woensdag 29 september 2021

Een kort weekje Schiermonikoog

Over Wandelen en een enkele vogel.

Dag 1.


Het huisje links daar zitten we gebouwd in 1759, dus wel heel apart.


Eerste dagje Schier vroeg uit de veren 5.15 ging de wekker, ik wilde er lekker vroeg naar toe.

Bij aankomst ziet Marijke een rode zijspan, en roept he die van tv.

In eerste instantie konden we dus niet op de naam komen.

Huub Stapel herkende we niet gelijk met de helm.

Op

We zaten ook al in de bus, dus moeilijk te herkennen.

Toen eerst even bij het Informatie centrum naar binnen, wat rondneuzen.

Weer naar buiten en ik hoor ineens de pruttelende zijspan aan komen dus ik met arm gebaren op de weg voor een foto.

En Huub stopte netjes, dus snel een foto.



Stukje verder op gingen ze filmen voor de tv serie Het dorp met Huub Stapel en Wim Daniëls, waar al eerder dit jaar wat opnames van zijn geweest bij omroep max.

Dus zelf nog even stiekem filmen.




Daarna naar de fietsen verhuur, of we de fiets een dag eerder konden mee krijgen.

In eerste instantie zouden we ze morgen pas ophalen.

Dus hup op de fiets naar het strand, het is mooi weer.

Je weet nooit wat het weer morgen weer is.

Maar wel of geen weer, we gaan er op uit.

Even de duinen door en het strand op, dat ging al best, het leek wel half wadlopen .

We zakten bij elke stap met de schoen tot de enkels in het zand.

Een zware tocht en dit 1.5 km.
















Daarna langs het water waar de grond gelukkig stevig aanvoelde.

Verschillende 3 teen strandlopers renden voor ons uit grappig gezicht, hoe snel deze kleine vogeltjes over het  strand dribbelen.



We hebben wind tegen, maar wat een rust geen mens te zien in de verste verte niet en alleen het geluid van strandvogels.

We lopen een stuk om de West, zo heet daar een stuk strand en zien, wat ik eerst dacht een dode zeehond.

Dit hebben we wel vaker gezien.

Ik stap er naar toe voor een foto.

En ineens gaat de kop van de zeehond omhoog.








Toch een lichte schrik reactie, je verwacht niet dat het dier nog leeft.

Erg versuft kijk, hij me aan.

Ik ga niet te dichtbij, je moet ze met rust laten.

De jonge zeehond ziet er niet al te fit uit, dus zoeken even een tel nummer om het te melden.

Het is door gegeven en ik wordt er over terug gebeld.

En dat gebeurd, Niels van Pieterburen, vraagt of ik een filmpje van de zeehond wil door sturen per app.

Dus filmpje door gestuurd, zo kan hij beoordelen of het dier moet worden opgehaald.








Vijf minuten later een app terug, dat ze het dier gaan ophalen.

Ze vonden inderdaad dat het dier er niet fit uit zag.

Dus even de juiste locatie door geappt.

En weer verder.

We vinden nog wat mooie Jappanse oesters,daarna weer terug.

Weer op half Wad


.

Barre tocht terug, en moe maar voldaan weer bij de fietsen.

Zo hebben we toch weer even ruim 6 km gelopen.













Geen opmerkingen:

Een reactie posten

De Pet!

De pet! Een soort Ilja Gort pet nog nooit gewassen. Ik pak hem net op van de kapstok, hij was een beetje hard, mag ook wel na een 10 jaar of...