Vandaag ben ik maar weer eens gewoon met de Jerkbait hengel op stap gegaan. Dit zat niet in de planning, het was de bedoeling om gewoon met de hengel met molen te vissen en dan struinen met plugjes voor een paar uurtjes. Maar omdat de molen nog niet terug was van reparatie, koos ik de jerkbait hengel als alternatief.
De stadspolder was het doelwit voor een paar uurtjes, daar is altijd wel een snoekje te verschalken. Maar dit werd een zware dobber in witvistermen, de eerste paar stukken was er niets, geen vin te bespeuren.
En zo ging de speurtocht verder en dieper de stadspolder in en zo kwam ik door een drukke doorlopende weg over te steken op deel twee van deze struintocht.
Na hier een paar worpen te hebben gedaan bleef er toch even een snoekaan mijn heukertje hangen, maar die voelde de haak. Meestal trappen ze daar toch niet voor een tweede maal in, maar na nog twee worpen was het hebbes.
Bij het binnenhalen zat de haak iets in de buikwand van de snoek en de lijn was om zijn lichaam gedraaid.
Dus dit was meer een geluksvangst, maar vis is vis en snoek is snoek, vlug even meten: 61 cm.
En daarna in de pan. Nou is 'in de pan' bij mij 'gevangen in de camera', dus denk niet dat hij echt de pan in gaat, die tijd hebben we gehad.
En snoek is niet zo lekker, teveel graat en je moet er van alles bij doen om hem echt lekker te maken.
De laatste snoek op tafel is al heel lang geleden, laat ze maar lekker waar ze horen: in het water. Er ligt genoeg vis in de winkel, bij de visboer hoef je hem ook niet schoon te maken.
Na deze vangst heb ik nog wat andere stukjes afgestruind, maar een aantal worpen onder een stenen brug werden mijn heuker fataal en die brak in twee stukken. Wat een drama, ik begon er net redelijk mee te vangen en weg aasje. Zonde!!
Hierna maar eens een zelfgemaakt aasje er aan, maar het duurde tijden voor ik het eerste aanbeetje kreeg, en ik ben niet eens zeker of het een aanbeet van een snoek was of een gehaakte witvis.
Maar het aasje werkt wel, er zit een goede actie in, die ga ik zeker vaker gebruiken.
Het wordt trouwens tijd dat ik er weer een stelletje ga maken en uitproberen.
Over het algemeen gaat er wel wat tijd in zitten om ze te bouwen; zagen, schuren, uitloden, schilderen, aflakken, enz.
Dus qua werk kun je ze eigenlijk beter kopen, maar als je er wat op vangt geeft het je wel veel voldoening.
Maar ik dwaal af. Ik ging na de wel-of-niet-aanbeet op mijn eigenbouwtje maar weer retour auto en reed naar huis, want de tandarts moest nog worden bezocht.
Dat liep voor mij goed af, maar voor Roderick niet. Oei, oei, twee gaatjes en dat valt nog mee. Maar de twee bovenste verstandskiezen die er uit moeten bij de kaakchirurg, da's minder.
Morgen, dinsdag, denk ik de bellyboat het water maar eens in te doen en dan eens de Vecht bezoeken, kijken of dat wat oplevert.
Dinsdag 20 september !! Weer zo'n taaie, taaie visdag!
Het lijkt wel of de duvel en z'n ouwe moer er mee spelen, wat is het toch? De snoek lijkt wel zoek, of doe ik wat verkeerd?
Vandaag was de Vecht aan de beurt en de bellyboat was al snel vlotjes in het water.
Op zich lag het water er goed bij en er waren leuke hoekjes langs de oevers van de Vecht. Maar ik kon geen snoek vinden. Zit er eigenlijk wel snoek? Niets geen aanbeet of volger.
Voor leuke plaatjes kun je er wel zijn.
Na een goed uurtje liet ik de snoek de snoek maar en ging ik met een klein baarsplugje aan het werk. Dit deed ik omdat ik tijdens het snoeken wel wat baarsjes achter het kunstaas aan kreeg.
Maar ook dit verliep moeizaam, ik werd er een beetje kriegelig van.
Pas na een 45 minuten doorflipperen had ik pas de eerste baars.
Eerst laten ze zich doorlopend zien tijdens het snoeken, maar was het aas schijnbaar te groot.
Dan doe je er baarsspul aan en krijg je er maar één te pakken!!
Ook is het best wel eentonig vissen, zo'n rechttoe rechtaan stuk Vecht. Het is dat je er nog wat leuke gebouwtjes en bootjes ziet, anders heb je het er wel snel bekeken.
Rechttoe rechtaan, zo kun je de Vecht het best omschrijven.
Er zal heus wel vis zat zitten, zeker baars, want die heb ik genoeg zien zwemmen, maar echt actief op het aas waren ze niet vandaag .
Bootjes liggen er genoeg en
dat zijn vaak toch goede schuilplaatsjes voor baars .
dat zijn vaak toch goede schuilplaatsjes voor baars .
Maar snoek, daar ging het in eerste instantie om, maar daar heb ik niets van gezien. Nu is het ook wel moeilijk om na het afgelegde stuk met de bellyboat hier je conclusie uit te trekken en misschien moet ik nog eens een ander stuk proberen.
Maar voorlopig ga ik niet meer de Vecht op, misschien eens in het voorjaar nog eens, eerst wat betere stekjes zien te vinden.
Plaatjes kun je er echt zat schieten, zeker vanaf het water, en daarom hield ik het hier ruim twee uur vol, anders was ik er al eerder vandoor gegaan.
Hierna heb ik het Merwedekanaal nog drie uurtjes bezocht, dit was ook een drama. Hier ben ik gelijk maar de baars achter de vodden gegaan.
Zat baarsjes gezien, maar toehappen was moeilijker voor ze. Volgertjes waren er genoeg, allemaal van dat hap-slik-formaat dat constant je aasje aantikt.
Ik heb steeds het gevoel dat ik in het verkeerde seizoen zit de laatste tijd.
Drie baarsje heb ik uiteindelijk weten te strikken.
Het baarsje hier onder op de foto was de grootste van de drie.
En daar heb ik drie uur over gedaan. Maar vissen blijft een sport/hobby, of hoe je het ook wilt noemen.
Daarna ging ik maar weer naar huis om te bedenken wat ik de dag daarna zou gaan doen.
Ergens wil ik wel een keer de Rijn op, maar ja, er eerst naar toe rijden en dat alleen om te zien of je er wel of niet kunt vissen is wel een opgave.
Alles hangt af van de stroming, want het is buffelen tegen de stroom in en zo kun je net je rust tussen de kribben vinden. Maar het van krib naar krib gaan wordt een opgave, spierkracht in de beentjes moet je wel hebben.
Staat er te veel stroming, dan gaat het feest niet door. Ook moet ik eerst nog wat stingertjes halen, dat is een extra dreg voor op een shadje en dat heb je weer nodig voor extra inhakingskans op een snoekbaars.
Ik moet hier nog even goed over nadenken. Met dood aas vissen zit ook nog in het achterhoofd, dit ligt weer op de route om de stingertjes af te halen en ook mijn molen.
Mijn reel moet ik gelijk even wegbrengen voor een servicebeurtje, die begint ook kuren te krijgen.
Ja, het leven van een visser gaat echt niet over rozen zoals de mensen denken.
We zien wel weer wat de morgen brengt; alles kan, niets moet!!
Woensdag 21 september 2011 !!
Zo en dan is het vandaag woensdag en ga ik weer op pad. Eerst de molen opgehaald en de reel weggebracht en zo ben ik al weer een paar uurtjes verder in de dag; hier een praatje, daar een praatje.
Ik besloot maar eens in de omgeving van de provincie Utrecht te blijven en bij het water aangekomen had ik gelijk een goed gevoel.
En dit keer klopte dit weer als een bus, na nog geen 5 minuten, zeg maar 5 worpen, klapte de eerste mooie snoek op mijn goudkleurige Buster I, maar hij loste. Hij schrok waarschijnlijk bij de aanblik van mij en ik van hem.
We deinsden allebei achteruit. De snoek was weg en ik bleef met trillende benen achter; het monster.
Daarna deed ik nog een paar worpen, maar meneer liet zich niet meer zien. Dit zou ik ook niet gedaan hebben.
Daarna stak ik de weg over en begon op een ander stukje. Hier deed ik een paar worpen en weer klapte er een vol op het aas, maar ook deze loste.
Ik ben in mijn nopjes ondanks de losser, want eindelijk zijn ze los!!
Als dit zo vlug gaat wordt het gevoel alleen maar sterker, waar zit de rest?
Vijftig meter verder klapt er weer een vol op het aas. Deze blijft hangen en vecht voor wat hij waard is, maar komt op de kant en meet 47 cm. Een klein stukje verder ontmoet ik nummer 2, deze blijft ook aan de haak en heeft dezelfde lengte.
Ik schuif een stukje door en er volgt weer een aanbeet. Ook deze lost en kort daarna heb ik alweer een losser.
Wat een geweld op het water vandaag, een volger heeft even later geen trek, of ik ben te snel aan het binnenvissen.
Tijden heb ik gedacht dat deze stek overbevist was en dat er niets meer zat, maar schijn bedriegt.
Hierna schuif ik weer een stukje door en ook hier klapt er weer een op mijn aasje. Deze komt op de kant en meet 57 cm. Eindelijk weer eens vis, ik kreeg al honger. De pan is al een tijdje leeg en wordt zo weer eens gevuld.
Daarna weer en losser, het houdt niet op. Dit alles vindt plaats binnen anderhalf uur tijd en dan neem ik het ruim.
Hierna maar weer eens de weg over steken, hier los ik nog een mooie snoek van 70 plus en die plek moet ik even goed onthouden voor op de terugweg.
Ondertussen los ik er hier en daar een en dan blijft er eindelijk weer een hangen.
61 cm.
Daarna nog wat missers die gewoon over het aasje heen duiken, het gaat echt te keer.
Ik kom weer op de stek waar ik de 70'er loste en ik moet echt hoog tussen de bomen door werpen om een mooie uitgangspositie te creëren en dat lukt. Intussen is de gouden Buster vervangen (uit nood), hij hangt nu bij iemand aan het hek, (ja Jos, ook mij gebeurt dit) nu zit de blauwe Buster er aan.
Opeens is er een kolk achter de Buster, nog een keer werp ik tussen de bomen door. Weer een kolk en deze wordt gevolgd door een aanbeet, maar dit is een andere snoek. Twee snoeken op dezelfde plek!!
Deze snoek komt op het land en meet 73 cm.
Wat een dag, wat een dag, was ik maar eerder begonnen. In totaal negen lossers en een paar volgers en vijf op de kant.
Eindelijk, ze zijn los. Morgen iets eerder opstaan, dan de polder in of op dezelfde plaats, maar dan in een andere hoek.
Maar het kan ook ergens anders zijn, eigenlijk moet je alles van te voren plannen. Maar ik ben niet zo'n planner met snoeken en dan verdoe je vaak een hoop tijd.
Ik zien wel weer wat het wordt morgen, in ieder geval ga ik snoeken!!!!
Kijken wat de donderdag brengt.
Donderdag 23 september 2011!!
Vandaag ben ik maar weer naar dezelfde plaats als gisteren gegaan omdat ze daar los waren, maar dat zegt niet dat dit vandaag ook het geval zal zijn.
Geen enkele dag is hetzelfde en het kan nu wel zeer tegenvallen, maar we zullen wel zien wat er gebeurt.
De start is dus op dezelfde plaats, maar nu in een andere hoek. Stukken waar ik gisteren niet aan toe ben gekomen zijn nu aan de beurt en het is de bedoeling om maar een uurtje of drie te vissen.
Bij de stek aangekomen zijn ze de graskanten aan het maaien. Dit gebeurde gisteren ook al op de andere stek en nu weer hier. En dan een beetje wind er bij en de graszoden liggen in het water, maar daar trek ik me maar niets van aan.
Na enkele stukken flink te hebben uitgevist heb ik totaal geen resultaat geboekt, daarom maar eens een ander hoekje.
Ook daar ligt het gemaaide gras lekker op het water. Ik doe maar eens een paar worpjes onder een overhangende boom en pats; gelijk duikt er een snoekje op. Niet zo'n hele grote, maar het is snoek.
Ik meet 51 cm en daarna kan de rakker terug het water in om weer lekker te zwemmen.
Dan maar weer een andere stek, deze ligt langs de plaatselijke trambaan.
Hier duurt het lang voor de volgende vis zich aandient, maar uiteindelijk klapt er een snoekje op.
Deze 46 cm even snel op de foto 46 cm en daarna weer terug het water in.
Op dit stuk mis ik nog een snoekje, maar we gaan verder. Er wordt veel tijd in gestoken, maar een honderd meter verder volgt weer een losser.
Dan weer een ander stuk, hier pak ik er nog een van 58 cm, maar deze wil niet op de foto.
Ik vis nog enkele hoekjes af maar vang niets meer en dan ga ik maar weer naar huis.
Kijken wat het morgen wordt, misschien de bellyboat maar weer, je moet toch wat met je vrije tijd.
Vrijdag 23 september 2011 !!
Vandaag maar weer met de bellyboat, dit keer de Rijn even proberen. Eerst eens kijken of er niet al te veel stroming staat, ik heb geen zin om de benen te veel te pijnigen.
Na een ritje van een goed uurtje, dit door veel getrut op de weg, kom ik bij de plek aan.
Ik zet de auto even aan de kant en kijk hoe het water erbij ligt. Dit ziet er goed uit, een klein kabbeltje op het water en niet of nauwelijks stroming.
Dus nu even met de auto de plaatselijke pont over en een parkeerplekje zoeken. De spullen gaan de auto uit en verhuizen naar de waterkant.
Na een klein en kort wandelingetje door de uiterwaarden en veel koeienstront ontwijkend kan ik heel gemakkelijk een afvaartplek vinden voor de bellyboat.
De bedoeling is snoekbaars of baars. Eerst even kijken wat de dieptemeter midden op het water aangeeft, en vandaar uit de bodemstructuur een beetje verkennen. Diep is de Rijn niet echt, zo'n 7,6 meter waar ik tenminste gemeten heb en dan tussen de kribben naar 20 cm aflopend.
Nou de vissessie kan beginnen. Eerst terug naar de overkant tussen de kribben. Even wachten tot een de boot voorbij is en dan maar vissen.
Hier tussen de kribben is het makkelijk vissen van diep naar ondiep, maar of het gaat lukken een snoekbaarsje te haken? Het is nieuw water voor mij vanuit de bellyboat.
Op paling heb ik hier vroeger veel gevist, vooral in de zomer maanden, en ik heb er nogal wat gevangen.
Avonden doorvissen tot in de vroege ochtenduurtjes leverde met z'n tweeën altijd wel een 20 stuks op.
De aankomstplek !!!!
De toekomstige biefstukjes liepen zich ook warm te maken !!!!!!!!!!!!
Maar op snoekbaars is het een heel ander verhaal, nog steeds ben ik daar een beginneling in, ondanks dat ik er een paar heb gevangen. Het zoeken ernaar kost me altijd moeite.
Maar oefening baart kunst en zo nu en dan zal ik er een poging toe wagen.
Na een half uurtje dobberen kom ik er achter dat ik weer eens een lekje in de bellyboat heb.
Ik kan net met een meer dan half lege linkerbledder aan de overkant komen.
Fijn is dit nooit, zo'n ding weer met de mond wat bijblazen.
En ik ga weer verder, het is het mooiste weer van de wereld en alleen dat doet je al goed; de zomer in de herfst!
Dit is het weer dat we gemist hebben en op zo'n middagje kun je je lekker tegoed doen aan de zon. Ik heb het naar mijn zin en er is genoeg te zien.
Wilde paarden lopen er rond in de uiterwaarden en deze mooie runderen, voor op de barbecue.
Maar aanbeten blijven uit. Na een goed uurtje ga ik weer even naar de overkant. Intussen is de bledder weer bijgevuld met lucht en ik besluit wat plaatjes te schieten. Een mooie snoekbaars zal deze middag compleet kunnen maken, dus nog even doorgaan.
Na nog een half uurtje vissen is er nog steeds geen aanbeet te bekennen. Ooit heb ik hier nog wel eens een snoekbaarsje gepakt, maar dat was in de zomermaanden toen ik met een zwembroekje aan het vissen was.
Maar nu met de bellyboat is het niets.
Verschillende boten heb ik nu voorbij zien komen en ondertussen is een keer of vier de bledder opgeblazen, maar nog steeds geen snoekbaars.
Het is een geluk dat het een mooie stek is, anders had ik allang weg geweest, snoekbaarzen is geduld hebben.
Ik ben toch echt meer voor het snoeken vanuit de bellyboat, stom dat ik geen kunstaas heb meegenomen, dan had ik misschien her of der nog een snoekje gepakt.
Na drie tot vier uur op de Rijn houd ik het voor gezien. Het was een lekker middagje, ondanks dat ik niets van snoekbaars of enige aanbeet heb gezien of gehad. Ik kom nog wel een keertje terug.
Bij de auto aangekomen staat daar een plaatselijke fruithandelaar, die knoopt nog even een praatje aan met mij en vertelt dat er over het algemeen weinig wordt gevangen. Alleen bij de afvaartplek van de pont zit veel baars zegt hij, maar daar kun je moelijk vissen met de bellyboat.
Ik koop een kilootje pruimen van hem en besluit die op de pont even lekker op te eten. Maar die pruimen zijn niet te pruimen! Wat een meelballen! Geen smaak, niets!
Het is dat ik al op de pont zit anders, had ik dat jong er mee bekogelt, wat een smaakloos gebeuren.
Zondag 25 september 2011 !!
Vandaag maar voor de laatste keer met de bellyboat deze vakantie. Eerst was het nog de bedoeling om naar een snoekvissersbijenkomst te gaan, maar ik kies toch voor nog een middagje vissen.
Nu ga ik richting een zandafgraving bij de Waal. Daar ben ik ruim twintig jaar geleden vaak geweest om te snoekbaarzen vanaf de kant met een blinkertje en dan ving je er wel een paar.
Ik ben benieuwd hoe het er nu is en dan vanuit de bellyboat.
De zandput loop uit in de Waal en die uitloper naar de Waal toe was juist goed met veel stroming.
Eens ben ik er bijna verzopen toen ik even naar de overkant ging zwemmen met de hengel tussen de tanden.
Ik kon toen ternauwernood de overkant bereiken, zoveel stroming was er. Ook door de boten die er varen. Het is net of ze al het water uit de zandput trekken en dan weer terug spuwen.
En daar zaten juist toen veel snoekbaarzen en ook grote baars.
Na een lange rit ernaar toe is het zover. Dit is lang geleden, het is net of hier de tijd stil heeft gestaan. Er is niets maar dan ook niets veranderd op de een of andere manier, het is best een verlaten stukje.
Ik ga maar eens kijken wat het wordt. Het stuk waar ik overheen ga is niet meer dan tien meter diep en barstensvol vis volgens de dieptemeter, maar er is weinig bodemstructuur en het water is kraakhelder.
Dat geeft geen goede hoop, snoekbaars houdt er niet zo van zeggen ze.
Ik flipper lekker richting het tochtgat waar de stroming staat.
Ze hebben dit tegenwoordig afgebakend met boeitjes.
Ik flipper net een goed stuk voorbij de afbakening en dan vaart er een boot voorbij. Heel snel word ik meegezogen door de zuiging van de boot, tegenflipperen heeft bijna geen zin, wat een stroming ontstaat hierdoor. Moeizaam krijg ik de bellyboat onder controle en flipper hierna snel maar weer terug voor de afbakening.
Voordat je het weet drijf je midden op de Waal, zelfs voor de afbakening voel je de zuigkracht als er een boot voorbij komt. Het is dan echt flipperen zonder vooruit te komen.
Ik ga maar weer wat meer op het midden vissen, er wordt vis zat aangegeven, maar geen aanbeten, niets.
Wat is het toch? Snoekbaarzen en ik, is dat een verkeerde combinatie, of moet ik het vaker gaan doen en beter de stekken kiezen?
Na tweeënhalf uur houd ik het voor gezien.
Op dit stuk staat een verraderlijke stroming,
je ziet het haast niet, maar het is er wel!!
je ziet het haast niet, maar het is er wel!!
Het is weer mooi geweest. Of ik hier nog een keer ga vissen weet ik niet, ik vind het een pokkeneind rijden voor geen vis. Maar misschien heb ik niet goed doorgevist.
De terugreis is helemaal dramatisch, op de heenweg deed ik er anderhalf uur over en terug tweeënhalf uur.
Wat een zondagsrijders. Bij de pont moet ik op de terugweg 45 minuten wachten, toen tussen Driebergen en Zeist nog eens een dik half uur file die ik naderhand maar ergens heb afgesneden.
Nee, nee, nee, dit rijden doe ik niet gauw nog een keer, er is zat in de buurt te avonturieren!!!
Aankomende donderdag heb ik een nog een vrije dag, misschien het verboden watertje nog een keertje bezoeken!!!!