Ze geven weer storm op!!

Aankomende vrijdag 02/11 2012 geven ze weer eens storm op en dat zijn goede zaken. Storm betekent onrust op het water, wegschietend speldaas dat bij het minste of gringste denkt dat ze achterna worden gezeten. Het kan mij niet hard genoeg gaan waaien. Aan de ene kant is het jammer, want de Bellyboat blijft zo wel aan de kant liggen en dat terwijl ik er nog wel een keer mee het water op moet. Maar struinen langs het water met storm heeft ook wel wat. Ik ga de spullen maar eens klaarmaken. Afgelopen dinsdag moest ik voor het werk er even op uit en kwam weer water tegen waarvan ik het bestaan eigenlijk al weer een beetje vergeten was. Het ligt wel een beetje tussen woonwijken en industriegebieden, maar dat mag de pret niet drukken. Ook zijn er wat stukken waar ik geen vergunning voor heb, maar dat zal geen problemen geven, want controleurs kom je toch niet zo gauw tegen met zulk soort weer. We gaan maar eens denken welk aas we gaan gebruiken; een Buster of zoiets moet het altijd wel doen.  Nog even de donderdag werken en dan de vrijdag vroeg op pad. Even proberen om voor de files uit het water te bereiken, zo kan ik er een mooie en lange dag van gaan maken. Mocht het dan bij die woonwijken en industriehoek niet werken, dan kan ik altijd de polder nog in en dan lekker met je snufferd vol in de wind en de regen staan. En ach, misschien geven ze ineens wel ander weer op, je weet het nooit met die Helga van Zeur, die verandert ook van dag tot dag met de voorspellingen. Het is en blijft een vrouw hè, altijd wisselvallig, net als het weer. Het zal wel bij een storm in een glas water blijven!

Zo en dan is het eindelijk vrijdag 02/11 2012. We gaan vandaag maar eens op stap. Blikjes cola zitten in de tas en twee nieuwe Busters in de doos. Het is iets later geworden dan ik eigenlijk wilde, maar af en toe moet je ook een uurtje uitslapen. Zo stap ik dan rond 9.00 uur in de auto. Brood neem ik niet mee, we gaan wel bij Mac Donalds langs om te eten; een paar Euroknallers gaan er altijd wel in.
De eerste stekken die ik aan doe vallen vies tegen, dit zou wel eens door het weer kunnen komen. De storm waarop ik gehoopt had is dus weer een storm in een glas water geworden, er staat wel iets wind, maar het is niet geworden waar ze het in het begin van de week nog over hadden. De eerste stekken leveren totaal geen enkele snoek op, en dit terwijl het leuke stukken zijn waar je toch echt wel een snoekje mag verwachten. Dan maar weer een ander stuk proberen, maar hier is het eigenlijk weer hetzelfde verhaal: geen graat, geen snoek, hopeloos. En dit terwijl ik zeker al dik anderhalf uur aan het werpen ben. Dan maar weer verkassen. De volgende stek ziet er veelbelovend uit, alleen op sommige stukken moeilijk of helemaal niet bereikbaar. Toch probeer ik het op zo'n stuk waar eigenlijk niet te werpen valt, tenzij je tot aan je knie in het water wilt gaan staan. Ik doe maar een poging van twee worpen en ga dan maar weer weg. Een onmogelijke operatie is het. Terwijl ik van dit stuk een meter of zes ben verwijderd hoor ik een klap op de plek waar ik de twee worpen heb gedaan, dus toch weer terug en nog eens proberen.
Maar het blijft een drama en na worp nummer vier kom ik nog vast te zitten ook en slechts met pijn en moeite krijg ik mijn Buster terug. Ik laat dit stuk maar verder links liggen en begin aan de stukken die beter bereikbaar zijn. Na een goed half uur geef ik het op. Ik ga maar weer richting de auto, weer geen snoek te vinden.
Tijdens de terugtocht besluit ik toch nog een poging te wagen op het stuk waar ik in het begin de klap op het water hoorde. Dan maar een natte broek. Voorzichtig ga ik rustig aftastend kijken tot hoever ik in het water kan staan en zo net met de hengel hoog boven het riet uit een paar worpen kan doen.
Het vist niet prettig, maar bij worp vier is het raak; eindelijk een vette bonk op de hengel.
Wild spartelend krijg ik de rakker naar de kant, nu nog het beestje te pakken krijgen. Het riet wordt aan de kant gedrukt en zo kan ik de rakker net bij de kieuw te pakken krijgen. Vlug even op de foto en meten: 81 cm kan in de pan en ik ben een natte broekspijp rijker.

Eindelijk weer eens een dikke rakkerd op de kant. Het werd wel weer eens tijd; ruim twee uur buffelen voor één snoek, maar dan heb je ook wat. We gaan weer eens verder. Ik parkeer de auto nu eens op het terrein van een Mac Donalds. Eerst even de omringende stukken afstruinen, dan kan ik daarna mooi even een paar Euroknallers naar binnen jassen. Ook hier weer na duizend en één worpen geen snoek te vinden. Eerst een hapje eten en dan weer op naar een nieuwe stek, de tijd begint te dringen. Een ochtend vissen en dan 1 snoek is niet genoeg. De volgende stek dan maar weer, hier zijn ze net weer met werkzaamheden bezig, dan maar de andere kant op, het slechte stuk zullen we maar zeggen.
Na een goed half uur mag snoek nummer twee op de kant; 65 cm.

Dan gaan we maar weer een stukje verder, maar uiteindelijk levert dit stuk geen snoek meer op, en zo gaan we weer naar de volgende stek. Op de volgende stek krijg ik na een kwartier de eerste losser, maar een stuk verder komt er eindelijk weer een snoek op de kant; 53 cm. Aan de overkant wordt er geroepen: "Grote fish, grote fish." Ik weet niet welke nationaliteit de man heeft, maar deze snoek zal het hier wel niet lang maken.
Dan maar weer terug om een ander hoekje te pakken. Er moet toch wel iets meer te halen zijn vandaag.

Het andere hoekje levert eindelijk weer een rakkertje op van 61 cm. Deze is niet voor de eerst keer gevangen, want de bekflap is aardig beschadigd en ook de bek heeft wat gaten.

Voor de rest blijft het hier stil en ik ga maar weer eens verkassen, op naar een volgende stek. Dat is er één waar ik een tijdje terug nog een mooie dikkerd verspeelde. Eens kijken of hij er vandaag wel uit wil.
Op deze stek doe ik verschillende worpen, maar geen dikke rakkerd te bekennen. Dan maar weer een stukje doorschuiven. Weer wat worpen en weer niets, dan weer iets doo schuiven en weer een paar worpen. Nu klapt er eindelijk weer iets van grote snoek over de Buster heen, het zal toch niet weer gebeuren dat deze dikkerd die nu op een totaal andere stek ligt zich niet meer laat zien hé!
Dat zal mij zeker weer overkomen! Nog maar een worp, geen reactie. Dan nog een worp en eindelijk; bammes, vol op de Buster. Als een gek gaat deze dikke rakker tekeer, het wordt nog een klusje om hem aan de kant te krijgen. Ik sta net verkeerd en het is te hoog om de snoek bij de kieuwgreep te pakken. Dus even een lager gelegen stuk zoeken en dit terwijl de rakker aan één haak bungelt. Dit zijn altijd weer van die momenten dat je ze kan verspelen. Uiteindelijk komt alles toch nog voor de bakker en kan de rakker van 85 cm in de pan.

Na het terugzetten van deze rakker doe ik nog maar eens een paar worpen en snoek nummer twee duikt vol over de Buster heen. Dus nog maar een paar worpen, maar geen reactie meer.
We schuiven maar weer door en een goede tweehonderd meter verder duikt er weer een snoek over de Buster, maar ook nu volgt er na de volgende worpen geen reactie meer. Ik struin nog een paar honderd meter verder, maar er is geen snoek meer te vinden. Dan maar weer terug naar de gemiste kansen. Even kijken of ze er alsnog uit willen, maar er is geen beweging meer in te krijgen. Tijdens de terugtocht heb ik het gevoel dat ik last heb van een natte broek. Het zal toch niet zo zijn dat ik of in mijn broek heb gescheten, of ongemerkt incontinent aan het worden ben. Ik moet toch eens voelen wat het is. En inderdaad; mijn achterwerk is vochtig aan het worden, maar regenen doet het ook niet.
Het kan dan nog maar één ding zijn en dat is een drama als dat zo is. Vlug doe ik de rugzak af en rits hem open. En ja hoor; de onthaaktang is dwars door mijn laatste blikje cola heen geprikt.
Vlug haal ik het blikje inclusief tang uit de tas, de tang uit het blikje en maak dat snel open. Maar dat snelle openmaken kost gelijk nog een paar slokken cola, zodat ik achteraf er nog net drie slokjes uit kan halen; zonde, zonde, zonde. Hierna maar weer naar huis om een hapje eten te maken. Het was eigenlijk de bedoeling om weer eens een keer goulash te maken, maar dat wordt veranderd in witlof. Dit doe ik om de kinders thuis eens te pesten. Het was eindelijk weer eens een dagje met snoek van formaat. Het was wel meters maken, maar dan heb je ook weer eens wat.

Op naar een volgend avontuur en hopen dat ze dan de weersvoorspeling weer eens goed hebben!!