Zou er wel tijd zijn om een paar worpen te doen?
De hele week heb ik zin om toch in de avond even een paar worpen te doen, maar ik kan het ook overdrijven. Het weer zit wel mee; ook al zou je niets vangen, dan ben je toch lekker aan het water geweest. En dit weer is nu eenmaal weer waarop de vangsten wel eens tegen kunnen vallen.
En zo kun je niet alles hebben. Zodra ik uit het werk kom heb ik plannen zat, maar na de avondmaaltijd en het daarna even zitten op de bank plof ik als een plumpudding in elkaar. De ogen vallen dicht en ik waan mij dan in mijn dromen op de mooiste visstekken. Dikke metersnoeken worden daar gevangen en de mooiste meren vis ik af. Jos is daar ook nog wel eens bij. En daar is het leukst aan dat hij geen meters vang en ik wel (je moet toch wat doen om een meter snoek te vangen). Zo zou je wel drie keer per jaar op vakantie willen gaan, maar ja wij jongens en afstammelingen van Jan met de Pet zullen hier wel nooit de kans voor krijgen. Zelfs met je pensioen niet, tegen die tijd heeft de regering alles wel in beslag genomen. Maar de dromen worden weer verstoord door de televisie, dan tijdens het weer een beetje wakker worden, maar dan heb je de puf niet meer om de hengel te pakken. De buik dik van het eten werkt dan ook niet echt meer mee. Dus moeten we maar gaan afwachten of we aankomend weekend er nog een paar uurtjes op uit kunnen. Dan moet het weer ook meezitten. Maar ik geloof dat dit wel goed zit; misschien eens een moment om de Belly Boat weer te water te laten. Dit moet toch onderhand ook wel eens gebeuren. Weer vallen de ogen dicht, nu zie ik mijzelf met de Belly Boat op Logh Derg. Ik vang de grootste snoeken en zelfs Jos zit in een Belly Boat. Op dat moment haakt hij net een flinke snoek, maar weet niet wat en hoe hij deze nu moet onthaken. Meters wordt hij nu voorruit gesleurd door deze dikke rakker. Ik juich dit voorval toe, ik weet nu zeker dat ik de komende tijd de rest van de metersnoeken voor mijzelf heb. Met veel geweld word ik wakker door de één of andere por die ik tegen mijn arm krijg. Ik schijn te snurken, maar moet eerlijk zeggen dat dit waarschijnlijk het geluid is geweest van het meesleuren van Jos in de Belly Boat achter de snoek aan. Ik benj weer wakker en ga maar eens de planten water geven. De hosta's worden flink aangevreten door slakken. Tijdens de tuin sproeien begin ik er toch hard aan te denken om zondag maar eens vroeg uit de veren te gaan en de Belly Boat maar eens te gaan gebruiken. Ik beloof niets, maar het plan ligt er in ieder geval, voor het zelfde geld ben ik mijn bed een keer niet uit te krijgen.
We zullen wel zien wat het wordt!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten