Nu Weet ik het zeker !!!!!!!!!!!

Nu weet ik het zeker; karpervissers moeten in de ban!! Al heel wat jaartjes vis ik op een mooie plas bij Utrecht, verschillende keren heb ik daar controle gehad, en nooit een probleem.
Nu had ik een mooi stukje gelezen in het blad Snoekerijen, geschreven door Volkmar en dat zette mij op het idee om dat eens in de praktijk te brengen.
Na eerst nog een mail naar hem te hebben gestuurd over het hoe en wat, ging ik het gelezene vanmiddag eens uitproberen.
Het water lag er goed bij, een beetje wind, dat wel, maar dat verhoogt de vangkansen alleen maar.
Na eerst de plas over de lengterichting te hebben overgestoken en uitgeworpen te hebben, moest ik aan het einde bij de berucht BIG MAMA-plek (zie vorige verhalen) een snelle draai maken; KARPERVISSERS!!!!!
Maar de afstand tussen hen en mij was gelukkig nog groot genoeg en ze konden absoluut geen last van mij ondervinden, maar ik hoorde alweer gekakel vanaf de kant en een mobieltje werd ter hand genomen. Ik voelde al nattigheid.
Ik begin al aan de terugtocht en zag nog een karpervisser, maar ver genoeg van mij vandaan.
Maar ook deze was bezig met zijn mobiel, dus die hadden waarschijnlijk onderling contact.
Toen dacht ik al dit kan nooit lang duren, er gaat wat gebeuren; een grote vangst misschien.
Meters werden weer uitgevist, maar toen zag ik iets van een witte schim naar de kant toe snellen.
Een gezet figuur in schilderskleding, ik dacht daar heb je weer zo'n nieuwsgierig typetje.
Ik besloot niet verder te letten op zo'n bemoeial, maar dat was vergeefs gedacht. Tussen beide handen werd geroepen: "Meneer, meneer, kunt u even naar de kant komen".
Tja wat doe je dan, negeren natuurlijk. Kom even naar de kant? Aan m'n hoela, elke gek in schilderskleding kan dat wel roepen. Elke Jan Picasso , van Gogh of Vermeer enzovoorts kunnen wel roepen: "Meneer, meneer".
Maar hij gaf niet op, nu was het : "Meneer, meneer, kunt u naar de kant komen, controle" en het pasje ging de lucht in.
Ik ben niet van het schildersgilde, wilde ik hem nog toeroepen, maar ik dacht: "Ach kom, ik ga de discussie maar aan, gewoon vispapieren controle, normaal zijn het BOA'S in het groen".
En ergens dacht ik ook in mijn achterhoofd: de KARPERVISSERS.
Ik flipperde lekker op mijn elfendertigst naar de kant, ik had geen haast.
Aan de kant gekomen moest ik natuurlijk de pas laten zien en daar overheen kreeg ik een preek dat ik hier niet met een bellyboat mocht komen .
Ik vroeg sinds wanneer en de schilder-controleur antwoordde dat dat nog nooit was toegestaan.
Ik antwoordde hem dat ik hier al jaren kom met de bellyboat en dat ik vaak controle heb gehad van BOA's in het groen, maar nooit van een schilder in het wit.
Hij vertelde me dat hij hier al jaren vaste controleur is en dat er nooit een boa in het groen controleert.
Ik dacht: "Vuile leugenaar", maar ik antwoordde hem dat het wel zeker zo is en dat het echt de eerst keer is dat een Picaso mij controleert.
Hij geeft even later toe dat er ook boa's controleren en zo zie je; het is een leugenaar en hij is gewoon een karpervisser!
Hij zei nog: "Je was hier vrijdag ook al." "Echt niet, ik ben hier wel verschillende keren geweest de afgelopen week, maar niet de vrijdag."
Hij zei: "Het was iemand van de snoekstudie groep". "Was het soms een klein dik mannetje met een brilletje en een petje op?" "Ja die", antwoordde hij.
Tja, dan weet ik al wie het is, ooit heb ik hem eens een dagje meegenomen met de bellyboat.
En ooit heb ik eens van de kant gevist met dat manneke, daarna kwam heel Nederland op deze rustige stekken die ik ooit had ontdekt. Maar even goede vrienden.
Ik verklaar hem dat ik het grote onzin vind dat ik er niet mag bellyboaten, maar de Picasso is voor geen rede vatbaar. Ik moet van het water af, er mag niet gevaren worden met bellyboten, ook niet met rubberboten en roeiboten en dat terwijl er tien aan een steiger liggen te bungelen op de plas.
En ik maar in die richting wijzen waar ze liggen. "O, maar die zijn voor vergunninghouders".
Ik blijf er bij dat het grote onzin is en dan krijg ik ook nog het antwoord dat de karpervissers er last van hebben.
"Vuile mislukte Rembrandt" wilde ik hem nog toeroepen, "jij met je schilderspakkie, onrustzaaier, alleen-op-de-wereld-visser, verfdoos".
"Ik ga al", zeg ik hem, "maar wat doen wij bellyboaters voor kwaad? Al die jaren heb ik zo'n plezier gehad, bijna honderd snoeken zijn hier gehaakt. Ik heb ze zien groeien, sommige ken ik van kinds af aan, ik zie eenden en meerkoeten die mij nu nog groeten als ik langs flipper.
Elk aasje kennen de snoeken de bulldawg j13, shads, ernie's, noem maar op. En dan einde, finito??
Door een Picasso wordt dit mooie schilderij kapot gesneden; over en uit, niet meer te herstellen dit doek.
Gunther, onze snoekbaars vissende Belg, heeft hier zijn eerst kookpan opgevist, ook toen hadden we controle en mocht er doorgevist worden.

Gunther met de kookpan;dat waren nog eens vangsten daar!!!!!!!

Nooit zal hier meer door ons met de bellyboat gevist worden, dit doet zeer. Nieuwe stekken moeten er weer ontdekt worden, grote stappen in de toekomst. Ooit had ik Jos hier zijn eerste flipperlesjes willen geven, net als zoon Roderick hier zijn eerste lesje heeft gehad.

Hier het 'kleine-dikke-mannetje-met-het-brilletje-en-petje-op', dus niet te verwarren met mij!!

Dit gaat het nooit meer worden en deze plas gaat dit missen, een pionier was ik op dit water, nooit hadden vissers hier dit ooit gezien, verbaasde blikken vanaf de kant.

Zelfs een toekijkende koolmees pinkt een traantje weg!

Deze snoek zal nooit meer de Screaming Devil in zijn bek mogen houden.

Stekjes die ruiken naar snoek, de geur komt er vanaf !

Wat is het verschil? Een bootje aan de steiger aldaar, of een bellyboat, mooi driftend over het water.

Dit alles is verleden tijd, of zal het in de toekomst nog vrijgegeven worden? Bellyboaten is een opkomende visserij, dit kunnen ze niet onopgemerkt voorbij laten gaan.
Hier moet ACTIE tegen genomen worden!!!
Dit alles is teniet gedaan door die landverraders van een karpervissers met hun mobieltjes en beetverklikkers op een stokje.
Het woord zegt het al: beetverklikker, bellyboatverklikker, landverraders!!
Met Kerst ga ik samen met Jos een karperboekenverbranding houden, ik weet zeker dat hij het eerste boek in de fik wil steken.
Dan zullen we samen die karperlijnen doorbranden en die beetverklikkers aansteken, zakken vol boillies steken we in de hens, haakjes, molens, alles gaat er aan, die hengels en karpertenten. O, wat zal dat fikken thuis in de vuurkorf.
En dan daar achteraan nemen we een flinke whisky om ons verdriet weg te drinken.
En als ik ooit nog eens die Picasso-controleur tegenkom, dan gooi ik een bus verf over hem heen en steek een paar kwasten in zijn reet.
Zo, nu ben ik dit allemaal even kwijt en gaan we op naar nieuwe avonturen en zullen er nieuwe stekken gevonden moeten worden.
Ontdekkings-bellyboattochten moeten worden uitgestippeld, verboden wateren moeten worden bevaren.
We laten ons niet door de eerste de beste mislukte schilder uit het veld slaan.

Hier nog een spreekwoord: "Vertrouw nooit een Ravensburger schilder, er zit altijd een dun laagje vernis over en het is nep!!!!!!