Ruim 12 kilometer.

Over Wandelen.

Gisteren weer stapper de stap, dit keer een wandeling door landgoed Beerschoten, Houdringe en het Panbos.

Dat mag achteraf een pittig wandelingen worden genoemd.

Beerschoten hebben we pas al gehad, Houdringe ken ik deels ooit een soort van stage gelopen, in dit deel iets minder.

Panbos ken ik van vroeger, ooit nog van de fiets gereden door een zekere Prins Bernard die zonodig een potje golf ging spelen.

Ook daar toen mijn eerste ree gezien samen met René Dissel een buurjongen.

Vanaf die tijd was ik behoorlijk weg van de schilderkunst van Rien Poortvliet.

Toen nog een brief geschreven samen met Renault, ik eigenlijk.

Met de vraag of we een keer langs mochten komen.

Helaas dat mocht niet.

Maar wel een brief terug gekregen, die heb ik nog steeds gelukkig.

 Naderhand toen ik groter was de trambaan veel gelopen en rondjes Panbos hard gelopen.

Dus voor een deel bekend terrein, dus niet geheel mijn wandeling.

Maar achteraf, blijkt zo'n wandeling toch weer heel mooi en kom je toch op stukken die je niet kent.

Dus een mooie wandeling, en de 12 kilometer grens gepasseerd met wandelen.

Wat een spechten hebben we gisteren gehoord ook op andere wandelingen.

Het lijkt momenteel wel een spechten explosie, en ook de boomklever en kruipen hoor je overal in grote aantallen.

Maar op de foto krijgen valt vies tegen jammer genoeg.

Maar zo blijft fotograferen een verrassing, anders is de lol er misschien snel af.

De eerste paddestoelen zijn al weer aan het afsterven.

Dus het is wachten op de tweede lichting, eind september begin Oktober.

En vond ik het mooiste moment van de dag gisteren wel, de Hazelworm.

Zo vaak kom je deze niet tegen  wel een paar keer aan gedacht de laatste tijd.

En hij was er opeens.

Misschien deze week nog een keer vissen als het weer mee zit.

Op naar een volgend avontuur en A JE TO.