Bellyboaten doe je zo dit voor de beginner!!

We gaan het eens hebben over Bellyboaten!!
Zo zijn er verschillende soorten en maten, ze zijn er al vanaf een soort autoband, deze stamt nog uit de tijd van Fred Flintstone. Ook zijn er U-vormige met twee zijdrijvers en V-vormige Pontonboten, al vallen deze eigenlijk niet onder een Bellyboat naar mijn mening. Ik zelf heb de ronde vorm gehad, eigenlijk een onveilig ding, daar zullen de meningen van anderen misschien over verschillen. Het kan ook zijn dat ze liever bij het oude blijven wat dat betreft. Daarna heb ik een U-vorm gehad met peddels. Deze was wel lekker groot, maar erg omslachtig met flipperen en peddelen, en dan heb je minder tijd om te werpen.
Nu gebruik ik al weer enkele jaren een V-vorm, het zogenaamde HY & Dry type.

Bij dit model zit je net niet of net iets met je poepert in het water. Dit ligt ook een beetje aan het gewicht van wat jij op dat moment weegt. Het eerste V-model dat ik gebruikte was de HY & DRY van Mac Fishing, een fijne boot, makkelijk in gebruik en niet te zwaar. Een nadeel van deze boat is dat hij weinig opbergruimte heeft. Alleen al voor het opbergen van je accu voor de dieptemeter/fishfinder, maar ook voor tochten van een dag kun je weinig meenemen, tenzij je een afgesloten emmer of waterdicht tonnetje mee wilt zeulen achterop de Bellyboat.
Grootste nadeel van dit merk is lekkage op de naden van de binnenband of Bledders zoals ze eigenlijk heten. Zeer vaak heb ik hier last van gehad en dat is zeker niet fijn. In het begin gaf dat een onveilig gevoel, maar zinken doe je niet gauw tenzij er echt een grote scheur op de naad ontstaat. Dan ga je toch echt een heel eind scheef hangen. Het model dat ik nu heb is hetzelfde type, maar dan van een ander merk en dat is de Outcast Super Fat Cat. Deze is net een klein slagje groter als de voorgaande, maar heeft veel meer opberguimte.
De accu kun je kwijt in de opbergvakjes en er zijn 2 beker- of blikjeshouders en het materiaal is beter. Nu gebruik ik deze nog wel wat korter als de voorgaande Bellyboat, maar de ervaringen tot nu toe zijn goed.

Er zit wel weer een prijsverschil tussen de twee; zo kost de Mac 379,50 euro en de Outcast Super Fat Cat 511,00, euro maar dan nog gaat de voorkeur uit naar de Super Fat Cat.
Als je een dag van rond de 7 á 8 uur op het water zit wil je dat wel zo comfortabel mogelijk doen met zeker een paar blikjes drinken je regenkleding mee, accu, dieptemeter, 2 hengels, kunstaasbox, onderlijnen, koker, kniptang, onthaaktang een lipgripper, camera, sigaretten, rolmaat, aanstekers een broodtrommel, en nog wat andere rommel.
Dit moet je wel kwijt kunnen en het meeste toch het liefst in de opbergvakjes.
Voor de tangen zitten er nog eens aan beide zijden aparte dubbelwandige vakjes die afsluitbaar zijn door middel van klittenband.

Nu zit er achter op de leuning nog een tasje met rits voor je regenkleding, maar die is niet echt waterdicht, dus doe er nog een plastic tasje om heen of ander waterdicht spul. Je kunt er nog wel een aparte waterdichte tas bij kopen, misschien handig maar ik heb dat tot nog toe niet echt nodig gehad ook niet bij een hele dag roofvissen. Je dieptemeter/fishfinder sjor je apart vast op de buitenband met een stuk webband en dat doe je ook met je vaste hengelsteun. De extra hengelsteun vergt wel weer een aparte constructie die ik later laat zien. Ook hier zijn er door andere Bellyboaters verschillende constructies gemaakt die wel 3 tot 4 hengels mee nemen op hun Bellyboat tochten, hoe gek kun je het maken! Er komen soms zelf constructies voorbij zodat je de vis kunt meten door middel van een dakgoot inclusief een asbak er op gemonteerd. Allemaal leuk en aardig, maar overbodige luxe en dat geeft alleen gesleep met spullen en vergt extra opbouwtijd van de boat, en tijd verspelen is vistijd verspelen!

Ik gebruik als vaste hengelsteun de hengelsteun van Scotty montage door middel van spanbandjes die je er bij geleverd krijgt. Ook de montage van de diepte/fisfinder gaat op deze manier. Deze Bellyboat steunen zijn verkrijgbaar bij de firma EVIN. Je kunt het allemaal zelf maken, maar of dat nu echt goedkoper is daar heb ik mijn twijfels bij, of je moet het spul op de plank hebben liggen. Je moet tenslotte ook je werktijd berekenen, en ook deze tijd kun je beter besteden aan een dagje roofvissen, of in de gesloten tijd aan bijvoorbeeld vliegvissen of een andere vorm van visserij. Een camera steun montage die moet je zelf maken, daar koppel je gelijk een extra (zie foto boven) hengelsteun aan vast die je ook gemakkelijk kunt verwijderen. Twee hengels is trouwens voldoende, je hebt tenslotte maar twee armen! Om je BB op te blazen gebruik je een Doubbel actionpomp die kun je kopen bij eventueel de Action, Liddl of Aldi, net waar deze op voorraad in de winkel liggen. Deze voldoen prima en kosten doorgaans geen drol.

Je kunt om het wat sneller en minder vermoeiend te maken ook een electrisch pompje kopen bij een campingwinkel. Deze gebruik je dan voor het voorwerk. Het laatste stuk doe je weer met de handpomp zodat je beter de luchtinhoud in de gaten kunt houden. Te veel lucht kan een klapband opleveren en dat komt ook wel eens voor. Laat je BB nooit in het zonlicht in de auto liggen, dit verzwakt je materiaal en kan bij het opblazen ook scheuren op de naden opleveren. Ook dit gebeurt nog wel eens, en dan snappen sommige BB'ers niet hoe de Bellyboat lek is gegaan.
Flippers zijn er in alle soorten en maten: wel of niet drijvend, kort of lang, voor elk wat wils en het is daarin net wat je zelf het best vindt zitten, ik heb korte en lange; de korte zijn wat breder en deze gebruik ik bij relatief gezien slap weer, dus vlak water zonder of met weinig wind in polder. De grote lange flippers die gebruik ik op groot water met golfslag en veel wind. Maar dit is mijn visie, hierover zijn de meningen verdeeld. Over waadpakken kunnen hele verhalen worden geschreven. Maar neem een neopreen pak. Misschien is dit in de zomer warm, maar ook in de zomer heb je koudere dagen.
De ademende pakken slijten en zijn kostbaar. Je hebt ook dure merken, maar ook die kunnen kapot.

Dure merken kosten rond de 300 tot 400 of zelfs nog meer euro's, de middenmoot tussen 100 en 300 euro. Goedkoop is minder van kwaliteit, alhoewel die van Spro mij goed beviel en daar heb ik toch 3 jaar mee geflipperd. Misschien heb ik daar gewoon geluk mee gehad. De tweede was van D.A.M oftewel Dammed; kapot binnen één seizoen, maar dit kan een maandagmorgen product zijn geweest. Mijn pas binnengekomen waadpak is weer van Spro. Na één keer vissen is de ervaring dat hij lekker zit, ook bij 2 graden boven nul is het redelijk goed te doen. De pasvorm is uitstekend en het pak heeft 5 mm dikke neoprene laarzen die fijn zitten. De één heeft liever een waadpak met sok, de ander met laars. Ik geef de voorkeur aan een waadpak met laars, dat vind ik fijner.
Maar dat is ook weer mijn mening hier in! Dat ik het liefst gebruik maak van hengels met een reel is ook weer mijn mening. Je zou maar de gehele dag je hengel hoog moeten houden in een bepaalde houding, heb je al gehoord van hengel-rsi? "Niet'', dan is deze naam bij deze geboren, heeft niets te maken met tennis-elleboog. Tennissen doe je niet vanuit de Bellyboat en werken met je computer met muis ook niet, hooguit met je mobiel. Als je met de reel vist leun je lekker met je arm op je Bellyboat rusten bij het binnendraaien. ' Lekker relaxed vanuit je luie Bellyboat stoelvissen.

Ook hier weer mijn eigen mening en ervaring! Ook vliegvissen is vanuit je Bellyboat een optie, ik ben er nog niet aan toe gekomen, of ik heb er nog geen zin in gehad. Dit komt nog wel, maar dat denk ik elk seizoen! Doe je dat dan heb je weinig materiaal bij je, dan kun je ook meer proviand meenemen en een twee- of driedaagse ontdekkingstocht maken. "Droom, Droom',' ook dit hoort bij Bellyboaten; dromen van lange tochten en van het vangen van veel vis en dat kan, het levert vaak net wat meer of grotere vis op dan vanaf de kant, dit ligt er aan of je de stek vindt van je dromen.
Het gebruik van aas wordt bepaald door waar je op wilt vissen. Ik gebruik van alles en nog wat. Wat je denkt te kunnen gebruiken moet je uitproberen en dat is afhankelijk van op wat voor water je vist; verticalen, dropshotten, jerkbaiten en plugjes werpen; alles kan en mag. Ontdek de mogelijkheden die er zijn of meer. Ook meerval kun je vanuit de Bellyboat vangen er zijn erbij die daar erg goed in zijn.
Alle informatie kun je vinden op Google; typ maar in 'Bellyboaten' of 'Float tubes' en veel pagina's komen daarover te voorschijn. Ook de nodige Bellyboatbouwsels zijn er te vinden. Het is even zoeken, maar er is genoeg! Ik geef nog een kleine opsomming van diverse merken Float tubes (Bellyboaten)
zodat je niet het gevoel krijgt dat er maar twee merken zijn.

Outcast Float tubes, diverse types,  Guideline, Togiak, Bighorn, Caddis, Creek Company, Mac Fishing, Ron Thomson, Orvis en nog wat andere merken die ik liever niet noem; in elke prijsklasse is wel wat te vinden.
Maar denk je dat dit je hobby wordt, begin dan gelijk goed. Geef iets meer uit, een miskoop is het niet. Vind je het uiteindelijk niets en je hebt een redelijk merk, dan verkoop je hem ook weer gemakkelijk voor een redelijke prijs. Ik vis zelf het liefst op snoek vanuit de Bellyboat, dat geeft gewoon echt de meeste actie. Snoekbaars is geweldig maar zijn ze een meter onder je voeten, dan is het niets meer. Nee, snoeken levert verreweg de meeste sport op. Een mooie dikke baars kan er ook wat van, maar ieder moet maar kijken wat hij zelf er van vindt.
Ga je beginnen, doe het dan niet gelijk de hele dag. Je komt jezelf tegen. Bouw het op, na een paar keer kun je zo de hele dag het water op. Houd rekening met de wind, ik begin meestal tegen de wind in, dan heb je deze op de terugweg meestal mee en dan vis je op je gemak lekker terug naar de opstapplaats.
Bij regen is het ook steeds nog fijn vertoeven op het water. Je benen zitten lekker in je waadpak en met een goed regenjack met capuchon waar een klep op zit heb je weinig last van regen in je gezicht.
Doe hier je voordeel mee of niet!

Veel vaar plezier!!!
Nu Jos nog zo gek zien te krijgen!!

De natuur van slag!!!!

Het is nog donker als mijn Barend de Beer wekker weer afgaat.

Het is geen dag van uitslapen, ondanks dat ik vrij ben vandaag. De auto moet voor de APK en dat zijn angstige momenten, ik ga  tien keer liever naar de tandarts. Dit kan kan  pijn doen, maar altijd beter dan pijn in de portemonnee. De APK keuring van je auto kost altijd geld, ze vinden altijd wel iets van ellende aan je auto. En vaak zijn het van die dingen waarvan je zelf denkt: nou voor mij hoeft er niets aan te gebeuren. We zullen wel zien wat het wordt, eerst maar een paar sneetjes brood nuttigen. Na dit ritueel ging ik op weg naar de APK. Ik werd daar met open armen ontvangen, (zo daar heb je weer zo'n sukkel die zijn geld komt brengen, die zullen we even een poot uitdraaien). Ik moest mij natuurlijk weer eens vergissen in de tijd van de afspraak die ik dacht om 8.30 te hebben, maar het was pas om 9.00 uur. Had ik mooi nog een half uurtje langer op bed kunnen blijven liggen. Nou de APK kon beginnen. Het eerste deel verliep goed, dat waren de goedkope delen van de auto die goedgekeurd werden. Toen keken ze naar de onderkant, daar zitten de dure delen van mijn oude wrak. Twee banden die er nog net mee door konden, twee aandrijfas hoezen die kapot zijn, ketching, ketching, ketching; ik hoorde de kassa bij de receptioniste al eerder ratelen als de APK keurmeester de afkeurpunten noteerde. Dit is met voorbedachte rade dacht ik, dit is gepland.
Daarna nog even een nieuwe remleiding en remslang, en weer ketching, ketching, ketching, daar ging de kassa weer. Meneer, wilt u misschien een kopje koffie? Nee laat maar, ik heb al weer genoeg gegeten en gedronken. Wat maakt mij het uit dat ik nog maar net kan remmen vlak voor de waterkant. Hoe dichter ik erbij kan komen hoe beter, dan hoef ik ook niet zo ver te lopen om bij het water te komen.
Eindelijk is die "DUIZEND BOMMEN EN GRANATEN" APK keurmeester dan klaar. De reparatiekosten bedragen 360,00 euro's. Omgerekend op 1 euro na zijn dat 20 gloednieuwe Busters I. Als ze zeggen dat je vist en daarmee je geld in het water gooit, nou dan hebben ze het mis. Deze reparatiekosten zijn het wel.
Na deze tegenslag is deze dag, die zonnig begon, ineens omgeslagen in een bewolkte dag, of zijn het mijn wenkbrauwen die voor mijn ogen hangen? De bedoeling was om met de Bellyboat het water op te gaan na de APK, maar ik had daar opeens niet zoveel zin meer in, ik kreeg het er een beetje koud van.
Ik had behoefte aan gezelschap, dus werd Mike The Pike gebeld en werd met hem maar een half dagje vissen geregeld. Zo heb ik rond 11.20 uur Mike afgehaald en we reden samen naar de eerste stek. De bewolking begon alweer een beetje weg te drijven nu kon ik ook het water weer beter overzien.
De hengels werden de uit de auto gehaald. Mike liep links de waterkant af en ik rechts om een afgelegen hoekje eerst even mee te nemen. Of hier nog wat snoek ligt betwijfel ik echt. Het is nu op 9 dagen na een jaar geleden dat ik daar een snoek heb gevangen. Daarna ben ik hier nog verschillende keren geweest, maar nooit iets meer van een aanbeet gehad. Twee snoeken weet ik nog zeker te liggen, maar dat zijn Bassie en Adriaan, steeds als ik ze tegenkom hebben ze geen interesse in mijn Buster. Ze beginnen te jagen als ik langs loop en ik gooi het aasje waar ze eerst jagen. Maar dan jagen ze ineens aan de andere kant en dit aan beide zijden van een brug over het water met een tussen ruimte van 3 meter. En nee, het is niet één snoek, het zijn er twee. De één rond de 69 cm, de andere 85 cm om en nabij. Zodra ik gooi springen ze voor de lol vlak naast mijn aasje. Ik verteld dit tegen Mike en hij gelooft er natuurlijk weer niets van, totdat we die stek al werpend bereiken. Ze beginnen gelijk weer te jagen, maar Bustertje pakken ho maar. Ik zeg nog tegen Mike: dit zijn Bassie en Adriaan, de twee vervelende clowns! Weg van hier, weg van deze stek en weg van deze twee vervelende clowns. Op naar een andere stek! Mike mag kiezen; kijken of hij al die tijd dat hij met mij is mee wezen vissen iets geleerd heeft. Mike wil de woonwijk in, ik liever richting de polder. Oké, dan de woonwijk! Eerst even een zijslootje en na 3 worpen heb ik de eerste aanbeet, maar weg snoek. Mike gelooft het niet, maar ik wijs hem de kolk nog. Tien meter verderop volgt weer een aanbeet, maar ook deze schiet van de haak. Dan gaan we alsnog de woonwijk in. Het slootje wordt nu zo ondiep dat werpen geen nut meer heeft. Dan eerst een hoek in. Mike wil eerst de andere kant op, maar ik weet hem ervan te overtuigen dat er in die bepaalde hoek wel wat zit. Ik doe er verschillende worpen en Mike pakt de andere kant. Daarna wisselen we van plaats, hierna lost Mike na een mooie aanbeet ook zijn eerste snoek, en dit op een stuk waar ik toch al aantal worpen had gedaan.
We gaan nu weer even een stuk lopen naar een andere sloot en hier doe ik verschillende worpen vanaf de brug, maar geen snoek. Dan vanaf diezelfde brug nu de andere kant op nog weer wat worpen. Mike staat langs de kant onderaan de brug te werpen waar ik eerst wat worpen had gedaan. Weer slaat hij hier toe op het stuk waar ik geen vis kon triggeren om mijn Buster te pakken. Een mooie dikke rakkert van 73 cm kan voor hem in de pan.

Na nog wat struinen langs de slootkant kom ik een eendennest tegen met eieren: de natuur is van slag.

Een eendennest met eieren en knoppen aan de bomen die bijna uitkomen. Van dit nest met eieren  zal weinig terecht komen, zeker nu de Elfstedentocht er aan zit te komen, zoveel vorst geven ze op!  Dit stuk verlaten we na een goed half uur en dan gaan we een ander deel van de woonwijk onveilig maken. Maar we komen er na 45 minuten achter dat dit niet veel gaat opleveren. Op naar de volgende stek, die ligt half tegen een woonwijk en voor een groot deel aan het begin van een natuurreservaat, waar toevallig wel mag worden gevist. Mike heeft hier al binnen 10 minuten weer een snoek van rond de 57 cm, en die kan weer in de pan voor hem. Ik werp wat ik kan, maar krijg geen vis te zien.

Mike heeft intussen weer een volger. Dan ga ik even naar de overkant voor een plaspauze, steek weer schuin over en begin weer met werpen. Bijna gelijk duikt er een mooie rakket op de Buster, maar ook deze schiet weer van de haak. Ik begin er nu een beetje de SCH.....T van te krijgen dat dit me nu al voor de derde keer gebeurt. Dan weer terug naar de andere kant waar Mike druk bezig is. Ik begin in het midden van dit stuk, zodat ik Mike niet voor de voeten loop, en om te vermijden dat onze lijnen zich kruisen. Hier heb ik dan eindelijk vis in de pan; deze is erg gemakkelijk gevangen. In eerste instantie dacht ik dat de Buster om de lijn gedraaid zat, maar het blijkt dat deze groenjas gewoon tegen de Buster is aan gezwommen. De haken zitten achter tegen de kieuwdeksel en de tweede dreg in de flank; geen hoogstaand staaltje snoek vangen in ieder geval 74 cm. Maar vis is vis, ik ben nu eindelijk van de nul af en tot nog toe is het de grootste snoek van de dag. Eigenlijk is het meer een paling. broodmager en hij past volgens mij op een puntbroodje met een beetje sla.

Dan nog geen 5 meter verder duikt er weer een snoek boven op de Buster, zou dit nu uiteindelijk snoek nummer twee worden? Maar nee hoor, net dat ik de kieuwgreep toe wil passen en de snoek een beetje goed leg om te pakken schiet ook deze rakkert van de haak. ''Duizend Bommen en Granaten"schreeuw ik uit, wat een @$@@^%&*%$@@!#% zooi. Mike schatert het uit van het lachen. Hij denkt nu ook: die Age ga ik eens mooi een poepie laten ruiken vandaag. Ik loop verder en Mike neemt zijn kans waar en werpt nog eens dunnetjes over de plek van de geloste snoek. En bammes hangen, weer 69 cm vis in de pan voor Mike.

. Dat is mijn geloste snoek en ik begin er een beetje kriegelig van te worden. Als ik ergens slecht tegen kan is dat ik snoeken los. Eén is niet erg, maar een stuk of wat wel. Ik ga maar weer naar de overkant. Mike blijft nog wat rommelen aan hetzelfde stuk water. Dan zie ik een mooi stukje liggen dat mijn interesse opwekt. Ik doe hier 5 worpen en weer duikt er een snoek op de Buster,  laat hem ook weer los en weg snoek, ook deze krijg ik niet op de kant.
Ik moet wel zeggen dat er zat actie is de laatste twee uur snoek genoeg gezien een stuk wat potentie heeft. En dit terwijl we hier zo vaak langs zijn gereden en zelfs een keer hebben bevist maar het toen niets vonden. Ik ga eens een andere hoek in daar waar ik net de palspauze heb gehad, in de verte zie ik op twee plaatsen snoek jagen. Ik kijk schuchter achterom, stel dat Mike het ziet, dan staat de stroopert zo naast me! Het is op dit stuk echt een soort Rambo actie tijgeren door de bramen struiken om de plek van de jagende rakkert te bereiken. Een druk baasje is het want ik kan de plek niet stil bereiken maak nog behoorlijk wat leven in het water ook doordat ik nog even wegzak met mijn rechter been tot aan de knie sta ik in het water, en zo hoog zijn mijn laarzen nu net niet dus de rechter laars loopt lekker vol moeras water. Ik kan mij nog net vast grijpen en voorkom hier mee dat ik er tot aan het kruis toe inzak. We laten ons hier door niet van slag brengen ik doe wat worpen en nog wa maar de jagende rakkert heeft geen zin in de Buster. Dan even naar de naast gelegen sloot ook hier is het tussen de stekel takken door kruipen en stappen. Eindelijk kan ik wat worpen doen, en ook hier is het dat ik bijna in het water lig ik ga maar terug, maar hoe zo ik er in gekomen ben kan ik er niet uit het lijkt nu net een oerwoud van alleen maar Bramen struiken, met de grootst mogelijke stappen trap ik de takken naar beneden om er weer uit te komen, wat ook maar net lukt. Dan doe ik nog maar weer wat worpen waar de die rakkert zat te jagen, en het is met één worp dat hij op de Buster duikt even wild spartelen en ook deze lost weer '' What The@#$^&**@@#$$%%^K'' . Waar ligt dit toch aan vandaag de haaken van de Buster zijn zo scherp als het maar kan daar kan het niet aan liggen, we houden het er maar op dat ik hier niet echt goed de haak kon zetten in de bek van de snoek. We gaan verder Mike is intussen pols hoogte komen nemen en wil weten hoe het op dit stuk in. Ik leg de situatie uit hij heeft er zeer veel scik in dat laat hij duidelijk merken, hij geniet altijd van de missers van mij, en denkt dat de buit voor hem dan ook al binnen is. Maar hij kent deze Fries dan zeker nog niet goed genoeg. dit volk geeft nooit gauw op daar zijn ze te eigenwijs voor. Het stuk waar we nu staan is verdeeld in enkele vakken, wel wat ondiep maar dat er nu snoek zit is zeker en vast. Mike gaat op dit stuk naar links ik naar rechts, hij gaat naar het stuk waar ik de vis gelost heb en denk zo net als de voorgande losser waar hij bij was nog te pakken, maar dit zonder resultaat. Wel lost hij op een volgend stuk nog een snoek. Zijn totaal lossers voor de dag staat op drie, en volgers twee.
Van volgers heb ik nog geen last gehad vandaag die weet ik meestal nog wel te strikken. De schemering begint al in te treden de tijd begint te dringen we nemen toch nog een stukje mee voor het donker worden!  Ik kom nu op een stuk waar op een afstand van een meter of 20 twee Bomen( struiken) tegen over elkaar in het water hangen, en dit zijn op dit soort ondiep water in een polder nu juist de stekken bij uitstek om het maar zo te zeggen.
Hier ligt altijd wel een rakker onder de takken van zo,n struik of boom de weer war van takken liggen meestal ook onder water en daar liggen ze lekker voor of tussen, een zeer goede dekking voor deze rovers. Risico met werpen is er wel een slechte worp det je aasje in de boom of struik belanden en dan ben je je aasje echt kwijt. Maar risico,s moet je als roofvisser nemen , dus ik doe maar een flinke worp, en deze beland strak in het metertje open water tussen de bomen. Eerst denk ik nog dat ik vast lig tussen de in de onder water gelegen takken maar dan komt er toch een rakkertje met Buster en al als een speer mijn kant op. Remmen kan ik niet het beestje heeft zo,n vaart dat hij bijn a het droge op schuift en hem niet op de kant hoef te halen, maar nog net op tijd heeft hij het door en gaat schuin een hoek in, snel zet ik hem vast en kan hem uiteindelijk landen en een rakkertje van 61 cm kan in het grote snoekenboek worden bij geschreven en daarna in de pan.

Mike heeft dit gade geslagen, zo zie je maar ik ben nog niet verslagen''Mister Pike'' er is altijd een soort van competitie drang tussen Mike en mij dit stamt uit de tijd dat we ook een soort seizoens competitie hadden. Het is dan ook echt tijden geleden dat Mike één of twee snoekjes meer wist te vangen als ik, en meestal was dit om dat ik dan weer zo vrijgevig was om te zeggen dat er hier of daar wel een lag die ik enkele weken eerder al had gevangen. Maar w gaan weer verder we lopen nu om het natuurreservaat heen,  Mike heeft hier andere iedeen over en wil meer tussen de vakken door maar dat loopt dood, uitleggen doe ik het niet maar het is zo. We gaan er om heen, en maak hem wijs dat er toch buiten om echt nog wel één ligt.
We werpen wat af maar geen snoek te zien dan komen we op een smaller deel weer tegen de woonwijk op. Er loopt een bruggetje over en aan de anderee kant een wtering dar doen we eerst wat worpen. Mike verspeelt hier zij trotse Xrap en is duidelijk van slag hier door, ik neem nu het smalle slootje en na een worp of tien Duikt er weer een snoek op de Buster, en je raad het al ook deze moet er weer af sodemieteren, en net voor ik de kieuwgreep toe pas. Dan loop ik maar door, je raakt er aan gewend aan actie ontbreekt het ons totaal niet vandaag, er komt nog een haakse bocht in de sloot en dan is het nog 20 meter water om af te vissen het is nu echt al donker deze 20 meter levert niets meer op. Ik ga terug het is mooi geweest ik neem mijn verlies, tijdens het terug lopen zie ik in de bocht net op de hoek dat er een soort paaltje in het water staat tegen de kant aan, ik doe toch nog één laatste worp. De laatste worp is meestal wel raak bij mij, dus kijken!

En wonder boven wonder duikt als nog snoek nummer drie op de Buster 53 cm kan weer in
de pan De stand is gelijk de eer is gered.
De eind stan 3 tegen 3 Mike 3 lossers 2volgers en s 3 op de kant: Age 3 snoeken op de kant 7 lossers volgers geen. Bij het terug lopen is Mike verdwenen, achteraf was hij alweer bij de auto om daar bij het aangrezend stukje water nog een paar worpen te doen.
Hierna weer naar hijs en bij het de dag door spreken, is de conclusie dat we toch redelijk wat actie hebben gehad. Maar de volgende keer toch eerst deze stekken nog ens af struinen er is nog water in overvloed in deze omgeving te ontdekken.

Het receprt van de dag is:
2patat speciaal, 1 patat dubbel mayo, 4 frikandelen speciaal een kaassouflé en een bamieschijf. Laat dit klaar maken door je plaatselijke friettent!

Op naar een volgend avontuur!!

Zwarte Bladzijde!!!

Weer een dagje snoeken met Mike de Pike, de laatste tijd heeft hij er weer volop zin in.
Gisteren maar even een sms het luchtruim ingestuurd of hij zin en tijd had om vandaag weer eens langs de waterkant te wandelen. Kort na het sms-je kreeg ik alweer sms terug dat hij wel zin had, en zo werd dan ook gelijk een tijd gepland dat ik hem op zou halen.
Zo werd afgesproken dat ik hem om 10.00 uur zou afhalen, de te bevissen stekken zouden we de volgende dag wel bespreken. Ze geven droog weer op dus dat komt mooi uit, de laatste paar keer was het één en al nattigheid en een keer een droog dagje vissen is dan wel weer fijn.Na een goede nach rust ging mijn Barend de Beer wekker om 6.10 uur af.

Dus vlug uit bed even een sigaretje roken, en dan een lunchpakketje klaar maken.
Dus even kijken wat er nog in de koelkast te vinden is. Laten we er vandaag maar een feestelijk tintje aan geven en twee lekkere uitsmijters met ham maken. Zo kunnen we de dag wel weer door komen. Twee blikjes Fanta mee, zo heb je weer je natje en je droogje voor onderweg.

Zo kon ik dan een paar uutjes later Mike the Pike ophalen, en dan daarna nog even samen bij de plaatselijke hengelsport leverancier langs voor een dagvergunning. De dagvergunning had ik nodig omdat de nieuwe vispas nog niet binnen was gekomen, en zonder vispas kan er niet gevist worden.
Je zou maar net een soort Bromsnor tegenkomen die je dan net een bekeuring geeft, omdat je de nodige papieren niet bij je hebt. Daarna nog weer even naar een volgende hengelsportzaak voor een paar nieuwe aasjes voor Mike. En eindelijk was het dan zo ver dat we naar de eerste stek konden. De eerste worpen gingen vlot het water over. Zoals gewoonlijk klopte er weer geen ene hout van de weervoorspellingen  De Helgas van Zuur en die andere gast met die snor die hadden het weer met de natte vinger voorspeld. De motregen zal de rest van de dag het weerbeeld weer eens bepalen. Dus dan maar weer een zaterdag vissen in de regen, het lijkt wel of er geen eind aan komt. Zal dit toch een voorteken zijn van het einde der tijden zoals de Maya's hebben voorspeld, maar dan alleen op een later tijdstip?
Het enige wat je daar tegen kan doen is doorvissen en net doen of er niets aan de hand is, werpen dan maar weer. Mike stond behoorlijk te popelen om zijn eerste snoekje te vangen. Op een gegeven moment komen we samen bij een stuk aan waar door een kleine duiker een stuk water wordt verbonden met een ander stuk. Daar moet ik weer zo nodig voor de lol roepen dat duikers altijd wel een snoek opleveren. En net dat ik dit roep en een worp voor de duiker langs doe, duikt er gelijktijdig een klein rakkertje vol op de Buster, dit rakkertje van 50 cm kan in de pan.

 Ik schrok er zelf van, misschien moet ik dit soort dingen vaker voor de grap doen! Mike sputtert van de lach, hij roep nog van: "Ja hoor, dat heb jij ook altijd." Eigenlijk heb ik dit soort verrassingen wel vaker en dat maakt vissen nou zo leuk; het onverwachte. Deze stek wordt na een klein half uur verlaten. Het water is te troebel, en dan is het niet echt aantrekkelijk om door te vissen. Dus op naar de volgende stek. Mike vindt de volgende stek niet echt geweldig, ik moet hem echt overtuigen dat er echt wel wat zit. Ik doe hem de belofte dat als we niets vangen ik zijn lek gegooide rapala Xrap plak als we niets vangen. Zo beginnen we hier met de eerste worpen, niet lang heb ik hier nodig om snoek nummer twee op de kant te krijgen het zullen misschien 5 worpen zijn geweest en een snoekje van 57 cm kan in de pan.

 Nu hoef ik ook zijn aasje niet te plakken, we vissen op deze stek ook nog een goed half uur door, maar moeten deze verlaten zonder verder nog een snoek te hebben gezien. Op naar stek nummer drie, hier is het water weer van chocomelkwaliteit. We doen er toch de nodige worpen, maar gaan dan weer naar een nieuwe stek.

Daar aangekomen zijn al er enkele vissers bezig, op het stuk waar wij gaan werpen zijn ze al geweest. Dit konden we wel zien aan het schuim dat op het troebele water stond. Ze zouden daar al wel wat gevangen hebben. Dus deze stek gaat ons ook niets op leveren en verkassen maar weer, de tijd begint weer te dringen. Twee snoeken  en Mike heeft nog niets, aan zijn gezicht valt al weer voldoende af te lezen. Ik moet zien dat hij een snoek gaat vangen voordat hij een mentale optater krijgt en straks misschien nooit meer een hengel zal aanraken. Dus nu maar eens een goede stek voor hem opzoeken, en daar worden de nodige worpen geplaatst. Hier weet ik zeker dat er en dikke snoek ligt, maar nu de rakkert er nog uit zien te krijgen. We zijn hier zeker 20 minuten bezig en al die tijd worden we lastig gevallen door een rode kater, die constant onze aasjes wil pakken zodra deze ook maar net uit het water zijn. Na nog een aantal worpen en dit steeds op het zelfde stuk, en met de mededeling dat dit de laatste worpen zijn, krijgt Mike dan toch eindelijk zijn eerste snoek in de pan, 63 cm en goed in zijn wintervelletje.

Ik heb aan twee aangrenzende zijslootjes nog twee lossers, en daar blijft het op deze stek bij. Mike heeft er na deze vangst gelijk weer zin in. We gaan op weg naar nog een redelijk goed stuk, kijken of daar nog wat uit te halen is. Ik doe hier de eerste worp en gelijk duikt er al een mooie dikke wintersnoek op, maar net niet voldoende om de haken van de Buster goed te zetten. Mike komt naast me staan en doet een worp aan de linkerkant, net iets onder een spoorbrug en ook daar duikt er een vol over zijn aas. Zo vallen we van weinig actie ineens in volle actie. Druk gaan de worpen over het water. De geleide-ogen van de hengel worden er rood gloeiend van. Na nog een paar worpen duikt er bij mij weer een mooie snoek vol op de Buster. Even haper ik met binnendraaien en de lijn valt hierdoor slap. Bij het weer aanzetten blijft de lijn ook slap, weg snoek! Hoe is dit nu weer mogelijk? De lijn geeft totaal geen weerstand meer; toch geen draadbreuk? Bij het verder binnendraaien is inderdaad de Buster met snoek en al verdwenen, het blijkt achteraf dat de speld open gebogen is. Dit zijn momenten die niet echt fijn zijn: het verspelen van een snoek met het aas nog in zijn bek, dit zijn de zwarte bladzijden van een snoekvisser. Een Buster kwijt raken daar zit ik niet mee, maar dat een snoek hem nog in zijn bek heeft is niet best, dan is de rakkert ten dode opgeschreven, wat een drama. Dit blijft me nog wel een tijdje dwars zitten. Zonde van deze snoek, het liefst zou ik dan nog het water in gaan om hem te pakken zien te krijgen, maar dat heeft weinig tot geen zin. Dus we gaan maar weer verder, het hoort er zo af en toe bij en het kan de beste overkomen. Mike is al weer een heel eind verder gelopen en slaat natuurlijk de goede stukken weer over of vist ze niet goed uit, en daar profiteer ik dan maar weer van en pak weer een rakkertje van 62 cm .

Dan gaan mijn spullen de auto in, het is bijna tijd om op te stappen. Onder het rijden pik ik Mike nog even op en gaan we naar de laatste stek. Daar ligt nog een snoek die ons steeds te slim af is. Vorig jaar heb ik die één keer op de kant gekregen en dit kostte mij zowat mijn hengel die toen in het water verdween. Een tijd terug heb ik geprobeerd of Mike hem nog eens kon vangen, maar ik verspeelde deze snoek toen ook zelf nog. Nu moet Mike nog maar eens een poging wagen. Werpen kun je er bijna niet, hooguit wat korte worpen, het is de plek van horen, zien en zwijgen, een paar verhalen terug. Mike doet hier enkele worpen, maar gaat dan verder aan de andere kant van de brug. Dan doe ik nog een poging of wat, ook weer niets. Dan wisselen we van plek, ik zie in mijn  ogen weer een paar vissers. Ik denk aan de kledij te zien dat het om een paar vistoeristen gaat. Ik roep zacht naar Mike: "Er zijn weer een paar Polen bezig." Mike hoort niets,hij schijn net "Die snoek" te missen en wel met de door mij ontwikkelde methode die Mike nu een naam heeft gegeven: de "HARK" methode. Dit houdt in dat je je aasje snel heen en weer door het water haalt zonder te gooien. Het heeft mij al zo vaak een snoek opgeleverd, maar nu was het bijna Mike zijn beurt. Mike doet nog maar een poging. Druk sleept hij het aasje heen en weer langs de doorgang van de brug. Terwijl ik tegen Mike zeg van geef het nu maar op, duikt de rakkert toch nog op zijn aasje.
En dan is het na lange tijd weer eens raak voor Mike the Pike, en een snoek van 62 cm kan voor hem in de pan.

Dan wijs ik hem toch nog even op de vissers aan de andere kant die ons nu al een tijdje staan te volgen. Grote tassen hebben ze bij zich en een schepnet. Zeker en vast zijn het Polen, zeg ik tegen Mike. We gaan naar de auto, doen de spullen er in en op weg naar huis zeg ik nog tegen Mike: "Let maar op het kenteken van de auto, of het zijn Polen of Duitsers, die hebben altijd grote tassen bij zich om de snoek in te doen. Als ik ook maar zie dat ze een snoek vangen en in die tas doen worden er koppen gehakt, zeg ik nog tegen Mike. Langs de auto rijdend blijkt er toch een Nederlands kenteken op de auto te zitten.
Zie je nou wel zeg ik tegen Mike, het zijn "'Nep Polen"! Nederlanders die zich als Polen voordoen.
Mike wordt thuis afgeleverd en zo komt er weer een eind aan een vis avontuur!

Recept van vandaag: Tortila de patatas met kippen kluifjes en gemengde sla met honingdressing.

Schil ongeveer 2 kilo aardappels en snijd deze in schijfjes van ongeveer 4 mm.
Was ze even goed en breng ze aan de kook. Laat ze daarna 5 minuten doorkoken op laag vuur.

Tijdens het aan de kook brengen van de aardappels 2 tot 3 uien snipperen .

Als dat is gebeurd twee grote koekenpannen op het vuur, de één met 250ml zonnebloem olie.

De andere met wat boter en  in deze koekepan de kippenkluifjes braden.

Zodra de pan met olie goed warm is (testen door er een aardappelschijfje in te doen, als deze bruist is de olie warm genoeg) kun je de aardappelschijfjes er in doen. Eerst een laag schijfjes, dan een laag uitjes. Doe dit om en om.
Dan laten bakken op een middelmatig vuur. Tijdens dit proces doe je 6 tot 8 eieren in een kom en deze kluts je met een vork los. Doe daar nog wat zout en peper door.

Dit mengsel doe je later door het aardappel-uien mengsel. Na ongeveer 20 minuten, al naar gelang er een beetje kleur op de aardappels komt, zijn ze gaar gebakken.
Als dat zo ver is de aardappels met uien in een vergiet doen, zodat de olie er af gaat.
Dan het mengsel weer terug in de koekenpan, een beetje luchtig verdelen, dan de geklutste eieren erover heen gieten en nog  een goede 5 minuten laten garen.
Daarna een groot plat bord over de aardappels leggen het liefst  één die het geheel bedekt.

Dan de koekenpan omdraaien met bord en al (doe dit zo dat je de vingers niet verbrandt!)
Dan schuif je voorzichtig de half gebakken tortila weer in de pan, zodat de andere helft gebakken wordt. Dit duurt ook weer ongeveer 5 minuten.
Dan is het klaar. Weer een bord over de koek heen, omdraaien en klaar is Kees. Nu zijn ook de kippen- kluifjes klaar.

De sla heb je tussentijds al bereid. Smakelijk eten!!

En op naar een volgend avontuur!