DOG SHIT CITY !!!

Weer een dag vrij, jullie zullen wel denken: werkt hij wel?
Natuurlijk werk ik, snoeken is ook werken en hard werken ook, je moet het zien als een zwaar beroep.
Er moet vis in de pan komen, buiken moeten er gevuld worden, hele gezinnen eten ervan.
Dus maar weer aan de slag, rugzak om en gaan, alleen die rugzak weegt al een kilo of 5. De kunstaas doos zit er in, een kokertje met onderlijnen, vier sneetjes brood, twee blikjes cola, een rolmaat en een kunstaasredder.
Zo zie je maar weer dat ik ook heel wat moet meezeulen op zo'n dag. En dan heb ik ook nog de fotocamera, telefoon, sigaretten, aansteker en mijn portemonnee. En laat die nu net het zwaarst zijn.
Maar we gaan weer aan de slag , vandaag maar eens in een van de groeikernen van Utrecht.
Het weer was niet best vandaag; koud en stil en dan bedoel ik windstil en saai.
En da's voor snoek niet een van de actiefste dagen, ze hebben er gewoon geen zin in om achter een aasje aan te hobbelen.
Tientallen worpen her en der, een stukje verder weer het zelfde, dan na een half uurtje de eerste volger.
Dan weer een stukje lopen en werpen en werpen, dan zijn we 45 minuten verder en dan vang ik eindelijk de eerste: 46 cm.

Ik had vandaag voor de verandering maar weer de Buster I er aan geknoopt (eigenlijk zat ie er nog aan).
Hij werkt nog steeds, alleen de laklaag is er nu bijna vanaf, maar dat mag ook wel na 25 snoeken die er aan hebben zitten kluiven.
Af en toe moet ik onder het lopen rare bewegingen maken. Ik ga zigzag lopend over het gras; hondenpoep en niet zo'n klein beetje ook.
Maar daar laat ik me niet door van de wijs brengen en we gaan stug door. Na deze eerste snoek duurt het nog zeker 40 minuten voor de volgende en die komt er mooi uit na een felle dril: 48 cm.

Vlug gaat deze na de foto weer retour het water in en zo lopen we weer grote bulten met poep te ontwijken. Maar dat gaat vaak ook niet goed en dan glijd je weer ergens doorheen.
Na deze snoek krijg ik weer een trage volger die totaal geen interesse meer in de Buster toont als hij voor slootkant blijft liggen en ook geen haast maakt om weer weg te komen, en dat is irritant.
Ik heb het gevoel dat hij een lange neus naar me trekt, maar dat kan ook gezichtsbedrog zijn.
Nu kom ik weer op een stukje dat onderbroken wordt door een hoofdweg. Even oversteken en doorgaan.
Op dit stuk aangekomen staat er al een toeschouwster op mij te wachten; een oud vrouwtje met fiets en met een sigaret in haar mond.
Ik denk er zal wel weer wat komen, maar ze blijft stil (houden zo). Twee worpen heb ik hier nodig en dan duikt er een flinke rakker vol op de Buster I. Wild spartelend en kopschuddend gaat hij door het water, maar tevergeefs. Mij maak je hier niet gek mee, ik zie dat hij goed gehaakt zit en ben dan ook niet bang dat hij eraf gaat.
De vrouw begint nu te sputteren: wat een grote vis ,wat een grote vis, dat die hier zitten!!
Ik ben bang dat er meer gaat komen. Vlug en vakkundig haal ik de snoek uit het water en probeer hem snel te onthaken en op de foto te zetten, maar dit gaat met horten en stoten. De vrouw begint al heel lief te vragen: "Moet ik even helpen?" enz enz. N n n n nee stotter ik, het lukt wel zo.
Nu komt er ook nog een man bij kijken. "Tjonge jonge, wat een grote snoek. Heb jij die gevangen?"
(Nee hoor, ze komen hier zo uit de boom vallen, nou goed?)
Wat een vragen weer op zo'n dag. Maar deze snoek pakken ze me niet meer af: 73 cm.

Hobbel de bobbel, maar toch op de foto!
Ik werd nu toch een beetje zenuwachtig, je weet maar nooit met dat soort vrouwtjes aan het water. Ik was eigenlijk wel blij dat die man er bij kwam.
Maar toch was ik niet erg blij met die man. Nee, ik had nu geen volger van een snoek, maar van die man.
Zeker een half uur heb ik er last van gehad. Hij bleef maar volgen, want hij wilde wel eens zien hoe ik een snoek ging vangen.
Maar dat loopt nooit goed af, dan vang je dus niets. Hele minuten vliegen er voorbij en maar volgen. Bij elke worp die ik doe moet ik kijken waar hij staat, anders zit zijn snor straks aan de Buster vast.
Tot overmaat van ramp ben ik ondertussen weer drie keer door de hondenpoep gegleden met mijn mooie werkschoenen.
De man begint ook al aanwijzingen te geven waar ik het beste kan snoeken en wijst wat stukken aan waar ze volgens hem veel op karper vissen, en dat moet je nu net niet tegen mij zeggen: Karpervissers!!!
Ik moet nu snel wat verzinnen om hem van mijn rug af te schudden, en dit was de druppel. "Karpervissers", hoe kun je zo'n woord nu op mijn dagje snoeken uitspreken, da's niet goed!!
Ik vertel hem snel dat ik daar al eens gevist heb, ook zijn ze daar met bouwwerkzaamheden bezig en ik zeg hem dat daar de boel verontrust is.
Ik maak hem wijs dat ik terug ga. Dit moet ik ook echt achteraf, want ik heb mijn onthaaktang laten liggen bij de laatst gevangen snoek.
Hij loopt nog een klein stukje met me op en druipt dan gelukkig af. Vlug haal ik de tang op en ga een ander stuk proberen. Hier los ik nog twee snoeken en krijg er weer een volger bij.
Sterk is het vandaag niet, maar de lucht wel, omdat die naar hondenpoep riekt.
Keer op keer glijd ik er nu door, ik kan het bijna niet meer ontwijken, je kunt er zowat een vrachtauto mee vullen.
Ik ga toch nog weer wat worpen plaatsen en krijg weer een volger en een losser.
Nu kom ik op een stuk waarvan ik denk dat ik niet verder kan en dus moet ophouden.
Maar er staat een raar gebouw en na goed kijken blijkt het bij de waterzuivering aldaar te horen.
En nu begint het bij mij te dagen, gisteren heb ik deze stukken op Google Earth bekeken, en daar stond dit gebouw ook op, en daar achter kun je weer een stuk verder lopen.
En zo gaan we door. Ook hier komt weer een man voor een praatje, hij heeft vroeger veel gevist in Noorwegen, op kogelvis (nu weet ik niet of die daar voorkomen het zal wel). Hij heeft er heel veel op gevist en begint met zijn verhaal (dit laat ik maar achterwege, het is een beetje een triest verhaal en ik steek daar niet de draak mee).
We zien wat beroering op het water en ik zeg zelfverzekerd: "Daar zit er een, ik ga hem wel even halen."
Drie worpen en bammes: hangen; 70 cm. Deze is klaar voor de winter, mooi vet volgevreten!!

Ik wil de man nog vertellen dat ik naar de volgende stek ga, maar hij is al vertrokken.
Een stuk verderop nog een paar worpen en weer duikt er een op. Hij is niet groot, even met de kop schudden en weg is hij weer.
Ook kom ik hier nog mijn favoriete vogeltje tegen; The King Fisher (ijsvogel). Die heb ik lang niet gezien trouwens, maar hopen dat de winter niet te streng wordt, want dat wordt zijn dood.
Rare naam eigenlijk in het Nederlands: ijsvogel. Als het heel hard vriest gaan de meeste de pijp uit, dan kun je beter de Engelse benaming nemen; konigsvisser past beter, want vissen vangen kunnen ze.
Nu we het toch over vogels hebben, ik kwam ook nog een soort valkparkiet tegen, die was waarschijnlijk ergens ontsnapt.
Ik ga weer retour en weer stap ik flink in de shit. Dan zak ik nog even met mijn linker been tot aan mijn knie in een gat. Dus nu heb ik ook nog een natte voet.
Nee, het zit helemaal niet tegen hoor. Weg gaan we weer en alweer Shit!!
Hier raak ik van aan de schijt, ik heb nu constant het gevoel dat ik in mijn broek heb gescheten (dit is niet zo hoor!)
Maar de lucht is er wel, ik ga weer terug, plaats her en der nog een worp, krijg weer een volger, maar daar blijft het verder bij.
Retour naar huis, weg van hier, weg van deze plaats. Ik noem het DOG SHIT CITY!!!!!
Onderweg naar huis toch nog even stoppen voor een paar worpen en zo vliegt mijn oude trouwe Buster I van de speld, en krijgt een zeemansgraf toebedeeld.

Op naar een volgen avontuur, en dat wordt zaterdag samen met Jos .
Ik neem hem niet mee hier naar toe, zonde van zijn mooie laarzen.

De teller staat op: 565 stuks