zondag 15 januari 2012

Buster versus Rapala X Rap Jointed !!

Het was nog een beetje vroeg in de ochtend toen ik even onder de douch stond, en moeders de vrouw
melding maakte dat mijn vismaat aan de telefoon was.
Ik vroeg haar: "Is Jos zo vroeg  aan de telefoon?"
Maar dit was niet het geval, het was Mike en dat om 10.00uur. Die moest zeker uit zijn bed zijn gevallen!
Mike en dan op dit tijdstip. Van Jos weet ik het dat is een vroege vogel is, die is er al uit voor dag en dauw, maar Mike??
Vlug even het douchewerk afmaken en hem terugbellen wat er loos is. Nou, hij wilde nog wel een middagje gaan vissen.
Gisteren had hij er totaal geen zin meer in, maar hij was toch plotsklaps van mening veranderd en dit omdat hij naar vis-tv had zitten kijken.
En dan ook nog afleveringen van een jaar of 4 terug, en dat gaf hem weer zoveel moed om de hengel toch weer op te pakken, dat hij vanmiddag wel wilde snoeken.
En zo geschiedde. Rond 12.00 uur pikte ik hem thuis op en gingen we richting de polder, en dit ondanks dat het water nog niet geheel in de oude kleur terug was. Toch wilde ik het daar proberen.
Ook was dit het stuk waar ik al verschillende keren gewoon langs was gereden zonder het op te merken.
Er werd ook voor dit stuk gekozen om Mike zijn eerste 2012 snoek te laten vangen, dit moest hier niet onmogelijk zijn, maar makkelijk zou het zeker ook niet worden.
Nog steeds was het water modderbruin gekleurd door de regenval van afgelopen week en door het openzetten van de pompen om het teveel aan water door de poldersloten te laten vloeien.
Nu had ik ook hier weer de sterke verhalen dat de snoeken opgestapeld lagen, dus moest er natuurlijk ook gevangen worden.
Maar dit werd nog een hele opgave. Het eerst uurtje kroop voorbij zonder een enkele snoek te hebben gezien.
Hierna had Mike het alweer moeilijk en ik moest behoorlijk mijn best doen om hem de nodige moed in te spreken.
Dit lukte wonderwel, maar ik zelf snapte niet waar al die snoek lag. Mike dacht alweer dat ik hem van alles op de mouw probeerde te spelden.
Totdat ik een zacht geroep hoorde dat hij een snoek had, en hierdoor kwam ook zijn vertrouwen weer een beetje terug. Dit was zijn eerste snoek van 2012.
Hij dacht aan een mooie ruime 60'er, maar met meten en schatten van de lengte van een snoek moet je bij mij zijn .
Ik zei dus 59 cm en dan moet het ook kloppen (natuurlijk meet ik zelf de vis op, dus sjoemelen kan altijd zonder dat hij het weet). Na meting door mij bleek de snoek 59 cm te zijn en geen centimeter meer of minder.

Mike was blij met zijn eerste snoek en had weer een zak vol zelfvertrouwen.
Wel had Mike veel moeite met het onthaken van de snoek en ook met het vasthouden, het leek wel of dit zijn eerste snoek ooit was.
Op naar de volgende, ik kon in dit geheel niet achterblijven, ook omdat ik bang was voor een snoekloos dagje vissen.
Mike die hierna nog een snoek loste, kreeg steeds meer zelfvertrouwen en dan moet je uitkijken, dan gaat hij nogal vlug naast zijn schoenen lopen en dat kan niet!
Dus werk aan de winkel, er moest vis in de pan. Toen kwam ik op een stuk waar echt een mooie snoek zit en ik begon tegen Mike weer de nodige sterke verhalen af te steken over een snoek van 79 cm die ik hier al eerder uit had gehaald en hoeveel moeite mij dat wel niet gekost had.
Na nog een mooie worp in het verlengde van dit water was het bammes, hangen die snoek.
Eindelijk een snoek, je zal maar achterblijven zonder enige graat aan de haak.
Bij het opmeten van deze mooie dikke rakker bleef het meetlint steken op 79 cm, toch dezelfde vis als de vorige keer.


Deze vangst moet ik toch even goed laten zien, voor vandaag toch weer van de nul af .
En zo gingen we weer verder terwijl ik ook weer druk aanwijzingen gaf aan Mike dat er op die en die en zus en zo plek snoek moest liggen.
Maar Mike was weer aan de beurt en ving zijn volgende snoek; 68 cm. Dat gaf hem weer vertrouwen dat al weer weg begon te zakken na de vangst van mij.
En we gingen weer door. Ondertussen kwamen we weer op stukken waar mooie vissen moeten liggen, maar waar we goed de kantjes afwierpen en toch geen graat vingen. Dus besloten we deze stek te verlaten.
Een tijdje later was het weer raak voor mij en kwam snoek nummer twee op de kant.
En een mooie snoek van 60 cm is geboren.
We gingen weer vrolijk verder. Ik loste nog een keer een klein snoekje en toen was het weer een tijdje niets. We begonnen aan de terugtocht om ergens anders nog een snoekje proberen te vangen.
Al teruglopend deden we nog her en der een worpje, er zit genoeg snoek hier, maar waar waren ze gebleven?
Maar dat her en der werpen leverde uiteindelijk toch weer twee snoeken vlak achter elkaar op voor mij.
En Mike raakte weer in een depressie, hij had er toch wat meer van verwacht, maar snoeken is doorzetten en niet al te snel je kop laten hangen.
En weer kan een mooie rakker van 66 cm in de pan.
Even later volgde nummer vier van 71 cm. Deze laatste twee snoeken leverden mooie gevechten op. Ze doken er vlak voor de kant mooi op en dit terwijl ik er niet meer op had gerekend.

Hierna gingen we weer verder retour auto. We wilden aan het laatste stuk beginnen toen er een melkwagen hard voorbij kwam scheuren; de eikel, en dat bleek ook achteraf wel!
Wij visten vrolijk verder en begonnen aan ons laatste stuk, toen ik een gebler in de verte hoorde en een chauffeur naast zijn melkwagen zag zwaaien, maar dat was zeker tweehonderd meter verder terug.
En dat was de plek waar nou net mijn auto stond geparkeerd.
Nu ken je mij al een beetje, ik deed net of mijn neus bloedde en viste stug door. Ik gaf Mike al een seintje dat mijn auto zeker in de weg stond of iets dergelijks.
Maar waar ik stond geparkeerd is een gewone parkeerplek waar iedereen mag staan, dus doe niets verkeerd wat dat betreft.
Ik kwam weer wat dichterbij en na het negeren van nog een paar keer roepen door de chauffeur en wild zwaaien van zijn kant en wijzen naar mijn auto, ging ik toch maar weer iets meer richting mijn auto.
Weer dat gebler en weer wijzen en ik riep toen maar even keihard terug: "Sukkel, wat moet je?"
Hij kon toch ook wel even gewoon naar ons toe komen in plaats van de onnozele hals uit te hangen?
Hebben ze dan geen opvoeding gehad tegenwoordig en dit op de zondag, de dag onzes Heere!
Vlak nij de auto gekomen durfde de rare snuiter zijn gezicht niet te laten zien, ik had eigenlijk de Buster wel door zijn raam willen werpen, maar ja, het is geen snoek, dus wat heb je er dan eigenlijk aan? Bakvis daar vis ik niet op en voeg ik ook niet aan mijn vangstenlijstje toe.
Vlug deed ik de hengel in de auto en reed de auto aan de kant en pikte gelijk Mike op.
Dit stuk had geen zin meer, ik zocht nog even voor het donker worden een ander stekje op.
Hier loste ik nog een mooie dikke snoek en daarna gingen we weer naar huis. Mike was blij met zijn eerste snoeken.
Dit was een dagje Buster versus XRap Jointed!
Trouwens, ik mag wel zeggen dat ik twee dagen goed heb gesnoekt en ook de reel heb ik goed getest. Die loopt weer als nieuw, dus als een zonnetje.
Had ik mijn andere reel ook maar zelf uit elkaar gehaald. Die is nu al 4 maanden onderweg ter reparatie.
Dat klusje doe ik voortaan zelf wel.
Ook ben ik nu over het seizoensrecord van vorig jaar heen, en het oude record van twee of drie jaar geleden komt in zicht: nog 28 snoeken!

Op naar een volgend avontuur!



Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Voor het eerst avondje vlokvissen op ruisvoorn!

Op de Domderdag Hemelvaart, er even op uit met Rogier. Even kijken of de ruisvoorns al wat actief zijn. Afgesproken dicht bij huis, een stuk...