Net nog even voor de strenge vorst!

Helaas zijn de echte  foto,s verloren gegaan bij en stel verhalen dus er worden andere foto's terug geplaatst


Wat eigenlijk niet echt in de planning lag, dat was dat ik vanmiddag nog even ging snoeken.
Maar zoals je weet een visser blijft niet, thuis op zijn kont zitten, Daantje de hond vind het meestal vervelend  als de baas thuis is dat stukje lopen in het bos is ook zo gebeurd.
En dan dat gepluk aan haar lichaam, de aandacht nee dat vind ze nooit zo veel, ze gaat meestal wel haar eigen gang.
Dat heb je met in een ander gezin geplaatste hondjes die hebben meestal toch hun eigen gewoontes die moeilijk zijn af te leren, maar al met al een geweldige hondje.
Maar zoals gezegd een visser kan dus niet op zijn kont zitten dus op pad gewapend met hengel en Buster.
Dat is de laatste tijd toch wel mijn trouwe maatje, en dan gaan we eens kijken of er wat te halen valt!
Het werd een soort hotspot snoeken, dus auto in en auto uit op zoek naar de lossers van de laatste tijd.
Nou heb ik wat dat betreft een redelijk goed geheugen en er zijn nog heel wat stekjes tussen mijn grijze cellen blijven hangen.
Het werd dus stek na stek en het duurde en duurde maar, en op stek nummer zoveel, na echt een worp of veertig, kwam er dan eindelijk de eerste uit: 66 cm.

Daarna weer de volgende stek. Hier was het weer een tijdje niets en toen had ik er een onder een klein polderbruggetje, maar deze schavuit liet weer los. Dit was toch een snoekje van rond de 70+ cm.
Op de volgende stek zag ik na veel worpen alleen een kolk en meer niets.
Toen ging ik maar dieper de polder in, van structuur was geen sprake meer. Ik probeerde hier en daar de mooiste stukjes, maar helemaal geen snoek!
Nog maar verder de polder in, hier had ik verschillende volgers die lekker rustig de Buster bekeken en daarna dachten: "Wat een nepvis!"
Ik zag verschillende snoeken azen, er was leven genoeg, maar geen interesse in nepvisjes.
Ik ging maar even de andere richting op, dit ook omdat ik Bustertje ging wisselen omdat de achterste dreg er af was en het oog kapot bleek te zijn. Dat was Buster 5 deze week!
Hierna ving ik eindelijk weer een snoek, deze was 55 cm en daarna volgde er nog een een van 52 cm.

Hierna ging ik nog een half uurtje door en toen was het alweer 17.00 uur, tijd om naar huis te gaan.
Het was me het middagje weer wel!

 Op naar een volgend avontuur !!

Fietser bij de spoorweg overgang!!

Vandaag was een dagje van niets moet alles mag, en elke snoek is welkom!
Vanochtend eerst eens even bij Sanders Hengelsport langs gegaan, daar heb ik in september vorig jaar mijn reel naar toe gebracht ter reparatie, maar na verschillende keren navraag te hebben gedaan is hij nog steeds niet terug.
Ze zijn bang dat hij is zoek geraakt, ergens hoop ik dit maar, dan krijg ik tenminste een nieuwe.
Maar hij is nog geen jaar oud, dus eigenlijk zonde. Ik heb vandaag gelijk maar weer twee nieuwe Busters gekocht, de voorraad begon een beetje te slinken en die moet wel op peil blijven.
En vanaf Sanders gelijk maar de polder in, echt koud was het niet, het zonnetje scheen, dus perfect. Misschien niet voor de snoek, maar een beetje zon is ook wel weer eens fijn.
Het eerste stukje polder leverde niet veel op, enkel en alleen dat ik daar binnen twee dagen Buster twee het water in kegelde.
Toen maar eens verandering aan de jerkbait stok, er werd een bucktail spinner aan gebonden, ze zeggen dat verandering van spijs doet eten!
Nou, we zullen zien wat het wordt met die Bucktail. Vol vertrouwen werden de worpen gedaan op dit eerste stuk.
Maar na een 20 minuten had ik het daar wel gezien en ging ik naar de volgende stek. Hier had ik gisteren een mooie snoek gelost en gelijk erna nog een volger, en ik kwam er toch langs, dus waarom niet even proberen.
Nadat ik hier een klein kwartier had staan werpen kwam ik toch van een koude kermis thuis; geen snoek te vinden en dat terwijl je weet dat ze bijna onder je voeten liggen. Het enigste wat ik zag was een wolk speldaas.

Na een paar plaatjes te hebben geschoten op naar het volgende stuk en eens kijken wat het daar zou brengen.

Daar op de volgende stek en met nog steeds de Bucktail aan de speld had ik wel hoge verwachtingen.
Kans op een dikke dame is hier niet onmogelijk en zo'n spinner brengt mischien wel leven in de brouwerij daar.
Elke keer zo'n Buster voorbij zien komen is voor een snoek dan ook niet meer interessant.
Na twee worpen kwam er ineens een oude bekende van het Forum onder de brug door in zijn bellyboat.
Even  een kort praatje en weer verder, halverwege dit stuk was de bucktail spinner zijn lepel kwijt.
Deze werd natuurlijk vervangen door de Buster, maar bij de eerste worp die ik er mee wilde doen
koos deze het ruime sop door draadbreuk.
Het kan zo gebeuren, ik haalde twee nieuwe Busters en was er gelijk ook weer twee kwijt. Maar dit kon de pret niet drukken, de zon scheen immers.
Na een uurtje verliet ik snoekloos ook deze stek en ging op zoek naar de volgende, dan moesten de woonwijken er maar aan geloven.
Dit alles was inmiddels twee uur verder, en ik begon nu toch wel zin in het vangen van een snoek te krijgen.
Dus de woonwijken moeten uitkomst bieden, hier moet zeker een rakker op mij liggen te wachten.
Het eerste half uur was het ook daar nog niet echt geweldig, maar wel had ik inmiddels de eerst aanbeet mogen voelen en dat is al heel wat op een dag als vandaag.
Op het volgende stuk ving ik dan eindelijk de verlosser: 65 cm het werd ook hoog tijd.

Ik ging weer verder en loste op dit stuk nog een mooie snoek, en toen was het weer tijd om een Buster te verspelen. Hij bleef ergens achter haken waar ook de kunstaasredder geen uitkomst bij bood.
Het was ook weer tijd om een ander deel van de woonwijk te gaan bezoeken, maar in de kunstaasdoos zat geen Buster meer.
Dus even langs de auto om eeen nieuwe te halen, en toen moest ik zuinig doen, want ik had er nog maar twee; één aan de hengel en één in de auto.
Het volgende stuk leverde na een 40 minuten vissen ook eindelijk weer een snoek op: 55 cm.

Het bleef een taai dagje, zo zie je maar; een beetje regen en wind is beter dan dit weer.
Ik nam nog even een stukje wat ik eigenlijk wilde laten liggen, maar een paar worpen konden geen kwaad.
Na de eerste worp haakte ik al een snoek en dus deed ik nog maar een worp en de Buster schoof vol in de bek van de snoek. En zo kwam nummer drie op de kant: 75 cm.

Wel een slank formaat maar snoek is snoek.
Ik deed nog een paar worpen en weer dook er een snoek op. Zou het dezelfde zijn? Maar deze loste.
En nog maar weer een paar worpen, nu haakte ik er weer een en deze bleef nog even hangen, maar schoot er dichter bij de kant ook weer af!
Toen nam ik nog even een stuk waar Mike afgelopen zondag een dikke snoek de kant op kreeg.
Ik wilde toch even kijken of deze interesse had in de Buster. Ik had er wel een twintigtal worpen voor nodig om hem wakker te maken.
Na een korte dril schoot deze ook van de haak af en bij de volgende worp dook hij over de Buster, maar daarna gebeurde er niets meer.
Ik vond het mooi geweest, ik ging naar huis. Maar ja, op de terugweg onder het rijden zag ik weer een mooi hoekje. Toch even een paar worpen, het kon nog voor het eten. En hier was het raak; na een worp of 6  volgde er weer een snoek van 65 cm met een flinke hap uit de flank.

