 |
| Vroeg uit de veren! |
Nou we zijn inmiddels al weer bijna 3 weken terug uit Makkum!
Maar wat een stress periode was het enkele dagen daarvoor!
Spinners maken hengels in orde brengen.
Molens met nieuwe lijn laten spoelen noem het maar op.
Heb ik dit nog wel of dat, zou ik misschien de Carolina rigg moeten gaan proberen.
Al die nieuwe vindingen, maar zijn ze wel zo nieuw!
Het was een drukte, in het verleden als ik naar Ierland ging.
Dan was ik er maanden druk mee, nu was het alles klaar zetten in een paar dagen.
Gelukkig is de reis niet zo lang naar Makkum.
Gewoon met de auto!
Maar de dinsdag voor de donderdag, dat Rogier en ik naar Makkum zouden.
Dient er zich een probleem voor, of meer een drama!
De moeder van Rogier krijgt Corona, een vervelend virus.
Dat doet ons vis uitje in het water vallen.
Maar de gezondheid van iemand gaat voor het vissen.
Het probleem is ook dat Rogier nog kort geleden bij zijn moeder is geweest.
En hij kan dus ook niet zomaar meer mee, dus een Corona test moet worden ingepland.
We besluiten dit allemaal af te wachten, en de test werd afgenomen op de woensdag om 16.30.
Dus dat doet dag één in letterlijk en figuurlijk in het viswater vallen.
Rogier appt mij dat ik maar vast alleen moet gaan, maar ik wacht zijn test af.
Alleen op het water in een bootje is niks, ik wacht het wel af.
Ook als hij positief getest wordt, ga ik niet alleen naar Friesland.
Dan kan ik beter gewoon ergens in de omgeving gaan hengelen.
Ik besluit Douwe de eigenaar van het huisje te bellen, en leg de zaken uit.
Hij is niet moeilijk gelukkig, mocht het niet door kunnen gaan.
Krijgen we het geld terug, dat is zeer netjes en dat misschien bij annulering op de dag van aankomst.
Zeer netjes, komt ook we komen er al weer bijna 4 jaar.
Het is de donderdag, en die dag begint toch het nagelbijten!
Gaat het weekend vissen wel of niet door, wachten en nog eens wachten.
En dan rond een uur of 18.00 gaat de telefoon.
Rogier denkt nog grappig te zijn door te zeggen dat hij positief getest is.
Gelukkig een negatieve test, wat een stress dag!
Ik had de spullen deels toch in de auto klaar gelegd.
We gingen er beide ook vanuit, dat het gewoon door zou gaan.
Met zijn moeder gaat het gelukkig redelijk goed, en er wordt voor gezorgd.
Dus we kunnen op reis naar Makkum.
Het wordt een latertje, maar wat maakt het uit, zo kunnen we vrijdag gewoon vroeg vissen.
Voor dat we op pad gingen, Douwe nog gebeld en op de voice mail ingesproken dat we onderweg zijn.
Ook had ik uit voorzorg nog boodschappen gedaan, voor de eerste behoefte.
Rogier heeft door de spanning nog niet voor zich zelf kunnen zorgen.
Dus hij propt al de spullen in zijn auto, en eet snel nog een bord bami bij mij thuis.
Hierna gaan we oppad de reis gaat voorspoedig en rond 21.30 komen we in Idsegahuizem aan daar waar het huisje staat.
Dit gehucht ligt tegen Makkum aan, drie boerderijen en 4 schapen zo groot is dit plaatsje.
We bellen even aan bij Douwe en zijn vrouw Iris.
Die verast staat te kijken, Douwe zit in de kroeg de dammen of iets in die strekking.
En heeft de voicemail niet beluisterd, maar geen nood.
Iris loopt even mee, uitleg hoeft niet ik weet nog waar alles staat van de vorige keer.
Alleen de verwarming op afstandbediening daar geeft ze uitleg over.
Voor ons hoeft de verwarming nog niet aan het is warm genoeg.
Iris gaat weer terug naar de boerderij, vlug even een rondleiding voor Rogier.
De slaapkamers worden verdeeld, Rogier mag boven slapen, en ik pak de slaapkamer beneden.
Lekker dichtbij de badkamer en toilet!
Zo en dan even zitten, de flessen whisky worden uit de tassen gehaald.
En de glazen gevuld voor een goede afloop.
We maken nog wat hengels klaar voor de vrijdag zodat we een vroege start kunnen maken.
De whisky hakt er bij mij in, twee glazen en ik krijg er slaap van.
Het is inmiddels ook weer bijna 24.00 uur.
De wekker wordt vroeg gezet en, en gaat af om 6.00.
Ik wil de zonsopkomst wel zien, over het Frieseland!
De dag begon helder, en ziet er veel belovende uit!
Maar nog geen uur later, komt de mist als een soort deken over het land vallen.
Je zag het gewoon aankomen!
Mist en snoek, dat gaat in mijn ogen niet samen.
Douwe is ook vroeg uit de veren begroet ons en is blij mij weer te zien.
Gelijk weer mooie verhalen over het vissen, en dat het goed snoek, en snoekbaars weer is.
Misxchien voor hem maar zeker niet voor mij!
Zijn manier van vissen is totaal anders als die van Rogier en mij.
Hij gaat meer slepen met een doodaasvisje.
of een doodaasvisje onder de dobber, maar dan niet op snoek maar snoekbaars.
En baars met een loodje en de haak met pier, dus de oude vis wijze zo gezegd.
Douwe heeft inmiddels de boot voor ons klaar gemaakt.
Ook het water eruit, en geheel droog gemaakt en schoongeboend.
Intussen hebben we ook al gegeten, en ik ben snel even de eerste baarzen op de kant aan het hengelen.
twee stuks, en daarna nog ee fikse kolk van een snoek achter de spinner aan.
De snoek weet net voor de kant rechtsomkeert te maken, en verdwijnt weer.
Dat voorspelt niet veel goeds, voor we in de boot stappen om te vissen.
En dan al vis op de kant, het brood net achter de hollekies!
Het is een voorbode van slechte vangsten.
Dan slaat het vissers bijgeloof toe, vang je gelijk met de eerste paar worpen vis.
Dan kan de gehele dag prut zijn.
Maar we laten ons hier niet door leiden.
Douwe heeft de boot mooi droog gepoets, we hebben een volle tank benzine.
Dat van dat poetsen had ik al benoemd trouwens!
Hij heeft nog een klein plattegrond getekend, waar we vette vis kunnen vangen.
Wel raad hij ons af het IJsselmeer op de gaan met onze badkuip, en zeker met de mist die er nu opdoemt.
Menig snoekvisser met boot is ooit de weg kwijtgeraakt, en te prooi gevallen aan wilde snoeken, en snoekbaarzen.
Je zou toch niet willen dat je opgeknabbelt wordt door een snoek, brrrrrrrrr.
Er zijn ook vissers zat, die ineens haaien vingen, en pas op merkte toen de mist was op getrokken.
Dat ze voor de Engelse kust aan het vissen waren.
Maar we hebben de hengels inmiddels in de boot, snert in de thermoskan.
Proviand voor een week dus varen maar.
Onder weg richting de sluis in de haven van Makkum, varen we stapvoets, en vissen we slepend.
Een maal voor de poort van de sluis roepen we in naam van Oranje doe open die sluis.
Maar geen reactie, ineens merken we op dat er een bel zit.
Maar we kunnen drukken wat we willen, de sluis gaat niet open.
Die bel merken we iets later pas op, werkt alleen in de zomer maanden.
Dat de wal op klimmen is niet voor de poes een stijltrappetje omhoog, pfffffft.
Dus we moeten even de wal op, dat geintje openen van de sluis kost 10 klinkende euro's.
Wat een geld, en dat is enkele reis.
Die sluiswachter moet volgens mij slapende rijk worden.
10 euro en dan terug nog een keer.
Geen wonder dat er vissers door de mist, nooit meer terug komen.
Die verdwalen gewoon omdat ze die 10 euro niet kunnen, of willen betalen.
Éénmaal door de sluis kan ook gelijk het echt vissen beginnen.
We gaan eerst even al slepend met een grinder, en een grote shad.
Langs de steigers en kanten slepen.
Douwe adviseerde vissen op snoekbaars, maar al slepend een dikke snoek vangen.
Dat vind ik een beter idee, zo slepen we richting een scheepsbouw dok, of werf.
Een paar giga grote gebouwen waar, miljoenenjachten worden gebouwd doemen op in de mist.
Van een afstand heb ik ze al eens gezien, tenminste één.
Maar nu dicht bij, hoe groot ze dan zijn.
Hier worden echt grote zeewaardige plezier jachten gebouwd en zeker niet de kleinste.
De gehele wereld gaan ze over, Makkum boert goed wat dat betreft.
Waren het vroeger de Tiggelaar tegels, zo zijn het nu de grote jachten.
Al slepen langs de aangemeerde boten, en een kleine jachthaven.
Krijg ik ineens twee flinke beuken op de hengel, waar van de tweede beuk ook echt raak is.
Snel de boot in zij stand vrij gezet!
En binnen draaien, het voelt groot aan, ik heb moeite met binnen draaien.
Rogier vraagt of het groot is, ik geef aan zeker een meter.
En de vis komt in de buurt, maar verder geen glimp van te zien.
Dan komt het moment dat hij in de buurt van de boot is.
Nog even, ik geef Rogier aan het schepnet klaar te houden
Dan eindelijk is de vis onder de hengel, maar nog steeds geen glimp.
Bonkend, op de lijn geeft hij aan geen zin om aan boord te komen.
En dan ineens, geen spanning meer op de lijn.
Ik roep uit G..ver, de g..ver, shit, duizend bommen en granten@#%%%@#^^&&()**^%, funk.
En zo kan ik nog wel een uur door gaan!
Ik ben behoorlijk van slag, dit was echt geen kleine snoek.
Tenminste ik ga er vanuit dat het snoek was, ik heb er niets van gezien
En dan is het groot.
We gaan verder met slepen, en we nemen nog een keer de zelfde route.
En weer bijna op het zelfde punt, klapt er weer een snoek of iets op.
En ook na enkele minuten weg snoek, man, man, man.
Wat een drama, niet te geloven dit.
Rogier wil varen, en ik overhandig het roer.
We gaan nu maar wat verticalen, op snoekbaars en baars.
Ik hou zelf meer van heg vissen op snoek is voor mij meer actie.
We komen al weer aan het einde van de dag, en keren troosteloos zonder vis terug bij het huisje.
Het begint al weer donker te worden.
We gaan opzoek naar eten in Makkum.
Het wordt de plaatselijke friettent, die ook kebab, en shoarma verkopen
Drie pubers van meisjes spelen voor kok, en gedragen zich een beetje krols.
Rogier ergert zich er behoorlijk aan.
We nemen ieder maar een kebab menu, en als voorafje een berehap pindasaus.
Eigenlijk weet ik niet meer of he een berehap was, of een frikandel speciaal.
Rogier had ook iets van een voorafje.
Een maal thuis, blijkt de kebab met patat niet zo geweldig te zijn.
En nu bedenk ik me ineens, dat het geen kebab menu was.
Maar twee keer een patat kapsalon.
Het enige wat daar een beetje aan te pruimen was, dat is de knoflooksaus.
We kletsen nog wat, onder het tv kijken, en gieten ieder nog 2 glazen Whisky achter over.
Ik krijg er slaap van, en het wordt tijd onder de wol te gaan.
Het is de volgende dag weer vroeg op,we besluiten nu eerst het binnen water te pakken.
En dan pas weer richting de sluis, het is slecht met de vangsten.
Ook tijdens het aanspreken van verschillende vissers.
Want die zijn er genoeg in Makkum maar wat je ook hoort het is slecht met de vangsten.
Rogier weet na een dag van, eerst slepen op het kanaal.
Daarna weer verticalen, en weer terug op het kanaal en de aftakkingen daarvan.
Toch nog een snoek te pakken, eindelijk zijn eerste Friese snoek.
We gaan weer naar het huisje, nog even wat proviand in slaan we moeten toch ook eten.
Suikerbrood halen bij de bakker voor thuis.
Ieder 3 stuks heerlijk!
We hebben er al één op van de Makkumse Jumbo.
Douwe wacht ons al op bij het huisje, en we wisselen de verhalen van de dag.
Douwe is toch echt een buitenmens op en top, vertellen kan hij.
Misschien wat aangedikt, of misschien ook niet dat is een beetje Fries eigen is mijn beleving.
Er vliegt nog een uil over die bijna mij hoed mee wil nemen.
Daarna weer een paar vleermuizen, die de laatste haar sprieten op het hoofd van Rogier zoeken.
Dan komen er wat brand ganzen over, Douwe herkend ze al van verre door het een soort kermend geluid.
Ik zeg een paar maar het zijn er honderden!
Wat overgaat in grauwe ganzen in misschien wel 10.000 ganzen en meer.
Zoveel heb ik er nog nooit over zien komen, ze gaan allemaal het IJsselmeer op voor de nacht.
Douwe kan ook goed tekenen, dit had ik al eens gezien aan de ansichtkaarten in zijn winkeltje wat hij en Iris hebben.
Daar zijn wat lokale producten, te koop eigen gemaakte jam eieren, sapjes.
Zelfs lamsbout en andere soorten vlees.
Op de vraag wat doe je verder met de tekeningen, antwoord Douwe, niets.
Ik vraag of hij er één voor mij heeft, en dat heeft hij.
Ik zeg in ruil voor wat kurkjes, zo noemt hij dobbers, en dat vind hij een prima ruil.
Handwerk voor handwerk.
Ik ben er blij mee, Rogier stinkend jaloers!
Dan moet hij ook maar dobbers gaan bouwen.
Douwe moet ineens weg, de Chinees ophalen die hij besteld heeft.
Ik vraag snel nog even de bestelbaar.
En bel de Chinees, wat achteraf het één of ander bouwbedrijf schijnt te zijn verkeerd nummer ingetoetst.
Dan nog een keer en ik bestel een soort maandmenu voor tweepersonen
Met extra saté eigenlijk weet ik niet meer of het saté was.
Maar, we kunnen het een kwartier later al ophalen.
Het lijkt in dat restaurant wel een plaats delict, alles afgeplakt met plasticfolie, ik kan door het plastic bijna niet zien waar ik moet wachten.
Dan komt de grote tas met het bestelde aan even afrekenen en weer naar het huisje.
Pffffffffft het lijkt wel voor een weeshuis zoveel.
Rogier vond het al veel voor dat ik bestelde, die wilde liever 2 x afzonderlijk.
Maar ik ben bang dat, dit nog veel meer was geweest.
Het zijn porties die je vroeger ook kreeg!
Achteraf kregen we het nog aardig op ook.
Er bleef nog iets over voor, als ontbijt.
We gieten ons daarna nog weer vol met Whisky, ieder 2 glazen.
Zo is de meegenomen fles van mij, waar nog wat inzat leeg.
En zo heeft Rogier ook zijn restjes op.
De zondag, ik ben vroeg op ik wil de ganzen terug vanaf het IJsselmeer naar het binnenland zien gaan.
Maar het regent behoorlijk het klaart wel weer op, maar de grote vlucht der ganzen blijft uit.
Af en toe een groep van een paar honderd zo schat ik in vliegen er in grote v vorm over.
Nu is het Rogier die de boot droog maakt.
Toch wel handig zo'n scheepsmatroos!
We gaan vandaag het kanaal op, en wat aftakkingen.
Onder het slepen door voel ik wel wat aanbeten.
Maar niet de echte waar we op wachten, ook weer aardig wat vissers vanaf de kant met doodaas en een dobber.
We komen bij een grote brug in de buurt die uitkomt op een ander kanaal.
De naam ben ik kwijt, maar een bulderende vrouwen stem schreeuwt door de luidspreker dat we moeten wachten
Er komt een boot aan die voorrang heeft.
We zijn totaal niet van plan door te varen, dus dat gebulder was totaal niet nodig.
We willen alleen maar wat vissen in de buurt van de brug niets meer en minder.
De boot passeert de opgehaald brug.
En blijft open, dan begint het gevulde, we moeten door varen buldert de schreeuwend vrouwen stem.
Wild zwaaiend en nee schuddend geven we aan dat helemaal niet van plan te zijn.
Er ontstaat op de weg voor de slagbomen aan beide zijden van het water al een kilometers lange file van auto's.
De vrouwen stem, bulderd weer nu nog harder we worden bijna met boot en al de kant op geblazen van woede van de brugwachteres.
Nu schreeuwt ze door varen jullie.
Jullie geven aan de brug te willen passeren en gaan jullie dan doen ook stelletje kwajongens!
Weer wild zwaaiend en nee schuddend, en het gebuldder gaat door.
Tot ver over het IJsselmeer is het te horen!
Dit hebben we eind van de dag gehoord in Makkum.
Woest is de brugwachteres, tot 3 x toe laat ze de brug keihard dicht klappen op het weg dek.
Wij zetten de 4 pk,s tellende motorboot, het kunnen er ook 9 zijn of minder in de turbo stand.
En snellen weg we voelen de kracht van de bulderende stem in onze rug duwen.
Slepend vissen is nutteloos nu.
We zijn zo snel terug dat we nog even in de haven op baars gaan vissen.
En zo komt ook aan dit visavontuur een einde.
We mochten gelukkig van Douwe de gehele dag nog van de boot en het huisje gebruik maken.
De visvangst van dit lang weekend vissen, vier baarzen en een snoek.
En een hoop gezelligheid.
Voorspoedig vordert de reis terug, en thuis gekomen kletsen we nog wat na.
Zo eindigt dit lang weekend.
We doen het nog wel een keer over.
Op naar een volgend avontuur en A JE TO!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten