Rare momenten!

Toch nog maar weer even na het eten met de pen!
Het wordt gelukkig al weer steeds langer licht, en dan natuurlijk even vissen als het kan.
Jan appte al in de middag, of ik ging vissen.
Natuurlijk heb ik zin, alleen zijn de weersvoorspellingen niet zo geweldig.
Dus ik zeg wel toe te gaan, maar toch onder voorbehoud.
Ze geven nogal veel regen op, en een flinke bak water over me heen zie ik niet zitten.
Maar zo tegen een uur of 17.00, ziet het er nog aardig uit.
Dus even een app naar Jan, dat het na zessen wel kan!
Even met de pen, op de plek van afgelopen zondag waar de knaller werd gevangen.
Je zou zeggen dat er meer moet zitten, zondag één en al geborrel op het water.
Maar nu bij aankomst veel stroming en vuil.
Het lijkt wel te sneeuwen, de paardebloem pluizen, parachutjes zoals we ze vroeger noemde vliegen wild in het rond.
Je moet hier geen hooikoorts hebben denk, hele wolken worden door de wind mee genomen, maar ook op het wateroppervlak geblazen.
Dus veel prut op het water, maar we gaan het proberen.
De stroming, bemoeilijkt de beet registratie!
Het goed afstellen van de dobber levert wat problemen op, maar het lukt.
Een eerste kleine aanbeet volgt, maar is duidelijk klein spul geweest.
We hebben toch af en toe wel aardig last van de stroming, die neemt ook vuil mee en dat drijft weer in de lijn, en dat doet de dobber weer tot net onder het water oppervlak verdwijnen.
We besluiten hier na een minuut of 45 toch weg te gaan, te gerillig allemaal.
We gaan een naar het stuk waar ik vorige week ben geweest, daar moet echt wel wat te halen zijn.
Bij aankomst ligt het water er rustig en schoon bij.
Geen vuil geen stroming, en geen last van de wind.
We zoeken ieder een mooi plekje uit om in te werpen, en afwachten maar!
Al  snel zit er vis op de voerplekjes, veel geborrel.
Je zou bijna zeggen dat er snel een aanbeet moet volgen.
Dan veel geborrel bij mijn dobber, dus koppie erbij.
Dan zit er iets beweging op de pen, gevolgd door het wegschieten er van.
Karper roep ik tegen Jan die vlug naar de auto rent voor het schepnet.
Wat ik naast me heb liggen.
Dus hup Jan de weg weer over en terug.
Ik ben in mijn sas, en ik zeg geen karper maar zeelt aan de kleur te zien.
Hierna merk ik dat het ook geen zeelt is, snoek roep ik verbaasd.
Snoek krijg nou wat, ik had het er nog met Jan over vlak voor de aanbeet.
Ik gaf aan de laatse zaterdag van mei, hier gelijk een poging te doen op snoek.
Dat zit hier wel, zei nog tegen Jan.
Maar om er nu 1 te vangen zo met de pen op karper, dat zijn rare momenten.
Maar vaak op rare momenten heb je rare vangsten.
Snoek en dat terwijl je met de pen op karper zit.
De Superflex, gaat mooi krom, maar het is een hachelijk moment, snoek op een karper haakmaatje 8 beaasd met maïs en made.
En op een lijn dikte 22/00!
Dat kan nooit goed gaan, ik vrees dat die snoek tanden er zo een einde aan maken.
Dus draad breuk door de tanden zit er dik in.
Dan moet de rakkert van een snoek,nog even flink boven het water springen.
Dit gaat goed, ik sta er echt van te kijken!
Eindelijk heb ik de rakkert onder controlle, en kan hem richting de kant dirigeren.
Jan hangt over de kant om de snoek te scheppen, maar dat gaat niet zo heel makkelijk nog.
Maar even later, komt de rakkert toch in het net en op de kant.
Toch nog mooi formaat ook goed 65 cm.

Jan aanschouwd dit verbaasd, en roept hij weer hoor.
ik ben zelf ook verbaasd bij het onthaken, kijken waar de haak in de bek zit.
Waar zit die haak dan, niet in de bek of is hij er al uit!
Nee dus in een buikvin gehaakt, dus dat is het geluk wat ik weer heb.
In de bek gehaakt, dan was dit niet gelukt.
Raar avondje zo weer!
We blijven nog een goed half uur, maar weinig actie.
Dus maar weer op huis aan.

Op naar een volgend avontuur en A JE TO!