Het was me het dagje wel !!

Het is alweer drie dagen geleden dat ik het water had gezien, en gisteren was het eigenlijk de bedoeling nog even te gaan maar daar kwam totaal niets van.
De auto moest even APK in orde worden gemaakt voor a.s donderdag.
Ik had verwacht dit klusje wel voor de midddag af te hebben, maar dat ging allemaal wat langer duren.
Roderick heeft ook de armen uit de mouwen gestoken en heeft daarbij goed geholpen.
Maar helaas lukte het niet om de klus op tijd te klaren, er moest ook nog een nieuwe fotocamera komen; de pas nieuw aangeschafde camera heeft waterschade opgelopen dus werd het tijd om weer  een nieuwe uit te zoeken.
Zo gezegd zo gedaan, op naar weer een nieuwe camera. Nu heb ik dan toch maar besloten een waterdichte te kopen, zo kan ik ook eens wat onderwaterfoto's maken.
Na de aanschaf moest deze natuurlijk ook getest worden, en zo kwam ik op het idee om Mike maar weer eens te bellen om te kijken of hij vandaag mee wilde gaan snoeken.
Meneer moest natuurlijk 's avonds stappen, dus hij zou later op de avond wel beslissen of hij mee zou gaan, en zo kreeg ik rond middernacht een sms dat het doorging en de afspraak werd gemaakt  voor vandaag om 11.00 uur.
Rond een uur of 10.00 vanochtend belde Mike nog even dat het stormde en regende, en toen moest ik hem er natuurlijk weer van overtuigen dat dit het perfecte weer was.
Dit lukte wonderwel, ik denk dat hij eigenlijk een beetje katerproblemen had van het avondje stappen.
Nadat ik Mike had opgehaald werd er gekozen voor de stek waar ik afgelopen vrijdag de één meter acht snoek had gevangen.
Op deze stek is nog wel meer snoek van goede lengte te vangen, en zo begon daar onze sessie!
Worp na worp deden we, maar na een goed uur besloten we toch om het op te geven op deze stek, we hebben daar wel wat vis gezien maar geen snoek die intersse had voor ons aas, en er werd besloten een andere stek te bezoeken.
Dit werd weer een stek waar we vorige week ook al hadden gevist. Mike die nog maar weinig vis heeft gevangen wilde ik toch wel zijn kansje gunnen, want anders hangt hij zijn hengel nog eens aan de wilgen en dat zou zonde zijn.
Nu maar hopen dat er nu op deze stek wel een snoek van formaat aan de hengel zou komen.
Bij het eerste stuk was het al niet veel en Mike begon alweer te zeuren over de volgende stek.
Maar ik bleef volhouden: "Mike, er zit echt goede formaat snoek, heb geduld."
Mike is niet zo gauw om te praten, die moet eerst bewijs zien. Nadat ik hem al tientallen snoeken op een presenteerblaadje heb afgeleverd, gelooft hij me nog niet (af een toe een leugentje om hem mee te krijgen moet natuurlijk kunnen en meestal loopt dit ook nog goed af).
Na een goed twee uur vissen kwam voor mij de eerste verlosser van 45 cm op de kant, toch nog weer snoek vandaag na eerst nog een losser te hebben gehad .

Daarna gingen we retour. Mike wilde naar rechts, ik naar links, en weer moest ik hem  overtuigen dat er snoek zat.
Op deze stek weet ik een paar leuke vissen te zitten ,maar je moet er moeite voor doen.
Ook hebben we op deze stek al een heel tijdje een klein ventje meelopen met de sterkste verhalen over snoeken, het kan bijna een broertje van Andy zijn.
Het ventje riep op een gegeven moment naar mij dat Mike een snoek had gemist, maar Mike probeerde het ventje de mond te snoeren.
Mike weer hoor, hij is bang dat ik hem zijn snoek zeker afpak. Ik ga niet voor zo'n klein snoekje op die stek, ik zoek wat groters.
Maar nog geen vijf tellen later riep Mike dat ie er een had, en geen verkeerde ook:  89 cm. Het bleek om de snoek te gaan die ik enkele weken eerder ook al eens had gevangen, maar dan toch een 100 meter van mijn vangstplaats af. Ik herken de snoek aan een paar flinke plekken onder de bek.
Mike was weer helemaal boven Jan, zijn dag was weer volmaakt, en hij kon er weer tegenaan.

Mike wilde nog wel op dit stuk blijven en ik moest hem bijna meesleuren op weg naar de auto. Op deze route liepen we nog een slootje af waar ik nog twee volgers had.
Hierna was het toch echt tijd om weer en andere stek op te zoeken. Ik moest er wat voor over hebben om hem weer het plezier in het snoeken terug te geven.
Op de volgende stek aangekomen vertelde ik Mike dat ik wist dat er zeker twee leuke snoeken op dit stukje water zaten, het stukje is nog geen dertig meter lang.
Na twee of drie worpen loste ik de eerste en deze was ik daar vorige keer niet tegengekomen.
Nu was de beurt aan Mike. Ook die loste tot twee keer toe dezelfde snoek en dit was er een die ik er vorige keer had uitgehaald.
Daarna was het weer een tijdje niets en we gingen terug naar de losser van Mike en ik deed daar nog een poging en loste ook hier een snoek, maar weer een die ik nog niet eerder had gezien.
We gingen weer naar een nieuwe stek, hier was het een 15 minuten nog niet veel. Het water was erg troebel, maar dit is eigenlijk nooit anders geweest. Eigenlijk had ik er hier totaal geen vertrouwen in, ik had liever de polder ingegaan dan hier in de nieuwbouwwijk.
Na een kwartier vissen hadt Mike zijn volgende snoek te pakken; een mooie dikke 75 cm metende snoek die helaas uit zijn vingers glipte.
Toen kwamen we weer een paar kleine peuters tegen die ik toch even boos aan moest kijken. Natuurlijk was dit voor mij geen probleem, ik kijk toch altijd zo!
Door die peuters loste ik ook nog even een leuke snoek, die gingen dus na een paar boze blikken Mike lastig vallen.
Zo daar was ik mooi van af. Even later loste ik weer de voorgaande snoek, het zat toch niet echt mee.
Maar we gingen stug door, en  hier barstte het ook weer eens van de hondenpoep!
Keutel na keutel moesten we van de laarzen schrapen.
En even later loste ik weer een snoek, ook Mike had weer een losser. Toen was het weer raak voor mij en zo stonden we weer op gelijke hoogte, het was een snoekje van 45 cm.

Even later loste ik weer een kleine rakker, en Mike pakte er ook een van 46 cm.

 Even later mocht ik er weer 1 in de pan doen, ook weer rond de 45 cm, groter kan ik ze vandaag niet vangen zeker!

Toen zochten we nog een ander stukje op, maar dit zette geen zoden aan de dijk en we gingen weer retour naar de auto.
Mike wist dat ik bij de hiervoor benoemde stek nog een snoek had gelost en zei: "Ik doe hier nog een laatste worp", waarop ik antwoordde: "Nou, dan ga ik wel voor die grote snoek die hier ligt, want die komen altijd met het donker worden te voorschijn!"
Het was niet echt na de eerste worp raak, maar bij de tweede worp en als donderslag bij heldere hemel was  het dan eindelijk hangen en een dikke 83 cm metende snoek kwam op de kant. Toch nog weer een mooie vis in de pan.
Ik had zeker hier de hoop op grote snoek al opgegeven, ook omdat ik er totaal geen vertrouwen meer in had hier.

Op deze stek kom ik binnen kort nog wel een keer terug, ik had hier de hoop eigenlijk opgegeven in deze wijk. Op de eerste plaats omdat het water troebel was en ten tweede omdat ik dacht dat de meeste grote snoek hier echt was weggevist. Maar gelukkig, ze zitten er nog en er zitten er veel meer, dus de moeite waard om na toch zeker anderhalf jaar het hier weer eens te proberen!
Na deze sessie hielden we het voor gezien, en onder het rijden zagen we nog een enkel nieuw stukje water dat ook weer kansen biedt voor een volgende keer.

Op naar een volgend avontuur!!!