Snert weer!!!

Ik kon er vandaag weer eens op uit, nadat ik deze week nauw kontact heb gehad met Mike wordt er afgesproken vandaag samen maar weer eens te gaan struinen.
Zo werd er gisteren avond afgesproken dat ik om 9.00 uur vrijdag ochtend vandaag dus bij hem zou zijn. Maar hij deed nog wel even de melding met de vraag of ik hem voor dat ik hem op zou pikken om hem wakker te Bellen of sms'en  en zo ging rond 7.50 uur het eerste smsje het luchtruim in maar geen respons. Daarna nog eens bellen maar geen gehoor, en zo gingen er tientallen smsjes het lucht ruim in maar geen sms terug. Nu weet ik Mike is een zeer maar dan ook zeer vaste slaper !!Daarna nog eens twintig keer bellen. Hierna nog even bij hem langs gereden en weer bellen maar Mike de Pike was niet uit zijn bed te krijgen, nu durfde ik ook niet aan te bellen want om nu de gehele familie Mike ThePike wakker te maken dat deed ik maar niet.
Dus nog maar een smsje het luchtruim in dat ik al richting het water was. Na een klein uurtje belde onze schone slaapster dan eindelijk met de mededeling dat hij zich verslapen had (net of ik dat niet wist). Maar er werd nog even onduidelijk afgesproken of hij wel of niet zou komen, en net weer op de volgende stek aangekomen omdat de vorige stek niets had opgeleverd belde Mike vanaf die vorige stek waar of ik was. Na dit korte gesperk dat ik daar en daar was op ons altijd raak stekje wat al een aantal jaren niet meer ons altijd raak stekje is kwam hij dan na 15 minuten aan kakken. Van af hier pakte wij mijn auto om maar een betere stek op te zoeken. Op de nieuwe stek aangekomen was het eindelijk binnen tien minuten raak, en mocht ik de eerst rakkert van de dag in de pan doen 59 cm.

Het werd ook wel eens tijd dat dit rakkertje in de pan kwam want al ruim twee uur vissen en dan helmaal niets van vis zien laat de moed toch wel een beetje zakken.
De rakkert wordt snel terug gezet, en ik ga gelijk eens kijken of er wat te vangen is gelijk tegen over de terug geplaatste snoek. Dan is het nog geen vijf minuten verder of er volgt een rakkertje de Buster.
Deze rakker denkt er leuk mee te gaan spelen elke tik die de Buster doet bewegen, volgt hij nauw- lettend. Na dat hij dit een keer of zes heeft gedaan moet hij toch eens toe happen nog één keer geef ik de Buster een tik en bammes hangen. En wat ik dacht dat hij rond de 45 cm was blijkt hij toch iets groter te zijn en het meetlint blijft steken op 69 cm. En zo kan deze rakkert bijgeschreven worden in het grote snoekenboek, en in de pan er mee!

Mike heeft in de tussen tijd nog een misser, dan besluit hij een stukje af te werpen waar ik net enkele worpen heb gedaan, en daar is het eindelijk raak voor Mike 3 snoeken in nog geen tien minuten geeft ons weer een beetje hoop. De rakkert van Mike meet 66 cm.

Ik ben blij dat hij ook een snoekje mee pakt want hij moet wel een beetje gemotiveerd blijven.
Na een dik half uur heeft Mike nog weer een volger hierna besluiten we maar weer terug te gaan en aan de andere kant van de weg een snoekje te haken. Hier moet echt alles uit de kast worden gehaald om nog een glimp van een snoek te zien, dit lukt Mike en de stand voor vandaag staat weer gelijk te stellen.
Mike hengelt er nog een mooie tweede snoek uit van 57 cm.

Dan begint het eindelijk weer eens te regen of we dat nog niet genoeg gezien hebben! Mike blijft een beetje plakken op zijn stek en terwijl ik al weer bij de auto ben zie ik Mike rukken en trekken aan zijn lijn, hij moet weer eens een aasje in de boom werpen zijn geliefde SD Koi kleur moet hij troosteloos achterlaten. Het is weer tijd om een andere stek te bezoeken daar aangekomen regent het pijpestelen, maar we laten ons niet weerhouden om flink wat worpen te doen. Het water ziet er hier niet al te best uit weer een choco kleur, en dat is niet best veel te veel water is er de laatste dagen naar beneden gekomen. En dat doet men de sluizen open zetten anders krijgen ze natte voeten in de polder maar ze vergeten wel, dat wij vissers daar last van hebben en het water in die choco kleur doet veranderen.
We geven het hier ook maar op, bij de plaatselijke patat friet boer nemen we ieder een versnapering en de nodige pauze zodat we goed gemutst weer naar de volgende stek kunnen van de  pijpestelen regen begint nu ook de wind lekker aan te wakkeren en op de volgende stek niets van snoek te bekennen. En op naar de volgend stek, hier beloof ik Mike dat er nog wel een snoekje is te vangen.
Dit moet ik hem wel beloven want als ik dat niet doe wil hij vast en zeker of zeker en vast weer naar huis, zeker nu het zo regent. Maar deze stek moeten we na 45 minuten ook weer met een lege koekepan verlaten het enigste wat we gehad hebben is ieder een aanbeet en daar bleef het bij. Volgende stek hier beloof ik Mike zowat koeien met goudenhorens dit is de stek waar ik enkele weken een 93,er heb gevangen en vertel Mike dat hij nu zeker ruim een meter is geworden(kijk zo motiveer je jongens om door te vissen). Hier moeten we in het verlengde van de sloot werpen vol tegen de harde wind en regen en de plek waar deze dikke dame moet liggen kunnen we net niet tegen deze wind in bereiken.
Het weer lijkt wel steeds slechter en slechter te worden , het begint nu ook nog te schemeren Mike heeft nog wel een aanbeet maar niet de bloofde koe met goudenhorens.
We gaan weer op weg naar huis ik lever Mike bij zijn auto af en we nemen afscheid.
En naar huis dan maar weer, na een kwartier belt Mike weer op zijn auto doet het niet, terug gaan is voor mij geen optie ik zit net op een stuk waar omkeren geen optie is. Mike gaat zijn best doen om de ANWB te laten komen. We zullen wel horen hoe het afloopt , en zo gebeurd het ook tijdens het klaar maken van de maaltijd aardappels spercieboontjes met een kipkarbonade belt Mike dat hij ook weer thuis is aangekomen. De dynamo van de auto blijkt niet zijn werk meer te doen, en dit bericht moet hij nog wel even aan zijn vader doorgeven dus er zwaait nog wat voor hem denk ik, maar dat hoor ik nog wel een keer.
En zo komt er weer een einde aan een moeizaam maar een lekker dagje vissen.

Op naar een volgend avontuur!!