De maand juli is sowieso al al niet zo'n topmaand voor snoek, waar dat in zit is mij een raadsel, misschien moet ik de visboeken eens goed nalezen voor de oplossing.
Maar hoe dan ook, ik ging maar weer eens aan de slag in een watertje vlak achter me dat aan de beurt was en na ongeveer 10 minuten rijden kwam ik op de bedoelde plek aan.
Een roze toad ( soort kikkertje van rubber) werd aan de speld gebonden, niet echt mijn aasje, maar omdat ik op deze stek maar korte worpen kan doen en er erg veel overhangende takken en dergelijke zijn, wordt er zo goedkoop mogelijk gevist. Zo wordt het risico vermeden om duur kunstaas te verspelen.
Een flink recht stuk waar echt altijd wel een snoekje te haken valt word goed uitgevist, maar niets en echt helemaal niets, geen aanbeet, minimaal 1 had ik er wel verwacht.
Nu een stuk de bocht om en dan is het weer een kilometer of 3 lopen, lopen en lopen. Hier mis ik in het begin een snoekje, ik kom hier langs de bekende veemarkt van Utrecht, oftewel de beruchte automarkt.
Hier is het al jaren zeer slecht en ik heb hier ook zelden een snoekje gevangen, maar toch probeer ik het elk jaar weer.
Maar de verklaring van de slechte vangst daar is eigenlijk simpel: Oostblokkers, elke dinsdag zijn er hele hordes en dan gaan echt de hengeltjes het water in. Hongaren, Bulgaren, Polen, het maakt niet uit.
Ze zitten er al op de maandagavond .
En vissen doen ze en ze eten alles wat los en vast zit.
Stom dat ik hier eigenlijk nog een hengel uitgooi, maar de veemarkt gaat sluiten. Wanneer is nog niet echt bekend, maar misschien dat het daarna ooit nog wat wordt daar.
De veemarkt zijn we al lang voorbij, en ik ben alweer op de terugtocht en dan komt de verlossende aanbeet: een snoekje van 46 cm mag op de kant.
De terugtocht levert halverwege toch nog weer een losser op en dat geeft toch nog een klein beetje hoop.
Want taai is het wel, deze paar uurtjes vissen, ook omdat het een beetje broeierig is.
Ik kom weer op het het beginstuk en eigenlijk heb ik er niet zoveel trek meer in, de vermoeidheid zit in de beentjes.
Hier en daar, waar ik denk dat nog een snoekje zit, doe ik nog maar een worp, en even later los ik weer een snoekje, maar groot zijn ze niet zoals verwacht.
Dat zijn toch drie lossers.
Ik kom nu bijna weer op het stuk waar de eerst worpjes van de dag plaatsvonden en dat stuk ziet er altijd goed uit, meestal zit er wat.
Ik doe toch nog wat worpen onder de takken, en ja hoor, een kleine rakker duikt vol op de toad en 39 cm mag op de kant.
De gulzigaard had zijn buikje al volgevreten, want een klein voorntje kwam er uit.
Nog geen twee stappen verder doe ik nog wat worpen onder de overhangende takken, en ook hier duikt er weer vol een op de toad.
Ruim 52 cm mag op de kant, en zo wordt een taai middagje toch nog productief .
Erg onder de indruk van deze middag ben ik niet, maar ja; alles beter dan niets.
Misschien moeten we morgen maar weer eens een stuk nemen waar de snoek niet dik bezaaid ligt.
Stukken die al tijden niet afgevist zijn, misschien levert het intussen weer eens wat op.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten