En daar is hij dan!!!!!

Het was vandaag de dag van de waarheid, zou het er van komen of niet, zou ik wel of niet mijn nieuwe seizoensrecord neerzettten?
Een ander zal dit misshien niet zo doen, maar ik wel, ik houd bijna alles bij. Ik vind het gewoon leuk om te doen: records en statistieken bijhouden van je vangsten .
Maar ik denk dat iedereen dit wel enigszins heeft. De één vangt liever alleen maar grote snoek en die vinden de kleinere snoeken onder de meter niets. Daar vissen ze liever niet op, dat vinden ze minderwaardig. De ander houdt niet van aantallen, maar stiekem houden ze het echt wel bij!
Zo maakt het mij niet uit wat ik vang; groot of klein, elke aanbeet van snoek is prachtig. Natuurlijk is een mooie dikke rakker of dame geweldig, maar ik ga niet met de staart tussen de benen naar huis als ik geen reus gevangen heb (nou ja, alleen met die snoek van Jos, toen kwam ik afgedropen thuis).
Maar verder houd ik lekker alles bijhouden, volgend seizoen ga ik ook alle dagen eens bijhouden dat ik niets vang, en misschien heb ik er dan weer een type bij.
Dit was ik dit seizoen al van plan, maar dat vergeet je vaak te noteren. Dan kom je thuis en dan ben je het goede of slechte weer allang vergeten.
Maar vandaag kon alles wel eens anders worden. Het werd een ochtendje vissen met Roderick en Andy, of zij er nu ieder 5 of 6 zouden vangen en ik maar één maakte mij niet uit, er was rust in de tent.
Ik moest er wel minimaal één vangen om mijn seizoensrecord te verbeteren en eigenlijk had ik daar ook geen hard hoofd in.
En zo gingen we gedrieën op pad. Om 8.00 uur werd er afgesproken bij mij thuis en Andy, de man van het woord stond al geheel klaar om 7.40 uur. Goed op tijd dus. De keren dat hij mee is gegaan was hij altijd punctueel op tijd aanwezig en zo hoort het ook.
Na een vlot ritje kwamen we aan op de stek, het was wel een beetje mistig, maar wat maakt het uit; geen stress, gewoon lekker aan de slag.
Ik moest nog even helpen om Roderick zijn hengeltje op te bouwen en toen konden we gaan vissen. Maar welke kant op, links of rechts, doe maar een gooi.
Andy wilde eerst via een zandpaadje de T-splitsingen belagen, maar naar goed advies van mij gingen we het water vanaf de parkeerplaatsen bevissen.
Ook, en daar stond ik van te kijken, had hij een Buster shalow aan de speld geknoopt, een goede keuze!
En zo kon de jacht beginnen, het eerste zijstuk werd meteen belaagd met een drietal hengels; 2x een Buster en 1x een four play koi.
Verschillende worpen vlogen over dit kleine stukje water en daar is natuurlijk geen snoek tegen bestand.
Maar dit stuk moesten we snoekloos verlaten en we gingen naar zijtak nummer 2, daar vlogen ook de worpen af en aan.

En daar mocht Roderick zijn eerste snoek van de dag 60 cm  uit het water halen, (dat halen uit het water heb ik maar gedaan). Met pijn en moeite wilde hij hem vasthouden, maar zoals een echt kerel heeft hij dat toch maar gedaan. Ik moest wel wat aanwijzingen geven om niet zo'n angstig bekkie te trekken.
Bij de volgende zijtak vlogen de worpen kriskras over het water, ik stuurde hem strak langs een pluk hydra en een tegen de kant liggende boot en pats; er dook een mooie dikke rakker over de Buster.
Nog maar een paar worpen, maar er gebeurde niets meer. Ik schoof iets op en gaf Andy de kans, misschien dat hij hem er uit kon tikken. Na een tiental worpen klapte er alsnog een op zijn Buster, en een mooie dikke broeksnoek kwam op de kant (broeksnoek omdat hij aan zijn broekspijp bleef hangen tijdens de kieuwgreep).

Daarna even meten 75 cm en lekker vet.

We gingen naar de volgende zijtak en ook hier vlogen de worpen kriskras het water. Druk, druk, druk, geen snoek die hier weerstand aan kan bieden!
Na drie worpen was het bammes. Die was voor mij. Wel met maar één haak in de bek, maar toch aan de kant gekregen. Dit is de dag van de waarheid en een nieuw seizoensrecord is geboren: 175 snoeken (is het nu zo dat elke vis die ik nu vang weer een nieuw record maakt dit seizoen?).
Vlug werd de snoek gemeten en dit leverde 70 cm op. Snel mocht de snoek die goed in het vel zat weer gaan zwemmen.

We visten nog even de wijk rond en pakten nog een ander stuk aan de overkant van de weg, maar het bleef daar bij een paar kolken van een snoek die onze aasjes niet wilde hebben, die wilde gewoon vers van het mes! (geef hem eens ongelijk).
We gingen nog even de polder in. Ik wilde Andy nog wat nieuwe stukken laten zien, zodat hij het volgend seizoen ook nog eens ergens anders terecht kan, maar vonden we geen snoek.
En het werd tijd om naar huis te gaan, zo had ik beloofd. En het was ook mooi geweest, a.s donderdag is er weer een dag.

                                                   Koppeltje kuifeenden .

Onderweg nog vlug even een broodje bij het tankstation gekocht en op naar huis. Het is weer mooi geweest en we kunnen weer tevreden terugkijken.


Op naar een volgend avontuur!!!