Geen vetpot!!

Ik ga maar weer eens op pad, er moet weer vis in de pan komen.
De missie van de 250 snoeken loopt op schema, als ik het terugkijk in de vangstverslagen van de 2 voorgaande jaren. Maar er moet toch stevig worden doorgevist. De grote aantallen worden nog niet gehaald, maar zo mondjes maat komen ze in de pan.
Gisteren nog maar weer een dagje met Mike The Pike langs het water geweest.
Mike heeft de laatste tijd een beetje materiaalpech. Vorige week verloor hij wat onderdelen van zijn reel. En ook de vangsten vallen voor hem wat tegen. Gisteren verloor hij weer onderdelen van zijn molen. En dan komt er bij dat hij gisteren ook geen vis in de pan kon krijgen. Drie lossers was bij hem het resultaat, en als reden gaf hij dat het door het vissen komt met de spinhengel, terwijl dit eigenlijk een goede tijd is om met de spinhengel op stap te gaan. Nu moet ik zeggen dat het gisteren ook niet echt een vetpot was. Ik had moeite om een snoekje in de pan te krijgen. We waren zo rond een uur of 11 aan de waterkant en pas tegen een uur of 2 kwam voor mij de eerste en ook de enige snoek op de kant. Gelukkig nog wel van een beetje formaat: 82 cm. Mike moest hem nog even nameten, want hij dacht dat ik zat te sjoemelen met de lengte. Bij mij stopte het meetlint op 81 centimeter, maar nadat Mike zijn meetcontrole uitvoerde bleek dat de snoek 82 cm was, dus weer een gelukje voor mij.

Maar het was me het dagje wel; het was echt veel stukken water bezoeken om ook maar een glimp van de groene rakkers te zien. Op het laatste stuk had ik nog wel een volger van rond de 75 cm, maar daar bleef het ook echt bij. En toen sloeg het molendrama voor Mike toe.
Hij heeft voorlopig geen zin meer om te vissen. De jeugd van tegenwoordig geeft het wel gauw op!
Ik gaf hem nog de tip mee om toch een extra reel aan te kopen, zodat hij dan toch een reserve reel zou hebben. Meer advies kan ik niet geven.
Dus vandaag maar weer alleen naar de waterkant, op naar de stek waar we gisteren niet konden komen. Het was toen zoeken naar de goede afslag. Maar eerst werd er iets anders uitgeprobeerd; de Dropshot methode werd uitgetest, dit heb ik ongeveer 1,5 uur de tijd gegeven, maar zonder succes.
Met moeite wist ik één lullige aanbeet te krijgen. Wat ik aan de haak sloeg weet ik niet; baars of snoekbaars?
Maar dit was eigenlijk alleen maar een test. De Dropshothengel gaat bij de eerste de beste Bellyboat sessie mee. Dan moet ik de boel eens uit gaan testen, en kijken of er grote baars te vangen is.
Na de Dropshot sessie ging ik naar de stek die we gisteren niet konden bereiken, en dat kwam doordat we wel drie keer lang de goede afslag reden, en dat we de dachten dat we door die afslag te nemen weer op de snelweg terecht zouden komen. Maar vandaag ging het goed en een paar mooie stukjes water was de vondst. Het was wel één en al waterplant, maar door dit water af te vissen met een Buster Shallow  was het goed te doen.
Deze loopt een stuk ondieper en was vandaag goed tussen de waterplanten door te dirigeren.
Na een worp of tien had ik daar de eerst losser, en dat geeft moed om hier door te gaan, er zal elders nog wel een rakkertje kunnen liggen. Deze stek is eigenlijk niet zonder gevaar, want het water ligt onder van die grote elektriciteitsmasten en daar hoor je eigenlijk niet met je hengel onder te vissen.
Maar er moet een beetje spanning op de lijn staan, zo krijg je misschien ook weer een beetje model in je haar. Zo snel gooien we nu ook weer niet in de draden zo hoog boven je.
Na een losser van goed in de 70 cm kwam deze rakker van  75 cm op de kant en in de pan.

 Na deze snoek vond ik het nog niet genoeg en er werd nog een andere stek bezocht.
Daar was het één en al vriendelijkheid. De één na de andere fietser begroette mij, en prettige middag werd er zelfs geroepen. Waar heb ik dat aan verdiend?? Gelukkig eens geen zeurpieten langs het water. Zelf de boer die aan dit stuk water woont en vaak wat nors overkomt was vriendelijk. Misschien had ik van deze situatie moeten profiteren en hem moeten vragen of ik eens een keer op zijn land de waterkant mag afstruinen. Ik weet dat er daar ergens in een hoekje nog een mooie dikke rakker kan liggen.
 Maar voor nu werd er maar weer gewoon vanaf de weg geworpen. Het aantal worpen dat waren er veel. Ik weet dat er daar wat te halen valt, en 1 snoek in de pan is geen vetpot, dus er mag er zeker nog wel 1 bij. Ook op deze stek ben ik weer illegaal bezig. Je mag er eigenlijk pas vissen vanaf 1 september. Maar de kans is klein dat ik in deze rimboe controle krijg.
Dus werpen maar. Tot zeker dik 30 minuten heb ik staan werpen, en niet zonder resultaat, want uiteindelijk komt snoek nummer twee op de kant: 72 cm.

Normaal was ik na een worp of 20 al weggegaan, maar de aanhouder wint. Hierna nog vlug even een andere stek bezocht, maar daar kwam geen vis meer in de pan.
En zo kwam er weer een einde aan deze middag, toch weer twee mooie rakkertjes in de pan.


Op naar een volgend avontuur!!