We zijn weer terug uit Ierland!!

Zo we zijn weer op het vaste land.
Na een goed weekje buffelen moeten we ook het verslag maar weer gaan schrijven.
Jos en ik gingen vorige week zaterdag met goede moed maar eens weer aan onze week vissen in Ierland beginnen. Al vroeg waren we op Schiphol aan gekomen de reis er naar toe verliep gladjes.
Maar dan Schiphol zelf; het blijft er een drama, zeker bij het inchecken. Wat een drama, wat een drama.
Getreuzel van mensen die hun papieren niet in orde hebben en dit terwijl alle loketten in bedrijf waren . Ook het balie personeel mag wel eens vlotter gaan werken. Het is voor mij geen wonder dat er mensen een vlucht missen. We waren nu echt ruim op tijd en dan nog moet je door controle hier en controle daar je nog haasten om op de goede plek terecht te komen.
Je koffer bij de balie en dan de hengelkoker weer een honderd meter verder voor grote bagagestukken en dat komt dan weer omdat er één afgifte punt dichterbij afgesloten was. Zo laten ze je daar lopen van het kastje naar de muur. Dan weer een keer controle, dat kunnen ze daar maar niet genoeg doen, ze hebben er echt zin in om mensen dwars te zitten. En dat terwijl je toch aardig wat poen neertelt voor een ticket! Maar nadat we dit drama Schiphol hadden gehad konden we dan eindelijk plaats nemen in het vliegtuig en even later vertrekken. Dit verliep verder goed, we hebben wel eens anders meegemaakt! Het vliegen ging ook zonder problemen, dit keer eens geen last van de oren. Dan aankomen op Dublin Airport, daar ontstond enige vertraging omdat alle passagiers tegelijk door één deur willen en dat werkt niet. Daar ben je verder wel vlot bij je bagage, dat gaat allemaal sneller dan op Schiphol. Maar je bagage krijgen is een ander verhaal: drama eerste klas. Koffertje voor koffertje wordt daar volgens mij alles op de band gelegd, 30 minuten wachten is niets.
Dan vlug naar de bus. De aansluiting is zeer krap en doordat je de koffers laat krijgt moet je de aansluitende bus maar zien te halen. Dus snel wordt er naar de bus standplaats gelopen. We komen nog twee Nederlanders tegen die ook bij Ferdinand hebben geboekt en we lopen samen op.
Op de bus standplaats aangekomen blijkt deze toch zeker een minuut of vijf te vroeg te zijn vertrokken. Dit wordt wachten op bus nummer twee en deze komt pas over anderhalf uur.
We gaan maar weer naar de vertrek/aankomsthal en gaan even een hapje doen, want de rit straks naar Birdhill duurt ook nog weer drie en een half uur en een hapje eten kan dan echt geen kwaad.
Na dat we een lekker broodje hadden genuttigd gingen we weer naar het busstation om daar nog even te wachten.

De bus kwam nu  erg vroeg aan en vertrok ook ruim voor tijd, zeker vijf minuten. Zo zie je maar hoe je een bus kunt missen als ze niet volgen schema rijden! Alles goed en wel, de reis verloopt verder goed over de hobbelige wegen op naar Birdhill. Tussendoor nog even een stop van een minuut of vijf, snel een sigaret en weer verder. Zo komen we rond een uur of vijf in de middag aan op de plaats van bestemming, gebracht door een taxi vanaf het kleine busstationnetje ( twee bankjes) van Birdhill.
We krijgen de sleutel van het huisje uitgereikt en kunnen de bagage eindelijk neerzetten. Hierna krijgen we van de eigenaresse van het huisje en de B&B nog een warme mok donkere thee.
Hierna gaan we vlug even inkopen doen in de plaatselijke super, we moeten van alles inslaan voor ontbijt en lunch. Elke ochtend een Iers ontbijt, dus voldoende witte bonen in tomatensaus, eieren, dikke plakken bacon, champignons, tomaten, worstjes, brood en voldoend te drinken.
Zo kunnen we de volgende dag wel weer kijken wat er verder ontbreekt voor de rest van de week.
Na deze boodschappenronde gingen we naar ons favoriete afhaalrestaurant Spicy River voor  twee maal cheesh kebab, chicken wings met een flinke bak knoflooksaus. Dit heb je wel nodig na zo'n zware reis.
Daarna nog even de pub in. Bij het naar buiten lopen komen zien we nog een kat op de schoorsteen van het huis tegenover onze woning!

Na terugkomst uit de pub gaan we de hengels klaarzetten voor de eerste visdag op Lough Derg, en dan een douche en onder de wol; het wordt vroeg opstaan.

Zondag de eerste visdag. Het thuisfront had al een sms gestuurd dat er zwaar weer op komst is: windkracht 7 en de gehele dag regen, slechter kan eigenlijk niet, Ferdinand stuurt even later een zelfde soort sms!
Maar wat deert ons; we zijn goed gekleed en goede regenkleding zorgt er wel voor dat we de dag goed door komen. Bij Jos zijn kleding zet ik wel wat vraagtekens, maar ik ben gelukkig goed voorzien.
We varen gelijk al uit met regen, dus we worden goed ingezegend voor deze eerste trip.
Halleluja we zijn op het water en lekker ingezegend. Even later heb ik het gevoel dat er nattigheid bij mijn kruis de regenbroek in loopt. Even later Halleluja, we zijn samen al zo gezegend dat bij ons beiden het zitvlak al goed nat is en dit terwijl we nog niet een  uur op het water zitten.
We proberen het eerste stuk te werpen, maar we driften steeds te vlot naar de kant, want de wind is sterk!
Dan beginnen we maar te slepen, moeilijk is de boot op koers te houden. We drijven te ver het open water op. Dan maar weer werpen en weer hebben we de wind bij het driften vol in de rug. De driften gaan te snel, de kans dat we op een rots lopen is groot, dus gaan we weer slepen!
Wat we ook proberen, niets blijkt enig nut te hebben, het slepen werkt in het geheel niet, we zitten vol in de wind en de boot recht op koers houden werkt niet. Ik vraag Jos zijn hengel maar weer in te halen, en ik doe hetzelfde. Ik wil weer terug varen de luwte in en daar wat werpen. Het regent nu zo hard dat Halleluja mijn armen ook al soaking wet zijn en bij Jos is het niet anders.
Doordat we de lijnen hebben ingehaald en even niet goed hebben opgelet zijn we gedesoriënteerd, we weten even niet meer waar we zijn. Links, voor en achter zien we niets meer, zo hard regent het. Er is geen uitzicht op land of iets wat er op lijkt. Rechts doemt een donkere zwarte massa op, maar wat het is kunnen we niet echt zien en hoe ver het van ons af is ook niet. Maar raden kunnen we het wel; het kan de kant zijn  en dat betekent rotsen en daar willen we nu niet bovenop varen, want dan is de vakantie snel al over. Ik stuur de boot wat naar links en we varen weer recht door van waar we naar toe wilden gaan!
Maar dit blijkt even later niet de goede kant te zijn, we varen vol het grote open water op waar de windkracht 7 vol op zal staan, dus daar moeten we niet heen. Geluk bij een ongeluk zie ik dat we de verkeerde kant op gaan door een grote betonnen boei die we in een eerder reisverslag hebben gefilmd. Dat is dus niet de goede kant. We moeten nu voorzichtig een heel breed stuk water oversteken om weer in de luwte te komen en dat duurt zeker een minuut of twintig. En Halleluja we zijn intussen door en door nat, mijn schoenen staan vol water.
Maar intussen hebben we de overkant bereikt, ik vertel Jos dat ik dit keer toch lichtelijk in paniek was dit bleek bij hem niet anders te zijn. We hebben al eens slecht weer meegemaakt, maar dit sloeg alles.
We zijn beiden door en door nat, dit hebben we ook nog niet eerder meegemaakt. Wat een ochtend en we hebben de middag nog te gaan. Ik snap niet dat heel veel mensen de popgroep Wet, Wet, Wet zo goed vinden, het is echt niet zo leuk om Wet, Wet, Wet te zijn, of ze moeten iets anders bedoelen!
Ook Prince snap ik op dat moment niet: Purple Rain, Purple Rain,  wat bezield die mannen toch!
Nee die regen waren we al heel vlot zat.  De gehele dag bleef het zo en we waren er gauw klaar mee!
Jos heeft deze dag 1 aanbeet gehad en ook de vis gezien, dat was ook echt alles. Boten hebben we nog wel gezien, meer dan ons lief was. Rond een uur of vier zijn we maar weer de wal op gegaan.
Mijn schoenen zijn zo doorweekt dat ik op het idee ben gekomen om ze in de oven te laten drogen.

En het werkt, want na een kleine 45 minuten op 75 graden zijn ze droog!
We gaan snel even onder de douche, even warm worden, daarna wat eten. Tijdens de tocht naar Spicy River  lopen we even bij Herman Molenaar langs.
We kloppen even op de deur daar Ja, Ja ik kom al de B&B van hem is volgeboekt!
Herman doet open en begint gelijk te lachen WAHHHAAAAA, WAHHHHAAAAA.
Jos en ik beginnen ons praatje. Paul van Rovers is er ook om een verslag te schrijven voor het blad Rovers. Een stuk over de viswedstrijd die op maandag begint Predator Tour Ireland 2013 - Killaloe, County Clare -
Jos vraagt nog aan mij of ik het blad ook lees, tot nu toe heb ik twee uitgaven gelezen, misschien dit jaar de derde, namelijk de oktober uitgave over Lough Derg, Herman nodigt ons uit vrijdag met zijn vieren te gaan eten.
Dit nemen Jos ik met een korreltje zout of twee. Vorig jaar zou hij ook met ons gaan eten, maar dat was gebakken lucht! Hierna brengen we nog even een bezoek aan de Kathedraal, en roep nog even "'OH GROTE WODAN, BRENG ONS MORGEN VIS IN DE BOOT" misschien help het ons de volgende dag! De avond dus maar even poolbiljart spelen, althans dat denken we, maar de plaatselijke competitie is bezig met een inleg 5,00 euro. We doen maar niet mee, we willen het die arme Ieren niet moeilijker maken dan als ze het nu al hebben door al hun geld af te pakken.
Rond 23.00 uur is het weer tijd om onder de wol te kruipen, op naar de tweede dag vissen
Dag 2 is aangebroken met weer die harde wind en af en toe een spatje regen, het weer is iets beter we kunnen nu zelfs richting Holy Island. Vlak voor de grote oversteek keren we toch maar om, de boot deint behoorlijk op de golven. Jos moet weer de nodige klappen opvangen met zijn zitvlak.
Het risico is te groot om daar naar toe te gaan, de schuimkragen staan op het water. Het is onverantwoord, dus terug maar weer. We gaan richting het glazen huis, maar waar we ook denken te gaan werpen worden we achtervolgd door de deelnemers van die Predator Tour. Ze varen geregeld door onze drift en dat is niet fijn vissen. Bij het glazen huis en dat is niet het glazen huis van 3 FM , zitten we goed. Vlot heeft Jos daar een aanbeet en 1 aanbeet betekent dat er misschien nog meer vis zit. We zitten hier redelijk uit de wind en de wind staat hier ook mooi over de stukken die we af gaan werpen.
Ik denk op een gegeven moment ook een aanbeet te hebben, maar zie er verder niets van terug.
Verder werpen dan maar!
Na een goed uurtje werpen en doorzetten op deze stek, is het dan eindelijk raak. De eerste snoek van Lough Derg en de vistrip is binnen. Blij als een klein kind ben ik er mee.
Het zal je maar gebeuren dat je de gehele visvakantie niets vangt!
Na een ferme en sterke dril komt de eerste snoek in de boot (pan) 89 cm en dit blijkt gelijk voor mij hier op dit water een recordsnoek te zijn.

We hebben er weer zin in, het begon te lijken op een zeer taaie dag maar dit geeft ons weer moed om verder te gaan.
Na een 20 minuten komt Herman samen met Paul nog even kijken hoe het gaan, zij zijn de Jury van de Predator tour.
Een kort praatje voeren we over de stand van zaken, en net nadat ze hun kont hebben gekeerd komt snoek nummer twee in de boot; 73 cm ook weer voor mij, Jos laat het er een beetje bij zitten die teert nog op de 117 cm van vorig jaar, maar dit is nu en geen vorig jaar!

We blijven nog wat op deze stek, maar helaas na een goed uurtje verlaten we dit stuk. We krijgen nogal wat pottenkijkers. Het is ook mooi geweest voor vandaag, we gaan maar weer naar ons huisje en een hapje eten. Zou het dan toch geholpen hebben de op roep aan Wodan?  Misschien had ik deze oproep elke avond moeten doe in de Kathedraal!  Vanavond nemen we een lekker stuk vlees een soort Ribeye van een 500 gram met bietensalade en Coleslaw  en aardappel salade, en daar moeten we het mee doen vandaag.
Ik koop nog even een tijdschrift over snoeken, in de plaatselijke buurtsuper, we hebben daar ooit eens vlees willen kopen dat bijna zelf de winkel uit liep. Het zag er groen en blauw uit van kleur.
Nu bleek het tijdschrift bij de kassa ook al over de datum te zijn! Het blad was van 2011 kreeg hem wel een paar euro goedkoper. Dit soort dingen kunnen gewoon in Ierland wonderlijk maar waar!
Vanavond een potje poolbiljart en die wordt met grote overtuiging gewonnen door mij, Jos heeft het nakijken.
Daarna weer onder de wol!
Visdag 3 kan beginnen. Weer de gehele dag regen, al vroeg in de ochtend zijn we beiden weer zeik- en zeiknat. Geen droog stuk textiel hebben we nog op ons lichaam!
De gehele dag vangen we niets maar dan ook niets. Ook bij de andere gasten van Ferdinand is het niet anders, zo slecht doen we het dus nog niet.
Maar we vragen ons wel af wat we hier doen in deze stromende regen, wat een waardeloos weer!
We kunnen niet alles hebben, dit moet je dus ook een keer meemaken, en hopen dat dit volgend jaar niet weer zo is.
Dag 4 en Jos zit niet erg goed in zijn vel, ik moet zeggen dat ik ook een beetje down ben, zeker door het weer. Twee dagen kleddernat zijn gaat je niet in de koude kleren zitten, dit vreet energie. Ook al doen we veel energie op met elke dag een Iers ontbijt en in de avond een stevig maal.
Zo beginnen we aan visdag 4!
Het weer zit eens mee met iets minder wind en droog; gelukkig maar.
Jos besluit een halve dag vrij te nemen om wat bij te tanken, hij heeft genoeg uren opgebouwd, dus het mag.
In de ochtend gaan we samen naar Holy Island!
De wind is goed, dus we gaan er als een speer naar toe, zodat ik Jos tegen een uur of twaalf weer in de haven af kan zetten.
Vlot scheren we over het water en bereiken na een klein uurtje Holy Island. Vangen doen we er niets, laat staan dat we een aanbeet krijgen en retour op een andere stek hebben we ook geen vis of aanbeet.

Het is tijd om Jos terug te brengen naar de haven, en hij wordt om 12.30 daar op de wal af gezet.
Ik besluit nog een paar uurtjes verder te vissen, maar gezellig is dit niet, ik blijf een beetje in de buurt.
Terug gaan naar Holy Island is geen optie, dit moet je niet alleen doen en ik heb er ook geen benzine genoeg voor.
Na een paar uurtjes geef ik het op besluit naar het huisje toe te gaan. Toch doe ik vlak bij de haven nog een worp in een smal zijstukje, je weet maar nooit, misschien ligt er wel een meter snoek!
Ik doe 1 worp op een hoek die vol met waterplanten ligt, gelijk gooi ik een pruik in het draad en besluit gelijk maar in te halen, maar tot mijn verbazing klapt er gelijk een snoek op, dit geeft nog behoorlijk wat actie ook om dat ik met draaiende motor in zijn vrij midden op een vaarroute lig waar ook de plaatselijke rondvaartboot zijn vaarroute heeft en ook nog net langs mijn bootje vaart. Een hachelijk moment dus.
Maar we overleven het en weer komt er voor mij een nieuw record in de boot met 90 cm.
Helaas geen geweldige foto, maar het kon niet anders, ik moest hier zeer snel handelen in verband met de rondvaartboot.

Hierna vlug naar huis, Jos ligt nog op 1 oor en ik maak hem maar wakker. Het is al weer vier uur en moeten nog even wat boodschappen doen en eten halen.
Vanavond wordt het Shish Kebab wat achteraf 0,50 euro cent goedkoper is als de Cheesh Kebab, maar het zelfde is, dus alleen de naam maakt het wat duurder.
We spelen weer een potje pool biljart. Jos wordt weer geheel weggespeeld en is dus danig van slag en heeft er geen zin meer in, hij vindt het een rot spel.
Of komt het omdat ik er zo goed in ben en hij niet!
Hierna weer onder de wol.
We beginnen aan visdag nummer 5!
We hebben gelukkig Ferdinand nog een dagje als gids in kunnen huren, dus vandaag moet er wel weer vis in de pan komen.
Maar oh, oh, oh; de wind is er weer in zijn volle sterkte. Ferdinand  besluit het meer van een andere zijde te gaan bevissen, daar waar niet de wind vol op staat. Dit gaat wel een beetje ten koste van de vistijd het is een ritje van 45 minuten.

Vandaag gaan we er voor. Jos is nog niet geheel in zijn goede doen, maar wil deze dag zeker niet missen. Op de eerste stek Lost Ferdinand al vlot de eerste snoek en ik mis er ook nog even 1.
Daarna volgt er een snoek voor Ferdinand die in de boot komt. Weer wat later los ik nog een tegen de meter snoek of over de meter? Jos doet half, half mee, doet 1 worp en krijgt gelijk een mooie volger, maar ziet weer eens niet wat hij doet!

Dan zijn er deze dag nog wat missers en volgers en komen aan een totaal van dit soort gevallen op 12, inclusief  die ene vis in de boot. Wat een K>>>>><<<<##%@$^&@ dag, helaas dit hoort ook bij vissen.
We kunnen niet alles hebben, maar dit hadden we eigenlijk echt niet verwacht.
En aan Ferdinand lag het echt niet, die heeft er alles aan gedaan om ons goed op de stekken af te leveren, maar dit geeft je wel te denken.
Ierland is echt niet vissen om veel te vangen, het is zeer veel moeite doen om aan vis te komen, maar dit wisten we al.
Het weer heb je daar echt niet voor het uitkiezen, maar zo slecht hebben we het nog niet meegemaakt.
We gaan weer een hapje eten. Weer een lekkere lap vlees met patat en de welbekende Coleslaw .
Op naar dag 6!
We gaan weer naar Holy Island, we geven het niet op, we gaan er voor!

De tocht duurt wat langer omdat we eerste een stuk slepend vissen.
Dus een goed uur varen, want het is 13 km varen!
We  varen voor het eiland langs tussen de rietvelden door die er aan de zijkant liggen en beginnen de eerste drift. De wind staat er niet gunstig, dus het is moeilijk de goede drift te plaatsen.
De tweede drift is bezig, maar geen aanbeet, niets. Dan drift nummer 3 en hier duikt er een meter snoek vol over mijn aasje heen en laat zich niet meer zien, wat we ook ondernemen.
Even later krijgen we bezoek van twee andere gasten van Ferdinand die ons stiekem zijn gevolgd en dit voor de tweede keer vandaag.
We doen nog wat driften en verlaten Holy Island!
We vissen nog verschillende stekken af, maar vangen niets en hebben ook geen aanbeet meer.
En als klap op de vuurpijl gingen we toch even kijken of Herman nog uit eten zou gaan met ons.
Maar Herman was er niet geen auto niets, niemand thuis.
En we hadden er ons zo op verheugd, ook dit etentje was weer eens gebakken lucht!
Het zit er weer op, het was echt niet best dit jaar, volgend jaar weer terug?
Dat moeten we nog even bekijken en laten bezinken.
Terug op Schiphol hadden we bij het uit het vliegtuig lopen nog een aanvaring met de één of andere boskabouter met de naam Paulus, de kabouter vond dat ik hem moest voor laten trapte mijn handbagage aan de kant. maar dat heeft hij geweten, hij weet nu voor altijd dat hij Paulus de boskabouter heet!
Dit was het verhaal; kort maar krachtig.
We gaan zeker nog wel een keer terug: We Wil Be Back!