Revanche!!!! 29/10 2011

Vandaag wordt het een visdagje met vismaat Jos, het is weer de eerste keer na ons Ierland avontuur dat we samen een dagje vissen.
Nog steeds nat achter de oren van de nederlaag die ik heb opgelopen in Ierland moest ik hem vandaag maar weer eens een lesje geven in kantvissen.
Vanuit de boot kan iedereen wel vissen, dat hebben we kunnen zien, maar van de kant dat is iets van een andere orde.
Jos kwam langs voor een lang weekend, dit omdat we zaterdagavond een Ierse avond hadden in een klein plaatsje met de naam Cabauw.
En zo kon er vooraf ook een visdagje aan geplakt worden. De vrouwen kregen een zak vol geld mee om dit te spenderen in Utrecht ( je moet ze zo nu en dan ook eens die vrijheid gunnen en met geld leren omgaan).
En zo konden wij zonder probleem de hengel eens uitwerpen en dit moest gaan gebeuren in de polder.
Deze plek werd ook uitgekozen omdat ik daar afgelopen donderdag toch aardig wat visjes aan de haak had geslagen.
Geen een dag is het zelfde, alleen leek deze zaterdag wel op de donderdag qua weer type.
Maar Jos kwam weer als Piet Pelleboer (Piet Paulusma ) te voorschijn en zei dat het te mooi weer was voor de snoek.
Jos was door een collega op ons adres afgeleverd en die collega kreeg nog een kopje koffie voor zijn vertrek, dus Jos liet overduidelijk merken dat hij wel verstand van snoeken heeft. Ook werd me de 108 cm snoek nog even in de nog net niet geheelde wonden gewreven.
Na het vertrek van de collega nog gauw even wat broodjes en een thermosfles soep klaar gemaakt.
En toen konden we op pad. Onderweg moest er nog even een dagvergunning voor Jos worden geregeld in een plaatselijk dorpshuis.
Maar bij de aanvraag hiervoor bleek dat er daar geen dagkaarten meer werden verstrekt en dat daar op de andere adressen weinig kans op was.
Dus werd er eerst nog even een koffie besteld en cola.
Hierna werd er naar de eerste stek gewandeld, maar na een paar worpen hadden Jos en ik het hier wel gezien. Modderwater en dat vist niet fijn. Ik heb er altijd een slecht gevoel bij.
Dus op naar de volgende stek en dit werd er een waar ik donderdag een vis gevangen had en verspeeld, zodat er zeker wel een visje gevangen kon gaan worden, zeker wanneer je als visgids moet optreden.
Bij de derde worp was het voor mij al gelijk raak en Jos stond met een mond vol tanden te kijken hoe dat nou mogelijk was.

Dit soort dingen is niet te verklaren, drie worpen en dan al vis, maar het is altijd weer uitkijken, want hier rust die vloek op die weer kan toeslaan.
Het kan zo gebeuren dat het de gehele dag niets wordt, maar dan is het altijd weer leuk dat je niet alleen loopt te vissen en met zijn tweeën die vloek kan dragen en trotseren!
Nadat we op deze stek flink de boel hadden uitgekamd konden we naar de volgende stek.
Hier werd ook goed de boel uitgekamd en flink doorgevist, totdat Jos er achter kwam dat zijn slip van de molen niet goed werkte.
En dit terwijl ik die molen pas met dit euvel ter reparatie had weggebracht!! Een reservemolen hadden we niet bij ons, dus doorvissen maar en hopen dat we hier de vis wel mee aan de kant zouden kunnen krijgen.
Nadat we op deze stek geen vis konden vangen werd er maar naar een broodje gegrepen en een kom met soep. Die was helaas lang niet meer niet zo heet als hij 's ochtends in de thermosfles was gedaan.
Tijdens deze pauze schrokken we ons nog lam van een zware ontploffing, we dachten eerst nog aan een aanslag van AL Qaida.
We sprongen samen al bijna voor dekking in de sloot, maar konden ons nog net herpakken en gingen kijken wat het werkelijk was.

Het bleek dat een vrachtwagen een klapband had gekregen, het was zo'n wagen die met twee trailers met allebei drie verdiepingen volgeladen met schapen naar de slachterij gaat.
Om van de schrik te bekomen namen we een sigaretje en gingen daarna op naar een volgende stek.
Dit stuk water loopt voor verschillende boerderijen langs en bevat doorgaans redelijk wat snoek.
Hier werden heel wat worpen geplaatst en telkens zagen we hier snoeken jagen, maar er was er helaas geen een geïnteresseerd in ons aas.
Jos moest ook hier nog even zijn aasje parkeren in een aantal grote hortensia's achter op het erf van een boer, maar deze was zo vriendelijk dat hij het goed vond dat Jos hem van zijn erf mocht komen halen.
Ook deze stek gaan we maar verlaten en tijdens de terugtocht naar de auto zien we nog een vliegvisser en gaan maar even kijken waar hij op vist.
Hij is op snoek aan het vissen met streamers , ik geef hem nog een hint om de stukken te gaan proberen waar wij net vandaan kwamen, maar hij heeft hier totaal geen interesse in en loopt zeer ongeïnteresseerd bij ons weg.
Het blijkt dat er onder vliegvisser, net zoals bij karpervissers, ook al van die rare personen rondlopen!
Maar we laten dit maar voor wat het is en gaan naar de volgende stek.
En hier komt toch weer de vloek naar boven en die vloek bestaat echt (vang je snel een eerste vis, dan is het op snoek de rest van de dag helemaal mis !!) Ook dit is weer een oud Zeisters spreekwoord.
Het is naar mijn weten zo'n tweehonderd jaar oud (Ik geloof dat ik het op Wikipedia heb gelezen.)
Als je de hele middag met twee personen aan het snoeken bent, dan mag je verwachten toch minstens twee snoeken te vangen.
Op de volgende stek aangekomen worden hier ook kriskras de nodige worpen gedaan en voordat ik op een smalle dwarssloot een worp doe, zien Jos en ik een grote kolk en visjes schieten weg.
Ik weet dat hier ook een redelijk monster huist, maar na een worp of twintig geef ik het op en ga naar de overkant van de weg in de wetering mijn geluk maar eens beproeven.

Jos is daar al druk bezig en na een worp of tien is het bij mij eindelijk weer raak en snoek nummer twee wordt met open armen ontvangen; 78 cm.

We vissen op deze stek nog een goed half uurtje door en overleggen nog over hoe en wat voor onze volgende vakantietrip naar Ierland.
Welke vlucht en welke bus we nemen, ook dit gebeurt onder het vissen. Ook heb ik Jos nog een beetje kennis laten maken met de Jerkbait hengel.
En dat ging hem redelijk goed af, ondanks het feit dat hij linkshandig is en met een rechtshandige reel stond te vissen.
Hierna toch maar weer de hengeltjes gewisseld en op het laatst parkeert Jos nog even mijn rapala J13 in een boom (weer 100 euro verspeeld!!).
Ik dacht deze dag mijn revanche te halen, maar dat liep anders. Ondanks het feit dat ik twee mooie vissen heb gevangen, passen deze bij lange niet in die 108 Ierse centimeters van Jos.
Maar ik heb hem toch een klein beetje de oren gewassen.
Bootvissen kan hij wel, maar kantvissen, tja, daar moet hij toch nog iets beter zijn best voor doen.
En het weer daar denkt ie nu ook al verstand van te hebben. Voorspelt hij het voor een dag eens een keertje goed, dan denkt hij gelijk dat ie Jos Pelleboer is.
En nu vlug naar huis, want de hachee met aardappelpuree en rodekool wacht op ons en daarna de Ierse avond.
Op naar een volgend avontuur!!!!!

Vissen totdat je een ons weegt !!!

Eindelijk weer op pad, lekker vrij dagje die ze haast weer hadden ingetrokken!
Vandaag de polder maar eens in, jammer genoeg nog sta ik natuurlijk weer eens te laat op.
En dat is kostbare tijd op zo'n mooie dag als vandaag, niet te koud en niet te warm.
Echt polderweer zullen we maar zeggen!

Rond half elf sta ik dus met beide benen in de polder en na een worpje of twee knalt de eerste rakker op de buster I: 69 cm.
Ja jullie zullen wel denken. heeft hij geen ander aasje? Mmaar wat bevalt moet je niet veranderen, dus voorlopig blijft hij aan de speld.
Maar nu het probleem wat ik al eens eerder schreef; vang je binnen een paar worpen een snoek, dan is het de rest van de dag prut of (k.......t met peren).
Het is een soort vloek die er op rust en eigenlijk stond ik op het punt weer naar de auto te gaan maar het was te mooi weer om dat te doen.
Ook had ik last van een licht griepje, dus een beetje buitenlucht zou me goed doen.
Dus doorvissen en dan maar hopen op het goede. Twee worpen had ik nodig en de volgende snoek dook op de Buster, maar na een korte dril verdween deze rakker in de diepte (60 cm water).
Nu zal het zeker wel niets meer worden vandaag, dit gaat te vlot.
Ik steek even de weg over naar een ander hoekje en na 5 minuten vang ik snoek nummer 2, deze is 54 cm.

Nou is deze vloek eindelijk verbroken en kunnen we met een gerust hart verder vissen.
En ik loop weer een stukje verder. Dit water is wat breder en dieper als de vorige stukken, hier een paar worpen en nummer 3 is binnen, deze is 68 cm.

Dit gaat best snel, ik ga maar eens aan mijn dagrecord denken.
Dit record staat al een aantal jaren op 9 stuks en het is nog geen middag, dus dit moet toch kunnen.
We gaan naar de overkant van de andere overkant van de weg, dus de andere kant van deze kant (volg je het nog?)!
Hier doe ik nog enkele worpen en weer duikt er een op. Dit is nummer ... JA 4!! en 69 cm.

De foto's blijven nog steeds matig, maar er komt verbetering .
Dit is nieuwe stijl halve vis.
Het tempo blijft er in zitten, maar ik ga nu toch een andere stek opzoeken.
Daar aangekomen begint het spel opnieuw; een paar worpen en nummer 5 ligt op de kant.

En een mooie 64'er op de kant en in de pan.

We gaan verder, maar nu wordt het een tijdje rustig. Ik los gewoon 4 snoeken op rij en hier baal ik flink van. Anders had ik al op mijn oude dagrecord gezeten en met de losser van de ochtend er al over een.
Wat dat betreft zit het me niet mee.
Na een korte rustperiode komt dan eindelijk nummer 6. Deze meet 74 cm schoon aan de haak en kan de pan in.

We gaan door en geven nu niet op, het oude dagrecord moet geëvenaard worden vandaag!!
Even later (en dit duurt maar 5 minuten) komt de volgende; nummer 7 dus. Ruim 72 cm en die kan ook in de pan.

Nu nog twee stuks, ik begin nu te denken aan een nieuw dagrecord, en er wordt gevist op leven en dood!
De kilo's vliegen er bij me af, worp na worp, wat een energie wordt hier verbruikt, de vier boterhammen zijn al lang verbrand, sigaret na sigaret wordt er gerookt, druk, druk, druk.
Na een tien minuten houd ik deze stek voor gezien. Ik zoek een plek op waar ik meer kans denk te maken.
Vlug nog even langs de plaatselijke groenteboer, even wat vitaminen in slaan: 1 kilo bietjes voor het avondeten en 20 stuks perssinaasappels voor tegen de griep.
Maar wat een afzetter die boer van de groente. Ik moet maar liefst 7,50 euro betalen. Dan denk je in de polder lekker goedkoop uit te zijn, maar niets is minder waar.

Na een tijdje flink werpen vang ik nummer 8 en deze is 70 cm.
Het begint een beetje een warboel te worden met de foto's, op een gegeven moment raak je de tel kwijt.
Ik ga nog even naar een andere stek om te kijken of hier nummer 9 en 10 gevangen kunnen worden.
Hier moet ik op het laatst echt nog heel veel moeite voor doen.

Maar na veel bloed zweet en tranen komt dan eindelijk nummer 9. Deze meet 76 cm en is erg mooi van tekening.
De tijd begint te dringen, het is bijna etenstiid en Age is nog aan het vissen, het thuisfront wordt verwaarloosd.
Maar dat moet dan maar voor deze ene keer, daar moeten ze maar begrip voor hebben.
Als je zo dicht bij je nieuwe dagrecord zit moet je doorgaan tot het uiterste, vissen totdat je een ons weegt. Mijn broek zakt er van af, dus kilo's zijn verbrand vandaag, dat kan bijna niet anders.
Worp na worp volgt er nu en nummer 10 duikt op de Buster. Hij heeft hem net in de bek maar laat gelijk weer los, wat een pech.
Ik laat de stek even voor wat hij is en keer na tien minuten weer terug. Nog maar eens proberen.
Weer worden tientallen worpen geplaatst en nu duikt hij vol over de Buster. Weer mis, het wil gewoon niet, die ene snoek. Zeven lossers en nog één snoek nodig hebben voor de 10, je kunt het een drama noemen.
Maar het is een mooie dag geweest, ik houd het voor gezien, anders kom ik nooit meer thuis. Het is inmiddels alweer 17.30 uur.
Ik heb mijn oude record geëvenaard en dat is al een prestatie op zich.
Wat is het toch fijn om stinkend naar vis weer naar huis te rijden.
Op naar een volgende keer .

The curse of Andy deel II

Het was vrijdagavond 21 oktober rond een of 19.00 dat Roderick een telefoontje kreeg ,van Andy .
Andy wilde wel weer een keertje vissen, hij had de zaterdag gepland maar daar was het te kort dag voor en er waren al afspraken gpland voor die dag.
De zondag kon wel bij mij maar,dan heb ik al weer mijn twijfels bij deze twee jonge knullen .
Zaterdag s,avonds moeten ze natuurlijk stappen ,en dan weet je het wel biertje hier biertje daar .
Maar de zondag stond nu vast en er werd afgesproken om een uurtje of 10.00 bij mij thuis en dan vertrekken,en zo heb ik nog wat speling als ze zich verslapen of wat dan ook
De zondag bereekt aan Roderick was de zaterdag avond nog naar Amsterdam geweest voor een feestje met neef Dennis ,en dan wordt het meestal laat 4.00 kwam hij pas thuis .
Ik stond al redelijk vroeg naast mijn bed 9.00 en dat voor de zondag ,nu Roderick wakker zien te krijgen.
Na een aantal keren naar boven brullen ,kwam er een hard geeriteerd gestommel gelijk van boven ,die is wakker .
Vrolijk was hij niet toen hij beneden aan kwam maar hij was in ieder geval uit zijn bed .
Nu wachten op nummer twee Andy.
10.00 werd 10.15 en daar was Andy ,mooi op tijd en goed gehumeurd .
Nog even wat kleine spullen bij elkaar en we kunnen gaan.
Op naar een stek waar de grote rakkers  verwacht worden voor hun winter plaats ,dit is kijken of ze er al zijn.
Meestal zitten ze daar rond september maar tot nu toe ,na een aantal keren vissen nog niet gevonden op deze stek.
Dus het is elke week een keertje kijken of ze er zitten.
Op de plek angekomen net zo als altijd vlug de hengeltje s de auto uit ,gelukkig (het ging eerst over auto,s toen over meerval enz enz )
Dus even de oren luchten ,en zo begonnen we gedrieen de vissessie .
Nadat we na anderhalf uur nog geen vis aan de vinnen waren gekomen maar weer een andere stek om de jongens hun visje te laten vangen.
Ik mocht daar de eerste eruit hengelen van rond de 45 cm , gelukkig maar want ik begon al op te scheppen dat er genoeg zat .
En na enkle worpen werd dat ook waarheid ,een kwartier twintig minuten was Andy aan de buurt en vangt een mooie 50,er .

