Gekkenhuis op het water!!

Zo, vandaag maar weer eens een paar uurtjes naar het water en kijken wat het gaat brengen.
De spullen lagen klaar in de auto, dus ik kon snel op weg.
Bij het water aangekomen begon het licht te sneeuwen, maar dat mocht de pret niet drukken.
De xrap jointed werd aan de speld gehangen en vissen maar.
Op een spierscheur in de kuit na die ik 's ochtends op het werk had opgelopen, waarschijnlijk door de laatste twee keer bellyboaten, verliep alles gladjes.
Het eerste stuk was snoekloos, dus werd de andere kant van de weg opgezocht om daar de snoeken wakker te maken.
Maar dat was niet nodig, het leek wel een gekkenhuis, op verschillende plaatsen waren ze volop aan het jagen.
De paai kon het haast nog niet zijn, of het moest komen door de wat hoge temperatuur de laatste tijd, maar dat was onwaarschijnlijk.
Op zeker zes plaatsen zag ik ruggen van snoek en klappen op het water.
Dus wakker waren ze, maar dit was ongunstig, het is dan wat moeilijker ze te vangen door de grote aantallen speldaas, dat heeft toch vaak de voorkeur.
En zo begon ik maar te werpen, maar gooide ik links dan klapte de snoek net weer rechts van mij en andersom. Het was net een kat en muis spel.
Zo viste ik een honderd meter en moest toen een ander plan opstellen.
Ik liep terug naar links waar ik was begonnen en probeerde geen stukje over te slaan, dus het werpen gebeurde ook alleen maar naar links.
En zo hoopte ik er toch een zo gek te krijgen om toe te slaan. Langdurig wierp ik de stukken af, maar het leek wel of de snoeken nu ook weer aan alle kanten begonnen te jagen, het was om gek van te worden. Maar mooi om te zien was het wel, zoveel leven op het water.
Tot bijna op het laatst lukte het niet om er een gek genoeg te krijgen om mijn aasje te pakken. Intussen had ik ook de x rap vervangen voor een tripple pke fighter koi, en dat zette pas zoden aan de dijk.
Eindelijk kreeg ik dan een snoek zo gek om mijn aas te pakken, en na een mooie dril kwam er uiteindelijk een snoek van 76 cm en lekker goed in het vel op de kan. Daar kon ik hem op een rustige manier onthaken.
Na nog enkele worpen gooide ik de pike fighter te hard tegen een brug en hield nog maar de helft over van het aasje. Toen vond ik het eigenlijk wel weer welletjes en ging maar richting de auto.

En zo zie je maar weer: niets is onmogelijk ook al weet je dat het bijna onmogelijk is om in die gekte van jagende snoek nog een snoek weet te vangen.
De spullen gingen weer in de auto en toen volgde het gekkenhuis van files, op weg naar huis.