Een druk dagje ! 23/03 2011

Vandaag weer een dag vrij en daarom maar weer vroeg aan de slag.
Bellyboaten staat op het menu, en dan moet er gewerkt worden. Op naar een stuk water waar toch wel aardig wat snoek hoort te zitten, flinke jongens zitten er, maar er moet flink voor gebuffeld worden om die te vinden.
Dus op pad, twee hengels, dieptemeter, broodjes mee, drinken, dus flink wat proviand en gaan.
Zelf dacht ik dat het water op deze stek zo rond de 1,5 meter diep zou zijn, daar zat ik toch wel iets naast.
De eerste stukken klopten wel, maar toen kwamen er stukken van 50 cm, oplopend naar 1,5 meter. Daarna weer stukken van 2.70 meter diepte, dus best wel wisselend.
Dus een goede locatie, de dieptemeter of fishfinder geeft ook wolken vis aan, en daar moet toch wel een snoek tussen bivakkeren
In het begin is het nog wat mistig, maar al gauw komt de zon lekker door en is het goed vertoeven op het water.
De watertemperatuur is ook goed, rond de 10 graden en die kan wel eens een graad op gaan lopen op zo'n dag, dus goed te doen en ik hoef niet bang te zijn voor koude voeten.
Enkele honderden meters worden afgelegd, broodje tussendoor en wat te drinken, maar geen snoek.
Daarna kom ik twee karpervissers tegen die vloekend en schelden naar me schreeuwen dat ik door hun lijn vaar. Maar dat klopt absoluut niet, want ik houd altijd rekening met karpervissers .
Maar bij dit tweetal gaan je haren recht overeind staan van woede, wat een asociaal stel is dit .
Die denken echt dat ze het alleenrecht hier hebben.
Wat een stel kl......................... karpervissers. Nou is dit vaak met karpervissers het geval, ze denken echt dat alles van hun is .
Maar ik trek me hier verder niets van aan en vaar lekker verder. Ik laat mijn dag niet verpesten door dit soort tuig van de richel.
Maar snoek kom ik niet tegen. De terugtocht wordt ingezet en ik begin te denken aan een snoekloos dagje, dit kan toch niet waar zijn hè.
Zo komen de honderd snoeken niet meer in zicht, ik begin er over na te denken om nu maar snel terug naar de auto te gaan en naar huis.

Onderweg kom ik nog een verbaasde zwaan tegen die waarschijnlijk denkt: "Ook een gek met flippers".

Dat nieuwsgierige beest volgt me een heel stuk. Ach ja, ze moeten toch wat te doen hebben, die beestjes.

Mooi water maar geen snoek te bekennen, de snoek was zoek vandaag.
Maar niet getreurd, gauw naar huis. Vier tot vijf uurtjes bellyboaten zonder vis moet toch kunnen?
Thuis aangekomen vlug de vliegenlat in de auto geladen en maar proberen wat riet en ruisvoorn proberen te vangen.
Er moet vis in de pan komen anders, is mijn dag niet goed.
Bij het water aangekomen vlug het hengeltje in elkaar gezet, de tippet aan de leader gebonden, en dan...... ik heb de vliegjes thuis laten liggen.
Die heb ik twee dagen geleden aan mijn zoon Roderick en zijn vriendin Liane laten zien, maar nooit meer terug in het vliegvisvest gestopt.
Dan moet je ook thuis nog horen dat je een dierenbeul bent omdat er hazenbont is gebruikt bij het binden van de vliegjes (maar wel vlees eten ondertussen).
Dus terug naar huis, vlug vliegjes halen en weer retour naar het water.
Nou kan er weer begonnen worden met werpen, al gaan de eerste paar worpen weer wat stroef. Het goudkopje zit aan het snoer, maar blijft na 6 worpen ergens in een boom hangen.
Een nieuw vliegje wordt aan de tippet gebonden, nu kies ik maar weer voor mijn made creatie, die deed het maandag ook voortreffelijk, misschien werkt hij vandaag ook goed.
Maar ook deze verdwijnt na enkele worpen. Hoe dat nu weer kan weet ik niet, misschien een slechte knoop gelegd?
Vlug weer een made aan het draad geknoopt en werpen maar weer. Met precisie worden de worpen in een zijslootje gedropt.
Na een paar goede worpen komt er vis op de kant, zo heb ik binnen een kwartier 5 stuks vis; riet- en ruisvoorn. Ze zijn klein, maar er is in ieder geval vis gevangen.
Dat maakt mijn dag weer top, en na anderhalf uur ga ik maar weer eens naar huis om de dag thuis nog eens door te lopen, en te overdenken wat er met het bellyboaten fout is gegaan .