Hierna was het toch echt tijd om naar huis te gaan. Bijna thuis moest ik nog even een tijdje voor de spoorbomen op een trein wachten.
Links kwam er een fietser naast mij staan en die vroeg of ik wat had gevangen (hij zag zeker de hengels in de auto). Ik antwoordde: "Vier stuks ondanks dit weer."
Hierna vertelde hij dat hij mijn Blog wel eens leest, zo zie je: ik word al een beetje bekend. Hij komt ook uit Bilthoven, mischien dat hij wel een keer zin heeft in een dagje snoeken, je weet maar nooit .

Op naar een volgend avontuur!!

Roet in het eten!!!

Dit was weer een week waarin ik donderdag en vrijdag vrij heb. En met het weekend erbij zijn dat vier vrije dagen, lekkerrrrrrrr!
Dus vissen maar weer, maar eerst nog even de auto APK af laten melden. De probleempjes waren klaar, dus wat kan er dan nog mis gaan? Niets toch, zul je zeggen!
Maar niets was minder waar. Ik schreef al eerder dat APK erger is dan naar de tandarts gaan. Bij het APK keuringsstation ging de keurmeester onderhand alles weer nalopen en dan heb ik alweer zoiets van: "Die gaat lopen zoeken om centjes te verdienen."
Nu was het zo dat ik deze week de autoruit heb laten vervangen. Dit gewoon om de auto een oppepper te geven, omdat er maar weinig apk-punten waren en de ruit geen afkeurpunt was. Maar nu blijkt dat ze bij het plaatsen van de nieuwe ruit de verkeerde hebben meegenomen, en dan heb je weer zoiets van: "Hoe is dit toch mogelijk bij Carglass, zoveel reclame dat ze maken met Paul zus en Mark zo!"
Dus moest de oude ruit er weer in voor een dag. Met nog meer barsten dan eerst en alles met ducktape bij elkaar geplakt kreeg ik hem zo een dagje mee.
De volgende dag werd dan uiteindelijk de nieuwe ruit geplaatst, en dan mag je verwachten dat het nu wel goed is.
Zo en dan kon vandaag dus de auto goedgekeurd worden, tenminste dit zou je denken als je alle puntjes hebt gerepareerd.
Maar de keurmeester ging zoals ik al heb gezegd alles fijntjes nalopen, de Pietlut! Alles was goed, behalve de ruitensproeier. Die was eerder wel goed, maar de monteur van Carglass heeft daar iets fout gedaan, dus de auto werd niet goedgekeurd. Dit gooide bij mij roet in het eten.
Dan eerst maar weer naar de Mazda dealer om te kijken of die het ter plekke op kon lossen, maar nee hoor.
Daar ging dus de visdag, want pas om half vier kon ik daar weer terecht, dan konden ze het misschien verhelpen. En zo komt ook visdag twee in gevaar, in Groot Gevaar, want elke minuut telt met snoeken.
Dus van een hele visdag werden dat maar drie uurtjes vissen, een race tegen de klok. Ik had een nieuwe stek op het oog en die lag ook niet zo één twee drie in de buurt, maar ik besloot er het beste van te maken.
En zo kon ik dan rond 11.30 uur eindelijk de Buster weer het water laten zien. Bij de eerste worpen sprongen de aasvisjes al in het rond en ook een snoek die zich daar te goed aan deed, maar in de Buster had deze rakker geen interesse.
Toch vervolgde ik de jacht naar de snoek, maar de eerste 10 minuten was er geen leven meer te bekennen, totdat ik weer aan de overkant van de weg een mooi dwarsslootje zag liggen. En daar had ik drie worpen nodig om de eerste snoek van 65 cm in de pan te krijgen.

Toch nog een mooi begin van deze regenachtige en koude dag, en zo ging ik weer verder.
Daarna was het weer zeker een uur lang niets, dus ging ik nog even een oud stukje opzoeken. Daar deed ik enkele worpen en nummer twee dook op de Buster. Maar na een korte dril moest die er weer vanaf schieten en zo bleef een lege Buster achter. Maar terwijl deze snoek los schoot van de haak, zag ik nog een snoek van formaat zwemmen.
Nog maar een worp en ook die snoek dook op de Buster, maar loste ook gelijk weer.
Helaas maar waar !
Verder ging ik op deze stek niet, en ik besloot nog een nieuwe stek te bezoeken; kijken of daar wat te halen was.
Op de nieuwe stek duurde het nog geen 5 minuten en snoek nummer twee was een feit, klein maar fijn met 51 cm.

En zo ging ik weer verder, de worpen vlogen af en aan het water in en na een dertig meter had ik weer een losser. Die liet ik verder met rust, misschien dat die er straks tijdens de terug tocht nog een keer zin in zou hebben.
Ruim 50 meter verderop was het weer raak, na fiks wat worpen langs een overhangende wilgenboom dook er een mooie snoek van 63 cm op de Buster en die kwam in de pan!

Zo heb ik weer een mooie nieuwe stek gevonden en ondanks dit weer ving ik een paar leuke snoeken.
Ik ging weer verder en na over tientallen meters de boel te hebben afgestruind, had ik weer een losser. Ook die liet ik lekker rusten voor later; mij houden ze niet voor de gek!
Een paar meter verder, bij een dwarsstuk, kreeg ik een flinke aanbeet en dit leek me een forse rover te zijn. Tot twee keer toe tikte hij flink op de lat, maar verder volgde er niets meer, deze is voor een volgende keer.
Even later had ik weer een losser, maar deze liet daarna niets meer van zich zien of horen. Ik pakte nog even de laatste twee polderbruggetjes en ging toen aan de terugtocht beginnen, anders kwam ik te laat voor de afspraak bij de Mazda dealer.
Kijk, zulk soort dingen gooien roet in het eten, eigenlijk is het veel te vroeg om retour te gaan, het is net 13.30 uur en dan begint het eigenlijk net goed te lopen en moet je naar huis.
Vlug zette ik de pas er in en viste nog de stukjes af  waar ik de voorgaande snoeken had gelost.
En dat heeft op het laatst nog resultaat; een zwaar gehavende snoek van 75 cm komt nog op de kant, vol met plekken op het lijf van zware gevechten met een grote dame. Ook zitten er aardig wat parasieten op de snoek.

Deze ging weer vlug het water in en nog even werd een laatste stukje meegenomen, maar ik zag niets meer wat op graat leek.
Ik ging vlug naar huis, stapte even onder de douche en ging naar de Mazda dealer. Dit zou wel weer geld gaan kosten, die lui doen niet zo gauw iets voor niets.
Als ze bij de dealer snel hun werk doen kan ik misschien toch nog de auto apk af laten melden en dan gooit dat geen roet in het eten voor de visdag van morgen.
Behendig en snel werd ik geholpen bij de dealer, er bleekt achteraf een knik in de leiding van de ruitensproeier te zitten, dus verkeerd teruggeplaatst door de ruitenboer, de sukkel!
Na een goed half uurtje was de boel gefikst, en kon ik gaan afrekenen. Maar na een klein praatje met de eigenaresse over de voorruit hoef ik niets te betalen. Zo zie je maar dat er nog goede mensen op de wereld zijn en hulde voor de Mazda dealer.
De auto is weer goedgekeurd dus eind goed al goed!
Morgen weer op stap met het Bustertje in de rugzak en gaan met die banaan!

Op naar een volgend avontuur!!

Het was me het dagje wel !!

Het is alweer drie dagen geleden dat ik het water had gezien, en gisteren was het eigenlijk de bedoeling nog even te gaan maar daar kwam totaal niets van.
De auto moest even APK in orde worden gemaakt voor a.s donderdag.
Ik had verwacht dit klusje wel voor de midddag af te hebben, maar dat ging allemaal wat langer duren.
Roderick heeft ook de armen uit de mouwen gestoken en heeft daarbij goed geholpen.
Maar helaas lukte het niet om de klus op tijd te klaren, er moest ook nog een nieuwe fotocamera komen; de pas nieuw aangeschafde camera heeft waterschade opgelopen dus werd het tijd om weer  een nieuwe uit te zoeken.
Zo gezegd zo gedaan, op naar weer een nieuwe camera. Nu heb ik dan toch maar besloten een waterdichte te kopen, zo kan ik ook eens wat onderwaterfoto's maken.
Na de aanschaf moest deze natuurlijk ook getest worden, en zo kwam ik op het idee om Mike maar weer eens te bellen om te kijken of hij vandaag mee wilde gaan snoeken.
Meneer moest natuurlijk 's avonds stappen, dus hij zou later op de avond wel beslissen of hij mee zou gaan, en zo kreeg ik rond middernacht een sms dat het doorging en de afspraak werd gemaakt  voor vandaag om 11.00 uur.
Rond een uur of 10.00 vanochtend belde Mike nog even dat het stormde en regende, en toen moest ik hem er natuurlijk weer van overtuigen dat dit het perfecte weer was.
Dit lukte wonderwel, ik denk dat hij eigenlijk een beetje katerproblemen had van het avondje stappen.
Nadat ik Mike had opgehaald werd er gekozen voor de stek waar ik afgelopen vrijdag de één meter acht snoek had gevangen.
Op deze stek is nog wel meer snoek van goede lengte te vangen, en zo begon daar onze sessie!
Worp na worp deden we, maar na een goed uur besloten we toch om het op te geven op deze stek, we hebben daar wel wat vis gezien maar geen snoek die intersse had voor ons aas, en er werd besloten een andere stek te bezoeken.
Dit werd weer een stek waar we vorige week ook al hadden gevist. Mike die nog maar weinig vis heeft gevangen wilde ik toch wel zijn kansje gunnen, want anders hangt hij zijn hengel nog eens aan de wilgen en dat zou zonde zijn.
Nu maar hopen dat er nu op deze stek wel een snoek van formaat aan de hengel zou komen.
Bij het eerste stuk was het al niet veel en Mike begon alweer te zeuren over de volgende stek.
Maar ik bleef volhouden: "Mike, er zit echt goede formaat snoek, heb geduld."
Mike is niet zo gauw om te praten, die moet eerst bewijs zien. Nadat ik hem al tientallen snoeken op een presenteerblaadje heb afgeleverd, gelooft hij me nog niet (af een toe een leugentje om hem mee te krijgen moet natuurlijk kunnen en meestal loopt dit ook nog goed af).
Na een goed twee uur vissen kwam voor mij de eerste verlosser van 45 cm op de kant, toch nog weer snoek vandaag na eerst nog een losser te hebben gehad .

Daarna gingen we retour. Mike wilde naar rechts, ik naar links, en weer moest ik hem  overtuigen dat er snoek zat.
Op deze stek weet ik een paar leuke vissen te zitten ,maar je moet er moeite voor doen.
Ook hebben we op deze stek al een heel tijdje een klein ventje meelopen met de sterkste verhalen over snoeken, het kan bijna een broertje van Andy zijn.
Het ventje riep op een gegeven moment naar mij dat Mike een snoek had gemist, maar Mike probeerde het ventje de mond te snoeren.
Mike weer hoor, hij is bang dat ik hem zijn snoek zeker afpak. Ik ga niet voor zo'n klein snoekje op die stek, ik zoek wat groters.
Maar nog geen vijf tellen later riep Mike dat ie er een had, en geen verkeerde ook:  89 cm. Het bleek om de snoek te gaan die ik enkele weken eerder ook al eens had gevangen, maar dan toch een 100 meter van mijn vangstplaats af. Ik herken de snoek aan een paar flinke plekken onder de bek.
Mike was weer helemaal boven Jan, zijn dag was weer volmaakt, en hij kon er weer tegenaan.

Mike wilde nog wel op dit stuk blijven en ik moest hem bijna meesleuren op weg naar de auto. Op deze route liepen we nog een slootje af waar ik nog twee volgers had.
Hierna was het toch echt tijd om weer en andere stek op te zoeken. Ik moest er wat voor over hebben om hem weer het plezier in het snoeken terug te geven.
Op de volgende stek aangekomen vertelde ik Mike dat ik wist dat er zeker twee leuke snoeken op dit stukje water zaten, het stukje is nog geen dertig meter lang.
Na twee of drie worpen loste ik de eerste en deze was ik daar vorige keer niet tegengekomen.
Nu was de beurt aan Mike. Ook die loste tot twee keer toe dezelfde snoek en dit was er een die ik er vorige keer had uitgehaald.
Daarna was het weer een tijdje niets en we gingen terug naar de losser van Mike en ik deed daar nog een poging en loste ook hier een snoek, maar weer een die ik nog niet eerder had gezien.
We gingen weer naar een nieuwe stek, hier was het een 15 minuten nog niet veel. Het water was erg troebel, maar dit is eigenlijk nooit anders geweest. Eigenlijk had ik er hier totaal geen vertrouwen in, ik had liever de polder ingegaan dan hier in de nieuwbouwwijk.
Na een kwartier vissen hadt Mike zijn volgende snoek te pakken; een mooie dikke 75 cm metende snoek die helaas uit zijn vingers glipte.
Toen kwamen we weer een paar kleine peuters tegen die ik toch even boos aan moest kijken. Natuurlijk was dit voor mij geen probleem, ik kijk toch altijd zo!
Door die peuters loste ik ook nog even een leuke snoek, die gingen dus na een paar boze blikken Mike lastig vallen.
Zo daar was ik mooi van af. Even later loste ik weer de voorgaande snoek, het zat toch niet echt mee.
Maar we gingen stug door, en  hier barstte het ook weer eens van de hondenpoep!
Keutel na keutel moesten we van de laarzen schrapen.
En even later loste ik weer een snoek, ook Mike had weer een losser. Toen was het weer raak voor mij en zo stonden we weer op gelijke hoogte, het was een snoekje van 45 cm.

Even later loste ik weer een kleine rakker, en Mike pakte er ook een van 46 cm.

 Even later mocht ik er weer 1 in de pan doen, ook weer rond de 45 cm, groter kan ik ze vandaag niet vangen zeker!

Toen zochten we nog een ander stukje op, maar dit zette geen zoden aan de dijk en we gingen weer retour naar de auto.
Mike wist dat ik bij de hiervoor benoemde stek nog een snoek had gelost en zei: "Ik doe hier nog een laatste worp", waarop ik antwoordde: "Nou, dan ga ik wel voor die grote snoek die hier ligt, want die komen altijd met het donker worden te voorschijn!"
Het was niet echt na de eerste worp raak, maar bij de tweede worp en als donderslag bij heldere hemel was  het dan eindelijk hangen en een dikke 83 cm metende snoek kwam op de kant. Toch nog weer een mooie vis in de pan.
Ik had zeker hier de hoop op grote snoek al opgegeven, ook omdat ik er totaal geen vertrouwen meer in had hier.

Op deze stek kom ik binnen kort nog wel een keer terug, ik had hier de hoop eigenlijk opgegeven in deze wijk. Op de eerste plaats omdat het water troebel was en ten tweede omdat ik dacht dat de meeste grote snoek hier echt was weggevist. Maar gelukkig, ze zitten er nog en er zitten er veel meer, dus de moeite waard om na toch zeker anderhalf jaar het hier weer eens te proberen!
Na deze sessie hielden we het voor gezien, en onder het rijden zagen we nog een enkel nieuw stukje water dat ook weer kansen biedt voor een volgende keer.

Op naar een volgend avontuur!!!

Hartkloppingen door angstige momenten!!

Wat een dag was het vandaag weer. In eerste instantie dacht ik deze week geen vrije dag te hebben, maar ik had verkeerd op het rooster gekeken.
Dus dit was een vette meevaller, ook kwam het wel goed uit, want de auto moest nog worden aangemeld voor de APK en daarom werd deze afspraak voor vandaag gepland.
En dit zijn angstige momenten, meestal kost het wel weer een duit. Erg zuinig ben ik niet op auto's, dus het onderhoud daarvan loopt meestal wel achter.
Als het beestje maar start en verder rijdt vind ik het meestal wel best met een auto, en dat er bij de keuring wat dingen te voorschijn komen dat weet ik wel, ik vind dit soort dingen erger dan naar de tandarts gaan.
Daar ben je tenminste voor verzekerd en een beetje pijn kunnen we dan wel hebben, dat is beter dan pijn in je portemonnee.
Maar voor deze keuring had ik angst voor niets en de hartkloppingen verdwenen snel, het enige wat er mis was waren twee nieuwe bandjes, een stabilisatiestangetje, wat kit op de uitlaat en twee nieuwe koplampen.
En dat doe ik allemaal zelf, dus dan blijven de kosten beperkt.
Na de keuring ging ik weer richting huis, even de regenjas ophalen en de fotocamera en we kunnen weer gaan vissen.
Alleen de regen hielp in het begin niet echt mee, maar daarvoor hebben we immers de regenjas en regenbroek.
En met dit alles valt het nog wel mee op zo'n dag als vandaag, we blijven tenminste droog!
Dus vlug naar het water en dan naar de plek waar zo nu en dan best wel een mooie dikke dame van 90 cm kan zitten.
De spullen gingen uit de auto en ik was in mijn nopjes omdat de keuring meeviel, zo ging ik aan de slag. En dan had ik nog de gedachte dat ik ook nog een mooie snoek van 90cm + zou kunnen vangen, dan zou de dag niet meer stuk kunnen.
Maar ja, dit blijft natuurlijk altijd giswerk en hopen, want de natuur kun je niet manipuleren, en het is dan altijd afwachten wat er in de pan komt.
En eigenlijk, ondanks de regen, zag het er vandaag hoopvol uit. Ik hou eigenlijk wel van wat regen en een beetje wind tijdens het vissen, dit geeft meestal wel vis in de pan. Natuurlijk heb ik het liever droog, maar daar heb je de natuur weer en die zegt: "Wind en regen geven snoek een onrustig leven" (oud Zeisters spreekwoord). Dus snoek wordt onrustig met dit weer en moet gaan jagen en zijn buikje zien te vullen.
En dit zal vandaag ook uitkomen. Zo beginnen we dus aan de eerste worpen op een mooie T-splitsing in het water en een mooie brug over het het water en bij prachtige hoekjes.
Hier verwacht ik eigenlijk meteen wel een snoek, dit is gewoon een plek om iets te verwachten, ook al blijven de vangsten op dit punt nog even uit.
Er moet hier gewoon snoek zitten en ook wel 90 + cm. Alles wordt goed uitgekamd, maar geen snoek!
Dus ik begin aan het tweede stuk dat wordt gescheiden door een brug. Ik ben inmiddels een minuut of tien druk aan het werpen en nog steeds in mijn nopjes, ondanks de regen. Ik doe op dit tweede stuk de de vierde worp en dan komt er ongeveer een meter of drie van de kant ineens een soort MOBY DICK-muil omhoog die de Buster vol in de bek neemt. Tijd om de snoek goed aan te slaan heb ik eigenlijk niet. Hartkloppingen krijg ik hiervan, je schrikt je een hoedje op zo'n moment. Altijd houd je er rekening mee dat je een snoek kan vangen, maar dan verslapt bij het het vlak voor de kant binnenkomen van je aasje vaak een beetje de aandacht, want dan ben je meestal alweer bezig waar je de volgende worp zult plaatsen.
De lijn giert van de reel de snoek biedt behoorlijk tegenstand en vecht voor wat hij waard is. Ik schat toch een beetje in dat de snoek goed in de 90 cm is.
Af en toe lijkt het wel of hij aan de grond genageld zit, dan heb ik hem weer vlak bij de kant en gaat madam er weer vandoor.
Na een minuut of 5 geeft ze het op, dicht bij de kant zie ik nu ook dat de Buster niet echt meer vol in de bek zit zoals eerst!
Ik moet nu snel zien dat ik de kieuwgreep toepas, anders smeert ze hem zo nog. Dan begint ze nog even lekker te tollen en terwijl ik met mijn hand er naar toe wil reiken, schiet de Buster uit haar bek!
Dit is een angstig moment en weer die hartkloppingen, maar de snoek blijft net een beetje beduusd van het voorval voor de kant hangen en in een zeer snelle reflex laat ik de hengel voor wat hij is, draai de kop van de snoek iets en kan nog net op tijd mijn vingers tussen de kieuwen steken!
En hupsakee, de snoek wordt op de kant getild als een volleerd hengelaar. Geheel buiten adem en opgelucht heb ik de mooie dikke dame op de kant en begin al het idee te krijgen dat dit wel eens een BIG FAT MAMA kan zijn.
Ik sta op het punt de snoek op te meten, en dan wordt er geroepen: "Meneer, meneer, mag ik de snoek zien? Nog nooit heb ik zo'n snoek in het echt gezien!!"
Een vrouw komt uit de auto gesprongen en vraagt of ze foto's mag maken (dit mag altijd). Ik ga netjes poseren om op de foto te gaan, maar de vrouw heeft geen interesse voor mij, maar alleen voor de snoek.
Hè hè, eindelijk iemand die me op de foto wil hebben, maar dan gaat het weer mis door zo'n lompe snoek die ze mooier vinden dan ik ben!
Maar ik ben slim, ik laat de vrouw wat foto's maken van de snoek die ik even op de grond heb gelegd  om te meten.
Ik pak de snoek op en vraag of de vrouw de snoek samen met mij op de foto wil zetten. Dit lukt, ze trapt in mijn actie en maakt twee mooie foto's.
Dus sta ik er toch nog mooi op, de slimmerd die ik ben!

108 centimeter in de pan!!!!!

Ik bedank de vrouw nog even dat ik op de foto mocht en zo laat ik de snoek weer het water in, en kan ze weer even bijkomen van deze actie.
De vrouw vertelde nog dat ze zulke snoeken alleen wel eens op tv had gezien, maar wat een beest als je zoiets in het echt ziet; geweldig!
Na dit angstige moment en dan de opluchting er weer achteraan, gaan we weer door met waar we gebleven waren.
Bij de eerst worp die hier op volgt zie ik een stuk verder nog een flinke kolk, ook daar zit iets groots, maar ik kan werpen wat ik wil, er uitkomen doet er niets.
De volgende stukken laten wel flinke kolken zien en een flinke snoek komt ook even met zijn rug boven water, maar niets wat interesse heeft in de Buster.
Ik ga weer terug naar de auto en pak op het laatst toch nog een hoekje mee dat ik al eerder heb gehad, en daar los ik nog een snoek van rond de 70 cm.
Op naar de volgende stek, dit is een smal slootje bij de gemeentereiniging voor de deur. Hier duikt nog een mooie snoek van 63 cm op de Buster en deze kan in de pan. Een stukje verder los ik er nog een.
En dan kan ik weer naar een andere stek.

Ik wil vandaag eigenlijk wel 3 snoeken in totaal vangen om op de 150ste snoek van dit seizoen te komen.
Op deze stek heb ik totaal drie worpen nodig om mijn doel te bereiken en zo is het vandaag ook eigenlijk wel mooi geweest hier op deze stek: 72 cm lang, wat een dag!

Dit was een dag met angst en hartkloppingen en de niet verwachte vangst van BIG FAT MAMA van 108 cm.
Op naar een lekker bord vol met bami, dit heb ik wel verdiend na zo'n dag.

Op naar een volgend avontuur !!!

Buster versus Rapala X Rap Jointed !!

Het was nog een beetje vroeg in de ochtend toen ik even onder de douch stond, en moeders de vrouw
melding maakte dat mijn vismaat aan de telefoon was.
Ik vroeg haar: "Is Jos zo vroeg  aan de telefoon?"
Maar dit was niet het geval, het was Mike en dat om 10.00uur. Die moest zeker uit zijn bed zijn gevallen!
Mike en dan op dit tijdstip. Van Jos weet ik het dat is een vroege vogel is, die is er al uit voor dag en dauw, maar Mike??
Vlug even het douchewerk afmaken en hem terugbellen wat er loos is. Nou, hij wilde nog wel een middagje gaan vissen.
Gisteren had hij er totaal geen zin meer in, maar hij was toch plotsklaps van mening veranderd en dit omdat hij naar vis-tv had zitten kijken.
En dan ook nog afleveringen van een jaar of 4 terug, en dat gaf hem weer zoveel moed om de hengel toch weer op te pakken, dat hij vanmiddag wel wilde snoeken.
En zo geschiedde. Rond 12.00 uur pikte ik hem thuis op en gingen we richting de polder, en dit ondanks dat het water nog niet geheel in de oude kleur terug was. Toch wilde ik het daar proberen.
Ook was dit het stuk waar ik al verschillende keren gewoon langs was gereden zonder het op te merken.
Er werd ook voor dit stuk gekozen om Mike zijn eerste 2012 snoek te laten vangen, dit moest hier niet onmogelijk zijn, maar makkelijk zou het zeker ook niet worden.
Nog steeds was het water modderbruin gekleurd door de regenval van afgelopen week en door het openzetten van de pompen om het teveel aan water door de poldersloten te laten vloeien.
Nu had ik ook hier weer de sterke verhalen dat de snoeken opgestapeld lagen, dus moest er natuurlijk ook gevangen worden.
Maar dit werd nog een hele opgave. Het eerst uurtje kroop voorbij zonder een enkele snoek te hebben gezien.
Hierna had Mike het alweer moeilijk en ik moest behoorlijk mijn best doen om hem de nodige moed in te spreken.
Dit lukte wonderwel, maar ik zelf snapte niet waar al die snoek lag. Mike dacht alweer dat ik hem van alles op de mouw probeerde te spelden.
Totdat ik een zacht geroep hoorde dat hij een snoek had, en hierdoor kwam ook zijn vertrouwen weer een beetje terug. Dit was zijn eerste snoek van 2012.
Hij dacht aan een mooie ruime 60'er, maar met meten en schatten van de lengte van een snoek moet je bij mij zijn .
Ik zei dus 59 cm en dan moet het ook kloppen (natuurlijk meet ik zelf de vis op, dus sjoemelen kan altijd zonder dat hij het weet). Na meting door mij bleek de snoek 59 cm te zijn en geen centimeter meer of minder.

Mike was blij met zijn eerste snoek en had weer een zak vol zelfvertrouwen.
Wel had Mike veel moeite met het onthaken van de snoek en ook met het vasthouden, het leek wel of dit zijn eerste snoek ooit was.
Op naar de volgende, ik kon in dit geheel niet achterblijven, ook omdat ik bang was voor een snoekloos dagje vissen.
Mike die hierna nog een snoek loste, kreeg steeds meer zelfvertrouwen en dan moet je uitkijken, dan gaat hij nogal vlug naast zijn schoenen lopen en dat kan niet!
Dus werk aan de winkel, er moest vis in de pan. Toen kwam ik op een stuk waar echt een mooie snoek zit en ik begon tegen Mike weer de nodige sterke verhalen af te steken over een snoek van 79 cm die ik hier al eerder uit had gehaald en hoeveel moeite mij dat wel niet gekost had.
Na nog een mooie worp in het verlengde van dit water was het bammes, hangen die snoek.
Eindelijk een snoek, je zal maar achterblijven zonder enige graat aan de haak.
Bij het opmeten van deze mooie dikke rakker bleef het meetlint steken op 79 cm, toch dezelfde vis als de vorige keer.

Deze vangst moet ik toch even goed laten zien, voor vandaag toch weer van de nul af .
En zo gingen we weer verder terwijl ik ook weer druk aanwijzingen gaf aan Mike dat er op die en die en zus en zo plek snoek moest liggen.
Maar Mike was weer aan de beurt en ving zijn volgende snoek; 68 cm. Dat gaf hem weer vertrouwen dat al weer weg begon te zakken na de vangst van mij.

En we gingen weer door. Ondertussen kwamen we weer op stukken waar mooie vissen moeten liggen, maar waar we goed de kantjes afwierpen en toch geen graat vingen. Dus besloten we deze stek te verlaten.
Een tijdje later was het weer raak voor mij en kwam snoek nummer twee op de kant.

En een mooie snoek van 60 cm is geboren.
We gingen weer vrolijk verder. Ik loste nog een keer een klein snoekje en toen was het weer een tijdje niets. We begonnen aan de terugtocht om ergens anders nog een snoekje proberen te vangen.
Al teruglopend deden we nog her en der een worpje, er zit genoeg snoek hier, maar waar waren ze gebleven?
Maar dat her en der werpen leverde uiteindelijk toch weer twee snoeken vlak achter elkaar op voor mij.
En Mike raakte weer in een depressie, hij had er toch wat meer van verwacht, maar snoeken is doorzetten en niet al te snel je kop laten hangen.

En weer kan een mooie rakker van 66 cm in de pan.
Even later volgde nummer vier van 71 cm. Deze laatste twee snoeken leverden mooie gevechten op. Ze doken er vlak voor de kant mooi op en dit terwijl ik er niet meer op had gerekend.

Hierna gingen we weer verder retour auto. We wilden aan het laatste stuk beginnen toen er een melkwagen hard voorbij kwam scheuren; de eikel, en dat bleek ook achteraf wel!
Wij visten vrolijk verder en begonnen aan ons laatste stuk, toen ik een gebler in de verte hoorde en een chauffeur naast zijn melkwagen zag zwaaien, maar dat was zeker tweehonderd meter verder terug.
En dat was de plek waar nou net mijn auto stond geparkeerd.
Nu ken je mij al een beetje, ik deed net of mijn neus bloedde en viste stug door. Ik gaf Mike al een seintje dat mijn auto zeker in de weg stond of iets dergelijks.
Maar waar ik stond geparkeerd is een gewone parkeerplek waar iedereen mag staan, dus doe niets verkeerd wat dat betreft.
Ik kwam weer wat dichterbij en na het negeren van nog een paar keer roepen door de chauffeur en wild zwaaien van zijn kant en wijzen naar mijn auto, ging ik toch maar weer iets meer richting mijn auto.
Weer dat gebler en weer wijzen en ik riep toen maar even keihard terug: "Sukkel, wat moet je?"
Hij kon toch ook wel even gewoon naar ons toe komen in plaats van de onnozele hals uit te hangen?
Hebben ze dan geen opvoeding gehad tegenwoordig en dit op de zondag, de dag onzes Heere!
Vlak nij de auto gekomen durfde de rare snuiter zijn gezicht niet te laten zien, ik had eigenlijk de Buster wel door zijn raam willen werpen, maar ja, het is geen snoek, dus wat heb je er dan eigenlijk aan? Bakvis daar vis ik niet op en voeg ik ook niet aan mijn vangstenlijstje toe.
Vlug deed ik de hengel in de auto en reed de auto aan de kant en pikte gelijk Mike op.
Dit stuk had geen zin meer, ik zocht nog even voor het donker worden een ander stekje op.
Hier loste ik nog een mooie dikke snoek en daarna gingen we weer naar huis. Mike was blij met zijn eerste snoeken.
Dit was een dagje Buster versus XRap Jointed!
Trouwens, ik mag wel zeggen dat ik twee dagen goed heb gesnoekt en ook de reel heb ik goed getest. Die loopt weer als nieuw, dus als een zonnetje.
Had ik mijn andere reel ook maar zelf uit elkaar gehaald. Die is nu al 4 maanden onderweg ter reparatie.
Dat klusje doe ik voortaan zelf wel.
Ook ben ik nu over het seizoensrecord van vorig jaar heen, en het oude record van twee of drie jaar geleden komt in zicht: nog 28 snoeken!

Op naar een volgend avontuur!

Middagje met Mike de Pike !!

Eindelijk weer een middagje snoeken met Mike de Pike, nadat hij na maanden zijn hengel weer eens ter hand heeft genomen.
Na een kort belletje van mijn kant bleek tot mijn verrassing dat hij mee kon.
De hengel kwam dik onder het stof en spinnenrag te voorschijn en nog altijd had ik een doosje kunstaas van hem in de auto.
En zo gingen we rond 14.30 dan op pad, richting het water en daar moest het dan gebeuren .
Een toch wel goede stek werd hier voor uitgekozen, Mike die vanaf juni vorig jaar al gen snoek meer had gezien had alle zin om er een te vangen en de Scraeming Devil met koi-kleur werd aan de speld gebonden.
Vlotjes vlogen de eerst worpen al snel van de molen, en dat hij maanden niet gevist had, daar was niets van te merken.
Gesprekken over voorgaande visavonturen hadden we in de auto al gehad, dus er kon met volledige concentratie worden gevist .
Nadat we de eerste stukken hadden gehad zonder een graat te hebben gevangen gingen we naar het volgende stuk.
Daar kwamen we er al gauw achter dat er nog een visser bezig was, dus dat stuk sloegen we maar over.
Ook op het volgende stuk werden de kantjes uitgepeuterd, de eerste tekenen van vis werden door de Buster gezien; tot drie keer toe een flinke kolk die de Buster op een haar na misten.
Mike zag ook nog een flinke kolk onder een brug, maar daar bleef het bij op deze stek.
Na dik een uur vissen verkasten we maar naar een ander potentieel stuk.
Hier kwamen de sterke verhalen van mij op gang dat de snoeken hier opgestapeld lagen.
Druk vloog worp na worp het kunstaas het water in, maar snoek was nergens te vinden. Daar waar ik voorgaande keren 5 snoeken in 45 minuten zat nu helemaal niets.
Toen gingen we naar het volgende stuk en ook hier volgden weer sterke verhalen van mijn kant.
Nadat we hier al en half uurtje bezig waren volgde de eerst losser van mijn kant.
Ik vroeg nog aan Mike of hij morgen nog mee zou gaan, wat eerst de bedoeling was.
Daarop antwoordde hij: "Als ik vandaag niets vang, dan ga ik morgen niet vissen."
Dit kan toch niet; nu al opgeven!!!
Weer vlogen de aasjes het water in en stug werd er doorgevist. Toen had ik het gevoel dat ik een aanbeet had.

Nog maar eens een keer een worp op dezelfde plek, en dan eindelijk het eerste snoekje: 45 cm, gelukkig vis .

Er volgden bog verschillende worpen op dit stuk water, maar verder kwamen we geen graat van snoek tegen of iets wat er op leek.
We pakten nog een ander stukje waar ik zelf nog niet echt gevist had. Het was wel erg ondiep, maar je weet maar nooit.
Mike ging naar links en ik naar rechts. Ik zocht een heel smal slootje op met misschien maar 30 cm water.
Maar zoals ik al zei, je weet het maar nooit, en hup de Buster het water in en gelijk een kolk erachter aan en hup hangen die snoek en na twee meter weer los!
Wat een taai middagje, het begon al te schemeren, maar we besloten toch nog en andere stek op te zoeken en ook hier volgden weer sterke verhalen van mijn kant.
Hier ook weer de nodige worpen over en weer, maar geen snoek, dus Mike begint zijn eerst visdag van 2012 niet goed .
Nog een keer vroeg ik of hij de volgende dag nog mee zou gaan, maar hij moest hier eerst een nachtje over slapen!!!
We zien wel wat het morgen wordt. Ik ga sowieso morgen vissen !!!!!!!

Op naar een volgend avontuur!!

Geblankt en materiaalpech!!

Ik kon het niet laten om halverwege de ochtend toch nog even de hengel op te pakken.
En zo ging ik maar weer richting het water. Het weer viel mij wel een beetje tegen, de wind was bijna geheel verdwenen.
En dat liet de moed een beetje zakken, ook de gedachte dat de snoek zich nu zeker wel rustig zou houden.
Ze hebben tenslotte een paar goede ruige dagen gehad om zich lekker vol te vreten en zich tegoed te doen aan het rondzwemmende speldaas.
Rond 10.15 uur stond ik op de plaats van bestemming en de eerst worpen vlogen over het water.
Dit stuk waar ik viste is best wel een produktief stuk en het bestand aan snoek is goed, zeker qua afmeting is het goed. dikke waterbuffels zitten er.
Maar het probleem van dit stuk is dat ik er ooit eens een klein dik manneke met een rond brilleke  mee naar toe heb genomen, en sindsdien zit half Nederland er te vissen.
Steeds meer vissertjes met goede bedoelingen neemt hij mee, het is net een spin met een kleverig web.
Al die goedbedoelde vissertje komen er vroeg of laat achter dat de door hun prijsgegeven stekken verloren gaan en half Nederland er uiteindelijk de boel gaan overbevissen; zonde zonde !!
Maar we gaan verder. Ik kan gelijk al zien dat de waterkant flink belopen was. Een echt wandelpad,loopt er al langs, binnenkort nog wat bordjes erbij van 'hier oversteken' of 'rustplaats' en de boel is compleet.
Het is niet dat ik de stek voor mijzelf wil houden hoor, maar als je een plek aan iemand prijsgeeft, moet het niet zo zijn dat gelijk daarna half Nederland met hun kennissen er lopen te vissen, dan is het snel gebeurd met de goede visstek.
Ik dwaal toch weer af. Nu ga ik echt verder: ik ben nu al ongeveer een klein uurtje aan het werpen, maar heb nog geen graat aan snoek gevonden of gezien.
Het is net wat ik dacht: het weer is te laf en de snoek heeft zich de laatste dagen goed vol kunnen vreten.
Ik ben nu ruim over de helft van deze stek en heb op een gegeven moment eindelijk wat gehaakt .
Bij binnenkomst blijkt dit een brasempje te zijn van rond de 15 cm, wat een vangst! Maar er zit dus wel vis!
Af en toe zie ik een kolk maar of dit ook echt snoek is Joost mag het weten, ook heb ik een keer een aanbeet of wat er op lijkt .
Maar ook dit kan een vals gehaakte brasem zijn geweest, het blijft giswerk omdat ik niet duidelijk kon zien wat er van de haak afging. Op dit stuk is het water namelijk een beetje troebel.
Ondertussen heb ik bij hoge uitzondering ook de Buster een keer vervangen voor de Striker, dit omdat vangsten uitblijven.
Even later, bij het voorlaatste stuk, staat er net iemand een foto van zichzelf te maken, zittend op zijn hurken.
Het zal toch geen visser zijn? Ik kan het nog niet goed zien doordat er een boom en wat struiken staan die het uitzicht hierop belemmeren.
Even later wordt het duidelijker. Ik zie nu de man met een schepnet richting het water lopen en hij spoelt het net schoon.
Nu ga ik toch even poolshoogte nemen, ik kan mijn nieuwsgierigheid niet bedwingen, ik ga even vragen of hij wat gevangen heeft.
Bij de visser aangekomen krijg ik op mijn vraag natuurlijk het rottige antwoord te horen dat hij er net een snoek van ruim 80 cm uit heeft gehaald.
En dan ook nog terwijl dat hij net 5 minuten aan het vissen is. Wat een voor-de-neus-wegkapende snoekvisser is dit!
Het is niet dat ik hem die vis niet gun hoor, maar ik had hem liever zelf gehad. Ik pak nu nog even het laatste stukje.

En bij het teruglopen hierna is de snoekkaper al verdwenen, het enige wat ik nog kan doen is dit stuk voor de tweede keer gedeeltelijk af te struinen, maar dit gebeurd zonder resultaat. Het enige wat ik nog tegenkom is een fuut die mij een beetje staat uit te kwetteren (lachen)!

Nadat ik dit stuk heen en terug heb afgevist ga ik nog een ander stukje afstruinen, maar ook hier kom ik van een koude kermis thuis en blijf snoekloos achter.
Diep in tranen stap ik in de auto op zoek naar een ander stekje, hier kom ik er achter dat de inmiddels weer terug aan de speld gehangen Buster ook nog eens lekkage heeft, dus vol is gelopen met water.
Deze doet zijn werk ook niet meer zoals het hoort, en even later begeeft de reel het ook nog eens; dan draait hij de lijn weer wel op en dan weer niet.
Stug ga ik door, de Buster wordt vervangen voor de Striker, maar deze loopt te diep voor dit water en blijft steeds met zijn neus tegen de bodem lopen. En dat in combinatie met de kapotte reel is echt een drama.
Weer gaat de lekkende Busrter er op, maar het is hopeloos zo.
Nog dieper teleurgesteld ga ik naar de auto, mijn hoofd hangt zowat van ellende op mijn knieën. Wat een dag:  geen snoek. Dat is lang geleden dat ik snoekloos aan de waterkant achterbleef.
Hoe kom ik hier overheen? Hebben ze toevallig ook een stichting correlatie telefoonnummer voor depressieve snoekvissers?
Richting huis kom ik nog een stekje tegen, misschien dat ik hier nog een snoekje kan vangen, al is hij maar 30 cm groot. Maar na enkele worpen gooi ik ook nog een pruikje in de reel, dat is dus een kapotte reel + pruik + lekkende Buster = compleet drama en een depressieve snoekvisser.
Nu ben ik het zat en loop mompelend naar de auto. Waarover ik aan het mompelen was vertel ik lekker niet!
Ik ga naar huis, ik ga soep maken, daar heb ik zin in. Een lekkere warme kom met Chinese groentesoep en nog een lekker stuk tortilla de patatas!
Maar voor die tijd even de reel uit elkaar schroeven, en dit gebeurt in alle rust. Bij het openmaken hiervan lijkt het wel of de halve sloot aan waterplanten en andere bagger er in heeft zitten te verteren.
Wat een zooitje: alles wordt uit elkaar gehaald en schoongemaakt, maar even later ben ik hier de draad ook weer kwijt.
Hoe moet alles weer in elkaar? Na even zoeken heb ik het boekje en het onderdelenschema gelukkig gevonden en

kan de boel weer volgens schema in elkaar. Alles werd weer geolied en gesmeerd, het beestje loopt nu weer als een trein.
En nu: Eten!!

Op naar een volgend avontuur!!

Oeps bijna geblankt !!!!

Vanmiddag toch nog even naar de waterkant, gisteren mijn nieuwe extra vergunning binnen gekregen.
En dat betekent uitbreiding van de visstekken. Deze uitbreiding is nodig, want het water dat ik de laatste tijd bezocht was illegaal vissen en dat moeten we niet hebben.
Maar zo kon ik er wel achter komen of deze stekken snoekwaardig zijn, en dat zijn ze.
Dus vanmiddag even een nieuwe stek bezocht. Hoewel nieuw....? Vroeger kwam ik daar veel, toen vas ik nog maar een dreumes van een jaar of 10.
En zo is het ook wel weer leuk om in je thuishaven te vissen, maar toen als dreumes viste ik daar alleen op voorntjes. Van snoeken wist ik toen nog maar weinig.
Dus nu was de snoek aan de beurt, er zijn veelbelovende stukjes bij, dus proberen maar.
Ik was nog maar net begonnen toen een paar wandelaars van hoge leeftijd vroegen waar ik op viste.
Ik antwoordde: "Op snoek".
"" Dat dacht ik al", antwoordde de man " en u hoopt er zeker één te vangen? "
"Ja, dat is wel de bedoeling". "Nou succes dan maar", is het antwoord terug.
Hierna volgen de worpen met de Buster natuurlijk weer, maar verschillende keren haak ik takken en nog eens takken en daar had ik al een beetje op gerekend .
Dit moet je bij dit soort parkvijvers voor lief nemen, en dat er snoek zit is zeker.
Merendeels wordt hier de karper belaagd met lange vissessies, maar voor de karpervisser is het geen weer.
Die zijn niet opgevoed met de Scheepsjongen van de Bontekoe, die houden niet zo van dit onstuimige weer.
Ik denk dat ze bang zijn dat het tentje te water gaat. Begrijp me nu niet verkeerd hoor, er zijn ook goede karpervissers!
Er vliegen nog wat worpen het water over, totdat ik het gevoel heb weer een tak aan de haak te hebben. Maar ook takken bewegen niet alle kanten op, dus dit is weer vis en dan is vis waarschijnlijk snoek.
Dit rakkertje heeft er zin in en geeft behoorlijk tegengas en vindt het op een gegeven moment welletjes  en laat de Buster voor wat het is. Weg is pech!!
Zo ga ik we weer verder en er komt weer een stel op hoge leeftijd met vragen waar ik op vis en of dit een nieuwe versie van vissen is; zo met de molen aan de bovenkant van de hengel.
Na een korte uitleg van mijn kant wensen ze mij een prettige voortzetting van de middag. Hé, wat een aardige mensen hier allemaal .
Ik vis nog een ruim uurtje verder, maar zonder resultaat. Misschien toch een verkeerde inschatting van deze nieuwe stek!
Het volgende stuk levert ook een tijdje niets op, maar hier zo toch zeker een rakkertje moeten liggen. Worp na worp gieren van de reel.
Weer een mooi stukje met nog de nodige waterplanten en hier doe ik verschillende worpen, er moet wat liggen.
En dan is er eindelijk de langverwachte aanbeet. Fel trek de rakker van leer, maar als je een Buster voor de gek wilt houden, dan moet je meer in je mars hebben.
Na een lekker robbertje vechten met de Buster komt er een mooie rakker van 77 cm op de kant.

Deze mag na een korte en snelle fotosessie weer het water in, en kan weer lekker bijkomen van zijn gevecht.
We gaan weer door met werpen en er verstrijkt weer een half uur voordat de volgende snoek zich laat zien. Hij hapt even flink in de Buster, maar laat het er verder bij en laat zich hierna ook nooit meer zien.
Nog een goed half uurtje geef ik dit stuk de kans, maar geen snoek meer die zich laat zien.
En zo komt er ook weer een einde aan deze middag, we gaan weer naar huis, lekker tortilla de patatas eten met lamshaasjes die ik van de redacteur van de Haai heb gehad!

Op naar een volgend avontuur!

Er op uit weer of geen weer !!!

Vandaag dan eindelijk de eerste visdag van 2012, eerst even het weer een beetje gepeild.
Gelukkig was het droog toen ik vertrok, want bij de waterkant aangekomen kwam ik erachter dat de regenbroek nog thuis in de kast lag. Dat krijg je als je te gehaast de deur uit gaat en zo dingen vergeet mee te nemen.
Maar mocht het gaan regenen, dan ga ik gewoon door, ik ben van de generatie die is opgevoed met de scheepsjongens van Bontekoe!
Die kunnen wel tegen een beetje wind en regen, storm en hagel en wat nog meer van dat slechte weer.
En daar komt bij dat dit het beste weer is om een snoekje te verschalken.
Zo rond een uurtje of 11 stond ik met beide benen in de natte polder, de slootjes overlopend door de waterpompen die aanstaan om het overtollige water weg te pompen.
Hier hield ik het een half uurtje vol, de wind gooide roet in het eten. Het werpen ging goed, maar er was geen controle bij het binnendraaien van het aas (de Buster natuurlijk).
Ook was het water weer modderkleurig, dus dan is het vertrouwen weg en het opgeven van de visdag stond alweer voor de deur.
Maar denkend aan de scheepsjongens van Bontekoe is opgeven geen optie, dus doorgaan.
Op zoek naar de volgende stek, en dat dan in een van de nabijgelegen polderdorpjes.
Daar aangekomen was er weer een hoop goed gekleurd water.
Daar was het eigenlijk ook binnen tien minuten dat de eerst vis op de kant kwam; klein maar fijn, 56 cm.

Dan de volgende, dit is twee worpen nadat ik de eerst terug heb gedaan in het water.

Dit is behoorlijk snel, ze liggen zowat naast elkaar. Hij meet 67 cm.

Dan volgt enkele meters verderop nummer drie; 45 cm.
En dan de verhalen die je wel eens hoort dat dit weer geen betere vangsten oplevert, nou geloof mij maar: dit is superweer om te snoeken!
Ik heb dit wel vaker meegmaakt met windkracht acht, dan vliegen de snoeken je zowat om je oren.
Met dit weer moet ik er dan zeker op uit, nee laat ze maar kletsen, dit is echt snoekweer, weer voor kerels zoals de scheepsjongens van Bontekoe.
Ik krijg nu ook weer de kriebels, het nieuwe dagrecord komt er misschien wel aan. Dit gaat snel en ik denk al weer ruim vooruit qua vangsten, dit zal een mooi begin van 2012 kunnen zijn en een nieuw dagrecord.
Ik schuif enkele meters door, en er duikt weer een rakkertje op de Buster.
Een busje dat al eerder langs was gereden stopt en de bestuurder steekt twee vingers op en geeft zo het aantal twee door. Maar ik steek er vier op, hij schudt zijn hoofd en roept: "Dit kan niet!"

Ook deze is rond de 45 cm, de kleine dondersteen gaat het water weer in.
Op naar nummer 5 en dit is ook weer enkele meters verder, maar helaas deze lost.
We gaan weer een stukje verder en pats boem hangen: nummer 5!

Deze is 48 cm en kan ook weer in de pan, ja ja, de gedachte aan een nieuw dagrecord komt nu echt om de hoek kijken. Dit is binnen een half uur 5 snoeken, gekker kan het niet worden!
Ik ga nu even de hoek om en kijken of daar nog wat te halen is .

En hier is het na 10 minuten vissen ook weer raak: nummer 6, al had ik hier wel een wat groter formaat verwacht, maar vis is vis.

Dan schuif ik weer een meter of vier door en daar duikt nummer 7 over de Buster heen .
Deze moet er uit, liggen laten zou zonde zijn!
Nog twee worpen volgen en hangen; deze heeft al eens in de bek van een grootmoeder gezeten, dat is te zien aan de flinke verse jaap aan de zijkant.
Ook deze is net als de voorgaande rond de 50 cm.
Dat zijn 7 snoeken in een uurtje vissen, zo heb ik het niet vaak meegemaakt.
Dit geeft hoop en veel zelfvertrouwen, misschien wel te veel zelfs, en dan word je overmoedig.
Deze stek laat ik verder met rust, want een andere snoekvisser heb ik ook bezig gezien en elkaar voor de voeten lopen doe ik niet, dus op naar de volgende stek.
Hier aangekomen denk ik al aan nummer 8 en 9, maar na twintig minuten verlaat ik deze plek, want de ene stek is de andere niet, hier is niets te vinden.
Ondertussen verstrijkt ook de tijd, die vliegt voorbij op zo'n middagje vissen.
Op de volgende stek moet het dan maar gebeuren. Druk vliegen de worpen de sloot in, er staat ook weer een kudde met kinderen te kijken en de eerste vraag galmt alweer het water over: "Bent u aan het vissen meneer?"
En kort antwoord terug met "Ja" gaat retour, ik zie de schimmen alweer in de ooghoeken, ik krijg weer gevolg achter mij aan.
Ik word alweer bang dat er zo  weer stokken het water invliegen, maar dat valt achteraf wel mee.
Wel steeds antwoorden met: Mijn neefje dit en mijn neefje dat, die vist met levende voorntjes en niet met kunstaas, want daar vang je niets mee."
Het gekwebbel gaat het ene oor in en het andere oor weer uit, ik ben te geconcentreed bezig.
"Ik zal je eens wat laten zien", denk ik bij mijzelf en eigenlijk gelijk daarna is het hangen. Een mooie dikke wintersnoek komt op de kant, zo dat zal je leren wijsneus!

Mooi dik in het vel en vlug de pan (het water) in: 77 cm.
Dan weer een van de wijsneuzen: "Ik heb nooit een snoek gezien!" Eerst was het mijn neef dit en mijn neef dat, ik snap er niets meer van.
Dan drie meter verder weer hangen: nummer 9, en weer de wijsneuzen. "Zo zo, die meneer kan goed vissen."

En weer een mooi snoekje van 67 cm. Gelijk komt er een man aan lopen en die komt met vragen van: "Zo, ik wist niet dat hier snoek zat". Er zitten er genoeg", zeg ik gelijk, "alleen moet je ze er wel uit zien te krijgen."
"Ja, maar hier in die ondiepe sloot?"
Dan moet ik weer gaan uitleggen dat je ook snoeken op laag water kunt vangen (oud Zeisters spreekwoord).
Ik ga vlug verder, want het wordt me nu echt te druk hier, en dat kost vistijd. Maar een klein gesprekje kan nooit kwaad!
Ik vis nog enkele meters verder en dan zie ik weer een stuk liggen dat ik waarschijnlijk altijd  over het hoofd heb gezien. Hoe kan dat nu weer?
Nou, dan dit stuk dan maar even uitproberen. Ik wilde eigenlijk een beter stuk opzoeken, maar nieuwe stukken kunnen toch nooit kwaad!
Bij de eerste worp zie ik al veel speldaas wegspurten, maar dat blijft zo bij de volgende worpen en ik schuif weer en paar meter door.
Hier vang ik ook niets, dus verder maar weer. En dan is het weer pats boem en hangen; nummer tien kan in de pan, lekker in boter gesmoord en uitjes er over heen: 76 cm.
Ik ga nu mijn dagrecord aan vellen gooien, ik heb nog zeker een uurtje de tijd en dat moet kunnen (overdaad schaadt).

Ik loop nu door tot aan het einde van dit stuk en kom bij een duiker, hier doe ik enkele worpen.
Hier moet toch wat zitten, nog maar en worp en pats, er duikt er weer een op de Buster en nu hangen blijven; nummer 11!!!   Maar nummer 11 denkt: "Dag Buster, ik zie je nog wel een keer."
Nog maar een worp, je weet maar nooit. Maar wat een pech, hij duikt er weer op en ook weer eraf, en dit gebeurt nog twee keer.
Atijd als je met je nieuwe dagrecord bezig bent gaat het mis, nummer 11 moet ik dan maar op een andere stek zoeken.
Maar bij de nieuwe stek aangekomen breekt de hel los; regen, regen en nog eens regen en niet zo'n klein beetje ook .
Maar ik ga door, worp na worp, mijn broek is al vlug zeik- en zeiknat, maar ik ga door. Mijn nieuwe jas doet zijn werk: eindelijk weer een waterdichte regenjas.
Zouden de scheepsjongens van Bontekoe vroeger ook zo'n goede regenjas hebben gehad?
Worp na worp gieren op deze stek van de reel af en de Buster doet volop zijn werk, daar is dit aasje voor gebouwd.
Maar de snoeken blijven weg en dit was vroeger nog wel mijn altijd-raak-stekje. Waar ze nu gebleven zijn is mij een raadsel.
Ik vind het mooi geweest, ik ga maar weer eens naar huis, het is in tussen ook al donker.
Vlak bij huis aangekomen ligt er toch nog een hoekje water vlak tegen een paar bejaardenwoningen aan, toch nog maar een paar worpen. Een jaar of 5 geleden heb ik daar ooit een mooie snoek gevangen, misschien zit hij er nog wel, je weet maar nooit denk ik (de wanhoop nabij) .
Na een worp of twintig, misschien wel meer, geef ik het toch maar op. Het nieuwe dagrecord moet nog maar even wachten, het is mooi geweest. Vlug nog even de Super in, vanavond eten we pizza, pizza, jaaaaaaaaaaa pizza!

Op naar een volgend avontuur!