en zoals je kunt zien hij is er blij mee ,alleen op een paar opmerkingen na dat de kant te hoog was voor hem werd de vis netjes los gelaten.
Kijk dat zijn de jonge knullen weer die tegen woodig liever een mooi geplaveid paadje hebben om te lopen,da dat echt struinen daar houden ze niet meer zo van.
de volgende aanbeet is voor Roderick maar weet deze niet te verzilveren ,te hard en verkeerd aanslaan doet de snoek in het diepe verdwijnen.
Na deze stek waar we toch dik anderhalf uur hebben gevist gaan we maar weer eens wat anders op zoeken ,ik had hier wat meer verwacht .
Volgende plek we gaan naar een polderplaatsje toe ,en blijven daar in een dorpskern steken ik zie een watertje met potentieel en moeten het hier maar proberen nieuwe stek is nieuwe kansen.
Andy doet de eerst worp en mist gelijk een rakkertje .
Gelijk hierop duikt er bij mij een over het aas niet echt van formaat maar de actie is er .
Ik zie een kolk bij een brug doe er een gooi naar ,en hebbes dat is nummer twee .
Een mooie 63,er komt op de kant .

Das weer mooi in het pannetje en we gaan door , Andy krijgt nog wat mooie aanbeten hier maar weet ze niet te verzilveren.
ook bij mij duikt er zo af  en toe een langs ,en op de terug toch  terwijl het aas al 10 centimeter boven het water bungelt duikt er nog een vol op het aas maar valt er weer af .
Even later komt er een man aan met zijn hond ,de 80,ers en 90 ers zij er uit die liggen in de kofferbak.
De man doet zijn verhaal dat alle grote vissen hier weg zijn gevangen door Polen ,Amsterdammers en Utrechtse vissers ,ze verdwijnen zo in de kofferbak van de auto.
Daar heb je het weer ,zo hou je geen snoek meer over en zo ga je denken dat ze ook verdwenen zijn op de stek die we vanochtend hebben bezocht ,want ook daar steken deze verhalen de kop op .
Het word echt tijd dat de overheid en sport visserij nederland eens een mee neem verbod gaan toepassen op alle vissoorten .
Hele snoek populatie,s worden hier door te niet gedaan .
Na dit verhaal zoeken we nog even een nieuwe stek op ,waar meestal nog wel een snoekje lag maar na de twee strenge winters ook daar enkele snoeken verdwenen zijn maar dan door de koude .
Na enkele worpen krijg ik een paar flinke bonken op de hengel maar ,helaas hij schiet er af Andy en Roderick doen er nog wat worpen.
Ik schuif een stukje door ,en nog een keer schuift er een leuke snoek over mijn assje (buster I).
Ook hier Andy en Roderick nog een paar keer ,het maakt mij dan niet uit wie hem te pakken krijgt als we hem maar vangen.
Even later vertel ik ze maar dat ze de plek beter even met rust kunnen laten en dat een van die snoeken er straks nog wel zin in zal krijgen ,Andy gelooft daar niet zo in .
Maar bij mij is het zo een Joker houd mij geen twee keer voor het lapje .
Na en kwriertje ergens anders  de boel te hebben afgevist gaan we terug,Andy weet eigenlijk niet hoe snel die daar moet zijn,en probeert dat zo onopvalend mogelijk.
Roderick heeft geen haast de fut is er uit hij heeft lood in zijn schoenen verklaart hij ,en de actie is er bij hem totaal uit .
Ik zoek ook mijn stekje op Andy vind dat ik te dicht bij hem in de buurt sta ,ik schuif maar eens stukje door want je moet ook weten waar je een snoek gelost hebt(ik weet dat precies Andy niet )

1 worp heb ik nodig en hangen vol duikt de snoek op de buster en na een korte dril mag deze jongen aan de kant 72 cm zo zie je de weer de Joker is gefopt.

   Mooi dik in het vel en op de foto in het herfst zonnetje !

Hierna doen we nog enkele worpen maar zonder resultaat Roderick is totaal uitgeblust ,en heeft er ook geen zin meer in .
Dus we gaan maar weer retour naar de auto .

Hier de twee stoere vissers ,het was een gezellig middagje  The curse of Andy is Brokken !!!
Weinig mankeerde er vandaag aan zijn  visserij ,alleen dat hij vond  dat ie het  verkeerde aas bij zich had en de kanten af en toe te hoog waren om te vissen.
Maar dat aas komt wel dat moet je met de jaren bij elkaar sprokkelen.
En dan blijft de hobby ook het leukst !!1
Op naar een volgende keer .

Zombies !!!!!

Het was vandaag de bedoeling een lekker dagje te gaan snoeken, samen met Mike de Pike, maar die moest weer eens werken, dus ging ik alleen op pad.
Ook was het de bedoeling vroeg op te staan, maar het is zondag dus het werd niet al te vroeg.
Pas om 12. 45 uur reed ik naar de eerste stek, bij huis voelde het nog wat koud aan met een lekker zonnetje.
Maar bij het water aangekomen was het vol in de zon en dat geeft geen goede hoop, het water spiegeltje glad en kraakhelder.
Na ruim 45 minuten vissen op deze plek hield ik het voor gezien; geen aanbeet, niets.
Op naar een nieuwe stek, nou ja nieuw? Ooit eens een keer daar geprobeerd een rakkertje te vangen, maar het bleef toen bij één vis.
Nog maar eens een poging, je weet het maar nooit, Pasen en Pinksteren vallen ook niet op één dag.
Na een tiental worpen zie ik een snoekje van haringformaat tussen de laatste waterplanten verdwijnen.
Ik dacht: "Als er verder niets zit moet deze er maar aan geloven."
Dus de buster er maar achteraan gestuurd, maar na de eerste worp zie ik er ineens nog een en die is toch wel zeker 10 haringen groot.
Het water is hier zo helder, je kunt er de bodem zien, dus ik kon deze vergrote haring mooi volgen.
Nog maar eens een worp, maar meneer laat hem links liggen. Nog een worp en nu duikt hij er eindelijk op.
En fel dat ie is, de lijn giert van de reel en na heel wat actie mag de eerste op de kant: 81 cm.

Helaas zijn de foto's die ik maak belabberd, alles op de zelfontspanner en daar moet ik nog iets beters op verzinnen.
Na 3 worpen kletst nummer 2 op de buster, en ondanks het zonnige weer begin ik er nu toch vertrouwen in te krijgen.
Ook deze rakker mag na een leuk gevecht op de kant: 70 cm.

Ik moet echt wat doen aan dat werken met de zelf ontspanner ,mischien iets verder van de camera af of een statiefje gebruiken,dit is echt waardeloos zo.
Maar we gaan weer verder en al gauw komt nummer 3 ,ook weer leuke actie ,69 cm .

Even later duikt er weer een mooie snoek op, dit is nog geen 5 meter verder. Het gaat goed zo, dit tempo moeten we vol zien te houden.
Nu komen er nog twee aangrenzende bewoners kijken, ik denk schoonvader die bij schoonzoon op bezoek is.
"Oh kijk eens Jan Willem (met een aardappel in de keel uitgesproken), een rappaltje als aas."
De wijsneus, het is een Buster I, dan denk ik alweer "zal ik die aardappel eens uit je strot halen?"
De schoonvader zegt: "Daar heb ik vroeger heel veel mee gevist." (als ie nou al niet weet dat dit een Buster is heeft ie nog nooit gevist denk ik.) Je haren gaan er recht van overeind staan, dat zijn er niet zoveel meer bij mij, maar ze gaan er spontaan weer van groeien.
Ik denk: "Nu ik moet hier weg voordat er hele gesprekken gevoerd moeten worden."
Hele verhalen hoor ik bij het weglopen over vroeger zus en vroeger zo en dat ie zo vaak gevist heeft.
Dan nog de nodige fietsers die voorbij komen met kinderen achterop de fiets. "Papa, papa, die meneer heeft een vis!"
Die kinderen weten toch echt niet meer het verschil tussen echte vis en nepvis , waar moet dit heen. Dat komt vast allemaal door die tekenfilms en computerspelletjes denk ik. (Misschien een taak voor Jos kinderen om de jeugd het verschil te tonen tussen echte en nepvis, net zoals dat melk van de koe komt en niet uit de kraan!)
Ik moet hier weg, het lijkt wel of ik in een of andere thriller meespeel.
Ik wil nog één worp doen, maar ook hier springt de schrik me om het hart.
EEN ZOMBIE !!!!!!!!!!!!!!!!
Zie je nu wel, weg van hier, vlug wat anders opzoeken.

Na deze enge film wil ik toch wel wat anders meemaken en ga vlug naar een andere stek.
Hier vang ik nog een mooie snoek van 64 cm en daar blijft het hier bij.
Maar alles wordt netjes op één aasje gevangen, namelijk de Buster I.
Nog vlug ga ik naar mijn altijd-raak-plekje (wat het echter al 3 jaar niet meer is) hier moet ik alle zeilen bijzetten op zoek naar een snoek.
Maar ook dit lukt, hier vang ik toch nog twee leuke snoekjes van goed 50 cm.
Hierna nog een flinke kolk over de Buster I, dat zag er fors uit. Dit gebeurt nog een keer, maar meer krijg ik er niet van te zien.
Dit was een mooie grote snoek denk ik, aan de kolk te zien. En zo blijkt maar weer: het is toch nog het altijd-raak-plekje.
Op naar een volgende aflevering.

Eigenbouwtje zondag 9 oktober 2011 !!

Na een tijdje nadenken ben ik er vandaag toch maar weer even op uit gegaan.
De dag begon hier redelijk droog, maar ik had het idee nog niet gevat om te gaan vissen of het begon weer te regenen.
En dat kun je zo hebben, vrijdag had ik een vrije dag, maar de huishoudelijke taken gingen(weer) eens voor.
En de visdag werd naar zondag verplaatst, maar ik kwam laat uit bed en dan is het van: "Zal ik wel gaan of niet?"
Rond een uurtje of 12 besloot ik toch maar te gaan.
Vlug de bellyboat de auto uitgehaald, de tas met kunstaas er in, maar toen bedacht ik me ineens.
Ik ging snel even naar boven om een zelfgebouwd aasje te halen. Ik dacht dit is zo'n dag om hem eens uit te proberen.
Dan zoek je ook een plek uit waar zeker wel een visje zit, want als je dit gaat uitproberen op een plek die je niet kent en je vangt niets, dan krijg je er ook geen vertrouwen in.
Na een kort ritje ging het aasje aan de hengel en werpen maar. Het eerste stuk natuurlijk weer niets, wel de regen die lekker doorkwam.
Maar daar trekken we ons niet van aan, we zijn nu zulke Ierse regenbuien gewend dat dit Hollandse weer kinderspel is.
In het volgende stuk heb ik maar één keer een mooie vis gevangen, ondanks het feit dat ik er al een jaar of drie kom. Eigenlijk moet ik dit stuk overslaan, maar niet geprobeerd is niet gevangen.
Na een fiks aantal worpen geef ik het op dit stukje bijna op en doe toch nog een laatste worp.
Eerst heb ik het gevoel dat ik ergens achter vast zit, maar dan begint de lijn van de spoel te rollen. Dit is vis, vis, vis.
En dat op mijn eigenbouwtje, ik vond hem al zo mooi zigzaggend door het water gaan en had er het volste vertrouwen in dat het wel vis moest opleveren vandaag.
Mooi giert de lijn door het water en het duurt even voordat ik een glimp van de vis mag zien.
Ik zie dat er maar weer één dreg in een mondhoek hangt, en dan wordt het voorzichtig drillen, anders ben ik hem weer kwijt.
Maar de opzet slaagt en het visje kan met de kieuwgreep op de kant worden gehaald, en 89 cm is een feit.

