Plan de campagne!!!

Deel 1
Na een druk dagje op het werk wil ik nu het plan gaan uitvoeren dat al weken door mijn hoofd speelt. Ik wil weer naar de verboden plas waar ik volgens mij als eerste bellyboater actief was, nou ja, ik weet het voor 95% zeker. Ik heb er zelf ook onderzoek gepleegd onder de karpervissers aldaar (JA WEER DIE KARPERVISSERS !!!!!). Degenen die ik daar gesproken heb vallen dan wel weer mee (van hun kant bekeken dan).
Op die plas zijn 11 vergunningen uitgegeven aan karpervissers. Dus er mag niet op roofvis gevist worden, er is veel tijd door hun geïnvesteerd om daar te mogen vissen.
Ze hebben boetes geïncasseerd en niet zo weinig ook, totdat de plaatselijke overheid het zat werd en dacht: "Laten we een klein aantal vergunningen uitdelen, maar onder een aantal voorwaarden:
1 - ze ruimen de rotzooi op die ze gebruikt hebben, hun afval dus
2 - hier valt ook het afval onder van wandelaars (bezoekers) van het omliggende natuurreservaat
3 - als ze zien dat er rottigheid wordt uitgehaald door anderen, dan moeten ze dit direct melden bij een Boa
4 - als ze zien dat er personen vissen die er totaal niet thuishoren (zoals ik) dan moeten ze de zwartvisser waarschuwen dat er niet gevist mag worden en ze moeten dit onmiddellijk doorbellen aan een Boa.
Dus eigenlijk is het bijna onmogelijk daar zwart te vissen, je kunt van verraad spreken als ze dit zwartvissen doorbellen, maar doen ze dit alles niet, dan zijn ze allemaal hun vergunning kwijt en mag er niemand meer vissen. Hier kan ik mee leven en ik ben dus niet langer kwaad op deze karpervissers.
Deze rare regel moet je eigenlijk de plaatselijke overheid, of Staatsbosbeheer, of wie daar eigenlijk zeggenschap over heeft kwalijk nemen.
Ook hebben hier de vogelkijkers weer een vinger in de pap, er komen beschermde vogels voor in en rond de plas. En dan zijn er ook nog de omwonenden die denken dat de plas van hun is, enz, enz.
Tja en wat moet een goedwillende roofvisser dan? Zwartvissen, pionieren, gewoon uitproberen en een boete riskeren, en dat alles om te weten wat er rondzwemt.
Dit is een soort passie; weten wat er zit, spanning, avontuur, ontdekking van het onmogelijke.
Maar er is nog een probleem. Ze zijn de bodemlaag van de plas aan het afdekken, de bodem daar is nogal vervuild met ziekenhuisafval en dergelijke soorten troep. Dit is ooit gedumpt en toegestaan door de plaatselijke overheid.
Dus hoe laat beginnen ze met de werkzaamheden? Zes uur, zeven uur, acht uur? Geen idee, dit heb ik nog niet onderzocht. Hier dacht ik ook pas vanavond aan en dit was ik dus vergeten; de werkzaamheden daar.
Maar het moet gaan gebeuren, volgende week is het vakantie voor een groot deel van Nederland en dan zitten ze misschien de hele vakantie daar aan het water.
Dit gaat te lang duren en van uitstel komt afstel.
Zondag was ik ook geweest en ik arriveerde er om 3.45 uur. De karpervissers waren er ook, maar terug gaan naar huis was geen optie, want dit vistripje had ik heel bewust gepland.
Daarom ging ik maar naar een andere plas, maar daar kreeg ik na een uurtje bellyboaten een lekke bladder (binnenband) van de bellyboat. Nou, dan wil je het water wel af, want het vist niet fijn als je constant de luchtdruk van je binnenbandje in de gaten moet houden. Het is niet gevaarlijk, er kan weinig gebeuren, je kunt hooguit een beetje gaan overhangen.

Maar nu gaan we het plan ten uitvoer brengen, de bellyboat vaarklaar maken en de spullen controleren. Terwijl ik dit schrijf, denk ik er opeens aan dat de accu van de dieptemeter leeg is. Stom, stom, stom!!!
Dan maar even bijladen en hopen dat het voldoende is, wat een slechte actie.
Het is waarschijnlijk de spanning, de voorpret, daar komt het natuurlijk door.
En dit hoort ook bij de voorbereiding: even langs de plas fietsen en kijken of er geen vissers zitten.

Ik maak ook even wat foto's maken om te laten zien wat ik bedoel.
Dan op tijd naar bed vanavond, want morgen gaat de wekker om 3.30 uur en ik hoop dat het lukt om dan vlot uit bed te komen.
Morgen heb ik late dienst, dus ik moet er ook voor zorgen dat ik om 12.30 uur op het werk ben en dan doorgaan tot 20.30 uur. Dit wordt een lange dag, dit moet je er echt voor over hebben.
En dan maar hopen dat wat ik denk dat er rondzwemt ook werkelijk zo is.
De zon zien opkomen, de watervogels die er zijn, de plas vanaf het midden bekijken, daar gaat het ook om.

Op zich een plas als elke andere plas, maar wat huist er?

Allemaal mooie praatjes op het plaatje, maar de visser dan? Wat moet hij ermee???

Dit soort hoekjes wachten uitnodigend op een paar worpen, het kunstaas moet
hier door het water snijden dat, hoort zo!!

Actie, dat verwacht ik er van. Dit ruikt naar vis, hier zit vis zoals snoek, baars en wat al niet meer.
Maar ook hier heb je te maken met een grote jager op alle soorten vis, de aalscholver (of op zijn
Zeisters gezegd: de aalschooier).
Inmiddels zit de fiets tocht er op en zijn de eerst foto's geplaatst. Ook is er gekeken waar een goede instapplaats is.
Ik probeer zo dicht mogelijk bij de auto te blijven, karpervissers zijn er op dit moment niet en het weer ziet er pico-bello uit.
De bellyboat is opgepompt, de accu is opgeladen, het hengeltje is klaar. De doos met kunstaas is nagekeken en is niet compleet, maar ik besluit dat ik het moet gaan doen met wat er in zit.
Als de snoeken nog weinig kunstaas geroken hebben, dan verwacht ik dat ze het meeste wel zullen grijpen.
Of heb ik nu te hoge verwachtingen? Dan kan het een domper worden, maar ik kan dan wel zeggen: "Ik was daar de eerste belly-boater, met of zonder gevangen snoek!"
We zullen het zien en meemaken. Het is nu woensdag 21.30 uur, ik ga alles even nalopen en hoop over een paar uur misschien het verdere verslag te schrijven, maar dat kan ook donderdagavond worden, we zien wel!


Deel 2 !

Eindelijk was het dan zo ver, het plan de campagne werd in werking gesteld. Om 3.45 uur ging de wekker. Na een onrustig nachtje slapen ging het dan gebeuren en om 4.10 uur kwam ik bij de verboden plek aan .
Vlug werd er nog een korte ronde gedaan om te zien of er echt geen karpervisser aanwezig was.
Halverwege de wandeling had ik zoiets van het kan wel, vlug weer naar de auto, de spullen er uit en naar de afvaartplek die ik gisteren voor ogen had.

Het is nog donker bij aankomst.

Zoals te zien is op de bovenstaande foto hingen er dikke flarden met mist boven het water en het is nog behoorlijk duister!
Ik lijk nu wel een commando. Zachtjes scheer ik over het water en de eerste worpen schieten door de ringen van de jerkbait hengel.
Als een paratroeper wordt er rond gekeken of ik geen visser zie aan de andere zijde van het water, maar het zicht is slecht. We zullen wel zien of horen.
Door de mist op het water zakt het vertrouwen wel enigszins, meestal staat dit weertype garant voor slechte vangsten.
Maar als het hier werkelijk is zoals ze het vertellen, moet er toch makkelijk een snoek te pakken zijn of een grote baars.

Mist over het water, of zijn het de opstijgende dampen van het afval dat er beneden ligt??

Al sneller wordt het licht en begint de mist ook iets weg te trekken, maar ondertussen nog helemaal niets van een aanbeet en ik ben nu toch al 20 minuten aan het varen.
Af en toe heb ik het gevoel dat de mist op de keel slaat, of zal dit het gevoel zijn dat ontstaat doordat er ooit allerlei troep is gedumpt?
Ook bij het te water gaan rook het niet frisjes, mogelijk wordt het daarom het stinkmeer genoemd.
En als klap op de vuurpijl heb ik het gevoel dat ik radioactief ben geworden; de dieptemeter piept meer als normaal.
Vanuit een hoek van het meer voel ik me nu ook al begluurd, ik zie steeds iemand om een bosje heen kijken, het zal toch niet zo zijn dat dit toch een karpervisser is die daar verscholen zit??
Even later, als ik dichterbij het bosje kom, blijkt het om een reiger te gaan.
Zijn snavel zag ik zeker aan voor een hengel.
Er komen steeds meer van dit soort gedachten bij me op, zelfs mijn waadpak voelt warm aan, maar bij het kijken op de dieptemeter geeft die een watertemperatuur aan van 20,4 graden.
Dan zal dat de verklaring wel zijn, en weg zijn de gedachten, we vissen door tot vlakbij de reiger.
Ik ga de hoek niet verder in en ik moet ook wat verder van de kant af. Dik honderd vogels spatten de lucht in als de SD op het water kletst.
Dit moeten we niet hebben, dit is onrust die ver doordringt en mensen wakker maakt.
Ik ga nu even wat worpen doen op een dieper stuk van ongeveer 15 meter en bij de kanten toch gauw 5 tot 6 meter.
Het is allemaal dieper dan ik had gedacht, ik had er wel van gehoord, alleen zag het er niet naar uit.
Nog wat worpen volgen op het diepere stuk, maar zonder succes en na een minuut of tien houd ik het snel voor gezien.
Ik zag op de dieptemeter veel scholen vis op de ondiepere stukken en niet op de 15 meter grens.
Terug dan maar en nu de andere oever bestoken met worpen. Veel vis scheert er onder de bellyboat door.
Hier en daar volgt een aanbeet van kleine baars, en ook hier zie je er een stuk of 5 steeds de SD aanvallen, maar snoek blijft uit.

Het blijft mistig na een 45 minuten flipperen en dit is echt geen goed teken.

Nu ga ik wat sneller langs de oever en vis dit ook met wat grotere ruimtes af, op de route terug ga ik het uitpeuteren.

Mooie overhangende elzen en wilgen over het water, hier moet echt wat snoek onder liggen.

Veel baars zit er onder deze takken, volop aanvallen op het aas.

Ik kom nu bijna bij de andere ingang van het gebied en ook daar gaan een dikke honderd vogels de lucht in. Het zijn spreeuwen en de herrie die ze maken is niet best, zo lok je mensen of misschien zelfs wel controleurs.
Ik ga ook niet naar het midden van het water waar een soort zandbank ligt, want daar is het een en al watervogels als meerkoeten, zwanen, ganzen, meeuwen, eenden, noem maar op, de hele mikmak zit op het water.
Als ik daar heen ga breekt de pleuris uit en kan ik wel inpakken.
Ik ga nu terug naar de afvaartplek en ondertussen millimeter ik de oever af, het is inmiddels al een uurtje of zes.

