Het was er weer voor met de ruisvoorn wil het nog niet echt.
Maar als ik er een paar vang zit er toch wel weer van leuk formaat tussen.
Ik denk dat ze een beetje lastig gevallen worden door irritante karpers, en brasems.
Want ook ik had er weer last van, vandaag!
Eerst 3 voorns eruit weten te pulken.
Daarna weer niks, kom je nog een moeras schildpad tegen, zich zelf lekker te drogen gezet op een boomstronk in de zon.
Akelige mensen die dit doen.
Hun huisdier uitzetten in het wild.
Ze weten totaal niet welke schade ze aan de natuur voortbrengen
Van die ondoordachte acties, hup we nemen een hond of kat.
Konijn of schildpad, zijn we ze zat hup weg ermee.
Af en toe een karper aan het oppervlak, maar daar kom ik niet voor.
De voorns willen niet echt ik blijf steken op 3 stuks.
Dan ineens schiet de dobber weer eens weg na 1 uur niks of net een paar tikjes.
Dat voelt zwaar aan en merk gelijk dat het karper is.
De lijn giert van de shimano stradic 1000 molen, en iets meer slip erop.
De vaart moet eruit, er hangt nog een behoorlijk stuk tak ook op de lijn.
Als dat maar goed gaat, zit je op ruisvoorn, heb je weer een irritante karper aan de lijn🤪.
Wat een geweld als de 14/00 lijn het maar kan verwerken een karper en een dikke tak.
Dan duikt de karper weer in het riet, en dat allemaal op zeer licht materiaal.
Dat is het gevecht tussen de visser en zijn goed afgestemde visgerij.
Juiste afstelling slip, hengel krom tot in het hand vat.
Kramp in mijn hand krijg ik er van, er staan ook weer aardig wat toeschouwers bij.
Daar zit ik nooit zo op te wachten, ik heb geen tijd om met ze te praten of vragen te beantwoorden.
Dus als het maar bij kijken blijft.
10 minuten is zo wel weer verstreken, het gevecht moet gewonnen worden, door of de karper of de visser die nu toch puffend aan de waterkant staat zijn hengel en de vis een beetje te sturen.
3 keer schep ik mis, is te vroeg.
De schubkarper is nog niet moe.
Zo nu en dan zie je wel tekenen van moeheid, zowel bij vis als visser.
Het is niet niks zo'n karper op een lichte stok.
Nog een keer scheppen en de moe gestreden karper kan in het net.
Ja en dan nu commentaar vanaf de kant, alle geluidsapparatuur van de plaatselijke pers wordt op me gericht.
U bent zeker wel moe na zo'n strijd, ik moet natuurlijk zeggen dat het zo is.
Knap hoor zo'n bakbeest aan een klein hengeltje.
Het applaus hoor ik niet, de karper moet snel op de foto.
Één van de toeschouwers wil de karper en mij op de plaat vereeuwigen.
Gelukkig wat zo op de grond is niks.
Foto gemaakt en dan kan deze mooie dikkerd weer terug het water in.
Enkele minuten later, pak ik nog 2 mooie brasems.
Het voorraadje wit brood wat ik mee had is bijna op.
Dat brood doet me vaak denken aan toen ik klein was.
Vers brood kreeg je niet mee, je moest het doen met brood van een paar dagen oud, dat viel al van de haak voor je het had ingegooid.
Dus dan maar stiekem een stuk afzagen van het verse.
Of een stuk brood gewoon eruit pulken.
Wat achter bleef een stuk uitgehold brood. Dan kreeg ik nog wel op mijn kop.
Of brood deeg maken van oud dat ging nog wel, met custard en suiker vissen zijn er gek op.
En weer naar de orde van de dag.
Af en toe schiet de dobber nog een paar keer weg.
Het is mooi geweest.
Wat overblijft is een plastic zakje met wat broodkorsten.
Zo komt er ook weer een einde aan toch wel een zeer geslaagd aantal uurtjes vissen.
Op naar een volgend avontuur en A JE TO!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten