Na een druk dagje op het werk wil ik nu het plan gaan uitvoeren dat al weken door mijn hoofd speelt. Ik wil weer naar de verboden plas waar ik volgens mij als eerste bellyboater actief was, nou ja, ik weet het voor 95% zeker. Ik heb er zelf ook onderzoek gepleegd onder de karpervissers aldaar (JA WEER DIE KARPERVISSERS !!!!!). Degenen die ik daar gesproken heb vallen dan wel weer mee (van hun kant bekeken dan).
Op die plas zijn 11 vergunningen uitgegeven aan karpervissers. Dus er mag niet op roofvis gevist worden, er is veel tijd door hun geïnvesteerd om daar te mogen vissen.
Ze hebben boetes geïncasseerd en niet zo weinig ook, totdat de plaatselijke overheid het zat werd en dacht: "Laten we een klein aantal vergunningen uitdelen, maar onder een aantal voorwaarden:
1 - ze ruimen de rotzooi op die ze gebruikt hebben, hun afval dus
2 - hier valt ook het afval onder van wandelaars (bezoekers) van het omliggende natuurreservaat
3 - als ze zien dat er rottigheid wordt uitgehaald door anderen, dan moeten ze dit direct melden bij een Boa
4 - als ze zien dat er personen vissen die er totaal niet thuishoren (zoals ik) dan moeten ze de zwartvisser waarschuwen dat er niet gevist mag worden en ze moeten dit onmiddellijk doorbellen aan een Boa.
Dus eigenlijk is het bijna onmogelijk daar zwart te vissen, je kunt van verraad spreken als ze dit zwartvissen doorbellen, maar doen ze dit alles niet, dan zijn ze allemaal hun vergunning kwijt en mag er niemand meer vissen. Hier kan ik mee leven en ik ben dus niet langer kwaad op deze karpervissers.
Deze rare regel moet je eigenlijk de plaatselijke overheid, of Staatsbosbeheer, of wie daar eigenlijk zeggenschap over heeft kwalijk nemen.
Ook hebben hier de vogelkijkers weer een vinger in de pap, er komen beschermde vogels voor in en rond de plas. En dan zijn er ook nog de omwonenden die denken dat de plas van hun is, enz, enz.
Tja en wat moet een goedwillende roofvisser dan? Zwartvissen, pionieren, gewoon uitproberen en een boete riskeren, en dat alles om te weten wat er rondzwemt.
Dit is een soort passie; weten wat er zit, spanning, avontuur, ontdekking van het onmogelijke.
Maar er is nog een probleem. Ze zijn de bodemlaag van de plas aan het afdekken, de bodem daar is nogal vervuild met ziekenhuisafval en dergelijke soorten troep. Dit is ooit gedumpt en toegestaan door de plaatselijke overheid.
Dus hoe laat beginnen ze met de werkzaamheden? Zes uur, zeven uur, acht uur? Geen idee, dit heb ik nog niet onderzocht. Hier dacht ik ook pas vanavond aan en dit was ik dus vergeten; de werkzaamheden daar.
Maar het moet gaan gebeuren, volgende week is het vakantie voor een groot deel van Nederland en dan zitten ze misschien de hele vakantie daar aan het water.
Dit gaat te lang duren en van uitstel komt afstel.
Zondag was ik ook geweest en ik arriveerde er om 3.45 uur. De karpervissers waren er ook, maar terug gaan naar huis was geen optie, want dit vistripje had ik heel bewust gepland.
Daarom ging ik maar naar een andere plas, maar daar kreeg ik na een uurtje bellyboaten een lekke bladder (binnenband) van de bellyboat. Nou, dan wil je het water wel af, want het vist niet fijn als je constant de luchtdruk van je binnenbandje in de gaten moet houden. Het is niet gevaarlijk, er kan weinig gebeuren, je kunt hooguit een beetje gaan overhangen.
Maar nu gaan we het plan ten uitvoer brengen, de bellyboat vaarklaar maken en de spullen controleren. Terwijl ik dit schrijf, denk ik er opeens aan dat de accu van de dieptemeter leeg is. Stom, stom, stom!!!
Dan maar even bijladen en hopen dat het voldoende is, wat een slechte actie.
Het is waarschijnlijk de spanning, de voorpret, daar komt het natuurlijk door.
En dit hoort ook bij de voorbereiding: even langs de plas fietsen en kijken of er geen vissers zitten.
Ik maak ook even wat foto's maken om te laten zien wat ik bedoel.
Dan op tijd naar bed vanavond, want morgen gaat de wekker om 3.30 uur en ik hoop dat het lukt om dan vlot uit bed te komen.
Morgen heb ik late dienst, dus ik moet er ook voor zorgen dat ik om 12.30 uur op het werk ben en dan doorgaan tot 20.30 uur. Dit wordt een lange dag, dit moet je er echt voor over hebben.
En dan maar hopen dat wat ik denk dat er rondzwemt ook werkelijk zo is.
De zon zien opkomen, de watervogels die er zijn, de plas vanaf het midden bekijken, daar gaat het ook om.
hier door het water snijden dat, hoort zo!!
Maar ook hier heb je te maken met een grote jager op alle soorten vis, de aalscholver (of op zijn
Zeisters gezegd: de aalschooier).
Inmiddels zit de fiets tocht er op en zijn de eerst foto's geplaatst. Ook is er gekeken waar een goede instapplaats is.
Ik probeer zo dicht mogelijk bij de auto te blijven, karpervissers zijn er op dit moment niet en het weer ziet er pico-bello uit.
De bellyboat is opgepompt, de accu is opgeladen, het hengeltje is klaar. De doos met kunstaas is nagekeken en is niet compleet, maar ik besluit dat ik het moet gaan doen met wat er in zit.
Als de snoeken nog weinig kunstaas geroken hebben, dan verwacht ik dat ze het meeste wel zullen grijpen.
Of heb ik nu te hoge verwachtingen? Dan kan het een domper worden, maar ik kan dan wel zeggen: "Ik was daar de eerste belly-boater, met of zonder gevangen snoek!"
We zullen het zien en meemaken. Het is nu woensdag 21.30 uur, ik ga alles even nalopen en hoop over een paar uur misschien het verdere verslag te schrijven, maar dat kan ook donderdagavond worden, we zien wel!
Deel 2 !
Eindelijk was het dan zo ver, het plan de campagne werd in werking gesteld. Om 3.45 uur ging de wekker. Na een onrustig nachtje slapen ging het dan gebeuren en om 4.10 uur kwam ik bij de verboden plek aan .
Vlug werd er nog een korte ronde gedaan om te zien of er echt geen karpervisser aanwezig was.
Halverwege de wandeling had ik zoiets van het kan wel, vlug weer naar de auto, de spullen er uit en naar de afvaartplek die ik gisteren voor ogen had.
Zoals te zien is op de bovenstaande foto hingen er dikke flarden met mist boven het water en het is nog behoorlijk duister!
Ik lijk nu wel een commando. Zachtjes scheer ik over het water en de eerste worpen schieten door de ringen van de jerkbait hengel.
Als een paratroeper wordt er rond gekeken of ik geen visser zie aan de andere zijde van het water, maar het zicht is slecht. We zullen wel zien of horen.
Door de mist op het water zakt het vertrouwen wel enigszins, meestal staat dit weertype garant voor slechte vangsten.
Maar als het hier werkelijk is zoals ze het vertellen, moet er toch makkelijk een snoek te pakken zijn of een grote baars.
Al sneller wordt het licht en begint de mist ook iets weg te trekken, maar ondertussen nog helemaal niets van een aanbeet en ik ben nu toch al 20 minuten aan het varen.
Af en toe heb ik het gevoel dat de mist op de keel slaat, of zal dit het gevoel zijn dat ontstaat doordat er ooit allerlei troep is gedumpt?
Ook bij het te water gaan rook het niet frisjes, mogelijk wordt het daarom het stinkmeer genoemd.
En als klap op de vuurpijl heb ik het gevoel dat ik radioactief ben geworden; de dieptemeter piept meer als normaal.
Vanuit een hoek van het meer voel ik me nu ook al begluurd, ik zie steeds iemand om een bosje heen kijken, het zal toch niet zo zijn dat dit toch een karpervisser is die daar verscholen zit??
Even later, als ik dichterbij het bosje kom, blijkt het om een reiger te gaan.
Zijn snavel zag ik zeker aan voor een hengel.
Er komen steeds meer van dit soort gedachten bij me op, zelfs mijn waadpak voelt warm aan, maar bij het kijken op de dieptemeter geeft die een watertemperatuur aan van 20,4 graden.
Dan zal dat de verklaring wel zijn, en weg zijn de gedachten, we vissen door tot vlakbij de reiger.
Ik ga de hoek niet verder in en ik moet ook wat verder van de kant af. Dik honderd vogels spatten de lucht in als de SD op het water kletst.
Dit moeten we niet hebben, dit is onrust die ver doordringt en mensen wakker maakt.
Ik ga nu even wat worpen doen op een dieper stuk van ongeveer 15 meter en bij de kanten toch gauw 5 tot 6 meter.
Het is allemaal dieper dan ik had gedacht, ik had er wel van gehoord, alleen zag het er niet naar uit.
Nog wat worpen volgen op het diepere stuk, maar zonder succes en na een minuut of tien houd ik het snel voor gezien.
Ik zag op de dieptemeter veel scholen vis op de ondiepere stukken en niet op de 15 meter grens.
Terug dan maar en nu de andere oever bestoken met worpen. Veel vis scheert er onder de bellyboat door.
Hier en daar volgt een aanbeet van kleine baars, en ook hier zie je er een stuk of 5 steeds de SD aanvallen, maar snoek blijft uit.
Nu ga ik wat sneller langs de oever en vis dit ook met wat grotere ruimtes af, op de route terug ga ik het uitpeuteren.
Ik kom nu bijna bij de andere ingang van het gebied en ook daar gaan een dikke honderd vogels de lucht in. Het zijn spreeuwen en de herrie die ze maken is niet best, zo lok je mensen of misschien zelfs wel controleurs.
Ik ga ook niet naar het midden van het water waar een soort zandbank ligt, want daar is het een en al watervogels als meerkoeten, zwanen, ganzen, meeuwen, eenden, noem maar op, de hele mikmak zit op het water.
Als ik daar heen ga breekt de pleuris uit en kan ik wel inpakken.
Ik ga nu terug naar de afvaartplek en ondertussen millimeter ik de oever af, het is inmiddels al een uurtje of zes.
Ik krijg nu regelmatig tikjes op de SD, het is baars, maar klein van formaat. Ze zijn een centimeter of tien met af en toe een uitschieter naar 15 cm.
Dit blijft zich lange tijd volhouden, er zit baars genoeg, maar nog steeds geen snoek. Dit valt vies tegen en mijn hoge verwachtingen worden de grond in geboord.
Ik had eigenlijk de verticaal hengel mee moeten nemen en mij niet zo moeten focussen alleen op snoek. Op baars had ik echt wel goede kansen gemaakt en zeker ook op de grote jongens.
In mijn ooghoek zie ik weer een witte schim voorbij schieten, het is toch zeker niet die Picasso weer? Want dan is hij een eind uit de richting van zijn werkgebied.
Of zal het Rembrandt zijn? Maar die liep toch meestal niet in het wit zijn klusjes te doen, was hij bezig geweest om de Nachtwacht af te schilderen.
Maar wat blijkt achteraf? Het is een witte gans en even later kwam het gevolg er achteraan, drie stuks in totaal.
Maar een goede commando laat zich niet gauw foppen en ik blijf alert op alles wat er rondom de plas gebeurt.
Daar moet dan toch wel een heel leger Ravensburger schilders voor nodig zijn om mij nu nog van mijn stuk te brengen.
De eerste fietser komen nu ook voorbij, ook hier weer verwonderde blikken op het water, ik val wel in het oog, het wordt tijd!
Ik peuter hier en daar nog wat goede de stukjes uit, maar het blijft bij tientallen aanbeten van baarzen.
Maar die vinden de SD te groot en ik ga onverrichter zaken terug naar de auto. Wat een domper ondanks dat het verder wel leuk en spannend was hier op de plas. Maar ik had echt wel een klapper van een snoek verwacht.
Maar 'I will be back', dit gaat in september pas gebeuren, dan zijn de omstandigheden waarschijnlijk beter.
Dan kan ik in de tussentijd ook nog wat meer voorbereidend werk doen en zeker een extra hengel gaat dan niet ontbreken.
Ook in de fortgracht naast het stinkmeer wil ik de bellyboat een keer te water laten, groot is het niet, maar je kan er elk stukje uitkammen en snoek zit er. Dat heb ik zelf al eens gezien.
Ik ga nog even een ander stukje bezoeken, want ik heb nog wat tijd over en geen last van slaapverschijnselen. Deze stek heb ik vorig jaar maar één keer bezocht. Ik dobber hier nog een anderhalf uur verder. Dit is niet op de verboden plas, maar wel een stek waar ik nog wel eens een snoekje pak.
Maar ook hier niets, maar dan ook niets. Alleen weer een baars, maar het te grote aas doet me de das om.
Even later kom ik nog een uitgeputte snoek tegen van rond de 80 cm. Ik doe wat worpen voor zijn neus langs en ik haak hem in de kieuw. Misschien kan ik het beest uit zijn lijden verlossen, maar dichterbij gekomen glipt hij van de haak. Met de flippers kan ik hem nog iets omhoog houden, maar hij ziet er niet uit en is half in staat van ontbinding. Hoe zo'n snoek nog leeft, maar ik krijg hem niet te pakken.
Ik had hem liever even uit zijn lijden verlost, helaas.
Ik kom nog een meerkoet tegen met kuikens op het nest, en een nest van een fuut er naast met wat eieren .
Verder ga ik maar niet meer, het wordt tijd om de spullen in de auto te doen, er moet nog gewerkt worden.
Misschien doe ik nog een dutje tussendoor, maar wat een dag. Het stinkmeer is een mooie plas, maar was een tegenvaller qua snoek. Waarschijnlijk kwam dit deels door het weertype en de mistflarden, maar ja, dit kun je niet plannen.
En zo is het plan de campagne deels een succes, namelijk het omzeilen van de controles en de karpervissers. Maar deels is het ook geen succes, want snoek is er niet gevangen en niet gezien, zelfs geen missers, volgers of aanbeten.
Ik heb te hoog van de toren geblazen, in september kom ik zeker terug, misschien wel eerder. Ik ga het zeker een tweede kans geven. Dan is het mij de bekeuring wel waard.
Op naar een volgend avontuur, ik ga op zoek naar een nieuwe uitdaging, misschien een keer de Rijn op met de bellyboat. Dit moet kunnen en ik ga proberen daar een wat grotere snoekbaars bij de stekels te vatten.
Zit je nou geheime stekken met naam en toenaam te noemen? Lekker dan, straks zit die plas weer vol met dikke kale mannetjes met bril. ;)
BeantwoordenVerwijderenJammer dat je geen radio-actieve karpercontroleurs bent tegengekomen trouwens.
Op deze plas hoe meer zielen hoe meer vreugde.
BeantwoordenVerwijderenDan wordt hij ooit mischien vrij gegeven voor iedereen.