Ik krijg nu regelmatig tikjes op de SD, het is baars, maar klein van formaat. Ze zijn een centimeter of tien met af en toe een uitschieter naar 15 cm.
Dit blijft zich lange tijd volhouden, er zit baars genoeg, maar nog steeds geen snoek. Dit valt vies tegen en mijn hoge verwachtingen worden de grond in geboord.
Ik had eigenlijk de verticaal hengel mee moeten nemen en mij niet zo moeten focussen alleen op snoek. Op baars had ik echt wel goede kansen gemaakt en zeker ook op de grote jongens.
In mijn ooghoek zie ik weer een witte schim voorbij schieten, het is toch zeker niet die Picasso weer? Want dan is hij een eind uit de richting van zijn werkgebied.
Of zal het Rembrandt zijn? Maar die liep toch meestal niet in het wit zijn klusjes te doen, was hij bezig geweest om de Nachtwacht af te schilderen.
Maar wat blijkt achteraf? Het is een witte gans en even later kwam het gevolg er achteraan, drie stuks in totaal.
Maar een goede commando laat zich niet gauw foppen en ik blijf alert op alles wat er rondom de plas gebeurt.

Dachten ze mij even van mijn stuk te brengen, deze keer niet.

Daar moet dan toch wel een heel leger Ravensburger schilders voor nodig zijn om mij nu nog van mijn stuk te brengen.
De eerste fietser komen nu ook voorbij, ook hier weer verwonderde blikken op het water, ik val wel in het oog, het wordt tijd!
Ik peuter hier en daar nog wat goede de stukjes uit, maar het blijft bij tientallen aanbeten van baarzen.
Maar die vinden de SD te groot en ik ga onverrichter zaken terug naar de auto. Wat een domper ondanks dat het verder wel leuk en spannend was hier op de plas. Maar ik had echt wel een klapper van een snoek verwacht.
Maar 'I will be back', dit gaat in september pas gebeuren, dan zijn de omstandigheden waarschijnlijk beter.
Dan kan ik in de tussentijd ook nog wat meer voorbereidend werk doen en zeker een extra hengel gaat dan niet ontbreken.
Ook in de fortgracht naast het stinkmeer wil ik de bellyboat een keer te water laten, groot is het niet, maar je kan er elk stukje uitkammen en snoek zit er. Dat heb ik zelf al eens gezien.

Ik ga nog even een ander stukje bezoeken, want ik heb nog wat tijd over en geen last van slaapverschijnselen. Deze stek heb ik vorig jaar maar één keer bezocht. Ik dobber hier nog een anderhalf uur verder. Dit is niet op de verboden plas, maar wel een stek waar ik nog wel eens een snoekje pak.
Maar ook hier niets, maar dan ook niets. Alleen weer een baars, maar het te grote aas doet me de das om.
Even later kom ik nog een uitgeputte snoek tegen van rond de 80 cm. Ik doe wat worpen voor zijn neus langs en ik haak hem in de kieuw. Misschien kan ik het beest uit zijn lijden verlossen, maar dichterbij gekomen glipt hij van de haak. Met de flippers kan ik hem nog iets omhoog houden, maar hij ziet er niet uit en is half in staat van ontbinding. Hoe zo'n snoek nog leeft, maar ik krijg hem niet te pakken.
Ik had hem liever even uit zijn lijden verlost, helaas.
Ik kom nog een meerkoet tegen met kuikens op het nest, en een nest van een fuut er naast met wat eieren .

Verder ga ik maar niet meer, het wordt tijd om de spullen in de auto te doen, er moet nog gewerkt worden.
Misschien doe ik nog een dutje tussendoor, maar wat een dag. Het stinkmeer is een mooie plas, maar was een tegenvaller qua snoek. Waarschijnlijk kwam dit deels door het weertype en de mistflarden, maar ja, dit kun je niet plannen.
En zo is het plan de campagne deels een succes, namelijk het omzeilen van de controles en de karpervissers. Maar deels is het ook geen succes, want snoek is er niet gevangen en niet gezien, zelfs geen missers, volgers of aanbeten.
Ik heb te hoog van de toren geblazen, in september kom ik zeker terug, misschien wel eerder. Ik ga het zeker een tweede kans geven. Dan is het mij de bekeuring wel waard.
Op naar een volgend avontuur, ik ga op zoek naar een nieuwe uitdaging, misschien een keer de Rijn op met de bellyboat. Dit moet kunnen en ik ga proberen daar een wat grotere snoekbaars bij de stekels te vatten.

Sim-lock, werkschoenen of snoekbaars!!!!!!!!!!!

Vandaag was het weer zo'n druilerige, natte dag. Dus er werd eerst maar eens een uurtje uitgeslapen.
Dit had ik wel nodig na die drie weken vroege dienst, als je dat niet gewend bent kom je er gebroken uit.
Met een suffe kop eindig je dan, helder denken wordt wat moeilijker, maar ik heb het uiteindelijk gered.
Maar vandaag had ik weer een heldere start en het was de bedoeling er vroeg uit te gaan. Daarom keek ik al om een uurtje of half vier uit het raam. Maar de straat zag er nat uit, dus ik dook vlug het bed weer in.
Daarna lekker door slapen en lekker wakker worden, waarna ik de zaterdag boodschapjes ging doen.
Bij terugkomst werden even de huishoudelijke taken verdeeld onder vrouwlief en mijzelf.
Toen stond de postbode voor de deur, dat had ik niet gehoord, maar vrouwlief wel. Er werd gelijk weer naar boven gekakeld dat het zeker weer een pakje voor Age was.
Ik stormde naar beneden, hier zat ik al bijna vier weken op te wachten, mijn nieuw aangekochte boek.
Doordat er zoveel vraag naar was, is de levering daarvan wat uitgelopen van zeven werkdagen naar vier weken.
Maar ik had geduld en dat werd nu dus beloond.
Mijn nieuwe boek is binnen! "A River Never Sleeps". Eindelijk kan ik weer wat lezen voor het slapen gaan en op druilerige dagen zoals deze.

Dat word weer lekker lezen en wegdromen.

Na het uitpakken kreeg ik natuurlijk gelijk weer commentaar, maar daar kom ik wel weer overheen.
De vrouw moest weer naar een klus, dan ga ik ook maar een klusje doen op deze zaterdag.
Ik had een I-Phone gehad, maar deze werkt niet met mijn simkaart, dus ging ik op pad om deze maar eens simlock-vrij te laten maken op de Amsterdamse Straatweg in Utrecht, daar zijn immers winkeltjes zat, dus dat moet gaan lukken!
Na twee winkels te hebben bezocht, en de vraag gesteld te hebben of het mogelijk was dit voor elkaar te krijgen, had ik antwoorden gekregen als "Iekke nu hebbe geen tiet" en "Mijne bruur komme so". Dus dat had ik al snel gezien.
Tja, wat dan nu? Moet ik dit dan in de plaatselijke kebab winkel laten doen, of kan ik beter gelijk knoflooksaus over mijn I-Phone gooien.
Nu hadden we op het werk werkschoenen nodig voor mijn collega's en mijzelf, dus kon ik mooi even de snuffeldump bezoeken, daar hebben ze in werkschoenen genoeg keuze, dus dat kan geen probleem worden.
De auto werd gestart en op naar de snuffeldump, deze is ook gelegen op de Amsterdamse Straatweg.
Nu een aantal schoenen te hebben gepast moest ik nog even een keuze maken, maar dat was niet moeilijk. Paar twee zat zo fijn, het leken mijn eigen schoenen wel, maar dan met stalen neus.
Deze zijn in september ook mooi te gebruiken voor het visuitje van Jos en mij naar Ierland. Douane, we komen er aan!!!

Mooie schoentje toch en op kosten van het bedrijf.

Vier paar en tien procent korting, wat wil je nog meer? Dat heb ik mooi geregeld, nu alleen nog de goedkeuring.

Na deze tussenstop heb ik nog ruim de tijd, want de vrouw komt laat thuis. Dus wat gaan we doen? Bij het weer in de auto stappen kijk ik zo op het Amsterdam-Rijnkanaal en toevallig heb ik mijn lichte verticale hengeltje met reel en shads in de auto liggen.
Dus ik krijg het idee om vanmiddag ondanks de regen toch nog een hengeltje uit te werpen en de snoekbaars te belagen.

Het Amsterdam-Rijnkanaal, het ziet er saai uit, maar er zit volop vis en zeker baars en snoekbaars.

Vlug de auto in en ik ga het een kilometer of twee verderop maar eens proberen. Je weet maar nooit hoe een koe een haas vangt en zo grijpen we de koe bij de horens en de haas bij zijn staart (Zeisters spreekwoord, Jos kent hem ook).
Ik ben nu op een plaats gekomen waar ik niet echt op uit was gegaan, dus ik laat me vandaag eens verrassen. Niets moet, alles is welkom.
Ik doe kriskras een paar worpen, ik ben nog steeds geen ervaren snoekbaarsvisser en nog altijd een beginneling op dit vlak. Maar ik krijg na deze kriskras worpen toch al lekker de controle van de shad, die steeds bij het iets omhoog tikken en binnendraaien van de reel de bodem raakt, na een tik omhoog komt en dan zachtjes weer de bodem raakt.
Na 6 a 7 worpen lijkt de shad ineens niet van de bodem te willen, maar er komt toch beweging, de lijn verandert nu ook van richting. Dit is vis, dit is vis, gaan mij gedachten!
En ja hoor, na een kort getouwtrek tussen mij en dat wat er aan de lijn vast zit komt er een snoekbaars naar boven drijven.
De eerste snoekbaars van het jaar en wat een feest: 50 cm ongeveer. Ik heb er schik in, dit smaakt naar meer.

Eerste snoekbaars van 2011.

We gaan maar weer wat worpjes plaatsen kriskras door elkaar en opeens zie ik een schim achter mij, boven aan de weg. Ik denk: "O, o, daar komt weer wat".
En ja hoor; bulderend over de straat en over de op het kanaal voorbij varende boten die bijna van schrik tegen de wal op varen en geen verschil meer zien tussen wal en kant of wal en water, klinkt het van: "HEJE ALLLLLLLLLL WAAAAA GEVVANNGGEEEEEEEEEE WOHHA HAHAHAHA!!!"
Mijn oren suizen en ik ben hevig in de war. Bijna schiet bij het uitgooien van de lijn de hengel het water in en ik moet mezelf aan een boom vastgrijpen, anders ga ik nog achter de hengel aan.
Maar ik hergrijp mezelf gelukkig, want een nat pak is tenslotte ook niet alles.
Ik kijk schichtig achterom, staat daar een boom van een vrouw met een of ander minuscuul hondje aan de lijn. Het kon zo uit een horrorfilm zijn gekomen. Ik gaf voorzichtig een antwoord wat klonkals : "j.. jjj jjj ja".
Ik dacht wat is er nou erger om mee te maken, karpervissers of dit?
Hiervan heb ik waarschijnlijk nog dagen nachtmerries, van karpervissers alleen maar ergernis .
Nou dan neem ik toch maar genoegen met een paar nachtmerries.
Het bulderend geweld en het te kleine hondje zijn uit het zicht verdwenen en met knikkende knieën, begin ik weer wat worpjes te doen.
Opnieuw moet ik leren werpen. Kriskras gaan de worpen weer en zacht voel ik de shad weer op de bodem tikken.
Na tien worpjes gaat het weer en dan voel ik weerstand. De shad zit als aan de bodem genageld. Dit is vis, dit is snoekbaars! Ik ben gelijk weer hersteld en heb alles weer onder controle (alleen heb ik nog wel suizende oren).
Na een korte dril kom er weer een snoekbaars naar boven drijven.

Nummer 2, mooi en gaaf!

We gaan verder, het snoekbaarsje gaat terug het water in. Ze zijn niet groot, maar ik heb er zin in en ik wil minimaal drie stuks!

Erg ver kun je kijken op dit kanaal. Hoeveel vis zal hier toch zitten?

We gaan na dit snoekbaarsje een stukje verderop kijken of nummer drie er uit kan.
Na heel wat worpen en af en toe een aanbeet loop ik toch maar een stuk terug, hier is een zij-arm met een brug.
Daar moet toch echt wel wat te verschalken zijn, minimaal toch een rakker van een snoekbaars. Misschien wel meer, het zou me tegenvallen als het niet zo was .
Deze stek zet ik niet op de foto, je weet niet wie er mee kijkt, ze staan er voor je het weet, die kleine mannekes met een brilletje.
En dan is het zo gebeurd, dan krijg je hele hordes met vissers en afgetrapte waterkanten. Nee, dit blijft geheim!
Na een paar worpen en het gevoel van wat missers onder de brug moet er toch wat gebeuren.
En ja hoor, weer is het alsof de shad aan de bodem vast zit. Deze geeft wat meer tegengas als de voorgaande twee. Dit heeft iets meer weg van een grote baars, maar uiteindelijk komt er na een kort gevecht toch weer een snoekbaarskopje boven het water uit.

Het doel wat ik gesteld heb is bereikt, een nieuwe stek is ontdekt. Ik ging gewoon op zoek naar een nieuwe uitdaging. De vis was niet groot, maar de voldoening wel.
Maar als je het verschil wilt weten tussen een snoekbaars en een snoek drillen, dan staat snoek dik op nummer 1 en snoekbaars op nummer twee.
Nu vlug weer naar huis om de hongerigen te voeden.
Morgen moet de wekker afgaan om half vier, het avontuur roept, dan gaan we erop uit en kijken of het de moeite waard is.
Het enige wat roet in het eten zou kunnen gooien is een ontmoeting met karpervissers en in dat geval is het korte ritje naar de verboden plek te vergeefs en duik ik mijn bed maar weer in.

Nu Weet ik het zeker !!!!!!!!!!!

Nu weet ik het zeker; karpervissers moeten in de ban!! Al heel wat jaartjes vis ik op een mooie plas bij Utrecht, verschillende keren heb ik daar controle gehad, en nooit een probleem.
Nu had ik een mooi stukje gelezen in het blad Snoekerijen, geschreven door Volkmar en dat zette mij op het idee om dat eens in de praktijk te brengen.
Na eerst nog een mail naar hem te hebben gestuurd over het hoe en wat, ging ik het gelezene vanmiddag eens uitproberen.
Het water lag er goed bij, een beetje wind, dat wel, maar dat verhoogt de vangkansen alleen maar.
Na eerst de plas over de lengterichting te hebben overgestoken en uitgeworpen te hebben, moest ik aan het einde bij de berucht BIG MAMA-plek (zie vorige verhalen) een snelle draai maken; KARPERVISSERS!!!!!
Maar de afstand tussen hen en mij was gelukkig nog groot genoeg en ze konden absoluut geen last van mij ondervinden, maar ik hoorde alweer gekakel vanaf de kant en een mobieltje werd ter hand genomen. Ik voelde al nattigheid.
Ik begin al aan de terugtocht en zag nog een karpervisser, maar ver genoeg van mij vandaan.
Maar ook deze was bezig met zijn mobiel, dus die hadden waarschijnlijk onderling contact.
Toen dacht ik al dit kan nooit lang duren, er gaat wat gebeuren; een grote vangst misschien.
Meters werden weer uitgevist, maar toen zag ik iets van een witte schim naar de kant toe snellen.
Een gezet figuur in schilderskleding, ik dacht daar heb je weer zo'n nieuwsgierig typetje.
Ik besloot niet verder te letten op zo'n bemoeial, maar dat was vergeefs gedacht. Tussen beide handen werd geroepen: "Meneer, meneer, kunt u even naar de kant komen".
Tja wat doe je dan, negeren natuurlijk. Kom even naar de kant? Aan m'n hoela, elke gek in schilderskleding kan dat wel roepen. Elke Jan Picasso , van Gogh of Vermeer enzovoorts kunnen wel roepen: "Meneer, meneer".
Maar hij gaf niet op, nu was het : "Meneer, meneer, kunt u naar de kant komen, controle" en het pasje ging de lucht in.
Ik ben niet van het schildersgilde, wilde ik hem nog toeroepen, maar ik dacht: "Ach kom, ik ga de discussie maar aan, gewoon vispapieren controle, normaal zijn het BOA'S in het groen".
En ergens dacht ik ook in mijn achterhoofd: de KARPERVISSERS.
Ik flipperde lekker op mijn elfendertigst naar de kant, ik had geen haast.
Aan de kant gekomen moest ik natuurlijk de pas laten zien en daar overheen kreeg ik een preek dat ik hier niet met een bellyboat mocht komen .
Ik vroeg sinds wanneer en de schilder-controleur antwoordde dat dat nog nooit was toegestaan.
Ik antwoordde hem dat ik hier al jaren kom met de bellyboat en dat ik vaak controle heb gehad van BOA's in het groen, maar nooit van een schilder in het wit.
Hij vertelde me dat hij hier al jaren vaste controleur is en dat er nooit een boa in het groen controleert.
Ik dacht: "Vuile leugenaar", maar ik antwoordde hem dat het wel zeker zo is en dat het echt de eerst keer is dat een Picaso mij controleert.
Hij geeft even later toe dat er ook boa's controleren en zo zie je; het is een leugenaar en hij is gewoon een karpervisser!
Hij zei nog: "Je was hier vrijdag ook al." "Echt niet, ik ben hier wel verschillende keren geweest de afgelopen week, maar niet de vrijdag."
Hij zei: "Het was iemand van de snoekstudie groep". "Was het soms een klein dik mannetje met een brilletje en een petje op?" "Ja die", antwoordde hij.
Tja, dan weet ik al wie het is, ooit heb ik hem eens een dagje meegenomen met de bellyboat.
En ooit heb ik eens van de kant gevist met dat manneke, daarna kwam heel Nederland op deze rustige stekken die ik ooit had ontdekt. Maar even goede vrienden.
Ik verklaar hem dat ik het grote onzin vind dat ik er niet mag bellyboaten, maar de Picasso is voor geen rede vatbaar. Ik moet van het water af, er mag niet gevaren worden met bellyboten, ook niet met rubberboten en roeiboten en dat terwijl er tien aan een steiger liggen te bungelen op de plas.
En ik maar in die richting wijzen waar ze liggen. "O, maar die zijn voor vergunninghouders".
Ik blijf er bij dat het grote onzin is en dan krijg ik ook nog het antwoord dat de karpervissers er last van hebben.
"Vuile mislukte Rembrandt" wilde ik hem nog toeroepen, "jij met je schilderspakkie, onrustzaaier, alleen-op-de-wereld-visser, verfdoos".
"Ik ga al", zeg ik hem, "maar wat doen wij bellyboaters voor kwaad? Al die jaren heb ik zo'n plezier gehad, bijna honderd snoeken zijn hier gehaakt. Ik heb ze zien groeien, sommige ken ik van kinds af aan, ik zie eenden en meerkoeten die mij nu nog groeten als ik langs flipper.
Elk aasje kennen de snoeken de bulldawg j13, shads, ernie's, noem maar op. En dan einde, finito??
Door een Picasso wordt dit mooie schilderij kapot gesneden; over en uit, niet meer te herstellen dit doek.
Gunther, onze snoekbaars vissende Belg, heeft hier zijn eerst kookpan opgevist, ook toen hadden we controle en mocht er doorgevist worden.

Gunther met de kookpan;dat waren nog eens vangsten daar!!!!!!!

Nooit zal hier meer door ons met de bellyboat gevist worden, dit doet zeer. Nieuwe stekken moeten er weer ontdekt worden, grote stappen in de toekomst. Ooit had ik Jos hier zijn eerste flipperlesjes willen geven, net als zoon Roderick hier zijn eerste lesje heeft gehad.

Hier het 'kleine-dikke-mannetje-met-het-brilletje-en-petje-op', dus niet te verwarren met mij!!

Dit gaat het nooit meer worden en deze plas gaat dit missen, een pionier was ik op dit water, nooit hadden vissers hier dit ooit gezien, verbaasde blikken vanaf de kant.

Zelfs een toekijkende koolmees pinkt een traantje weg!

Deze snoek zal nooit meer de Screaming Devil in zijn bek mogen houden.

Stekjes die ruiken naar snoek, de geur komt er vanaf !

Wat is het verschil? Een bootje aan de steiger aldaar, of een bellyboat, mooi driftend over het water.

Dit alles is verleden tijd, of zal het in de toekomst nog vrijgegeven worden? Bellyboaten is een opkomende visserij, dit kunnen ze niet onopgemerkt voorbij laten gaan.
Hier moet ACTIE tegen genomen worden!!!
Dit alles is teniet gedaan door die landverraders van een karpervissers met hun mobieltjes en beetverklikkers op een stokje.
Het woord zegt het al: beetverklikker, bellyboatverklikker, landverraders!!
Met Kerst ga ik samen met Jos een karperboekenverbranding houden, ik weet zeker dat hij het eerste boek in de fik wil steken.
Dan zullen we samen die karperlijnen doorbranden en die beetverklikkers aansteken, zakken vol boillies steken we in de hens, haakjes, molens, alles gaat er aan, die hengels en karpertenten. O, wat zal dat fikken thuis in de vuurkorf.
En dan daar achteraan nemen we een flinke whisky om ons verdriet weg te drinken.
En als ik ooit nog eens die Picasso-controleur tegenkom, dan gooi ik een bus verf over hem heen en steek een paar kwasten in zijn reet.
Zo, nu ben ik dit allemaal even kwijt en gaan we op naar nieuwe avonturen en zullen er nieuwe stekken gevonden moeten worden.
Ontdekkings-bellyboattochten moeten worden uitgestippeld, verboden wateren moeten worden bevaren.
We laten ons niet door de eerste de beste mislukte schilder uit het veld slaan.

Hier nog een spreekwoord: "Vertrouw nooit een Ravensburger schilder, er zit altijd een dun laagje vernis over en het is nep!!!!!!

Baarsvissen? Check, double check, check, double checkeck

Door de vroege dienst heb ik lekker veel tijd om er op uit te gaan, gewoon tijd in overvloed.
En dan blijf je maar vissen, het weer is ideaal, het gaat maar door.
Vanmiddag is het de bedoeling om baars en snoek te gaan vangen.
Dus weer op pad met de bellyboat, twee hengels mee en de Fishfinder (dieptemeter). Zo kun je en beetje scholen vis lokaliseren en daar wat worpen doen om te zien of er baars tussen zwemt.
De nieuwe onderlijntjes die ik gisteren klaar heb gemaakt komen nu goed van pas.
Licht vissen op baars is een must, met kleine shadjes (rubbervisjes) en de salmo hornet (een klein plugje van een centimeter of 4/5).
Alles even controleren voor ik op pad ga en dan wegwezen, alles wat ik nodig heb is volgens mij mee.
Eerst nog even bij de hengelsportzaak langs. Dit is nodig, want zondag zag ik tijdens het vissen ineens wat het water in vliegen. Het bleek de stelmoer van de lijnafgifte van de reel te zijn en die heb je nou eenmaal echt nodig!
Het zal wel weer wat kosten, maar dat zien we later wel als hij binnen is.
Het water ligt vlak om de hoek van de winkel, dus we zijn er snel.
Daar aangekomen, komen er bij het uitladen van de bellyboat twee ongure types aangereden in een oude oranje-zwart geschilderde chevy. Ze stappen uit en zeggen dat ze geen vis moeten, ze zijn net bij de visboer geweest en laten twee volle bakken met kibbeling zien. Een kilootje ongeveer schat ik.
Als drinken hebben ze een fles rode wijn bij zich en ze gaan lekker op de steiger in de zon zitten.
Normaal zet ik de auto op de parkeerplaats en laat de bellyboat dan even alleen, maar laat ik dat nu maar niet doen.
Vlug de boat het water in en de hengels even klaar maken. Ik ga eerst baarzen, dus die hengel is eerst aan de beurt ,shadje erop en een paar worpen. Maar het is te ondiep voor het shadje, hij loopt steeds langs de bodem, dus hij wordt gewisseld voor de hornet.
Er worden wat stukjes rondom uitgevist, maar niets, nog geen aanbeet.
Ik flipper nu over een wat dieper en ruiger stuk en dan wordt het tijd om de jerkbait hengel te pakken.
Dat is achteraf een stomme actie, want ik heb hem nog niet visklaar gemaakt. Wel heb ik gisteren de reel schoongemaakt en opnieuw gesmeerd, dat loopt weer als een zonnetje.
Maar door het struinen gisteren ben ik helemaal de onderlijnen vergeten.
Dus er kan nu niet gericht op snoek worden gevist, dus daarom: Check, check, double check!!!
Altijd loop ik alles goed na, maar omdat ik weer veel te snel naar het water wil krijg je dit.
Dan maar weer verder op de baars. Na een tiental worpen knalt er een klein snoekje op, dit kan deze onderlijn wel aan.
Maar de kleine donder smeert hem weer als een speer, retour van waar hij vandaan kwam.
Een stukje verder bevindt zich een groepje baarzen, maar het blijft bij het voorzichtig aantikken van de hornet.

Een tiental meters verder knalt er weer een snoek op en deze deze blijft hangen en meet 47 cm.
Kom je voor baars, vang je snoek, en dat op een plugje van 4 /5 cm.
We flipperen wat af op zo'n middag en even later los ik nog een klein snoekje, het kan niet op.
Maar van waar ik voor kom is geen spoor van te bekennen.
Een stukje verder vang ik weer een snoek, deze is 38 cm, maar glipt tijdens het onthaken uit de vingers.
We gaan nu langs het stuk waar Big Mama woont en naar mijn idee tevens een goede plek voor baars, maar ook hier is er niets van te bekennen.
En gelukkig vandaag geen Big Mama, want die vreet de plug en onderlijn in één keer op.
Wat ik wel tegen kom is een school brasems, die zich helaas absoluut niets van mij aantrekken .
Ze gaan lekker door met waar ze mee bezig zijn, heerlijk zonnen.

Ik ga weer lekker verder na deze supervangsten en kom weer op een stuk waar ik ook hier weer twee karpervissers tegenkom (moeten die gasten niet werken of zo iets??). Ze zitten daar lekker met hun luie gat op een stoel naar twee hengels te staren en verder niets.
Het lukt me om hier voorbij te flipperen zonder commentaar van hun kant, dat valt weer mee. Dan knalt er weer een snoekje op de hornet. Deze is 49 cm, maar glibbert ook weer uit mijn handen.
Nog een paar rietkantjes werp ik uit, maar baars, ho maar, niet te vinden.
Nu rap weer naar huis en eten maken voor de kinderbuikjes.
En daarna was het de bedoeling te gaan vliegvissen met Arthur en Pieter, dit zou rond 19.30 uur moeten gaan gebeuren. Maar doordat ik zo nodig even mijn ogen dicht deed na het eten, was het 20.30 uur voordat mijn ogen weer open gingen.
De vermoeidheid slaat toe na zo'n druk weekje vissen en de vroege diensten.
Morgen maar eens een rustdag in lassen en vroeg naar bed (of niet??) .

Eigenlijk niet !!!!!!!

Het was een twijfelgeval, zo'n dag van welles nietes. Het was de bedoeling vandaag om met het ochtendgloren al op het water te zitten met de bellyboat, maar ik was iets te laat wakker.
Ik moest nog een uurtje werken en wilde voor die tijd met de bellyboat het water op. maar die tijd was nu te kort .
Het bed was ook lekker warm, dus er werd maar doorgeslapen, dit moet zo af en toe ook gebeuren om fit te blijven.
Daarna even een uurtje werken, kan ik mooi van de week een keer een uurtje eerder naar huis.
In de loop van de ochtend heb ik het vissen maar uit mijn hoofd gezet en wat onderlijntjes in elkaar gezet om ooit eens wat snoekbaars te gaan vangen.
Nog even op het Roofvisforum gekeken naar de vangsten van gisteren.
Tja, dan begint het weer te kriebelen en dan wil je toch wel vissen.
De ruimte daarvoor is er, de vrouw is voor een aantal dagen op werkreis en zo zit ik niet erg aan tijd gebonden om te vissen.
Dus even wat rondgebeld of Mike de Pike eventueel zin had in een paar uurtjes snoeken en zowaar: hij had zin.
Vlug Mike even opgepikt en richting water, ditmaal eens van de kant de snoek belagen voor de verandering.
Na ongeveer 45 minuten vissen en erg veel worpen klapt er een mooie dikke rakker op mijn 4 play koi .
Volop actie tijdens het binnendraaien, deze dikkerd geeft zich niet gemakkelijk over. Mike staat dit geweld te filmen en ik zeg tegen hem: "Ik zal hem even laten springen", maar achteraf blijkt dathij meer mijn rug heeft staan filmen dan de snoek. BRILLETJE NODIG!!!!!!!!!
Het enige dat hij er goed op heeft staan is dat ik de snoek met het eruit halen alsnog verspeel en dan moet hij natuurlijk mijn beteuterde blik weer filmen.
Maar dit zet ik hem nog wel betaald.
We gaan nog even wat andere hoekjes uitpeuteren, maar vangsten blijven uit.
Dus verkassen we maar naar ons altijd-raak-plekje, maar ook hier niets, nada, noppes.
Het enige wat hier gebeurt is dat ik mijn geliefkoosde 4 play koi kwijt raak achter een stuk ijzerdraad.
Verkassen maar weer, we gaan naar de grote bak. Het begint aardig te regenen bij aankomst.
Mike wil in de auto blijven zitten, hij begint op een mooi-weer-visser te lijken.
Maar ik zet door en stap de auto uit en ga lekker visser en trotseer de regen die eigenlijk na 5 minuten ook alweer ophoudt.
Na een 15 minuten roept Mike dat ie beet heeft en haalt behendig een snoekje van 50 cm op de kant. Ik brul hem na dat ik er ook een heb en dat ie groter is. Zo, die heb je terug van dat rottige filmpje.
Op de kant gehaald blijkt mijn snoek 73 cm en het is een lekker dik exemplaar. Even een kiekje en meneer kan na een korte reanimatie weer weg zwemmen.

Hierna nog enkele worpen, maar verder niets meer, geen aanbeten meer bij de grote bak.
Toen zijn we maar weer huiswaarts gegaan, maar de eerste kantsnoek van het seizoen is nu ook een feit.
Ondanks het wel of niet gaan heeft dit toch weer wat opgeleverd.
Morgen misschien een avondje vliegvissen !!!!!!!!!

Zware eerste Pinksterdag !!!!!

Vandaag nog maar eens een middagje de grote plas op. Het was zwaar, maar de moeite waard.
Na twee uur vissen had ik pas de eerste snoek op schoot na eerst bepaalde stukken goed uit te hebben gepeurd zonder resultaat.
En dan kom je nog twee bootvissers tegen waar de vangst ook niets is, en dan eindelijk na twee uur de eerste vis van 75 cm. Het was een felle vechter en hij beet ook nog een stuk staart van mijn duur aangekocht Bulldwag af, juist de kleur waar ik de laatste tijd goede vangsten mee haalde.

Maar verder was het weer goed en dan is het ondanks dat het zwaar is toch lekker flipperen.
Verder een drukte van jewelste rondom het water. Weer een hoop verbaasde mensen die nog nooit zo'n bootje hadden gezien, dus een hoop commentaar vanaf de kant.
Maar ik ging lekker door met vissen en na nog een uurtje landde nummer twee op schoot.
De bulldawg is in de tussenliggende periode al lang vervangen door een shad met loodkop en die doet zijn werk naar behoren.
De vangst is een mooi snoekje van 59 cm, een wilde rakker.

De bootvissers kom ik ook nog een keer tegen, die hebben in de tussentijd ieder één snoekje in de pan weten te krijgen, dus mijn vangst valt eigenlijk nog niet eens tegen.
Ik vis nog een half uurtje het stuk af waar ik ben gestart, maar ,de vangsten blijven verder uit.
Het is weer mooi geweest, gelukkig eens een droge eerste Pinksterdag, nu eens kijken of we de tweede Pinksterdag misschien ook nog wat af gaan vissen. Misschien eens verboden water?
Wie zal het zeggen!!!!!!!

Raar maar waar !!!!!!!!!!!!!

Door de vroege dienst van vandaag kon ik later op de dag weer lekker het water op.
De bellyboat lag nog nat in de auto, dus gelijk door naar het water, maar nu op de naast gelegen plas van dinsdag.
Het weer zag er een beetje onbetrouwbaar uit, er stond ook nog een stevig briesje, maar door de beschutting biedende bomen moest het wel gaan.
Vlug het bootje te water. Ik zit nog maar half in de bellyboat en doe een mooie worp langs de kant.
En gelijk kan ik dan mezelf vastzetten in de boat, maar tijdens het neerkomen van de bulldawg op het water wordt hij gelijk al gegrepen door een snoek. Door de actie ervan en de schrik glijd ik nog haast van de zitting .
Half hangend en worstelend krijg ik deze kanjer onder controle, gierend gaat de lijn weer van de reel, een gevecht van leven of dood; of ik te water of de snoek uit het water Het wordt het laatste en hij meet 85 cm.
Na deze actie heb ik weer de boel onder controle en maak snel even een kiekje.

Daarna werd het een heel taai stukje flipperen, de wind begon goed aan te zetten.
En het duurde en het duurde, en zoals ik al in voorgaande avonturen beschreef; als je vlug iets vangt is het voor de rest meestal niets meer.
Eigenlijk wilde ik na deze vangst alweer retour, maar dat is zonde van zo'n middag en bovendien kwam de zon nu lekker door.
Dus vol goede moed werd de tocht voortgezet en na twee uur kreeg ik eindelijk weer een fikse bonk op de hengel. De bulldawg deed voor de zoveelste maal deze week zijn werk en een mooi snoekje van 73 cm was een feit.

De weg wordt vervolgd, maar verdere aanbeten blijven uit en nieuwe ideeën worden bedacht voor het volgende avontuur.

En dat wordt waarschijnlijk dit aankomend weekend, dan eens op een plas vlak achter het huis.
Dit is eigenlijk verboden water, er mag totaal niet gevist worden.
Natuur reservaat !!!!!!!!!!!!
Maar daar trekt deze doorgewinterde visser zich niets van aan, er is veel controle daar, maar het moet lukken.
Vroeg op pad is het devies, de controleurs liggen dan nog op één oor en ruim voor zonsopgang moet ik dan in het water liggen.
Volgens kenners die hier al stiekem hebben gevist, moet er wel een aardig snoekbestand aanwezig zijn.
We zullen zien!!