Nog een week of zeven te gaan!

Het komt weer dichterbij, het jaarlijkse visuitje naar Ierland.
Ik ben er weer druk bezig mee, ik heb nu net de spullen binnen om weer nieuwe onderlijnen te maken.
Daar gaan we dan maar eens mee beginnen, ik maak er gelijk maar een filmpje van voor diegenen die er misschien wat aan hebben.
De onderlijnen worden gemaakt van Titanium, dus zeer sterk, alleen de beste kwaliteit wordt gebruikt.
En als ik ze straks niet meer in Ierland gebruik, dan komen ze in de Hollandse polders wel weer goed van pas.
Ook moet ik nog wat Spin/ of jerkbait stangen gaan maken, dat heb ik nog niet gedaan, maar dat schijnt niet moeilijk te zijn. En daar wil ik er toch ook wel een paar van meenemen, ze zeggen dat het kunstaas beter reageert. Mijn ervaring met dat materiaal is niet best, de stangetjes worden gauw krom en dan verdwijnt het zelfvertrouwen. Misschien moet ik Jos maar als proefkonijn gebruiken, die heeft overal vertrouwen in, net zoals elk konijn! Maar zoals beloofd nu eerst het filmpje 'hoe maak ik een Titanium onderlijn'.

Zo nu kunnen we weer over tot de orde van de dag, snoeken doe ik nu al een tijdje niet meer, het is te warm. De watertemperatuur loopt nu op tot boven de 23 graden in de polders.
Het is dan mijn mening en ervaring dat je snoeken zo uitput dat ze er na vangst en terugzetten dood aan kunnen gaan. Dus hoe graag ik ook wil, we doen het maar even niet. Ik heb het in het verleden wel meegemaakt dat je na vangst van een snoek die snoek de volgende dag dood zag liggen. En dat terwijl je er toch zorgvuldig me omgaat bij het terugplaatsen in het water. En dat is meer dan eens gebeurd. Dan ga je erover nadenken en er stukjes over lezen. Ik stop er even mee. Komt de missie hierdoor in gevaar? Nee, ik loop nog steeds op schema. Als ik die zeven weken die ik nog heb te gaan voordat ik naar Ierland vertrek nog moet wachten, dan moet dat maar.

Op naar een volgende keer.

Het is 6.15 !!!!

Het is nog amper licht, maar de wekker gaat. Even kijken, de klok geeft aan 4.35 dat is iets te vroeg!
Nog heel even de ogen dicht totdat de wekker voor de tweede keer gaat, 4.45; eruit dan maar.
Ik heb tenslotte niet voor niets de hengelspullen al in de auto gelegd, ook al kost het mij vanochtend wel moeite om eruit te komen.
Een dikke waas zit er nog voor mijn ogen, en het gevoel van een kater.
En dit terwijl ik toch echt niet gedronken heb, het zal wel van het slechte slapen komen.
Vlug de kleren aan, de auto in en rijden maar weer. Vissen met de Bellyboat, dat is vandaag de bedoeling.
Twee hengels achterin, de Dropshot en de Jerkbaithengel, eens kijken of we er vandaag eens een dikke baars uit kunnen hengelen. Als aasjes heb ik wat kleine plugjes meegenomen.
Maar of dit verstandig is, dat moeten we nog maar zien, daar komen we snel genoeg achter.
Dan had ik gisteren nog de laatste sigaret uit het pakje gebruikt, dus geen nieuwe voorraad.
Waar ga ik die nu halen op dit vroege tijdstip? Alle tankstations zijn natuurlijk nog dicht.
Dat wordt een ritje met een grote omweg, maar dit moet dan maar. Het wordt eens tijd om te stoppen met die stinkstokjes! Hoe vaak dit al door mijn hoofd heeft gespookt weet ik niet, maar zeker vaker dan dat ik gevist heb en dat is veel.  Van het geld had ik zeker wel 10 keer extra naar Ierland gekund, en dan had ik daar zeker wel een meter snoek gevangen. Dus dan maar met een grote omweg een groot tankstation langs de snelweg zien te bereiken, dat is toch wel een stukje om van een kwartier en dan moet deze wel open zijn, daar ga ik wel van uit. Het voordeel is dat er weinig verkeer op de weg is en dan is een kwartier nog maar een minuut of 10 om totaal. Vlot  geleid ik mijn bolide over de snelweg, geen hindernissen van langzaam tuffend verkeer, zo zou het elke visdag moeten zijn.
Nu van de provinciale weg de snelweg op en richting het tankstation. Na een tiental kilometers zie ik de gele schelp al oplichten. dan de snelweg weer af, twee rotondes en dan de snelweg weer op.
Je moet er echt wat voor over hebben, of is het meer de dwangmatige behoefte  van de nicotine die hier achter steekt? Dan weer een kilometer of wat terug, gelukkig is het tankstation open en snel even een pakje van die stinkstokjes kopen van het bekende M merk , ook nog een  verpakking van twee tortilla wraps, spicy chicken, dit om alvast aan de spicy chicken wings in Ierland te wennen. Dan vlug de auto weer in en richting het water. Dit is nu nog een minuut of tien rijden, dat valt eigenlijk allemaal wel weer mee, dus geen stress. Zo af en toe zie je wat fazanten en hazen lopen, dat gebeurt vaak in de vroege uurtjes. Ze willen alleen niet op de foto als ik de auto even langs de kant zet, dus verder maar weer. Dan  is het moment daar; het water is in zicht, alleen moeten er natuurlijk weer twee auto's op mijn privé parkeerplek staan. En dat betekent onheil op de plas. En ja hoor, twee Nomaden hebben zich  er weer gevestigd. Eén van hen heeft zich zo strategisch opgesteld dat ik eigenlijk een deel van de twee plassen niet kan afvissen. Ik moet dan onder een brug door en laat één van de twee daar nu net voor liggen, en wel met zijn hengel er ook nog precies voor aan beide zijden.
Dan eerst maar eens vriendelijk vragen of deze karpervisser er geen probleem mee heeft dat ik straks onder de brug door vaar. Na een vriendelijk gesprek heeft deze aardige karpervisser er totaal geen probleem mee, zo zie je maar; ze zijn er echt wel. Nu ben ik deze karpervanger wel eens vaker tegengekomen. Dat scheelt een hoop ellende, en zo kan de Bellyboat weer te water. Alles zit er op en varen maar weer.

Ik begin maar eens met de jerkbait hengel als bijhengel te gebruiken en een SD (Screaming Devil) aan de speld te hangen, deze werkt wel aardig op de bijhengel. Deze hengel ligt op zijn plek en dan kan de dropshot hengel klaargemaakt worden. Plugje er aan en werpen maar.
Na enkele worpen heb ik al snel door dat dit niet echt fijn is, dus had ik maar zus en had ik maar zo, gewoon de shads er aan gehangen met een dropshot loodje. Al doende leert men en worden we met de jaren wijzer, en dit terwijl ik het al wist, kale mensen hebben immers de wijsheid. En die wijsheid moet je delen, daar wordt een ander ook wijzer van toch! Dat werpen met de dropshot hengel en plugjes laat ik voor wat het is, deze gebruik ik nu als bijhengel. Maar ook hier worden we weer wijzer van, namelijk twee lijnen die nu door de war raken. Nee dit is het niet voor mij, het werkt van geen kant. Dat komt ook omdat ik beide hengels aan dezelfde kant gebruik, dus niet meer doen. Dan alleen maar werpen met de jerkhark. Deze is nieuw, dat worden dus nieuwe kansen! Dat zal ze leren die snoeken, er moet er zeker één in de pan. en dat op de zondagochtend, of is het zaterdag? Ik weet het niet meer. Nee, het is toch zaterdag, dit klopt. Ik had uit voorzorg de boodschappen gisterenavond gehaald en ook de boodschappen. Want zondag moet er ook gevist worden en dat samen met Jos, die moet de boel weer een beetje onder controle krijgen voor Ierland. De uurtjes glijden voorbij. Geen aanbeet, niets. Plukken waterplanten, dat is wat ik vang. De spanning en de temperatuur beginnen te stijgen, geen snoek is weer eens een blankdag en deze wil ik nihil houden, ook weer zo'n missie. Dit lukt me tot nu toe aardig, dit staat tot nu toe op drie. Vorig jaar waren het er duidelijk meer. Wat wel weer tegenvalt is dat op de visdagen er weinig aantallen gevangen worden. Ik kom niet boven de vier of vijf stuks. Het scheelt dat ik er geen problemen mee heb, elke vis telt. Na ongeveer twee uur peddelen is het dan eindelijk zover. Een snoeiharde aanbeet op een meter of drie diep en fel rukt de snoek aan de lijn. De SD was inmiddels al lang vervangen door een Bulldawg. Mooi duikt de rakker tussen de flippers door onder de BB, en dat is mooie actie. Dit maak je aan de waterkant echt niet mee. En op het grote water zijn de snoeken lekker fel. Na een paar minuten komt de rakker wild springend boven het water uit, dit moet je gewoon zien om het te kunnen beleven. Dit gebeurt gewoon vlak voor je neus en op gelijke hoogte;  dit is visser tegen snoek. Na dit spelletje wordt het tijd om de snoek uit het water te halen en snel even het meetlint er langs te leggen, 75 cm niet gek. Ik ben al weer tevreden, en een tevreden mens telt voor twee!

Deze missie is voor mij alweer geslaagd en ik ga rustig flipperend retour auto, dit is nog ruim een uurtje flipperen. De plek wordt genaderd waar karpervisser nummer twee zit. Wat ik raar vind is dat ik verschillende karpers onder mij door zie zwemmen. En de karpervissers zitten meestal de andere kant op te vissen, dit heb ik al verschillende keren meegemaakt . Is dit een soort van tactiek of meer niet van te voren eens het water verkennen? Ik weet het niet, ik heb hier geen verstand van. Vorige keer had ik dit ook al opgemerkt, het zal er wel bij horen. Wat ik wel weet is dat die karpers hier volop langs de waterkant bivakkeren en groot zijn ze ook. Na een goed uur ben ik weer bij de auto. Plas één doe ik vandaag maar niet, ik moet eens de kleine flappers gaan gebruiken; die ik nu bij me heb zijn toch aan de lompe kant, dus misschien moet ik eens een paar andere kopen. Deze wegen ook nogal wat, en dit is voor lange tochten niet fijn. De spullen gaan de auto weer in en ik ga maar weer richting huis. Vanmiddag moet ik ook nog naar een 100-jarig bestaan van een lagere school in een dorpje dat Cabauw heet. Jos is daar ook aanwezig, dus een hengeltje met wat brood gaat ook mee. Zo hebben we weer een druk bezet weekend, en zondag wordt er dus ook weer gevist.
Zo dan is het nu dus weer zondag en op naar de kust, daar waar Jos zegt dat er snoek zit. De gezusters Kwebbel worden aan het werk gezet, want er moet een decor worden geschilderd voor de jaarlijkse school musical. Dit soort werk moet je aan vrouwen overlaten, het is net zo iets als de was doen in een wastobbe. En dat is vrouwenwerk; vissen is voor kerels en dat doen Jos en ik! Er moet tenslotte vis op tafel komen. Jos weet wel waar te beginnen; een toch wel mooi watertje, kraak helder veel waterlelies. Dat betekent ook veel karper en andere witvis soorten.
We beginnen maar. Ik loop ver vooruit, Jos peutert elke stekje goed uit. Hij begint al een echte kantvisser te worden ( nu nog de bellyboot). Nadat we hier een goede 45 minuten bezig zijn loop ik terug. Jos heeft de eerste aanbeet gehad. Ik had er echt wel meer in gezien, het zal het weer zijn dat meespeelt. Het is eigenlijk te warm, maar dat is niet erg op zo'n dag lekker vissen zonder stress. En daar doen we het voor.
We pakken nog een stukje grote vaart, daar komen we nog iemand tegen die net zijn boot klaar maakt en die weet ons te vertellen dat er snoek genoeg zit, alleen dat ze van de kant moeilijk in de pan zijn te krijgen. Dus we besluiten na een minuut of tien eens een ander stuk te zoeken. Dat is wel even wat rijden, maar dit maakt niet uit, alleen de vraag is of we er mogen vissen, ook dit zien we wel. Hier zie ik het wel gebeuren op deze stukken water. Een mooi maar moeilijk te bereiken stuk water een  hoge schuine kant is het doel. Deze hindernis weten we te overbruggen, maar na enkele worpen geven we het op; te veel waterplanten, dan naar het volgende deel. Dit stuk is beter en het ruikt er naar snoek. Zeer veel speldaas zwemt er heen en weer en daar hou ik van. Na twee worpen duikt er een snoek op de Buster. Hij of zij tikt hem net aan, maar na verschillende andere worpen gebeurt er niets meer. Jammer, het was toch een snoek van redelijk formaat. Dit gaat echt geen blankdag worden, dit mag en kan niet gebeuren! Dan een stuk verderop nog een volgertje, Jos ziet nog een snoek rustig over zijn aasje heen duiken, ook weer van redelijk formaat,  er zit actie in. Na nog een goede twintig minuten en het ruiken van snoek duikt er toch nog een rakker op de Buster en eindelijk kan er op deze warme zomerdag een snoekje van  58 cm in de pan. We gaan nog even naar een ander kustplaats om te kijken of daar nog wat te halen is, maar daar valt het tegen. Het is toch te warm vandaag, dat zit ons een beetje veel tegen. Ik doe verschillende worpen op een stukje met veel speld aas en weet gewoon dat er wat zit. Er is zat beweging in het water, er zwemt wat rond dat dit veroorzaakt. We gaan verder, maar geen vin  die er zin in heeft. Dan besluit ik samen met Jos toch nog even terug te gaan naar de plek van het speldaas en doe er toch nog wat worpen. Dan gaat de mobiel over; de vrouwen hebben hun klus geklaard en wij moet retour huis. Het is mooi geweest, ik doe toch nog enkele worpen, en dan klapt er weer een snoek over de Buster, dus toch snoek op deze plek. We laten het erbij, aansluitend gaan we nog even op kosten van |Jos lekker eten. Een gezellige afsluiting van de dag; lekkere spareribs voor mij, Jos eet kalfslever met uitjes en champignons, de vrouwen slibtongetjes. Jos de volgende ronde is bij ons!!!

Het was weer een gezellig dagje.

Op naar een volgend avontuur en dat is al weer geweest een blankdag veel te warm.
We laten de snoeken even rusten!

Geen vetpot!!

Ik ga maar weer eens op pad, er moet weer vis in de pan komen.
De missie van de 250 snoeken loopt op schema, als ik het terugkijk in de vangstverslagen van de 2 voorgaande jaren. Maar er moet toch stevig worden doorgevist. De grote aantallen worden nog niet gehaald, maar zo mondjes maat komen ze in de pan.
Gisteren nog maar weer een dagje met Mike The Pike langs het water geweest.
Mike heeft de laatste tijd een beetje materiaalpech. Vorige week verloor hij wat onderdelen van zijn reel. En ook de vangsten vallen voor hem wat tegen. Gisteren verloor hij weer onderdelen van zijn molen. En dan komt er bij dat hij gisteren ook geen vis in de pan kon krijgen. Drie lossers was bij hem het resultaat, en als reden gaf hij dat het door het vissen komt met de spinhengel, terwijl dit eigenlijk een goede tijd is om met de spinhengel op stap te gaan. Nu moet ik zeggen dat het gisteren ook niet echt een vetpot was. Ik had moeite om een snoekje in de pan te krijgen. We waren zo rond een uur of 11 aan de waterkant en pas tegen een uur of 2 kwam voor mij de eerste en ook de enige snoek op de kant. Gelukkig nog wel van een beetje formaat: 82 cm. Mike moest hem nog even nameten, want hij dacht dat ik zat te sjoemelen met de lengte. Bij mij stopte het meetlint op 81 centimeter, maar nadat Mike zijn meetcontrole uitvoerde bleek dat de snoek 82 cm was, dus weer een gelukje voor mij.

Maar het was me het dagje wel; het was echt veel stukken water bezoeken om ook maar een glimp van de groene rakkers te zien. Op het laatste stuk had ik nog wel een volger van rond de 75 cm, maar daar bleef het ook echt bij. En toen sloeg het molendrama voor Mike toe.
Hij heeft voorlopig geen zin meer om te vissen. De jeugd van tegenwoordig geeft het wel gauw op!
Ik gaf hem nog de tip mee om toch een extra reel aan te kopen, zodat hij dan toch een reserve reel zou hebben. Meer advies kan ik niet geven.
Dus vandaag maar weer alleen naar de waterkant, op naar de stek waar we gisteren niet konden komen. Het was toen zoeken naar de goede afslag. Maar eerst werd er iets anders uitgeprobeerd; de Dropshot methode werd uitgetest, dit heb ik ongeveer 1,5 uur de tijd gegeven, maar zonder succes.
Met moeite wist ik één lullige aanbeet te krijgen. Wat ik aan de haak sloeg weet ik niet; baars of snoekbaars?
Maar dit was eigenlijk alleen maar een test. De Dropshothengel gaat bij de eerste de beste Bellyboat sessie mee. Dan moet ik de boel eens uit gaan testen, en kijken of er grote baars te vangen is.
Na de Dropshot sessie ging ik naar de stek die we gisteren niet konden bereiken, en dat kwam doordat we wel drie keer lang de goede afslag reden, en dat we de dachten dat we door die afslag te nemen weer op de snelweg terecht zouden komen. Maar vandaag ging het goed en een paar mooie stukjes water was de vondst. Het was wel één en al waterplant, maar door dit water af te vissen met een Buster Shallow  was het goed te doen.
Deze loopt een stuk ondieper en was vandaag goed tussen de waterplanten door te dirigeren.
Na een worp of tien had ik daar de eerst losser, en dat geeft moed om hier door te gaan, er zal elders nog wel een rakkertje kunnen liggen. Deze stek is eigenlijk niet zonder gevaar, want het water ligt onder van die grote elektriciteitsmasten en daar hoor je eigenlijk niet met je hengel onder te vissen.
Maar er moet een beetje spanning op de lijn staan, zo krijg je misschien ook weer een beetje model in je haar. Zo snel gooien we nu ook weer niet in de draden zo hoog boven je.
Na een losser van goed in de 70 cm kwam deze rakker van  75 cm op de kant en in de pan.

 Na deze snoek vond ik het nog niet genoeg en er werd nog een andere stek bezocht.
Daar was het één en al vriendelijkheid. De één na de andere fietser begroette mij, en prettige middag werd er zelfs geroepen. Waar heb ik dat aan verdiend?? Gelukkig eens geen zeurpieten langs het water. Zelf de boer die aan dit stuk water woont en vaak wat nors overkomt was vriendelijk. Misschien had ik van deze situatie moeten profiteren en hem moeten vragen of ik eens een keer op zijn land de waterkant mag afstruinen. Ik weet dat er daar ergens in een hoekje nog een mooie dikke rakker kan liggen.
 Maar voor nu werd er maar weer gewoon vanaf de weg geworpen. Het aantal worpen dat waren er veel. Ik weet dat er daar wat te halen valt, en 1 snoek in de pan is geen vetpot, dus er mag er zeker nog wel 1 bij. Ook op deze stek ben ik weer illegaal bezig. Je mag er eigenlijk pas vissen vanaf 1 september. Maar de kans is klein dat ik in deze rimboe controle krijg.
Dus werpen maar. Tot zeker dik 30 minuten heb ik staan werpen, en niet zonder resultaat, want uiteindelijk komt snoek nummer twee op de kant: 72 cm.

Normaal was ik na een worp of 20 al weggegaan, maar de aanhouder wint. Hierna nog vlug even een andere stek bezocht, maar daar kwam geen vis meer in de pan.
En zo kwam er weer een einde aan deze middag, toch weer twee mooie rakkertjes in de pan.


Op naar een volgend avontuur!!