Ik dacht even dat ik het visvirus kwijt was, kon me er de laatste tijd totaal niet toe zetten.
Maar gelukkig het is er nog, het vissen zit er nog in.
Komt ook door de warme periode denk ik, het totaal niet fit voelen zweepslag in de kuit.
Het voortijdig afbreken van de hartrevalidatie.(gelukkig weer gestart sinds kort)
Het daarmee gepaarde overgewicht, en zo stapelen de ongemakken zich op.
Dan zakt de moed je al in de benen als je de hengel, en de rest van de spullen bij elkaar moet rapen.
Maar gelukkig, afgelopen week weer 2 x langs de waterkant geweest.
Dit beviel me best, zeker met het mooie herfst weer wat er was, een temperatuur tegen, of misschien wel over de 20 graden.
Wat wil je dan nog meer, een paar baarzen vangen of snoek natuurlijk.
En dan ging ook gebeuren.
De eerste middag was het maar kort, anderhalf uur, mijn linker kuit heeft ook een blessure.
En die speelde aardig op.
Dus dit was een beetje door de pijn heen wurmen.
Dag twee ging een stuk beter, ook qua kilometers lopen en ook de visvangst.
Nu ligt het water nog aardig dicht, dus het bevisbare deel zeer beperkt.
Maar ik kon er toch nog leuke vissen uit plukken en terug kijken op een paar fijne vis uurtjes.
Ik heb er intussen, wel een hobby bij, zoeken met een metaal detector.
Iets wat al van jongs af aan door mijn hoifd speelt.
Dus het zoeken krijgt, ook wat aandacht op mijn vis uitjes.
Helaas veel pech met mijn auto, iets van met de electronica.
En dat is een behoorlijk drama aan het worden.
Dan denk je de ideale auto te hebben voor het vissen.
En dan ook de belly boat goed kwijt te kunnen.
Maar dat blijkt dan weer niet te kunnen door auto pech.
Dit is met recht een rampen jaar, gelukkig is er ook zat ontspanning tussen door geweest.
Als dat ee niet is dan kom je regelrecht in een zware dip denk ik.
Dus proberen het hoofd recht te houden.
Zo ook positief blijven over mijn herstel.
Dit weekend ook nog even een mooie wandeling gemaakt, met Marijke lekker vlak om de hoek.
En weer even de herfsttafel klaar gemaakt.
En zo komt er weer een eind aan de week, het avond menu voor zondag bestond uit bami.
Dat ging er wel in een stevige wandeling van bijna 5 km.
Op naar een volgend avontuur en A JE To!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten