Tjonge, jonge wat een wandeling, op De Hees.
We zijn er wel eerder geweest maar niet op dit stuk.
Het begon gelijk al goed, de auto uitgestapt.
Even kijken op het veldje waar de auto naast staat.
En ja gelijk al een ree, een ree kalfje.
Het begin is er, maar na ongeveer 1.5 kilometer krijgen we het benauwd Marijke heeft moeite en bij mij loopt het Zweet met bakken van hoofd en rug.
Ik heb dan wel weer aardig wat paddestoelen op de foto.
 |
| De kleine kleverige koraalzwam. |
 |
| De Braakrussula |
Marijke kan er even niet meer aan denken, ik kan even geen paddestoel meer zien roept ze uit.
Raar terwijl we vorige week nergens geen centje pijn hadden, pas op de laatste kilometers.
Begint het nu al zwaar, de zware warme benauwde bos lucht bemoeilijkt de tocht
Terug gaan is geen optie!
We gaan door, een kilometer verder en we zijn over ons dode punt heen.
Gelukkig want de route is zeer mooi, immens hoge bomen staan hier.
Af en toe staan we stil en krijgen vogel fluit concerten te horen.
Zoveel vogels die fluiten en af en aan vliegen.
Besjes eten om zich vol te voeden voor straks de overtocht naar warmer oorden.
We horen ook nog een uil, maar te zien krijgen we hem helaas niet.
Roodborstjes die een spelletje met me spelen, lekker poseren en dan snel tussen struikjes wegkruipen.
Schuw zijn ze zeker niet, maar ze laten zich niet makkelijk fotograferen.
Wat een paddestoelen je struikelt er hier over, en het begint nog maat net.
Een maand verder en het staat er vol mee hier denk ik.
En dat terwijl we er al veel zien.
Zeker dat kleverige koraalzwammetje, ik moest er moete voor doen in andere bossen.
Hier de één na de ander en geen zeldzaamheid.
Het is een wandeling waar je niet snel op uitgekeken raakt, we lopen weer terug.
Ik gebruik een identificatie app.
Maar die geeft 50 % aan.
Bos lijsterbes
Gele Aardappel Bovist.
Nou dan is dit een heel aardappel veld dus.
Rode zwavelkop.
Bos mestkever.
Ook een aardappel bevist het zijn net gebakken broodjes of iets.
Wilde braam.
H
Heksenboter
En zo komt deze wandeling ook weer aan een einde.
Ik wilde nog wel even naar een veld waar zeker wat reeën staan.
Maar de maag begon te knorren het avond eten moet worden klaar gemaakt.
Anders hadden we zeker nog wel een stukje door gelopen.
Maar we bewaren nog wat, voor de volgende keer.
Ook dit bos is nog lang niet helemaal verkend.
Op naar een volgend avontuur en A JE TO!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten