Rik de Kikkert!!!!!

Vandaag was het een twijfel gevalletje of ik wel oppad zou gaan, maar dan zit je in de tuin een beetje na te denken nadat je de boodschapjes weer in huis hebt voor het weekend.
En dan maar kijken of het zondag misschien wat wordt, sigaretje erbij en de hond die op zoek is in de tuin een beetje volgen.
En dan een beetje naar de vijver staren todat er iets vanuit het water de kant op probeert te kruipen. Dit wordt in alle stilte gadegeslagen, een klein kopje komt over de rand gekropen, één pootje dan nog een pootje. En dan de rest. Ik moet nog even goed kijken en dan zit dit ineens op de vijverrand en dan weet je dat het voorjaar in zicht is!!

Dan zit je dat kikkertje in de gaten te houden, of misschien zit dat kikkertje mij in de gaten te houden.
En dan die pootjes!!
Dan kom je weer ineens op het idee om de Bellyboat maar weer te water te laten gaan en zo gebeurde dat ook vanmiddag.
Vlug werd er nog een broodje gegeten en toen kon de Bellyboat de auto in en rap werd er naar het water gereden! Zo zie je maar weer wat zo'n kikker allemaal teweeg kan brengen op zo'n dag. Van het één op het andere moment zit je nog te denken en te genieten van de fluitende vogels in de tuin en het andere moment zit je al weer met je kont in het water.
Het weer liet het vandaag gelukkig toe om de Bellyboat te pakken, alleen moest er weer een karpervisser zitten, maar dat was van latere zorg, zover waren we nog niet. Tegen de tijd dat ik bij hem langs zou kunnen komen zou hij misschien net aan het inpakken zijn.
Ik ging gewoon het meertje rond en begon niet aan zijn kant. Vandaag gebruikte ik als aas de Bulldawg.
Voor mij een bij uitstek goed te gebruiken aasje tijdens het Bellyboaten, en we zullen zien of we er een snoekje mee kunnen strikken.
De worpen vlogen al weer druk over het water en tijdens dit gebeuren zat ik hard te dromen over een flinke aanbeet.
Zoiets als wat ik hier op dit water een jaar of drie geleden wel eens heb mogen meemaken, snoeihard gaan die snoeken er dan vandoor, geweldig, vooral vanaf je boat.
Die droom duurde misschien wel een kwartier. Maar in één keer kwam er een bonk op de hengel en weer tikte de hengeltop richting het wateroppervlak.
Dit was vis, dit was snoek. Het was een tijdje geleden dat ik hier een snoek had mogen haken. Eindelijk was het weer eens zo ver. Vlug werd de lijn binnengedraaid en al vlot werd de eerst glimp van de snoek zichtbaar.

En toen mocht de eerste Bellyboat snoek van 2012 gemeten worden: 6o ronde cm. Hij was flink beschadigd, dus oma moet in de buurt liggen en of we die zullen vangen is maar de vraag!
Ik vaarde weer een stukje verder en deed weer worp na worp na worp, en toen kwam nummer twee de boat in: 56 cm. Helaas nam ik geen foto en na het meten was het glibber de glibber weer het ruime sop in.
Hierna kwam ik nog een drietal karpervissers tegen, die heel vriendelijk waren,en maakte nog even een praatje over koetjes en kalfjes voor ik weer verder ging.
Toen werd het tijd voor de terugtocht en die verliep zeer moeizaam. Een straffe wind gooide roet in het eten en de weg terug was zwaar, zeer zwaar. De vermoeidheid zat in de beentjes.
Mijn tenen hadden het intussen ook koud gekregen. De karpervisser die ik in het begin zag zitten was intussen alweer verdwenen, snoek ving ik niet meer en toen ging ik weer naar huis.
Als ik vandaag Rik de Kikkert niet op de vijverrand had zien klimmen, had ik denk ik niet gegaan, dus dankzij Rik heb ik weer twee mooie snoekjes mogen vangen.

Op naar een volgend avontuur!!