Het was weer een vrije dag deze woensdag en wat gaan we dan doen? Vissen natuurlijk.
Rond een uurtje of negen aan, maar oh, wat lag het er weer rustig bij.
Dan krijg je alweer twijfels of het wel weer de goede dag is om achter de groene rovers aan te gaan.
Maar de vooroordelen schoof ik gauw aan de kant en vol goede moed ging ik aan de slag.
De planning was om een stuk af te struinen dat ik de laatste tijd veel liet liggen. Dit deed ik omdat ik daar tot nu toe eigenlijk nog geen snoek heb kunnen vangen. Maar je weet maar nooit!
Het eerste stuk gaf weinig leven, alleen wat oponthoud van twee aan het water wonende bewoners, die dachten dat ik een Pool was en de snoeken weg kwam vissen.
Maar door op een oerhollandse manier goede morgen te zeggen, waren ze gelukkig gelijk gerustgesteld.
Ik heb toch nog even een klein half uurtje met ze staan praten en de conclusie was dat er al verscheidende snoeken waren meegenomen door Polen en dat ze min of meer op wacht stonden om deze visdieven weg te jagen.
Ik kreeg nog wat tips mee waar eventueel een snoek kon liggen en zo ging ik mijn weg voort.
Na een goede 40 meter verder het water te hebben afgeworpen, dook er een snoek over mijn Buster I.
En weer was daar het niet geconcentreerd vissen van mijn kant. D
us het was weer opletten geblazen.
Ik ging toch even een ander stuk bezoeken en zag daar veel aasvis weg springen en vlug knoopte ik een eigenbouw aasje aan de speld.
Ik wilde eens uittesten of ik daar wat op kon vangen.
Na verschillende worpen zag ik voornamelijk de snoek van de ene naar de andere kant schieten.
Dit kon wel weer eens moeilijk worden. Ik haalde het aasje eens vlak voor de kant langs en bang; eindelijk klapte hij vol op mijn eigenbouw.
En zo zie je maar; wat je zelf maakt, vangt ook.
Op de kant mat ik hem na en zag een snoek van 85 cm, maar wat schetste mijn verbazing!
Het was een soort bultrug snoek (kankergezwel). Dit had ik zelf nog nooit gevangen, dus leuk voor de verzameling.
Zo heb je altijd wel weer aparte vangsten.
Na deze vangst viste ik nog even een ander stuk af, maar hier liet geen snoek zich zien.
Wel kwam ik hier nog een roofvisforumganger tegen met de naam Jilt. Ook hier heb ik even een praatje mee gemaakt en daarna ging ik weer verder naar een volgende stek.
Na hier wat worpen te hebben gedaan klapte er weer een leuk snoekje op van 50 cm, en nu was het maar hopen dat de vangsten zich zouden doorzetten.
Na een poosje verliet ik deze stek en ging de woonwijk in voor een volgende stek.
Kijken of daar nog wat rakkers liggen.
Hier werd het na toch wel een tijdje te hebben rond gestruind wel weer tijd voor een snoekje.
Die liet nu niet lang op zich wachten en dook onder een bruggetje op mijn rap j13.
Nummer drie was zo op de kant en bleek niet groot met 57 cm, maar vis is vis en ik ging verder.
Weer werd er van stek veranderd en na een tijdje mocht nummer vier op de kant, ook deze was niet al te groot met 53 cm.
Ik ging weer verder met de vissessie, maar nu duurde het wat langer om aan de vis te komen.
Zo struinde ik weer wat af en kilometers werden afgelegd.
Maar uiteindelijk kwam vis nummer vijf op de kant. Hij was met 45 cm aan de kleine kant en een foto werd er niet van gemaakt. De donder wist zich op de kant gekomen vlug het water in te werken, de kleine dondersteen!
Ik ging door, er begon schot in te komen.
Nummer zes diende zich met 50 cm aan. Het begon nu toch leuk te worden op deze taaie visdag. Maar ik was nu bijna 7.5 uur aan het vissen en de vermoeidheid sloeg toe!
Ik deed nog enkele worpen en nummer 7 kwam na een korte dril op de kant, hij was 67 cm.
Ik ging op de terugweg naar huis en kwam nog een leuke wetering tegen. Ok hier moest ik natuurlijk nog wat worpen doen, maar er zat nu niet al te veel fut meer in de beentjes.
Tot overmaat van ramp gooide ik ook nog even mijn BusterI in de boom en het chagrijn in mij sloeg toe door de vermoeidheid van het struinen.
Nieuw aas bond ik er maar niet meer aan en ging toch voldaan naar huis.
Op naar een volgend avontuur.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten