Zoals gepland liep de wekker af om half zeven, alles was klaargezet, dus geen problemen met spullen op het laatste moment bij elkaar rapen.
En zo kon ik rond 7.10 uur in de auto stappen, en ook gelijk weer uitstappen; het brood lag natuurlijk nog in de koelkast!
Zo, en toen nu eindelijk vertrekken,. De planning was om het laatste snoek bellyboat tripje van het roofvis seizoen te maken.
Het verkeer werkte weer lekker mee en om 7.35 uur lag de Bellyboat in het water. Hiervoor had ik nog een goed gesprek met een karpervisser die net zijn spullen uit het water had.
Wat mij de laatste tijd opvalt is dat die karpervisser allervriendelijkst zijn. Ik heb dit seizoen eigenlijk nog weinig problemen ondervonden. Karpervissers GA ZO DOOR!
De eerste 45 minuten liepen stroef met geen enkele activiteit. Toen ging ik maar naar een nieuwe aangrenzende plas die dit jaar voor het eerst bevist mag worden. Via een bruggetje onder de weg door kon ik daar vlot naar toe flipperen en op zich zag het er goed uit, dus proberen maar.
Na hier een half uur geflipperd te hebben ging ik maar weer retour naar het oude gedeelte, dat nieuwe stuk kan ik beter bewaren voor het nieuwe seizoen .
Op dat nieuwe stuk moet ik erst maar een paar verkenningstochten plannen.
Tijdens deze terugtocht deed ik nog een paar zeer lange worpen en toen was het ineens bammes op een meter of 7 diep water.
Komt er dan eindelijk weer vis in de boat??
En ja hoor, na een mooie straffe dril had ik een mooie snoek van precies 80 cm, het enigste wat ik nog moet doen is de camera bij de bellyboat tochten beter instellen.
Hier liepen op een gegeven moment tientallen kinderen langs het water met leerkrachten die nog nooit een bellyboat hadden gezien, en dat moest natuurlijk uitgebreid bekeken worden, maar ik trok me er niets van aan en viste stug door!
Maar ook hier was het niks en na een paar uur ging de bellyboat het water uit en stak ik de weg over. Maar ook hier duurde het en duurde het.
Het begon nu tegen twee uur te lopen, dus etenstijd. Het moest nu toch eens gaan beginnen met de snoek, of waren ze soms allemaal verdwenen naar de paaigronden?
En toen eindelijk, om klokslag 14.00 uur had ik snoek nummer 200. Hij was wel klein van formaat, maar 54 cm was binnen.
Eindelijk, eindelijk kon ik weer aan de terugtocht beginnen. Nu zat de vermoeidheid er toch aardig in. Maar koud was deze snoek weer het water in of de volgende diende zich aan, maar die loste weer onmiddellijk. Maar wat maakt het uit, het doel was bereikt.
Tien minuten later was het weer raak, maar ook deze snoek loste. Vijf minuten verder dook er weer een mooie 80er op. Bij het vastpakken van de onderlijn schoot deze er helaas af. Dit vond ik toch wel weer jammer, het was echt een mooie volle snoek zoals je ze graag wilt hebben!
Na 15 minuten kwam nummer 201. Deze was 63 cm, maar er is helaas geen foto, want tijdens het installeren van de camera floeperde hij van mijn vinger af.
Hierna had nog een aanbeet, maar daar bleef het bij. Eindelijk had ik mijn doel bereikt, dit was net de lotto. Zouden de getallen gaan vallen of niet? En het werd nummer 200 en het resevegetal nummer 1 !
Nu kunnen we ons gaan voorbereiden op het vliegvisseizoen. Dit staat al voor de deur, op naar de ruisvoorns en misschien de winde.
Maar eerst zondag even met Jos naar de Visma. Hier moeten nog de nodige aasjes en onderlijnmateriaal gekocht worden voor ons jaarlijkse tripje naar Ierland en dit schiet ook al weer op.
Hiervoor zijn de voorbereidingen al volop aan de gang. De vliegtickets zijn al betaald, het huisje is besteld en het bootje is gereserveerd!
Op naar een volgend avontuur!!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten