Het kan weer een keer!

Nou eindelijk weer eens een middagje struinen, het was wel weer nodig.
De laatste tijd was het één en al pech; de laatste keer dat ik ben geweest was nog met Mike The Pike.
En toen kreeg ik materiaalpech aan de reel. Deze ging ik vorige week vrijdag wegbrengen, en de bedoeling was om er nog een visdagje aan te plakken.
Op weg naar de hengelsportleverancier deed de auto wat moeilijk en dat zat me niet erg lekker, maar ik besloot gewoon door te rijden, je hebt immers niet voor niets een vrijaf dagje en dan is het kost wat het kost snoeken. Nadat de reel was afgeleverd ging ik weer vol goede moed verder, maar na een klein kilometertje rijden stond de meter in het rood en mooie rookpluimen kropen tussen de kieren van de motorkap naar buiten. Dit zag er niet al te best uit. Maar ja, waar parkeer ik de auto? De snelweg was geen optie, dan toch maar rustig doorrijden naar een visplek en daar wat werpen en de auto af laten koelen en daarna maar eens poolshoogte nemen om te kijken wat het probleem is.
Maar tijdens deze vissessie zat dat me allemaal niet lekker, dus na een uurtje deed ik de motorkap maar eens open en weg visdag; de radiatorslang was gescheurd, en het waterpeil was minimaal.
Gelukkig was er om de hoek een tankstation en ik kon daar wat koelvloeistof halen. De boel werd bijgevuld en ik ging maar richting huis. Nu maar afwachten wat de verdere schade kan zijn, toen nog even nieuwe slangen besteld, en deze heb ik er afgelopen vrijdag opgezet.
Toch reed de auto niet best, alles ging een beetje met horten en stoten. Ik denk doordat het water een beetje richting de ontsteking is gespoten. Maar vandaag moest ik er echt op uit en vanmiddag ging ik daarom maar richting de polder. Bij het wegrijden ging dat weer een beetje met horten en stoten, maar dat was na een paar honderd meter weer weg, en de rit verliep verder zonder problemen.
Eindelijk werd de polder bereikt en ik kon gaan vissen. Wat was dat weer lekker zo aan de waterkant.
Een eerste snoek werd gemist na ongeveer 30 minuten vissen. Daarna duurde het zeker weer een 30 minuten voor de volgende aanbeet en die werd verzilverd: 65 cm, eindelijk weer snoek in de pan.

Op naar nummer twee, hier ging zeker weer een 30 minuten overheen en deze werd ook weer gelost .

De volgende zeker weer 30 minuten verder, deze werd dan eindelijk verzilverd:  67 cm.
Deze werd gevangen op een stuk waar ik een paar weken geleden nog een dikkerd heb gelost en in het begin dacht ik dat het dezelfde was als een paar weken geleden, maar deze rakkerd mocht er ook wezen. Op naar de volgende; dit duurde wat langer, zeker een uur, maar ook deze werd verzilverd en kon ook in de pan: 57 cm.

Hierna weer een losser, en toen was het wel weer mooi geweest en werd er weer naar de auto terug gelopen. Dit was toch zeker weer een stevige wandeling van 35 minuten.
Onderweg naar huis kwam ik toch nog weer een stukje water tegen waar ik een paar worpen deed.
En op het laatst wist ik nog een snoekje van 54 cm uit het water te pulken.

Na dit snoekje deed ik nog een paar worpen, maar de tijd tikte verder en dat ging snel, ik moest weer naar huis, want er moest weer eten op tafel komen.
Ik ging maar eens een lekkere pan met Chili Concarne maken, een lekkere stevige maaltijd na zo'n middag vissen! Aankomende vrijdag heb ik weer vrij en dan ga ik misschien weer richting de polder.

Op naar een volgend avontuur!