Hier word je dan blij van: ondanks de regen en een beetje door zetten een mooie snoek vangen op je zelfgebouwde aasje, en die dan ook nog binnenhalen!
Dat geeft moed om er nog een stel klaar te maken en in de lak te zetten .

\
Ik vis de rest van de stek nog even grondig uit en besluit hierna nog een andere stek op te zoeken.
Ook van deze stek weet ik dat er een visje rond hangt, maar ze zijn hier over het algemeen moeilijk te pakken.
Het water is een beetje ondiep, maar ze zitten er wel, hier verspeel ik ze meestal.
Maar met mijn aasje en veel zelf vertrouwen daarin moet dit wel goed komen.
De regen laat zich nu ook wat meer zien en voelen, het jasje is al lekker doorweekt, maar hier zijn we op getraind.
Doorgaan, ik werp mooi onder een bruggetje door en doe nog een stapje dichter naar de kant en zo sta ik ook gelijk een halve meter dieper, met mijn linkerbeen dus in een gat en ik donder bijna voorover het water in.
Maar ik ben een getrainde visser en ik herstel me direct en duik vlug naar de andere kant en grijp me vast aan het gras. Dit ging maar net goed!
Weg van dit bruggetje en nu de andere kant er van. Hier los ik een mooi snoekje en nog een paar worpen verder verspil ik er weer een, maar daarna is er geen actie meer.
Doorlopen maar, het regent harder en harder. Een stukje verderop klapt er weer een mooie vis op mijn aasje en deze komt op de kant. Ik neem geen foto, want het regent echt te hard. Wel meet ik nog even en de vis is 68 cm.
ik loop nog wat door en even later klapt er nog een snoek op, maar deze wordt niet verzilverd.
Ik ga maar weer terug richting auto en de snoek die mij voor de gek dacht te houden.
Maar een echte visser laat zich niet foppen en zeker niet met een van de beste kunstaasjes van de wereld.
Ik doe een mooie worp op de plek waar ik denk dat de rakker zich bevindt en gelijk klapt deze erop.
Kijk, dit is stekkenkennis en goed kunstaas.
Na een korte dril mag dit snoekje op de kant, de Joker is gefopt en ik maak vlug even een foto en meet 73 cm.

Zo'n aasje geeft je veel zelfvertrouwen. De laatste tijd was het niet al te best, maar dit aasje gaan we volgend jaar weer gebruiken.
Hiermee moet ik Jos zien te verslaan en zijn zelfvertrouwen een deuk zien te geven.
Hij zal smeken om dit aasje te mogen gebruiken. Hij is te koop en zal er een goede prijs voor vragen.
Zeker 100 euro moet ik er voor hebben, dit is hij nu na één vissessie al wel waard (voor mij dan)!
Op naar een volgende ronde, Wanneer die is? Misschien aankomende donderdag.
Vlug naar huis, de Buena Vista fishing club begint om 16.00 uur op Discovery World.
En daarin speelt mijn grote vriend Matt Hayes.