ook als waarheid kunnen zien. Het wordt echt eens tijd dat er iets aan wordt gedaan, nog even en er blijft geen snoek meer over als het zo doorgaat. Daarna gaat het gesprek richting de politiek. Na dit gezellige onderhoud met deze man is het weer tijd om naar huis te gaan. We gaan de goulash maar eens warm maken en dan een goed bord opscheppen.
Het was na deze moeizame ontdekkingstocht zonder ontdekkingen toch een lekker dagje struinen!
Op naar een volgend avontuur!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten