En zo werd dan ook de dag gestart met de gewone werkzaamheden op het werk, en dit nadat ik vanaf dinsdag werd geteisterd door een buikgriepvirus.
Dit griepje zat me niet echt lekker, mijn colaatje smaakte niet (nu nog niet), sigaretje ook niet (nu nog niet), maar dat is dan weer de meevaller als je toch al tijden wilt stoppen met roken. Op die manier houd je weer zat geld over om Busters en andere aasjes te kopen, of zelfs een hele vakantie Ierland bij elkaar te vergaren.
De dag werd dus gestart en de griep zat nog wat na te bibberen in de beentjes, maar gewoon vol er tegenaan, de klussen werden afgehandeld en zo kreeg ik rond een uurtje of 13.00 te horen dat ik als ik klaar was met het afmelden van de klussen naar huis mocht.
Dat hoeven ze dus maar een keer tegen mij te zeggen!
Vlug werden de klussen afgemeld, her en der even nog fijne feestdagen gewenst, de auto in en naar huis.
Onderweg werden er al plannen gemaakt welke huishoudelijke klussen er te wachten stonden en welke ik kon gaan doen.
En eigenlijk een minuut of 10 voor ik thuis zou komen werd er een ander virus aangewakkerd: het Snoekvirus!
Tjonge tjonge tjonge, dat dat zo laat begon op te borrelen, zo zie je wat een buikgriepvirus met de naam 'loepertie poepertie stront aan je poepertie' virus met je kan doen.
De gedachten aan het snoeken verdwijnt er zelfs bijna door, smaak sigaret weg, smaak cola weg en dan bijna de smaak van het snoeken ook nog weg!
Dus vlug bij thuiskomst hengel in de auto en een stekje vlak bij huis opzoeken, en even het virus uit laten waaien en een frisse neus halen. Zo zie je dat een snoekvirus ook een helende werking heeft.
Ik had nu mooi ongeveer anderhalf uur de tijd om nog een paar worpjes te doen zo vlak voor de kerst.
Want dat ik op eerste of tweede kerstdag nog een worp kan plaatsen zit er waarschijnlijk net niet in. Misschien morgen nog, maar er is nog zat te doen.
Er moeten buiken worden gevuld met de kerst, vismaat Jos komt langs en die lust wel wat en die neemt nu geen genoegen met een Whopper. Hele kookboeken en urenlange kookprogramma's op tv moeten er bestudeerd worden.
Al snel vliegen de eerst worpen over het water en alles wordt millimeter voor millimeter uitgekamd of er een snoek te verschalken is, maar worp na worp levert niets op.
Er wordt nog beter gezocht naar enige beroering of ander teken van leven (snoek) in het water.
Maar er is niets wat duidt op enige activiteit. Weer worden de kantjes goed afgeworpen.
Dan maar weer eens een lange worp over het stuk wat ik al gehad heb en zeker langs die overhangende boom waar ik het echt tientallen worpen eerder al had geprobeerd.
Daar moet toch echt wel een snoek zitten, de wortels van die boom moeten ver in het water staan, dat is gewoon zo, dat is de theorie die staat geschreven in alle visboeken die er te krijgen zijn.
En dat zijn in theorie dan ook de stukken waar een snoek tegenaan of tussen kan liggen, maar blijkbaar vandaag niet!
En dan bij deze gedacht is het ineens bammes en hangen die rakker! Druk wordt er aan de lijn getrokken, de Buster krijgt er weer flink van langs, maar doet natuurlijk weer zijn werk.
Ik zat er op een gegeven moment aan te denken of dit zo'n dag zou zijn dat ik de Buster een keer moest vervangen door een ander aasje, maar nee hoor, hij doe nog steeds zijn werk.
En na wat getouwtrek komt dan eindelijk de eerste snoek op de kant: 60 cm schoon aan de haak.
Hierna gaan we weer vrolijk verder; de dag is weer goed, er is weer vis in de pan.
Voorzichtig en voetje voor voetje gaan we verder, het loopt hier nogal schuin naar beneden en voor je het weet, is het glibbberdeglibber en heb je een nat en besmeurd met modder achterwerk, en zo gebeurt het ook terwijl ik dit denk. De beschoeiing van de waterkant houdt mij gelukkig tegen zodat ik niet het water in schuif.
En na deze schuiver is dus gelukkig het enige wat overblijft een mooi dik plakkaat modder op mijn achterste.
Dit liep dus met een sisser af, en de worpen vliegen al snel weer over het water.
Worp na worp doe ik en nu kom ik op het stuk waar eind van het afgelopen seizoen de 120 cm graat aan mijn hengel bleef plakken.
En ik doe maar weer eens een worp en dan is het ineens weer bammes; dit voelt zwaar. Dit is Vis, dit is Snoek!!
Maar bij het binnendraaien, wat toch in het begin moeilijk en zwaar ging, blijkt dat het laatste stuk steeds makkelijker gaat en het 'Dit is Vis dit is Snoek gedeelte' eigenlijk niets meer is dan een snoekje van 53 cm is en dat dit rakkertje zich verweerde als een snoek van 80 cm.
Dit wordt later vast een BIG MAMA!
Ik doe nog verschillende worpen op de plek waar ooit de 120 cm graat werd gevangen, maar geen beweging van de één of andere snoek.
Hierna loop ik het vooraf afgeviste stuk nog een na op restjes snoek die ik heb laten liggen, maar er is verder geen graat meer te vangen en schubben zijn ook ver te zoeken. Tijd dus om naar huis te gaan.
Ik ben tevreden en ben weer lekker uitgewapperd. Het buikgriepvirus is omgezet in het Snoekvirus!
Op naar een volgend avontuur !!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten