We zijn aan het inpakken !!!!

Inpakken, uitpakken, dan denk je: "Vanaf nu ga ik niet meer snoeken op de Nederlandse wateren". Maar er is altijd weer die drang om er op uit te gaan.

Eenmaal alles ingepakt voor Ierland, kun je weer uitpakken doordat je toch die drang hebt om hier nog een paar slootjes te verrassen met een bezoek.

Maar ik kan ook gaan baarzen, dan blijft alles ingepakt. Dus weer die twijfel: wordt het nu inpakken of uitpakken?

De aasjes voor Ierland die worden niet gebruikt, dat is zonde en ze moeten in tip-top conditie zijn voor het grote spel.

Het zal je maar gebeuren dat die nieuwe Striker schade oploopt, of erger nog; dat ik hem ergens op de bodem van het water parkeer.

Of de nieuwe buctail spinner, hij zou maar eens wat haren verliezen. Nee, deze aasje voor Ierland zijn ingepakt en worden niet eerder uitgepakt voordat we in Ierland zijn.

Dan even controleren of er nog genoeg onderlijnen zijn, eigenlijk moet je aan 10 stuks wel genoeg hebben, maar er gaan er zeker 20 meer mee. Je weet het maar nooit, dus deze worden ingepakt.

Dan de hengels; van een weet ik het zeker, daarvan moet nog een topoogje worden vervangen. Dat kan morgen wel even, of anders zaterdag. Die hengel is voor Jos, dan heeft hij er een om mee te werpen en een om te slepen. Dan hoef je niet constant te wisselen.

Van de Jerkbaithengels gaan er twee mee. Ik was nog aan het twijfelen om er drie mee te nemen, maar twee is genoeg.

Dan nog 1 spinhengel voor het eventuele vissen op forel, maar dat nog niet zeker. Voldoet mijn aas wel dat ik er voor heb hangen, want nog meer aankopen gaat me net iets te ver.

De fotocamera's moeten opgeladen worden, oude foto's moeten er af. De videocamera is ook een twijfelgeval. Wel of niet mee, het is tenslotte allemaal balast.

Ik kom er net ook weer achter dat mijn grote onthaaktang zoek is, dat wordt weer het hele huis doorzoeken (speld in een hooiberg).

En dan zie je dat 4 tot 5 weken van tevoren alles nalopen echt niet overbodig is.

Er moet gewoon een lijst gemaakt worden.

Nu gelijk maar eens doen.

1. Hengelkoker . V 10. Tandenborstel, tandpasta V 17. Pinpasjes.v

2. Verbanddoos . V 11. Opladers V 18. Reisverzekering v

3. Bogagrip . V 12. Medicijnen.V 19. Rolmaat.V




4. Kniptang. V 13. Rugzak . V 20. Kunstaasbox 3x V

5. Pet & hoed . V 14. Onderlijnen . V 21. Zonnebril. V

6. Onthaaktangen 2 x.V 15. Kalender V 22. Slof sigaretten. V

8. Reels 2 x. V 16. ID-kaart. V 23. Kleding uitgebreid. V

Kijk en zo kom je al gauw aan een hele waslijst en er zullen nog wel dingen bij komen misschien.

Als je nu echt een bush-bush vakantie zou nemen, dan heb je niet veel spullen nodig. Dan zijn een broek, een paar sokken en een onderbroek wel voldoende. Scheren hoeft dan niet, tandenpoetsen kun je ook wel achterwege laten, wie let daar nu op, niemand toch?


Zo kun je ook een lijstje kunstaas maken en controleren of alle spelers mee gaan, ook wel handig om te doen.

Je sterspeler zal maar achter blijven, het zou zomaar kunnen gebeuren.


1.RK Striker 2x 6. Ernie . 11.4 play 23 cm

2.Reaction Strike Bucktail spinner 2x 7.Jake. 12. rapala Xrap magnum 20 cm 2X

3.Bulldawg 4 x 8.Flex Phanthom. 13 Buchertail depthraider

4.Babby Shadclone 1x 9.Salmo Perch 14. 14 Jake jointed

5.Fox Euro replicant. 10. bucher tail 15. TwisterJerk


16.Busters 5x

17.Hot Chubby

18.Heuker 2X


En zo hebben we er nog wel een paar, teveel eigenlijk om op te noemen, maar keuze genoeg.

Ook is er nu wat overzicht van aas wat bij mij niet of nooit aan de speld heeft gehangen.

En dat is weer makkelijk, die gaan op het roofvis forum marktplaats, zo kunnen er voor

de toekomst weer betere materialen gekocht worden.

Jos zit inmiddels buienradar uit te pluizen en te kijken of hij het weer misschien kan updaten met

een of ander programma.

Duckt tape heb ik in de tas gedaan om de hoeden waterdicht af te plakken.

De tweede regenjas is waterdicht gespoten, want zoals de vooruitzichten zijn, ziet het er mooi stabiel uit (we zitten van 4 t/m 10 september in Ierland).

dagen weersverwachting killaloe, Ierland
Lokale tijd Weericoon Max. temp. Min. temp. Windkracht Windrichting Regenkans Regen in mm	zondag 28-08-2011 15 °C 9 °C 23 km/u 42% 1.2 mm	maandag 29-08-2011 14 °C 6 °C 13 km/u 3% 0 mm	dinsdag 30-08-2011 15 °C 7 °C 8 km/u 12% 0.2 mm	woensdag 31-08-2011 15 °C 10 °C 7 km/u 5% 0 mm
Lokale tijd Weericoon Max. temp. Min. temp. Windkracht Windrichting Regenkans Regen in mm	donderdag 01-09-2011 17 °C 7 °C 11 km/u 22% 0 mm	vrijdag 02-09-2011 16 °C 8 °C 23 km/u 82% 1.4 mm	zaterdag 03-09-2011 14 °C 7 °C 16 km/u 41% 1.4 mm	zondag 04-09-2011 14 °C 10 °C 12 km/u 85% 7.8 mm
Lokale tijd Weericoon Max. temp. Min. temp. Windkracht Windrichting Regenkans Regen in mm	maandag 05-09-2011 14 °C 11 °C 10 km/u 70% 9 mm	dinsdag 06-09-2011 15 °C 11 °C 15 km/u 80% 6.1 mm	woensdag 07-09-2011 15 °C 11 °C 17 km/u 53% 3.7 mm	donderdag 08-09-2011 15 °C 11 °C 15 km/u 51% 2.7 mm
Lokale tijd Weericoon Max. temp. Min. temp. Windkracht Windrichting Regenkans Regen in mm	vrijdag 09-09-2011 15 °C 11 °C 18 km/u 44% 3 mm	zaterdag 10-09-2011 n/a °C 11 °C 14 km/u 45% 1.6 mm

Dus wat willen we nog meer? Perfect mooi zo'n grafiek. Als ze het daar net zo goed kunnen voorspellen als hier, dan hoeven wij ons geen zorgen te maken. We nemen gewoon een emmer mee om te hozen.

Alles is nu wel een beetje ingepakt, op de kalender en 1 kunstaasbox na, die mogen bij Jos in de koffer.

Van hier in Nederland vissen komt gewoon niets meer, er zijn geen vrije dagen vooraf en het weer laat het trouwens op het moment ook niet echt toe.

Misschien nog een keer op een avond met de vliegenlat, en dat alleen als ik heel misschien een uurtje kan ontsnappen op het werk.

En nu is het afwachten0, msischien nog een verhaaltje, The Day Before.

Jos mailt nog even van: "Ben je zenuwachtig?"

Natuurlijk niet, een goede visser zorgt gewoon dat zijn spullen een week van te voren klaar staan, en controleert dan elke dag of er niets uit is gevallen of gestolen.

Dus zenuwachtig? Nee ikke niet, ik loop alleen een beetje te ijsberen of ik niets vergeet, en dat heeft niets te maken met zenuwachtig zijn. NO WAY!!!

Ik ga zo eerst nog even kijken of mijn hoed en de camera's echt wel in de tas zitten; je weet maar nooit.

Tja, dan krijg je het thuisfront, dat zijn moeilijke dage. Hier moet een zakje Fisherman's Friends voor worden gekocht.

Kijk, wij als vissers, Jos en ik, hebben dan moeilijke tijden, zo ver van huis, alles onbeheerd achtergelaten.

Dat valt echt niet mee, elke dag moet je dan naar huis bellen of alles wel goed gaat, voor Jos is dat of Annemieke wel goed eet, en niet steeds pizza of ander ongezond voedsel neemt, op tijd naar bed gaat, de wekker wel goed zet als ze naar haar werk moet, en ze moet weer een week lang zonder het gesnurk van Jos.

Dat zijn dingen waar je toch rekening mee moet houden.

Bij mij verloopt dat anders. Til moet zonder het gesnurk van mij, dat is op zich niet erg, maar zo weet ze ook dat ik er 's nachts niet ben. Tja, en dan kunnen dat lange en enge nachten worden voor Til. Je kunt dan beter wakker liggen van het gesnurk als van angst voor de nachten.

Nou heb ik nog twee kleine kinderen thuis, van 19 en21 jaar, die moet je elke dag bellen of ze wel hun tanden hebben gepoetst en een schone onderbroek en borstrokje hebben aangetrokken. De vissen moeten op tijd worden gevoerd, de hond moet worden uitgelaten. Ja, het klink allemaal makkelijk, maar Jos en ik moeten nog een hoop regelen op afstand, vergis je niet.

En dan 's avonds: wij zitten daar met zijn tweeën in een vreemd land, Ierland, waar veel whiskey en zwart Guinness bier wordt gedronken. En dan heb je stukken vlees die zo vanuit de supermarkt daar weglopen, omdat het sterk over de datum is. En dan bedoel ik niet de vrouwen daar, maar echt van een dode koe, en dat wordt daar echt weer tot leven gewekt, eigenlijk een eng land.

Maar wij laten het allemaal maar over ons heen komen; de muziek daar, het dansen, de whiskey en het bier .

Dan de fish and chips, en Engels ontbijt, de hamburgers daar, we hebben het zwaar. Hoe verwerk je al die maaltijden, we moeten weer uitbuiken in de pub, nee we krijgen het niet makkelijk.

Dan een volle dag in een bootje, eten en drinken erbij, sigaretje, plassen in een thermosfles poepen over de rand van de boot, dit is zoals ik al eerder geschreven heb in "De Tocht Der Tochten". Bikkelharde vissers zijn we met weinig emotie, anders ga je er onderdoor.

Alleskunners zijn wij, het is dat we vroeger bij de commando's gezeten hebben, anders zouden we het nooit aankunnen. Wij zaten bij de groene-visser-brigade en konden 's nachts uren op paling zitten vissen, en in september zaten we dan een hele middag paling te roken.

Ook moeten we ons werk een hele week stilleggen en wie ruimen dan de puinhopen weer op als we terug zijn? Ja, dat zijn wij, Jos en ik. Zware taken zijn dat, wij zitten daar erg over in, het thuis front moeten we dus ook nog goed in de gaten houden.

Nee, watjes zijn we zeker niet!!!

Kunstaas op zoek naar Appartement !!

Vandaag was er afgesproken met Jos en Annemieke .

Om 11.00 uur zouden ze aankomen op het NS station ,de dienstregeling klopt meestal wel, dus werden ze vlug opgepikt.

Jos, die als hij samen met Annemieke op vakantie naar Engeland is geweest daar altijd de nodige tweedehands winkeltjes afstruint, had ook weer aan mij gedacht. Hij neemt dan altijd wel een boekje mee over vissen.

En zo ook deze keer, erg blij ben ik er mee. Kan ik weer twee mooie boeken aan mijn verzameling toevoegen en een dvd van John Wilson.

Na een bakje koffie en wat bijpraten konden we het even over de vakantie in Ierland gaan hebben.

En aansluitend een vissessie, zo werd er duidelijk gemaakt dat wie de eerste meter snoek vangt 1 glas whiskey drinkt, en diegene die geen meter vangt de rest van de fles whiskey opdrinkt en 's avonds in een pub gaat dansen op Ierse traditionele muziek met een oude vrouw aldaar naar keuze.

Eigenlijk was dit ook de enige regel, zodat we daar gauw over waren uitgepraat, er werden nog wel enkele tactieken besproken.

Hierna konden we naar de visstek rijden en na een ritje van 25 minuten werden de hengels in orde gebracht

Jos begon als eerst met het werpen, ik had eerst nog iets van een huishoudelijke zaak. En terwijl ik daar mee bezig was zag ik al mijn eerste snoek, die was blijkbaar aan het wachten tot ik het aasje in het water zou werpen .

Maar daar vergiste de rakker zich in, ik zou het zo'n snoek ook niet aandoen, hij zou zich er vreselijk in kunnen verslikken en dat willen we niet.

Ik riep Jos nog even om te kijken of het toch echt wel een snoek was en door even met de hengel het kunstaas voor de snoek zijn neus langs te halen bleek het er toch ook echt wel een te zijn. Na deze slimme zet van mij koos hij vlug het hazenpad. Ik had beter een paar worpjes kunnen doen, ik schatte de rakker toch wel op 65 cm.

Toen heb ik Jos nog even wat bijgeschaafd met zijn worpen, kom ik er ook weer achter dat hij linkshandig is, dus dat ik de volgende keer even de slinger van de molen aan de rechterkant moet doen. (Eigenlijk had ik kunnen weten dat hij linkshandig is, want vrijwel alle intellectuele personen zijn links geaard!!)

Ik denk dat zijn worpen wel zullen verbeteren met een 'linkshandige' molen.

Vlug deden we allebei wat worpen op de plek waar de snoek naar toe vluchtte, maar het bleef bij een enkele lichte aanbeet op dit stuk water.

Na een 45 minuten was Jos stilletjes zijn snoek aan het vangen die na een korte dril aan de kant werd gehaald. Met de kieuwgreep haalde ik hem uit het water en toen kon ik Jos zijn eerste grote snoek overhandigen: 85 cm.

Jos, die nog nooit een snoek in zijn handen had gehad, gaf ik even een kleine instructie van hoe het moest, en dat het allemaal niet zo eng is, en dat hij ook zijn vingers niet zou kwijtraken.

Hij kon na deze uitleg trots met zijn mooie vangst op de foto, het is hem van harte gegund.

Wat wil je nog meer, drie weken voor je verjaardag.


Na deze vangst van Jos hebben we nog wat stukjes afgevist, maar dat bleef vis- en kansloos.

Totdat ik ineens een knal hoorde. In eerste instantie dacht ik dat Jos het kunstaas op een auto parkeerde, maar niets was minder waar. Hij vond dat het kunstaas waar hij de snoek mee had gevangen maar eens op eigen benen moest gaan staan en een appartementje moest gaan zoeken.

Zo en daar hangt weer een aasje van 100,00 euro voor het raam.


Twee jaar geleden gebeurde dit ook al, toen moest hij zonodig het aasje bij een ander appartement op de tuintafel leggen. Op zo'n manier voorzie je hele woonwijken van kunstaas.

Hierna hebben we nog even op aankomstplek geworpen, maar daar bleven verdere vangsten uit. Jos en ik hadden inmiddels ook een hongerig gevoel gekregen en gingen maar weer naar huis. Daar heb ik even een omeletje voor hem gemaakt, ook moest natuurlijk trots de foto met snoek aan Annemieke zijn vrouw worden getoond.

Aansluitend nog even een barbecue en nog even bij praten en zo kwam er een eind aan deze dag.

Nu is het nog maar 3 weken en dan zitten we op het water in Ierland.

De zenuwen gieren door je lijf !!!!!

Wachten en nog eens wachten, de tijd begint te dringen.
Nog maar vijf weken en dan gaat het gebeuren, eerst nog even Jos zijn verjaardag vieren, dus even indrinken.
Het zal wel Cola worden voor mij, want de volgende dag moeten we weer vroeg uit de veren, spullen bij elkaar graaien en op naar Schiphol.
Bijna alles wat ik nodig heb is weer opgezocht en nog enkele aankopen zijn gedaan, de reis is betaald.
De beloofde kalender is ook klaar, die heeft het thema 'Holland op zijn best, toen Holland Holland nog was en de Friezen de Elfstedentochten nog wonnen, boten nog boten waren en huizen nog huizen'.
Maar ja, tijden veranderen en we moeten er mee door, het enigste wat verbeterd is zijn de hengels, het kunstaas en de molens.
Amerika is op de rand van de afgrond, het enige voordeel is dat de benzineprijs gaat dalen.
Kan ik ook weer wat afstanden verder weg gaan vissen.
Aandelen waren toen nog geld waard, maar nu kun je er bijna je re...........t mee afvegen.
Als het zo door gaat kun je als je met pensioen gaat dit soort reisjes niet eens meer doen.
De vooruitzichten zijn slecht, maar er is geïnvesteerd in de toekomst, ik heb nu zoveel hengels en kunstaas, daar kan ik nog wel jaren mee vooruit. Maar één stuk aas moet er nog worden aangekocht en dat is de RK Striker. Ik heb er al een bemachtigd, maar eentje is er nog nodig voor reserve.
Als ik die heb, dan is het spul compleet. Jos is inmiddels ook weer retour van vakantie, die heeft zijn Engels weer bijgespijkerd, da's goed voor Ierland.

De nieuw aangekochte RK Striker, weer een aasje dat wordt gebruikt.

De kalender voor Dhr Brislane is inmiddels opgehaald. hier volgt een greep uit wat afbeeldingen.

En dit bedoel ik nu met 'toen huizen nog huizen waren en boten nog boten!

Nu maar hopen dat de beste man het mooi vindt, maar dat zal haast wel.
De reserve Striker met baarskleur is ook aangekocht inmiddels, dus alle aasjes zijn nu binnen.
Dat is nu allemaal op orde, het verbanddoosje nog even nalopen en nog een hakentang opzoeken. Dan is eigenlijk alles compleet, de wax-jas netjes in het vet, zo krijgt de regen geen kans. Alleen een regenbroek moet er nog komen en een slof sigaretten.
En dat moeten we vlot doen, want daar zijn de prijzen ook weer van gestegen en vlug moet de sigarettenautomaat op het werk geplunderd worden, daar zijn ze nog oude prijs.

Hier nog en mooie set Reaction Strike Bucktail spinners van rond de 60 gram, ook weer van die spelers die meegaan.

En deze niet te vergeten, een trol sleepaasje Buchertail Depthraider, nu zijn we qua aasjes wel compleet, daar hoeft echt niets meer bij.
De aasjes worden deze week al netjes in de kunstaas boxen verpakt en klaargezet.
Het schiet al op en weer zijn er een paar dagen op de kalender weggestreept.
Binnenkort kan Jos zijn nieuwe laarzen uit gaan testen in Ierland, in de pub kan hij er mooi mee gaan dansen, dan hoeft hij ook niet bang te zijn dat er met bier geknoeid wordt. Ook hier zijn de laarzen goed voor .

(dit verhaal wordt vervolgd)

The Curse Of Andy !!!!!! 01 /08 2011

Na een redelijk te behappen dagje werken en wat overleg met Mike aldaar, was het de bedoeling weer eens een hengeltje uit te gooien.
Mike kon niet echt beslissen of hij eventueel zin had om 's avonds mee te gaan, meneer moet zo nodig weer eens naar Hong Kong, alsof daar snoek zit!
Tegen het einde van de middag, toen ik thuis kwam, stond Roderick mij al op te wachten en vroeg of ik zin had om te vissen.
Nou, toen was de knoop gauw doorgehakt; hoe meer zielen hoe meer vreugd.
Mike werd nog even gebeld en die ging toch ook nog maar eens mee, want er was geen plek in het vliegtuig (hij zal wel naar vis hebben geroken) en dan moet je meestal met een ander vliegtuig mee alhoewel hij al een bagageticket heeft van 125,00 Euro.
Er werd vlug een pannetje bami gemaakt; gauw-klaar-snel-weg menu's zijn dat, maar wel uit eigen keuken.
Roderick kon tijdens de bereiding van de maaltijd snel even de auto op orde brengen en
vlug werden de hengelspullen ingeladen.
Om 18.30 werd er naar Zeist gereden en Mike werd opgepikt, de visstek ligt mooi op de route, we gaan richting de rivieren en een plekje bij een veerpont aldaar wordt opgezocht. Het kan er op goede dagen wemelen van hele kuddes met baars en flinke jongens ook nog, al is het wel weer een jaar of 5 geleden dat we daar de laatste keer een baars hebben mogen vangen!
Mike had er twee jaar geleden nog een mooie snoek van in de 80 cm, maar ook toen was dat het enigste wat we hebben gezien.
Maar vol goede moed gingen we gedrieën op pad en het moest nu maar eens gebeuren; grote baars en misschien snoekbaars!
Na aankomst bij de veerpont gingen gauw spullen uit de auto en konden we aan de slag. Ik stond mooi als eerste aan het water en de eerste worpen volgden daarna ook snel.
De competitiedrang is er altijd wanneer Mike mee gaat, Van Roderick hebben we niet veel te duchten, dat is nog maar een beginneling.
Roderick stond al vlot als tweede persoon aan het water en na een snelle correctie (flinke schop onder zijn hol) omdat hij zo nodig weer zijn lijn over mijn lijn moet uitwerpen, werd er doorgevist.
Meestal is Mike de eerste die aan het water staat, maar dit duurde nu wel erg lang. Maar uiteindelijk kwam hij er aan en er werd driftig geworpen en gevist.
Na een flink aantal worpen van ons drieën volgde er opeens een luide kreet: "Ik heb er een, ik heb er een". "Ja hoor, het zal wel", dacht ik. Roderick staat er met een tot in het handvat gekromde hengel. Helpie, helpie, pappie, pappie!!!
Wat pappie, pappie, hij zal wel vast zitten. Maar die kromme hengel kon niet uit zichzelf van die pompende bewegingen maken.
Er moest dus wel degelijk vis aan zitten, nou dan maar vlug de reddende hand toesteken.
Vlug wordt Roderick tot rust gemaand door Mike, en ik kon proberen de baars van de haak te halen. Maar helaas het was te laat, de baars schoot van de haak.
Ik moet toegeven, het was een flinke jongen, toch zeker tegen de 40 cm en dat is echt al een mooie baars.
We gaan er van uit dat het beginnersgeluk was van Roderick.
Vlug word er van stelling veranderd en Mike en ik pikken vlug Roderick zijn plek in (het zal toch gebeuren dat hij er met de vangsten vandoor gaat; dat kan niet en mag niet gebeuren toch!)
Nou dachten Mike en ik de stek te hebben en nu was het wachten op de volgend aanbeet van baars, maar dat gebeurde niet.
Ik ging maar weer op mijn eigen plekje staan en Mike zocht ook weer een ander plekje.
Nog geen vijf minuten klonk het weer: "Ik heb er een, ik heb er een!!"
Weer is het de kraai-achtige stem van Roderick die over het water galmt en hele scholen met vis zie je boven het water uitspringen. Sommige blijven zelfs verdoofd op het water liggen.
Maar na een korte worsteling met de gevangen vis (snoek) ontglipt hem die ook weer, maar wat waar is, is waar; Roderick kan goed tegen dit kat- en muisspel van baarsmuis en snoekmuis, of hoe je het ook wilt noemen.
Mike gaat vlug naast Roderick staan (de oude stekkendief).
Even later hebben we ook even overleg Mike en ik, zoiets van: dit kan en mag niet gebeuren, dat zo'n beginneling ons de les gaat lezen.
We schuiven nu een heel stik door naar links, ik ben inmiddels mijn eerste aasje al kwijt achter de stenen en Roderick ook.
Even later verlies ik weer een aasje. Spontaan knapt de onderlijn bij het werpen: pot%&*&^^%$#@ rie!!!
En die rothengel van Roderick deugt ook al voor geen meter, wat een zwabberstok. Ik heb de oude van hem maar eens meegenomen, wat een onding. Het enigste wat er aan deugt is mijn oude molentje dat er op zit.
Ik begin een beetje aan Andy te denken!
Er wordt vrolijk verder gevist, we gaan nou richting een in het water uitstekende pier, maar ondertussen vissen we ook de tussenliggende kribben af.
Nu komen we ook op de plek waar Mike ooit zijn snoek ving, en wat er gebeurt gebeurt er, hij geeft ineens een brul: "Ik heb er een!!"
Moet ik nu reageren of niet, het zal wel weer. Toch kijk ik maar eens om en ja hoor, meneer moet er weer eens een vangen; een snoekbaars.
Met een zeer irritante grijns kijkt hij me aan,wat een tronie.

Zo zit Mike ongeveer te kijken ,vergelijk het maar eens met de onderste foto.

Zie je dat ik gelijk heb (die rottige grijns) schaapachtig, of niet soms?

Maar gelukkig, de vangst is niet al te groot, dus ik ben al vlug over de schrik heen en we vissen verder.

Onderweg komen we nog enkele IJslandse paarden tegen, ze komen een beetje agressief over, maar daar trekken we ons niets van aan.
Weer verspeel ik een aasje "Go123456677887^%#$^(() (de rest schrijf ik maar niet op).
Weer komt dat dagje met Andy bovendrijven.
Op de pier aangekomen worden er nog wat worpen gedaan en ik besluit even een paar plaatjes te schieten.

Ook hier verspeel ik nog twee keer een aasje en GlOEIENDE @#$%^))))@@@## BOMMEN EN GRANATEN vliegen door de lucht en andere onduidelijke scheldwoorden vliegen nu over het water.
Dan staan er nog twee van die Pipo's naar je te kijken. Je weet wel, met zo'n rode dopneus op en rood opgetrokken lippen, wat een ellende.
Ik besluit terug te lopen, want ik heb het nu wel gehad, Mike gelukkigook.
Is dat ook het verhaal? Het verspelen van het aas en het verhaal op dit blog van Andy? Ik word er een beetje mee vergeleken, ik heb gelijk de titel van dit verhaal te pakken.
De 'Vloek van Andy', ja ja, wordt er hartelijk gelachen door Mike en Roderick (lach er maar om diep triest is het).
Ondertussen moet Roderick nog even hinniken, het lijkt meer op het geluid van een ezel: iaaiaaaaiaaa. Even later komt dit IJslandse paard op de foto hier onder als een dolle dwaze stier op ons drieën afgestoven.
Wij vluchten maar snel richting het water dat wat lager is gelegen, hopende dat dit veilig is.

Dit was weer eens niet zo'n goed idee van Roderick, van die bronstige geluiden maken, daar lok je allerlei dieren mee.
Maar de goede uitweg was gevonden, het beest had geen zin in een nat pak, en zo konden we veilig over het hek klimmen.
Nog vlug even een foto van de wegvarende veerpont en toen naar huis.

Onder het naar huis rijden had ik het hoor; de nieuwe titel van het verhaal "The Curse of Andy".
Volgende keer beter materiaal en misschien wel meerval of forel, je weet maar nooit.