11/03 2011 wat een lekker zonnig dagje !

Zo vanmiddag weer een paar uurtjes eerder vrij en dan gelijk naar de hengel grijpen, er is niets mooiers dan dat.
Vlug de auto in en naar de stek rijden, het water ligt er mooi bij op deze zonnige vrijdagmiddag. Een klein briesje en nu nog vis, dan is de middag weer compleet.
Hengeltje klaargemaakt en een nieuw aasje er aan. Een low budget aasje noem ik dit. Aan €6,95 kun je je normaal gesproken geen buil vallen.
Maar na enkele worpen heb ik het al snel gezien. Wat een pruuuuuuuuuuut aas, dat ding draait alle kanten op, behalve de goede.
Snel er af, prut en nog eens prut. In ieder geval zitten er genoeg aasjes in de box, dus even snel wisselen. De j13 forelkleur er maar eens op.
Ik zal thuis eens kijken of er nog wat aan dat prutaasje veranderd kan worden, want slecht ziet het er niet uit en hij moet toch werken zou je zeggen.

Ik denk dat er voor op het bevestigingsoogje misschien nog een splitring moet (hoop ik).
Maar we gaan verder vissen en meer woorden maak ik niet vuil aan dit aasje.
Zo'n 100 meter werp ik af, maar niets heeft enige interesse in mijn J13, dus steek ik de straat over naar het volgende stuk.
Enkele worpen doe ik daar, hier verwacht ik toch wel iets. Twee tot drie weken geleden miste ik hier een mooi snoekje. Ik hoop dat hij nu met net zoveel overtuiging op mijn aas duikt als de vorige keer.
Twee worpen volgen nog en dan, bammmm, de wildebras duikt er vol op en bijna exact op dezelfde plek.
Ik heb geluk, want een man die aan het water woont stormt naar buiten en biedt mij aan een foto te maken.
Ik dacht eerst dat hij woest was dat ik de snoek ving, dit kan tegenwoordig zo maar gebeuren.

74 cm en mooi dik in het velletje.
Nu stopt er ook nog een auto, hier komt een toeschouwer uit kruipen, een man van dik in de 70.
Ook een dame op de fiets stopt en komt kijken en die vraag: "Oh, zit hier zulke grote vis?" Altijd grappig zo'n reactie, beter als andersom.
De man van de auto blijft nog even als de dame en mijn fotograaf vertrokken zijn.
Van de man krijg ik nu de vraag wat voor een vis dit is. Ik ben een beetje verbaasd, hij heeft vroeger zeker nooit gevist. Meestal verwacht je van zulke oudjes toch wel enige kennis van vis, of ze komen met de grootste verhalen uit een ver verleden.
Maar nu niet. Dan krijg ik nog de vraag of het lekkere vis is. Kijk, dat zijn nog eens vragen. Ik antwoord de man dat ik ze ooit wel eens gegeten heb en dat je toch beter een lekkerbekje bij de visboer kan kopen.
Intussen heb ik de vis gemeten en terug het water ingezet. De man had denk ik zin in de snoek, de oude snoeperd.
"Leeft hij nog?" vraagt hij bij het te water laten. Natuurlijk meneer, alles wordt netjes en ongedeerd teruggezet.
Nog even blijft de man kijken. Ik doe een worp en het aasje komt achter mij neer, op de auto natuurlijk. Dit gebeurt echt niet expres, de man vlucht de auto in en gaat er vandoor. Zo dat is ook weer opgelost.
De volgende keer weet ik wat ik moet doen!
Ik ga weer even een ander stuk water bezoeken en dit probeer ik dan maar af te vissen tot een uurtje of half vijf. En ik ga verder, ergens in mijn achterhoofd verwacht ik wat meer op deze stek, maar het duurt toch wel even voordat er zich weer een snoek aanmeldt die zin heeft in de J13.
Eindelijk klapt er na 1,5 uur toch weer een mooi snoekje op de J13 en nog een extra kolk erbij. De vis draait wat, mijn vermoeden is dat de rakker wordt aangevallen door zijn vader, moeder, of misschien wel zijn opa. Wie zal het weten.
Als de snoek op de kant is gekomen zijn er duidelijk wat beschadigingen op de staart van de vis te zien, ze hebben hem duidelijk in de billen gebeten.
Ik laat hem maar weer te water en zichtbaar geschrokken smeert hij hem.

65 cm en bijtplekken op de staart.

Ik vis nog hele stukken af, maar tegen 16.30 uur loop ik maar terug naar de auto. Ik houd het voor gezien.
De 100 stuks komen weer een stapje dichterbij, traag maar gestaag.
Dit moet gaan lukken!!!!