Vandaag maar eens richting een privé watertje gereden, dit water ligt in Zuid-Holland en ik hoef maar te bellen en kan er vissen.
En dat heeft voordelen, er is daar geen over bevissing. Maar eenmaal aangekomen was het een drama.
Ze waren volgens mij net klaar met het opschonen van de kanten en waren een stuk verderop nog aan het baggeren. Dan maar wat verderop, maar daar was het een en al kroos.
Wel even in een hoekje wat weer apart lag een paar worpen gedaan, maar toen bleef mijn aasje weer hangen in een onder water liggende tak en bij het loshalen schuif ik lekker het talud af en breek bijna mijn enkel.
Maar dat liep gelukkig nog goed af en na een uurtje was daar de pijn weer van weg, alleen hield ik een natte sok.
Dus de hengel maar weer in de auto en richting een andere stek, daar lag het water er lekker fris bij.
Dat gaf weer hoop en na een paar worpen blijft er net voor mijn blauwe Buster 1 de kant bereikt een snoek stil liggen. Na nog wat bewegingen met de Buster ging ie er vandoor, de rotzak.
Dat was nr 1 . Een stuk verderop wat worpen en eerst lijkt het net of ik vast zit, maar dan voel ik toch dat het snoek is en na een paar meter schiet hij er af PotVRRRRRRRRRR.
De gedachte begint nu al boven te komen dat het toch niet zo zal gaan als gisteren.
Ik loop een meter of 50 verder en daar heb ik eindelijk weer een aanbeet, maar ook deze heeft geen zin de kant op te gaan en smeert hem, ik krijg een beetje een hopeloos gevoel.
Nu maar weer een stuk door schuiven en nu weer een volger die ook verder geen zin heeft.
Het kan verkeren, maar dit heb ik zelf zeker over me afgeroepen door met al die positieve gedachten rond te lopen.
We gaan weer verder en weer een losser, daarna nog een en weer een volger, wat een dag.
Na deze paar uurtjes vissen ben ik het zat en loop maar terug naar de auto, maar dan moet ik toch altijd op het laatst nog een worpje doen en weer een aanbeet. Dit keer is het raak en komt er 56 cm snoek op de kant.
En zo ga ik weer naar huis met toch wel een beetje een kater van deze dag.
Maar er is toch weer vis op de plank zullen we maar zeggen.
En zo gaan we op naar een volgende keer; lekker de natuur in en de stress ontlopen.
Want daar doen we het voor, genieten van de rust die de natuur geeft.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten