Corona tijd!

Wat een "TOESTAND" is het toch eigenlijk momenteel!
Dat Corona gebeuren, brengt maar een hoop ellende teweeg.
Gelukkig kunnen we nog wel vissen, en dat is bij onze Belgische buren wel anders die mogen niet.
Dus wij hier in Nederland hebben nog geluk en dan is de  polder een prima plek, weinig tot geen mensen.
Hooguit komt er af en toe een boer op zijn trekker voorbij rijden.
De eerste warme dagen hebben we gehad, en de  eerste vier vis sessies  zitten er op.
En nu de tweede keer daarvan dat ik nu de polder bezoek, maar wat een rust.
Bewapend met de penhengel achter de karper aan.
Even de nieuwe pennetjes, van riet uit testen.
Ik heb er een paar kunnen verkopen, en daar is ook al wat mee gevangen.
Dus dat maakt het extra leuk, om Pennetjes te maken.
Dus vanavond zelf maar even een riet pennetje uit testen.
Ze hebben weinig lood nodig 1 korreltje van 0,6 gram gram lood is genoeg, om het rode puntje mooi boven het wateroppervlak te houden.
Ik plop de rietpen vlak voor een duiker in het water, waar nog wel aardig wat stroming staat.

Van de bodem af opkomend vuil  doet steeds de pen onderwater trekken.
Dus niet een goede stek, na een kwartier besluit ik iets te verplaatsen.

Nu lig ik wat meer uit de stroming, hup een handje maïs erbij en afwachten.
Snel daarna doet een tik  het pennetje wat bewegen.
Dan weer stil, dan weer wat beweging, maar ook weer stil.
Ik neem een slok water muggen belemmeren een beetje het uitzicht je kent het wel zo'n kleine wolk met van die vervelende boven het water dansende zoemers.
Net dat ik het waterflesje wegleg,  hoor ik geritsel en in mijn ooghoek zie ik de hengel richting het water vertrekken.
Ik moet een snoekduik inzetten, om mijn hengel te redden van een duik in het water.
In dikke plons van een karper doet de slip van de molen gieren, en de karper pakt lijn 25, meter is hij zo weg zonder probleem.
Dan kan ik de karper eindelijk wat remmen.
Plotseling een geroep, vlakbij van mijn auto vandaan in gebrekkig Nederlands moet ik "helpen", moet ik helpen.
Ik roep vluchtig nee, nee ik kan het zelf wel.
Vriendelijk aangeboden deze hulp, maar in deze rottige Corona tijd, nee bedankt.
Helpen betekent vreemde mensen te dicht bij, vriendelijk bedankt deze hulp maar nu even niet.
De 1,5 meter grens wordt dan zo overschreden, en dat is echt niet de bedoeling.
Eenmaal de karper op de kant, snel even een foto en de karper terug het water in.

Even later denderen er drie tractoren achter me langs over het pad wat langs het water loopt.
De rust is wat verstoord, dan toch weer wat leven van karper.
Weer wat mooie kolken op het water, wat naderhand een fuut blijkt te zijn.
Ik heb vanavond de nodige schimmen van grote karper voorbij zien komen, dus ze zitten er volop.

Ik besluit even later toch maar de spullen bij elkaar te pakken, en naar huis te gaan.
Na het opruimen kijk ik nog even naar een voorbij zwemmende muskusrat, en vind het dan mooi geweest.

Op de terug weg nog mooie zonsondergang, en wat reeën gezien.
Wilde zwanen in de aardappel velden.
Zo voor deze rottige Corona tijd, toch nog een mooie avond.

Op naar een volgend avontuur en A JE TO!