Zaterdag:; weekend en altijd regen!!

Het was weer een zo'n zaterdag; dan heb je vrij en dan regent het!
Eerst werden 's ochtends de weekendboodschappen gehaald en werd er nagedacht of er vandaag nog wel moest worden gevist.
Maar het zat mee, in de middag klaarde het wat o. De hengels lagen van de woensdag gehaktdag nog in de auto, dus vlug laarzen en jas aan en op pad.
Ik ging richting Vleuten, dat is niet al te ver rijden. Na een goed 20 minuten rijden was ik ter plekke en haalde het hengeltje uit de auto.
Na aankomst begon de wind iets aan te trekken en dat is gunstig. Na een drietal worpen had ik de eerste losser van rond de 70 cm.
Naar wat ik al eerder schreef in andere verslagen, moet je dan uitkijken, dan valt de rest meestal tegen (bijgeloof).
Ik ging verder met de jacht op de groene rovers ,de teiple pikefighter had al wat van zijn kunnen laten zien en daar viste ik dan ook mee verder.
Tien minuten later kreeg ik in een zijsloot waar ik nog nooit een vis had gevangen toch een flinke bonk op de hengel en de eerste vis van de dag mocht op de kant: 80 cm, wat een mooie snoek.

Dit kon wel eens een topmiddagje worden, het bijgeloof begon weg te vagen. Dat is meestal het geval als je vlot de tweede of derde snoek in de pot hebt.
Ik viste nog een stuk van de Wetering af, maar hier viel het tegen.
Daarna werden de waadies opgezocht (dit zijn een soort zijslootjes tussen de woonwijken die het overtollige regenwater in de wijken moeten afvoeren), want daar zit vaak redelijk wat snoek, niet groot maar toch de moeite waard).
Na de eerste worp loste ik weer een redelijk snoekje (ze zijn los vandaag!!).
Ik kreeg hier goede moed van en op weer een ander stuk kreeg ik weer een losser en een volger.
Je vindt hier bij de waadies allemaal bruggetjes en smalle slootjes en dat maakt het zo leuk hier. Ondanks dat je midden in een woonwijk vist, kan het hier barsten van de snoek.
Na nog een stukje verder te zijn gegaan volgde er weer een bonk en dit leverde een snoek van 75 cm op.

Ik schoof weer door, de gehaktdag van woensdag was alweer bijna vergeten en snoek nummer drie (57 cm) meldde zich. Hij draaide zich al spartelend helemaal in mijn lijn, maar dit kwam gelukkig al snel weer goed.

Ik ging verder en weer loste ik een snoek. Daarom controleerde ik (een beetje te laat) de dreggen van de pikefighter. Sommige stonden krom en een haak was helemaal afgebroken, geen wonder die lossers.
Ik boog de haken weer bij, ik had weinig keuze en moest doorvissen met deze pikefighter. Ik had er geen een meer in de viskoffer en "never change a winning team.
Zo ging ik verder, maar een half uurtje later volgde nog een losser.
Bij weer een brug aangekomen deed ik wat worpen. Een paar kinderen die boven op de brug stonden te kijken, zagen mijn kunstaas en riepen dat er een vis aan de hengel zat. Volgens mij komen ze weinig met de natuur in contact tegenwoordig, ze hebben nog nooit vis in het echt gezien denk ik.
Tijdens dit gejengel loste ik drie keer de zelfde snoek en dat was een flinke.
Toch volgden nog een paar worpen (hij moest toch al aardig wat keren de haak hebben gevoeld) en ja hoor, hij klapt er toch nog een keer vol boven op en nu was het hangen.
De drie peuters stonden verschrikt te kijken, dit hadden ze nog nooit meegemaakt.
Ik mat vlug de snoek en las 72 cm af. Toch was hij dikker dan die van 75 cm. Ik liet een van de peuters de foto maken en daar hadden ze gelukkig meer verstand van als van vis.

Ik liet ze nog even de snoek voelen, dan weten ze dat ook weer en hebben ze nog wat geleerd. Ook het kunstaas mochten ze even vasthouden (nu weten ze het verschil tussen echt en nep).
Ze volgden me nog een tijdje, maar hielden het daarna voor gezien (gelukkig, veel te veel herrie).
Hierna volgde nog een keer een losser en toen was het tijd om naar huis te gaan, het begon alweer te schemeren.
Volgende keer toch maar weer eens terug naar deze wijken (ander stukje dan).